We must be direct when talking abou

We must be direct when talking about economic matters. We must also hit hard at the roots of the present crisis - which is a false view.

The Buddha teaches that ditthi, meaning the view or concept, determines everything else that follows. If our view is wrong, or micchaditthi, our deeds will be wrong, leading us straight to disaster.

But if we begin with the right view, the deeds that follow will be righteous, thus leading us to well-being. This is why the Buddha specifies that the right view precedes everything else in the Noble Eightfold Path, the path that leads to the cessation of suffering.

The present global economy is wrong because it springs from a wrong and fragmented view which enshrines money as the ultimate goal. In search of big money, we do not hesitate to oppress, exploit, or destroy just about anyone and anything that we can turn into money. It does not matter if we do it at the expense of our own health, our humanity, families, communities, cultures, the environment, other people or other countries. For only making money counts.

Money obtained in this fashion is sheer greed. The world which is driven by money is therefore full of conflicts and destruction. So much so that the whole world has become exhausted and distressed. Nowadays, humanity is sinking deeper into suffering, lassitude and worry because life is full of uncertainties. Economic situations are unpredicatable and highly fluctuating. Our human nerves cannot cope with this kind of intense stress, leading to neurosis, psychological problems, suicide, drug addiction and a myriad of other social violence. They are the results of an economic system which is obsessed with money.

This is a deficient system. Money should be the tool to enable people, society and the environment to live in harmony. It should not be the cause of crisis as it is now. The world must rethink its view on money and make it a tool to support goodness. If we want to change ditthi, or the fundamental view of economic development, we must change the way we measure it.It is a truth is that the behaviour will turn out the way it is measured. This truth applies to both objects and life forms.

Take education. The method of examination will determine the behaviour of the students. If the university entrance examination measures one's ability to memorise, then the education of the students nationwide will be geared towards memorisation. Students, therefore, will be weak in thinking and doing.

Electrons, for example, can be both particles and wave energy at the same time. They will appear as particles if measured so. And as waves if measured as such.

The measurement, then, determines the behaviour.

Nowadays, we measure progress by money. People's behaviour, then, is governed by money-making motives. That is why GDP, or gross domestic product, is used as an indicator of a country's economic growth.

To change the concept of development, we must change its indicator. GDH must be more important than GDP.

H is happiness or well-being.

Happiness is more all-encompassing than P, which is production only. It incorporates mutual caring, loving families, strong communities, healthy environment, vibrant culture and self-reliant economy.

We might call it an economic indicator Thai-style.
There were a group of American tourists who complained about the traffic jams. When asked why they kept coming back every year, they answered because the Thais are happy people.

We Thais used to be happy people. We are called the Land of Smiles. People who are happy generally want to make others happy too, which in turn, makes them happier. Happiness depends on how we view the world and on our attitudes in life. It does not come from money alone.

If we compete on GDP standards, we can never win against the Unites States because the scale of its economy is mammoth. Bigger things pull in smaller ones. If we play their game by their rules, we will end up doomed and penniless.

It might be another matter altogether if we use the happiness indicator. We might already be happier than the Americans. Or we can make ourselves happier. That is, if we measure happiness on:

- mutual caring and generosity

- family togetherness

- strong communities

- cultural confidence

- healthy environment

- self-sufficient economy

If we can develop these factors of happiness effectively, we can even become a model to help the Americans learn to be happy too.

A self-sufficient, or fundamental, economy is not about money alone. It means an economy which is interconnected with the well-being of our minds, families, communities, culture and the environment. It is a holistic economy. An economy of balance. An economy of morality.

It is the state of balance which prevents a breakdown.

Losing balance leads to a crisis.A fundamental economy is one that benefits everyone in society, not only the rich few whose missteps can bring the whole country down. The fundamental economy aims at empowering the base of society. With a strong foundation, our whole country can grow steadily and permanently.

A fundamental economy focuses on society's strengths.

A strong society bolsters the economy, make politics ethical and sustains morality.

Society can become strong through grouping of the citizens in various forms. They can range from groups, clubs, foundations, associations, co-operatives, communities or a civil society. Here, we'll call them "community".

A strong community is the one which can solve its problems by itself, be they about their own self-reliant economy or social, cultural, educational, environmental or public health matters.

There are plenty of fundamental businesses that local communities can do. They include integrated or mixed farming, handicrafts, village businesses, cottage industries and many other services.

