SubjunctiveThe subjunctive is a rar

Subjunctive

The subjunctive is a rare form. There are two sorts of subjunctive in English:

the present subjunctive,
the past subjunctive.
The form of the subjunctive

Present

The subjunctive in the present is the same as the bare infinitive (infinitive without "to") for all verbs.

Subject pronouns The verb to be The verb to meet
I be meet
you be meet
he, she, it be meet
we be meet
you be meet
they be meet
Past

The past subjunctive relates only to the verb to be. It takes the form were

Subject pronouns The verb to be
I were
you were
he, she, it were
we were
you were
they were
Use of subjunctive

1.We generally use the subjunctive when talking about events that are not certain to happen, especially when talking about events someone wants to happen, hopes will happen or imagines happening.

Examples

The minister hopes that you help him with the new law.
If I were you I would buy this house.
2.Typically, the subjunctive is used after these structures:

It is essential, vital, important, necessary, desirable,...+ that
The verbs ask, recommend, request, suggest, insist, propose, command + that
Examples

It is vital that you finish your studies.
I suggest that you visit Paris.
3.Some fixed expressions use the subjunctive. Here are some examples:

Long live the King!
God bless America!
In conditional sentences type II

The subjunctive form of the verb to be is used in conditional sentences type II, So after 'if' (and other words having the same meaning) the verb 'to be' takes the form of the past subjunctive.

If I were rich I would buy that beautiful car.
If she were attentive to his problems she would help him.
Suppose you were a millionaire, what would you do?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

SubjunctiveSubjunctive เป็นแบบที่หายาก มีสองประเภท subjunctive ในภาษาอังกฤษ:subjunctive ปัจจุบันsubjunctive ผ่านมาแบบฟอร์ม subjunctiveปัจจุบันSubjunctive ในปัจจุบันจะเหมือนกับ infinitive เปลือย (infinitive ไม่ มี "กับ") สำหรับคำกริยาทั้งหมดเรื่องคำสรรพนามคำกริยาเป็น กริยาเพื่อตอบสนองฉันไม่พบคุณจะพบเขา เธอ ก็จะตอบสนองเราสามารถตอบสนองคุณจะพบพวกเขาจะตอบสนองที่ผ่านมาSubjunctive อดีตเกี่ยวข้องกับกริยาให้เท่านั้น ใช้แบบฟอร์มได้เรื่องคำสรรพนามคำกริยาจะฉันได้คุณได้เขา เธอ ก็ได้คำแนะนำคุณได้พวกเขาใช้ subjunctive1.เรามักใช้ subjunctive เมื่อพูดถึงเหตุการณ์ที่ไม่แน่นอนที่เกิดขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพูดถึงเหตุการณ์ที่มีคนต้องการเกิดขึ้น ความหวังจะเกิดขึ้นหรือเกิดจินตนาการ-ตัวอย่างรัฐมนตรีหวังว่า คุณช่วยเขา ด้วยกฎหมายใหม่ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันจะซื้อบ้านหลังนี้2.Typically, subjunctive ที่ใช้หลังจากโครงสร้างเหล่านี้:จึงเป็นสิ่งจำเป็น สำคัญ สำคัญ จำ เป็น ประกอบ,... +คำกริยาขอ แนะนำ คำขอ แนะนำ ยืนยัน เสนอ คำสั่ง + ที่ตัวอย่างสำคัญที่ว่า คุณจบการศึกษาได้ขอแนะนำให้ คุณเยี่ยมชมปารีส3.บางนิพจน์คงใช้ subjunctive ตัวอย่างเช่น:ทรงพระเจริญพระเจ้าเมริกาในประโยคเงื่อนไขชนิด IIแบบฟอร์ม subjunctive ของกริยาจะใช้ในประโยคเงื่อนไขชนิด II นั้นหลัง 'ถ้า' (และคำอื่น ๆ ที่มีความหมายเดียวกัน) กริยา 'ต้อง ' แบบฟอร์ม subjunctive ผ่านมาถ้าผมรวย ผมจะซื้อรถที่สวยงามถ้าเธอมาปัญหาของเขา เธอจะช่วยเขาสมมติว่าคุณได้เป็นเศรษฐี คุณจะทำอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ผนวกเข้ามาเสริมเป็นแบบที่หายาก มีสองประเภทที่ผนวกเข้าในภาษาอังกฤษคือเสริมในปัจจุบัน. the เสริมที่ผ่านมารูปแบบของเสริมปัจจุบันที่ผนวกเข้ามาอยู่ในปัจจุบันเป็นเช่นเดียวกับinfinitive เปลือย (infinitive โดยไม่ต้อง "เป็น") สำหรับคำกริยาทั้งหมด. เรื่องสรรพนามคำกริยา จะเป็นคำกริยาที่จะตอบสนองฉันจะตอบสนองคุณจะพบกับเขาเธอก็จะตอบสนองเราได้รับการตอบสนองที่คุณจะพบพวกเขาได้รับการตอบสนองที่ผ่านมาเสริมที่ผ่านมาเกี่ยวข้องเท่านั้นที่จะเป็นคำกริยาที่จะ มันจะใช้รูปแบบเป็นเรื่องสรรพนามคำกริยาจะเป็นฉันคุณเขาเธอมันเป็นเราเป็นคุณพวกเขาใช้เสริม1.We ทั่วไปใช้เสริมเมื่อพูดคุยเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ไม่ได้เป็นบางอย่างที่จะเกิดขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ พูดคุยเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีคนต้องการที่จะเกิดขึ้นหวังว่าจะเกิดขึ้นหรือเกิดขึ้นนึก. ตัวอย่างรัฐมนตรีว่าการกระทรวงหวังว่าคุณจะช่วยให้เขามีกฎหมายใหม่. ถ้าฉันเป็นคุณผมจะซื้อบ้านหลังนี้. 2.Typically, เสริมที่ใช้หลังจากโครงสร้างเหล่านี้: มันเป็นสิ่งจำเป็นที่สำคัญที่สำคัญที่จำเป็นที่พึงประสงค์ ... + ที่กริยาขอแนะนำขอแนะนำยืนยันเสนอคำสั่ง+ ที่ตัวอย่างมันเป็นสิ่งสำคัญที่คุณเสร็จสิ้นการศึกษาของคุณ. ผมขอแนะนำให้คุณเยี่ยมชมปารีส . การแสดงออกคง 3.Some ใช้เสริม นี่คือตัวอย่างบางส่วน: Long live กษัตริย์! พระเจ้าอวยพรอเมริกา! ในประโยคเงื่อนไขชนิดที่สองรูปแบบเสริมของคำกริยาที่จะถูกนำมาใช้ในประโยคเงื่อนไขชนิด II, ดังนั้นหลังจากที่ 'ถ้า' (และคำอื่น ๆ ที่มีความหมายเหมือนกัน) คำ คำกริยา 'ให้เป็น' ใช้รูปแบบของเสริมที่ผ่านมา. ถ้าฉันเป็นที่อุดมไปด้วยผมจะซื้อรถที่สวยงาม. ถ้าเธอได้ให้ความใส่ใจกับปัญหาของเขาเธอจะช่วยให้เขา. สมมติว่าคุณเป็นเศรษฐีสิ่งที่คุณจะทำอย่างไร?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสริม

