The Masjid-i Jami of Herat, the cit

The Masjid-i Jami of Herat, the city's first congregational mosque, was built on the site of two smaller Ghaznavid mosques that were destroyed by earthquake and fire. The present mosque was begun by Ghurid ruler Ghiyath al-Din Muhammad b. Sam (1162-1202) in 1200 AD (597 AH), and continued after his death by his brother and successor Shihab al-Din. This is confirmed both by an inscription on the eastern Ghurid portal uncovered in 1964 during a restoration, and by the sixteenth century Timurid historian Khwandamir in his Khulasat al-Akhbar. It is debated whether this mosque was originally sited at the city center, although it was probably built in the northwest quarter of the medieval city, within the original walls. According to Lisa Golombek, Ghiyath al-Din Muhammad respected the original westerly orientation that reflected its Hanafite tradition, although his Shafi'ite tradition would have favored a southern orientation of the qibla.

In the thirteenth century, Chingiz Khan pillaged the province and the building fell into ruin. Rebuilding and renovation programs were undertaken by the Kart rulers in 1306 (706 AH) and again after a devastating earthquake in 1364. After 1397, the Timurid rulers redirected Herat's growth towards the North. This suburbanization and the building of a new Friday mosque in Gawhar Shad's Musalla marked the end of the Masjid-i Jami's patronage by a monarchy. Repairs between 1404 and 1446 (807 - 850 AH) were completed by Jalal al-Din Firuzshah, one of the most prominent amirs of Shah Rukh bin Timur (1405-1444). According to Richard N. Frye, the mosque was then rebuilt by Mir Ali Shir Navai -- a prominent poet and minister of Sultan Husain Baiqara (1469-1506) -- in two years beginning in 1498 (903 AH), although Isfizari states that the decorations alone were completed over the course of five years. By the mid-twentieth century, little remained of the Timurid mosque, at which time, the structure was reconstructed and extended as part of a larger urban project.

The plan for the new mosque corrects the irregularities of the original mosque layout and reconstructs elements (like the mausoleum), which were entirely lost by the 1940s. The new mosque is rectangular with four deeply vaulted iwans and domed hypostyle halls around a courtyard, with a reconstruction of the mausoleum of Ghiyath al-Din Muhammad bin Sam located behind the northern iwan. The main portal faces east. There are five secondary entrances along the north and east walls, including the last remaining Ghurid portal at the southeastern corner of the mosque complex. The exterior and courtyard walls are all richly decorated with pink bricks covered with plaster and predominantly blue tilework with vegetal and floral motifs. The exterior was entirely and heavily restored prior to 1970.

The eastern façade of the Masjid-i Jami is contemporary. The symmetrically arranged entry elevation has a pishtaq flanked on either side by bi-level arched niches, minarets, and long walls with blind arches. The pishtaq and the arched niches have complex ribbed vaults. To the left of the entrance is the original completion plaque composed in Kufic style that announces the date of construction and gives praise to the donor. At the southernmost edge of this façade, behind the screen wall, is a portal from the Ghurid mosque. Its double-arched niche is crowned with a brick squinch-net vault. It has been lightly restored. The doorway is flanked with two engaged columns. The surfaces of the columns and the spandrels of the portal arch are covered with geometric carvings in pink stone. On either side of the doorway are panels of kufic inscriptions carved in stone and highlighted with blue tiles.

The eastern portal iwan is comprised of a half-dome chamber and muqarnas vaulting. This portal leads to the courtyard through a series of three small vestibules. The mosque courtyard is an expansive paved surface, measuring approximately 121 meters by 174 meters; it is lined with single storey arcades with four centered iwans. These iwans are not domed, but instead have deeply recessed arches. In the southeast corner of the courtyard is the Kartid period cauldron, which was made in 1375 and is still used for distributing fruit-flavored syrup (sharbat). There is a small standing mihrab (namazgah) in the courtyard.