Integrated farming is a shift from mono cash crop farming - rice, sugar cane, cassava plantations, for example - which destroy the environment and plunges farmers into debt. Integrated farming aims to provide farmers with year-round food security first and foremost.

Instead of growing one cash crop, farmers grow different crops such as rice, vegetables, fruit and herbs, as well as obtaining firewood and timber for their own use, and raising fish and poultry on the side. By doing so, they will have enough to eat and can sell the surplus so they can get out of debt and save.

In the process, the land will turn green with trees, a boon to both the environment and the economy. And the older the farmers get, the easier life will be for them because their trees will be bigger, thus yielding more produce. It's like having bank savings yielding interest every day.

Being able to produce one's own food and medicinal herbs is not only economical, it is good business. Thai fruits, for example, are among the world's best. They can bring us foreign currency from export while creating employment and sustaining the environment. We should think of something like producing instant tom yam of good quality and packaging to sell on the world market. Just an example of how we could connect industry and export business with local communities.

Meanwhile, the communities can group themselves to work on community business together. For example, they can set up village-run gas stations or food businesses. Among the possibilities are chemical pesticide-free food, all sorts of preserved food, medicinal herbs, handicrafts, and many other tools or household wares that the villages can produce themselves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราต้องโดยตรงพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องเศรษฐกิจ เราต้องยังตีหนักที่รากของวิกฤตปัจจุบัน - ซึ่งเป็นมุมมองที่ผิดพลาดพระพุทธเจ้าสอนว่า ditthi หมายถึง มุมมองหรือแนวคิด กำหนดทุกอย่างว่าดังนี้ ถ้าเราดู ไม่ถูกต้อง หรือ micchaditthi การกระทำของเราจะไม่ถูกต้อง นำเราถึงภัยพิบัติแต่ถ้าเราเริ่มต้น ด้วยสัมมาทิฏฐิ ความที่ติดตามจะชอบธรรม จึง นำเราไปสู่สุขภาพ นี่คือเหตุผลที่พระพุทธเจ้าระบุว่า มุมมองด้านขวาก่อนหน้าทุกอย่างในอริยมรรค เส้นทางที่นำไปสู่ทุกขนิโรธเศรษฐกิจโลกปัจจุบันไม่ถูกต้องเนื่องจากมันสปริงจากมุมมองที่ไม่ถูกต้อง และมีการกระจายตัวที่ enshrines เงินเป็นเป้าหมายสูงสุด ค้นหาเงิน เราไม่ลังเลที่จะกดดัน ใช้ประโยชน์ หรือทำลายเพียงเกี่ยวกับทุกคนและสิ่งที่เราสามารถเปลี่ยนเป็นเงิน นอกจากนี้มันไม่สำคัญว่าถ้าเราทำค่าใช้จ่ายสุขภาพของเราเอง มนุษย์เรา ครอบครัว ชุมชน วัฒนธรรม สิ่งแวดล้อม คนอื่น หรือประเทศอื่น ๆ เพียง ทำการตรวจนับเงินเงินที่ได้รับนี้เป็นความโลภที่แท้จริง