เลือกใช้เป็นรูปแบบที่หายาก มีสองประเภทของเงื่อนไขในภาษาอังกฤษ :

เงื่อนไขปัจจุบัน

เงื่อนไขในอดีต รูปแบบของเงื่อนไข

ปัจจุบัน

เลือกใช้ในปัจจุบันเป็นเช่นเดียวกับเปลือย ( infinitive ไม่มี to " " ) ทุกกริยา

เรื่องคำสรรพนามคำกริยาจะเป็นคำกริยา เจอผมจะพบคุณได้


เจอเขา เธอ มันสามารถตอบสนองเราได้เจอกัน

คุณจะพบพวกเขาได้พบกับอดีต



มาเกี่ยวข้องเท่านั้นที่จะเสริมกริยาเป็น มันเอารูป

เรื่องสรรพนาม คำกริยาเป็น
ผม

คุณเป็นเขา เธอ มัน คือเรา

เธอ

ใช้ของพวกเขาเสริม

1 . เรามักใช้เงื่อนไขเมื่อพูดถึงเหตุการณ์นั้นจะไม่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน โดยเฉพาะเมื่อพูดถึงเหตุการณ์ มีใครต้องการ ที่จะเกิดขึ้นหวังว่าจะเกิดขึ้น หรือจินตนาการขึ้น

ตัวอย่าง

รัฐมนตรีหวังว่าคุณช่วยเขาด้วยกฎหมายใหม่ .
ถ้าผมเป็นคุณ ผมจะซื้อบ้านหลังนี้
2.typically , เสริมจะใช้หลังจากโครงสร้างเหล่านี้ :

มันสําคัญสําคัญ , สำคัญ , จำเป็น , ที่พึงประสงค์ , . . . ที่
คำกริยาที่ถาม แนะนำ ขอแนะนำ , ยืนยัน , เสนอ , สั่ง

ตัวอย่างมันมีความสำคัญที่คุณเรียนเสร็จ .
ผมแนะนำให้คุณเยี่ยมชมปารีส
3.some คงที่นิพจน์ใช้เงื่อนไข นี่คือตัวอย่าง :

ทรงพระเจริญ !
พระเจ้าอวยพรอเมริกา ในประโยคเงื่อนไขแบบที่ 1


รูปที่เสริมของกริยาจะใช้ในประโยคเงื่อนไขชนิดที่ 2ดังนั้นหลังจากที่ ' ถ้า ' ( และคำอื่นที่มีความหมายเดียวกัน ) คำกริยา ' เป็น ' ที่ใช้รูปแบบของเงื่อนไขที่ผ่านมา

ถ้าผมรวยผมจะซื้อรถที่สวยงามที่ .
ถ้าเธอใส่ใจกับปัญหาของเขา เธอจะช่วยเขา
สมมติว่าคุณเป็นคนรวย คุณจะทำอะไร ?