The sanctuary iwan to the west is the largest and deepest. The eastern portal iwan is next in size, and the two lateral iwans are smallest. The two minarets at the corners of the sanctuary pishtaq underline the significance of this mass, which contains a mihrab niche on its western wall. Surrounding the courtyard on all four sides are domed or vaulted hypostyle prayer halls. The halls are seven bays deep on the west, eight bays deep on the east and five bays deep on the north and south sides of the courtyard. Accessed through the courtyard arcade, the bays are enclosed in certain sections to create rooms or corridors. Typical of monuments

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มัสยิด-I Jami แรต, เมืองแรกที่มาชุมนุมกันที่มัสยิดถูกสร้างขึ้นบนเว็บไซต์ของขนาดเล็กสองมัสยิดเวิร์ซที่ถูกทำลายจากแผ่นดินไหวและไฟ มัสยิดในปัจจุบันเริ่มจากผู้ปกครอง Ghurid Ghiyath Al-Din มูฮัมหมัด B แซม (1162-1202) ใน ค.ศ. 1200 (597 AH) และต่อเนื่องหลังจากการตายของพี่ชายและทายาทฮับอัลดินแดง นี่คือการยืนยันทั้งโดยจารึกบนพอร์ทัล Ghurid ตะวันออกเปิดในปี 1964 ในระหว่างการบูรณะและศตวรรษที่สิบหกประวัติศาสตร์ Timurid Khwandamir ของเขาใน Khulasat Al-Akhbar มันเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันว่ามัสยิดนี้เป็นอภิมหาเดิมที่ใจกลางเมือง แต่มันก็อาจจะสร้างขึ้นในไตรมาสตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองในยุคกลาง, ภายในกำแพงเดิม ตามที่ลิซ่า Golombek, Ghiyath Al-Din มูฮัมหมัดเคารพการวางแนวตะวันตกเดิมที่สะท้อนให้เห็นถึงประเพณี Hanafite แม้ว่าประเพณี Shafi'ite ของเขาจะได้รับการสนับสนุนแนวทางตอนใต้ของ Qibla ได้.

ในศตวรรษที่สิบสาม Chingiz ข่านปล้นจังหวัดและอาคาร ตกอยู่ในซากปรักหักพัง การบูรณะและปรับปรุงโปรแกรมได้รับการดำเนินการโดยผู้ปกครองโกคาร์ทใน 1306 (706 AH) และอีกครั้งหลังจากที่แผ่นดินไหวทำลายล้างใน 1364. หลังจาก 1397, โมหะ Timurid เปลี่ยนเส้นทางการเจริญเติบโตแรตที่มีต่อภาคเหนือ suburbanization นี้และอาคารมัสยิดวันศุกร์ใน Gawhar เก๋งของ Musalla จุดจบของการอุปถัมภ์มัสยิด Jami-I โดยสถาบันพระมหากษัตริย์ที่ ซ่อมแซมระหว่าง 1404 และ 1446 (807-850 AH) เสร็จสมบูรณ์โดย Jalal Al-Din Firuzshah หนึ่งของ amirs โดดเด่นที่สุดของอิหร่าน Rukh ถังมูร์ (1405-1444) ตามที่ริชาร์ดฟรายเอ็นมัสยิดที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่แล้วโดยเมียร์อาลี Shir Navai - กวีที่โดดเด่นและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสุลต่านฮุสเซน Baiqara (1469-1506) - ในสองปีเริ่มต้นในปี 1498 (903 AH) แม้ว่า Isfizari ระบุว่า ตกแต่งเพียงอย่างเดียวแล้วเสร็จในช่วงห้าปีที่ผ่านมา โดยช่วงกลางศตวรรษที่ยี่สิบยังคงเล็ก ๆ น้อย ๆ ของมัสยิด Timurid เวลาที่โครงสร้างที่ถูกสร้างขึ้นใหม่และขยายเป็นส่วนหนึ่งของโครงการเมืองขนาดใหญ่.

แผนมัสยิดใหม่แก้ไขความผิดปกติของรูปแบบมัสยิดเดิมและ reconstructs องค์ประกอบ ( เหมือนสุสาน) ซึ่งถูกกลืนหายไปโดยสิ้นเชิงปี 1940 มัสยิดใหม่เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่มีสี่ iwans โค้งลึกและห้องโถง hypostyle โดมรอบลานกับการฟื้นฟูบูรณะสุสานของ Ghiyath Al-Din มูฮัมหมัดบินแซมตั้งอยู่ด้านหลัง Iwan เหนือ พอร์ทัลหลักใบหน้าตะวันออก มีห้าทางเข้ารองตามแนวทิศตะวันตกเฉียงเหนือและทิศตะวันออกผนังรวมทั้งพอร์ทัล Ghurid สุดท้ายที่เหลืออยู่ที่มุมทิศตะวันออกเฉียงใต้ของอาคารมัสยิดเป็น ผนังด้านนอกและคอร์ทยาร์ดได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราด้วยอิฐสีชมพูปกคลุมด้วยปูนปลาสเตอร์และ tilework ส่วนใหญ่สีฟ้าที่มีพืชและดอกไม้ลวดลาย ภายนอกถูกทั้งหมดและเรียกคืนอย่างหนักก่อนที่จะปี 1970