ดังนั้นความขัดแย้งและทำลายโลกที่ขับเคลื่อน ด้วยเงินได้ ดังนั้นขนาดที่โลกทั้งโลกกลาย เป็นเหนื่อยเป็นทุกข์ ปัจจุบัน มนุษย์จะจมลึกทุกข์ lassitude และกังวล เพราะชีวิตเป็นของไม่แน่นอน สถานการณ์ทางเศรษฐกิจเป็น unpredicatable และความสูง เส้นประสาทของมนุษย์ไม่สามารถรับมือกับความเครียดรุนแรง นำไปสู่โรคประสาท ปัญหาทางจิต ฆ่าตัวตาย เสพติด และความรุนแรงทางสังคมอื่น ๆ ให้เลือกมากมายแบบนี้ จะให้ผลลัพธ์ของระบบเศรษฐกิจซึ่งเป็นเสือหิวเงินนี้เป็นระบบขาดสาร เงินควรจะมือคน สังคม และสิ่งแวดล้อมให้สามัคคีกัน มันไม่ควรเป็นสาเหตุของวิกฤตใหม่ โลกต้อง rethink มุมมองเกี่ยวกับเงิน และทำให้เครื่องมือในการสนับสนุนความดี ถ้าเราต้องการเปลี่ยน ditthi หรือมุมมองพื้นฐานของการพัฒนาเศรษฐกิจ เราต้องเปลี่ยนวิธีที่เราวัดมันเป็นความจริงอยู่ว่า พฤติกรรมที่ต้องออกแบบการวัด ความจริงนี้ใช้กับวัตถุและรูปแบบของชีวิตใช้เวลาศึกษา วิธีการตรวจสอบจะกำหนดพฤติกรรมของนักเรียน ถ้าสอบเข้ามหาวิทยาลัยวัดหนึ่งของความสามารถในการ memorise แล้วการศึกษาของนักเรียนทั่วประเทศจะต้องมุ่งสู่ memorisation นักเรียน ดังนั้น จะอ่อนแอในความคิดและทำอิเล็กตรอน ตัวอย่าง ได้ทั้งอนุภาคและคลื่นพลังงานในเวลาเดียวกัน พวกเขาจะปรากฏเป็นอนุภาคถ้าวัดนั้น และเป็นคลื่นถ้าวัดดังการวัด จากนั้น กำหนดพฤติกรรมปัจจุบัน เราวัดความก้าวหน้า โดยเงิน พฤติกรรมของผู้คน แล้ว อยู่ภายใต้การทำเงินไม่สนคำครหา นั่นคือเหตุผลที่ GDP หรือมวลรวมผลิตภัณฑ์ภายในประเทศ ใช้เป็นตัวบ่งชี้การเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศการเปลี่ยนแปลงแนวคิดของการพัฒนา เราต้องเปลี่ยนตัวบ่งชี้ของ เฮต้องสำคัญกว่า GDPH คือ ความสุขหรือสุขภาพความสุขมีหลายท่านมากกว่า P ซึ่งเป็นการผลิตเฉพาะ มันประกอบด้วยการดูแลซึ่งกันและกัน รักครอบครัว ชุมชนเข้มแข็ง สิ่งแวดล้อมสุขภาพ ระดับวัฒนธรรม และเศรษฐกิจพึ่งพาเราอาจเรียกว่าตัวบ่งชี้เศรษฐกิจแบบไทยมีกลุ่มนักท่องเที่ยวอเมริกันที่แนะนำเกี่ยวกับการจราจรติดขัด เมื่อถามว่า ทำไมพวกเขาเก็บกลับมาทุกปี พวกเขาตอบเนื่องจากคนไทยเป็นคนมีความสุขเราคนไทยเคยเป็นคนมีความสุข เราจะเรียกว่าสยามเมืองยิ้ม คนที่มีความสุขโดยทั่วไปที่ต้องการให้คนอื่นมีความสุขมากเกินไป ซึ่ง จะทำให้พวกเขามีความสุข ความสุขขึ้นอยู่ กับว่าเราดูโลก และทัศนคติของเราในชีวิต มันไม่ได้มาจากเงินเพียงอย่างเดียวถ้าเราแข่งขันกับมาตรฐานของ GDP เราสามารถไม่ชนะกับอเมริกา Unites เนื่องจากขนาดเศรษฐกิจของ แมมมอ ดึงสิ่งที่ใหญ่กว่าในคนเล็ก ถ้าเราเล่นเกมของพวกเขาตามกฎของพวกเขา เราจะสิ้นสุดถึงวาระ และยากจนอาจเป็นเรื่องอื่นไปพร้อมกันถ้าเราใช้ตัวบ่งชี้ความสุขได้ เราแล้วอาจจะมีความสุขกว่าชาวอเมริกัน หรือเราสามารถทำให้ตนเองมีความสุข นั่นคือ ถ้าเราวัดความสุขใน:-การดูแลซึ่งกันและกันและความเอื้ออาทร-ครอบครัวร่วมกัน-ชุมชนเข้มแข็ง-ความเชื่อมั่นทางวัฒนธรรม-สภาพแวดล้อมเพื่อสุขภาพ-เศรษฐกิจบางถ้าเราสามารถพัฒนาความสุขปัจจัยเหล่านี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ เรายังสามารถกลายเป็นแบบจำลองเพื่อช่วยให้ชาวอเมริกันที่เรียนต้องมีความสุขเกินไปเศรษฐกิจบาง หรือ พื้นฐาน ไม่เกี่ยวกับเงินเพียงอย่างเดียว หมายถึง เศรษฐกิจที่เข้าใจกับดีจิตใจเรา ครอบครัว ชุมชน วัฒนธรรม และสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจแบบองค์รวมได้ เศรษฐกิจสมดุล เศรษฐกิจศีลธรรมสถานะของยอดดุลซึ่งป้องกันการแบ่งได้สูญเสียสมดุลนำไปสู่วิกฤตเศรษฐกิจพื้นฐานเป็นหนึ่งที่เป็นประโยชน์ทุกคนในสังคม ไม่เพียงแต่คนรวยไม่กี่ missteps ที่สามารถโค่นทั้งประเทศ เศรษฐกิจพื้นฐานมีวัตถุประสงค์ในการกระจายอำนาจฐานของสังคม ด้วยรากฐานแข็งแกร่ง ประเทศของเราทั้งหมดสามารถเติบโตอย่างต่อเนื่อง และถาวรเศรษฐกิจพื้นฐานเน้นจุดแข็งของสังคมสังคมเข้มแข็ง bolsters เศรษฐกิจทำให้การเมืองจริยธรรม และศีลธรรมได้รับคำสั่งสังคมสามารถกลายเป็นแข็งแรงผ่านการจัดกลุ่มของประชาชนในรูปแบบต่าง ๆ พวกเขาสามารถช่วงจากกลุ่ม ชมรม มูลนิธิ สมาคม สหกรณ์ ชุมชน หรือภาคประชาสังคม ที่นี่ เราจะเรียกพวก "ชุมชน"ชุมชนเข้มแข็งซึ่งสามารถแก้ปัญหา ด้วยตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นเกี่ยวกับเศรษฐกิจพึ่งตนเอง หรือ สังคม วัฒนธรรม การศึกษา สิ่งแวดล้อม หรือเรื่องสาธารณสุขได้มีพื้นฐานธุรกิจที่ชุมชนสามารถทำ พวกเขารวมถึงนารวม หรือผสม หัตถกรรม ธุรกิจบ้าน คอทเทจอุตสาหกรรม และบริการต่าง ๆเลี้ยงรวมกะจากการทำนาพืชเศรษฐกิจโมโน - ข้าว อ้อย มันสำปะหลัง ปลูก เช่น - การทำลายสภาพแวดล้อมและเกษตรกร plunges เป็นหนี้ได้ รวมเกษตรมีวัตถุประสงค์เพื่อให้เกษตรกรผลิตอาหารปลอดภัยอันดับแรกแทนที่จะเจริญเติบโตพืชหนึ่ง เกษตรกรปลูกพืชต่าง ๆ เช่นข้าว ผัก ผลไม้ และสมุนไพร ตลอดจนรับฟืนและไม้ของตนเอง ใช้ raising ปลา และสัตว์ปีกทางด้าน โดยการทำเช่นนั้น พวกเขาจะมีพอกิน และสามารถขายส่วนเกินเพื่อให้สามารถได้รับประโยชน์จากหนี้ และบันทึกการในกระบวนการ แผ่นดินจะเปิดสีเขียว ด้วยต้นไม้ บุญทั้งสิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจ และเก่าที่เกษตรกรได้รับ ชีวิตง่ายขึ้นจะได้สำหรับพวกเขาเนื่องจากต้นไม้ของพวกเขาจะเป็นใหญ่ ดังนั้นผลผลิตผลิตเพิ่มเติม มันเป็นเหมือนธนาคารประหยัดสนใจผลผลิตทุกวันความสามารถในการผลิตอาหารของตัวเองและยาสมุนไพรไม่เพียงประหยัด เป็นธุรกิจที่ดี ตัวอย่าง ผลไม้ไทย ที่นี่ดีที่สุดของโลก พวกเขาสามารถนำเราสกุลเงินต่างประเทศจากการส่งออกในขณะที่สร้างการจ้างงาน และสภาพแวดล้อมที่ยั่งยืน เราควรคิดว่า ของบางอย่างเช่นการผลิตทันทีต้มยำดีคุณภาพและบรรจุภัณฑ์เพื่อขายในตลาดโลก เพียงตัวอย่างของวิธีเราสามารถเชื่อมต่ออุตสาหกรรม และธุรกิจการส่งออกกับชุมชนท้องถิ่นในขณะเดียวกัน ชุมชนสามารถจัดกลุ่มตัวเองเพื่อทำธุรกิจชุมชนร่วมกัน ตัวอย่าง พวกเขาสามารถตั้งสถานีก๊าซทำงานบ้านหรือธุรกิจอาหาร เป็นหมู่อาหารปลอดสารพิษสารเคมี รักษาอาหารทุกประเภท ยาสมุนไพร หัตถกรรม และหลายเครื่องมือ หรืออื่น ๆ ตำง ๆ ในครัวเรือนที่หมู่บ้านที่สามารถผลิตเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราต้องตรง เมื่อพูดถึงเรื่องเศรษฐกิจ เราต้องตีหนักที่รากของวิกฤตปัจจุบันซึ่งเป็นมุมมองที่ผิด

พระพุทธเจ้าสอนว่าทิฏฐิ ความหมาย มุมมอง หรือแนวคิด กำหนดทุกอย่างอื่นดังนี้ ถ้าวิวของเราผิดหรือ micchaditthi โฉนดของเราจะไม่ถูกนำเราตรงไปหายนะ

แต่ถ้าเราเริ่มต้นด้วยสัมมาทิฐิการกระทำที่ติดตามจะเป็นคนชอบธรรม จึงนำเราให้อยู่ดีกินดี นี่คือเหตุผลที่พระพุทธเจ้าทรงระบุว่า สัมมาทิฐินำหน้าทุกอย่างในอริยมรรค เส้นทางที่นำไปสู่การหยุดทุกข์ . . .

เศรษฐกิจโลกปัจจุบัน คือ ผิด เพราะมันผิด และแยกส่วนสปริงจากมุมมองซึ่ง enshrines เงินเป็นเป้าหมายสูงสุด ในการค้นหาของเงินใหญ่เราไม่ลังเลที่จะกดขี่ ขูดรีด หรือทำลาย เพียงเกี่ยวกับทุกคน และอะไรที่เราสามารถเปลี่ยนเป็นเงิน มันไม่สำคัญถ้าเราทำที่ค่าใช้จ่ายของสุขภาพของเราเองของเรามนุษย์ ครอบครัว ชุมชน วัฒนธรรม สิ่งแวดล้อม คน อื่น หรือประเทศอื่น ๆ แต่ให้นับเงิน

เงินที่ได้ในแฟชั่นโลภ .โลกที่ขับเคลื่อนโดยเงินจึงเต็มไปด้วยความขัดแย้งและทำลาย มากเพื่อให้โลกทั้งโลกได้กลายเป็นเหนื่อยและเป็นทุกข์ ทุกวันนี้ มนุษย์นั้นจมลึกเข้าไปในทุกข์ ความอ่อนเพลียและกังวลเพราะชีวิตเต็มไปด้วยความไม่แน่นอน สถานการณ์ทางเศรษฐกิจ unpredicatable สูงและคงที่ สมองของมนุษย์เราไม่สามารถรับมือกับความเครียดชนิดนี้รุนแรงนำไปสู่โรคประสาท ปัญหาการฆ่าตัวตายทางจิตวิทยา สารเสพติด และมากมายของความรุนแรงทางสังคมอื่น ๆ พวกเขาผลของระบบเศรษฐกิจซึ่งถูกครอบงำด้วยเงิน

นี้เป็นระบบที่ขาด เงินเป็นเครื่องมือที่จะช่วยให้ผู้คน สังคม และสภาพแวดล้อมอยู่ในความสามัคคี มันไม่ควรเป็นสาเหตุของวิกฤตอย่างที่เป็นอยู่โลกต้องทบทวนมุมมองของเงิน และทำให้มันเป็นเครื่องมือเพื่อสนับสนุนพระเจ้า ถ้าเราต้องการเปลี่ยนทิฏฐิหรือพื้นฐานมุมมองของการพัฒนาเศรษฐกิจ เราต้องเปลี่ยนวิธีการวัดนั้น มันคือ ความจริง คือ พฤติกรรมก็จะออกมาเป็นแบบนี้ได้ ความจริงนี้ใช้ได้ทั้งวัตถุและรูปแบบของชีวิต

ดูแลการศึกษาวิธีการตรวจสอบจะตรวจสอบพฤติกรรมของนักเรียน ถ้าสอบเข้ามหาวิทยาลัยเป็นมาตรการหนึ่งของความสามารถในการจำ แล้วการศึกษาของนักเรียนทั่วประเทศ จะต้องมุ่งสู่การ memorisation . นักศึกษาจึงจะอ่อนแอในการคิดและทำ

อิเล็กตรอน , ตัวอย่างเช่น , สามารถเป็นทั้งอนุภาคและคลื่นพลังงานในเวลาเดียวกันพวกเขาจะปรากฏเป็นอนุภาค ถ้าวัดแล้ว และเป็นคลื่น ถ้าวัด เช่น วัดแล้ว

, ,

กำหนดพฤติกรรม ปัจจุบันเราวัดความก้าวหน้า โดยเงิน พฤติกรรมของคนก็ถูกปกครองด้วยเผ่าเงิน นั่นคือเหตุผลที่จีดีพีหรือผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ จะใช้เป็นตัวชี้วัดการเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศ

เปลี่ยนแนวคิดของการพัฒนาเราต้องเปลี่ยนของตัวบ่งชี้ GDH ต้องสำคัญกว่า GDP .

H คือความสุขหรือสุข

ความสุขมากขึ้นครอบคลุมทั้งหมดกว่า p ซึ่งการผลิตเท่านั้น มันประกอบด้วยซึ่งกันและกัน การดูแล ครอบครัว สิ่งแวดล้อม สุขภาพ ชุมชน เข้มแข็ง รักวัฒนธรรมที่สดใสและพึ่งตนเองทางเศรษฐกิจ

เราอาจเรียกมันว่า ดัชนีชี้วัดทางเศรษฐกิจ
สไตล์ไทยมีกลุ่มของนักท่องเที่ยวชาวอเมริกัน ที่บ่นเรื่องการจราจรที่ติดขัด เมื่อถามว่าทำไมพวกเขาเก็บกลับมาทุกปี พวกเขาตอบว่า เพราะคนไทยเป็นคนมีความสุข

เราคนไทยเคยเป็นคนมีความสุข เราเรียกว่า ดินแดนแห่งรอยยิ้ม คนที่มีความสุข มักอยากให้คนอื่นมีความสุขด้วย ซึ่งจะทำให้พวกเขามีความสุขความสุขขึ้นอยู่กับวิธีที่เรามองโลกและทัศนคติในชีวิตของเรา มันไม่ได้มาจากเงินคนเดียว

ถ้าเราแข่งขันกับมาตรฐานของไทย เราไม่เคยชนะสหรัฐอเมริกาเนื่องจากขนาดของเศรษฐกิจ คือ แมมมอท สิ่งที่ยิ่งใหญ่ดึงในขนาดเล็กลง ถ้าเราเล่นเกมของพวกเขาตามกฎของพวกเขา เราจบแน่

และสิ้นไร้ไม้ตอกมันอาจเป็นอีกเรื่องไปเลย เพราะถ้าเราใช้ดัชนีชี้วัดความสุข . เราอาจจะมีความสุขมากกว่าคนอเมริกัน หรือเราสามารถทำให้ตัวเราเองมีความสุข นั่นคือ ถ้าเราวัดความสุข :

-

- ความเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน ห่วงใย และครอบครัวเข้มแข็งชุมชนร่วมกัน

-

-

- สุขภาพ สิ่งแวดล้อม วัฒนธรรม ความมั่นใจ

- เศรษฐกิจพอเพียง

ถ้าเราสามารถพัฒนา ปัจจัยเหล่านี้ของความสุขได้อย่างมีประสิทธิภาพ เราสามารถเป็นแบบจำลองเพื่อช่วยให้คนเรียนรู้ที่จะมีความสุขด้วย

ด้วยตนเอง หรือ พื้นฐานเศรษฐกิจไม่ใช่เรื่องเงินอย่างเดียว หมายถึงเศรษฐกิจที่เชื่อมโยงกับความเป็นอยู่ของจิตใจของเรา ครอบครัว ชุมชน วัฒนธรรม และสภาพแวดล้อม มันเป็นเศรษฐกิจแบบองค์รวม เศรษฐกิจสมดุลเศรษฐกิจของศีลธรรม

มันเป็นสถานะที่สมดุล ซึ่งจะช่วยป้องกันการสลาย

เสียสมดุล นำไปสู่วิกฤติ เศรษฐกิจพื้นฐานที่เป็นหนึ่งที่เป็นประโยชน์ต่อทุกคนในสังคม ไม่ใช่เฉพาะคนส่วนน้อยที่พลาดสามารถพาทั้งประเทศลง เศรษฐกิจพื้นฐาน มุ่งสร้างฐานของสังคม ด้วยพื้นฐานที่แข็งแกร่ง ประเทศของเราทั้งหมดสามารถเติบโตอย่างต่อเนื่องและถาวร .

เศรษฐกิจพื้นฐานเน้นจุดแข็ง ของสังคม

สังคมแข็งแรงสนับสนุนเศรษฐกิจ การเมือง และศีลธรรมและจริยธรรมให้

สังคมจะเข้มแข็งด้วยการรวมกลุ่มของประชาชนในรูปแบบต่าง ๆ . พวกเขาสามารถช่วงจากกลุ่ม , ชมรม , มูลนิธิ , สมาคม , สหกรณ์ชุมชนหรือภาคประชาสังคม . ที่นี่ เราจะเรียกพวกเขาว่า " ชุมชน " .

ชุมชนที่เข้มแข็งเป็นหนึ่งที่สามารถแก้ไขปัญหาได้เอง ไม่ว่าจะเป็น เรื่องของตนเอง พึ่งตนเอง เศรษฐกิจ หรือสังคม วัฒนธรรม การศึกษา เรื่องสิ่งแวดล้อมหรือสุขภาพของประชาชน .

มีมากมายของธุรกิจพื้นฐานที่ชุมชนสามารถทำ พวกเขารวมถึงการบูรณาการหรือการผสม , หัตถกรรม , ธุรกิจหมู่บ้านกระท่อมอุตสาหกรรมและบริการอื่น ๆอีกมากมาย

เกษตรผสมผสาน คือ เปลี่ยนจาก โมโน ฟาร์ม - พืชเศรษฐกิจ ข้าว อ้อย มันสำปะหลัง สวนยางพารา ตัวอย่างเช่น - ซึ่งทำลายสิ่งแวดล้อม และพุ่งเกษตรกรที่เป็นหนี้ เกษตรผสมผสาน มีวัตถุประสงค์เพื่อให้เกษตรกรที่มีตลอดทั้งปี ความมั่นคงด้านอาหาร แรก และชั้นดี

แทนที่จะเติบโตเป็นพืช เกษตรกรปลูกพืชต่างๆ เช่น ข้าว ผัก ผลไม้ และสมุนไพรตลอดจนรับไม้ฟืนและไม้ใช้เอง และเลี้ยงปลาและสัตว์ปีก ด้านข้าง โดยการทำเช่นนั้นพวกเขาจะได้กินอิ่ม และสามารถขายส่วนเกินเพื่อให้พวกเขาสามารถได้รับจากหนี้และบันทึก

ในกระบวนการ ที่ดินจะเปลี่ยนเป็นสีเขียว มีต้นไม้ เป็นประโยชน์กับทั้งสิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจ และแก่เกษตรกรได้ชีวิตจะง่ายขึ้นสำหรับพวกเขา เพราะต้นไม้จะใหญ่ ดังนั้น ผลผลิตผลิตเพิ่มเติม มันเหมือนมีธนาคารที่มีดอกเบี้ยทุกวัน

สามารถผลิตหนึ่งของอาหารและสมุนไพรไม่เพียงประหยัด มันเป็นธุรกิจที่ดี ผลไม้ไทย , เช่น , ของโลกที่ดีที่สุดพวกเขาสามารถนำเงินตราต่างประเทศจากการส่งออก ขณะที่การสร้างการจ้างงาน และรักษาสิ่งแวดล้อม เราควรจะคิดแบบนี้ผลิตสำเร็จรูปต้มยำคุณภาพดี และบรรจุภัณฑ์ เพื่อขายในตลาดโลก เพียงตัวอย่างของวิธีที่เราสามารถเชื่อมต่ออุตสาหกรรมและธุรกิจส่งออกด้วย

โดยชุมชนท้องถิ่นชุมชนสามารถกลุ่มตัวเองทำงานธุรกิจร่วมกันในชุมชน ตัวอย่างเช่นพวกเขาสามารถตั้งหมู่บ้านวิ่งแก๊สสถานีหรืออาหารธุรกิจ ท่ามกลางความเป็นไปได้ที่สารเคมีป้องกันกำจัดศัตรูพืชฟรีอาหารทุกประเภทของการรักษาอาหาร สมุนไพร หัตถกรรม และหลายอื่น ๆ เครื่องมือ หรือเครื่องใช้ในครัวเรือนที่ชุมชนสามารถผลิตได้เอง