ทางทิศตะวันออกของอาคารมัสยิด-I Jami เป็นแบบร่วมสมัย ที่ระดับความสูงรายการจัดแฟ่มี pishtaq ขนาบข้างทั้งสองข้างสองระดับซอกโค้งหออะซานและผนังยาวกับซุ้มตาบอด pishtaq และซอกโค้งมีห้องใต้ดินยางที่ซับซ้อน ด้านซ้ายของทางเข้าที่เป็นแผ่นโลหะเสร็จสิ้นเดิมประกอบด้วยในสไตล์ Kufic ที่ประกาศวันที่ของการก่อสร้างและให้สรรเสริญผู้บริจาค ที่ขอบด้านใต้สุดของซุ้มนี้หลังกำแพงหน้าจอเป็นพอร์ทัลจากมัสยิด Ghurid ช่องดับเบิลโค้งมันจะครองตำแหน่งที่มีอิฐ Vault squinch สุทธิ มันได้รับการบูรณะเบา ๆ ประตูถูกขนาบข้างด้วยสองคอลัมน์ที่มีส่วนร่วม พื้นผิวของคอลัมน์และฝ้าของซุ้มประตูพอร์ทัลถูกปกคลุมไปด้วยการแกะสลักรูปทรงเรขาคณิตในหินสีชมพู ที่ด้านข้างของประตูทั้งแผงจารึก Kufic แกะสลักในหินและไฮไลต์ด้วยกระเบื้องสีฟ้า.

Iwan พอร์ทัลตะวันออกประกอบด้วยห้องครึ่งโดมและ muqarnas ลิ่ว พอร์ทัลนี้นำไปสู่ลานผ่านชุดของสาม vestibules ขนาดเล็ก ลานมัสยิดเป็นพื้นผิวลาดยางไพศาลวัดประมาณ 121 เมตร 174 เมตร; มันจะเรียงรายไปด้วยร้านค้าชั้นเดียวกับสี่ iwans ศูนย์กลาง iwans เหล่านี้จะไม่โดม แต่แทนที่จะได้ปิดภาคเรียนลึกโค้ง ในมุมตะวันออกเฉียงใต้ของคอร์ทยาร์ดเป็นหม้อระยะเวลา Kartid ซึ่งถูกสร้างขึ้นใน 1375 และยังคงใช้สำหรับการกระจายผลไม้รสน้ำเชื่อม (Sharbat) มี mihrab ยืนขนาดเล็ก (namazgah) ในลานคือ.

Iwan สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ไปทางทิศตะวันตกเป็นที่ใหญ่ที่สุดและลึกที่สุด Iwan พอร์ทัลตะวันออกที่อยู่ถัดไปในขนาดและทั้งสอง iwans ด้านข้างมีขนาดเล็กที่สุด ทั้งสองหออะซานที่มุมของ pishtaq วิหารขีดเส้นใต้ความสำคัญของมวลนี้ซึ่งมีช่อง mihrab บนผนังด้านตะวันตก คอร์ทยาร์ดโดยรอบทั้งสี่ด้านเป็นโดมโค้งหรือห้องโถง hypostyle สวดมนต์ ห้องโถงเจ็ดอ่าวลึกเกี่ยวกับเวสต์, แปดลึกอ่าวอยู่ทางทิศตะวันออกและห้าอ่าวลึกเกี่ยวกับทิศเหนือและทิศใต้ของลาน เข้าถึงได้ผ่านอาเขตลานอ่าวที่มีการปิดล้อมในบางส่วนในการสร้างห้องพักหรือเดิน ตามแบบฉบับของอนุเสาวรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยเจมี masjid-i ของแรต , มัสยิดแรกที่มาของเมืองถูกสร้างขึ้นบนเว็บไซต์ของทั้งสองที่มีขนาดเล็กเวิร์ซมัสยิดที่ถูกทำลายโดยการเกิดแผ่นดินไหวและอัคคีภัย มัสยิดปัจจุบันเริ่มโดย ghurid ไม้บรรทัด ghiyath ดิน มูฮัมหมัด อัล พ. แซม ( 1162-1202 ) 1200 AD ( 597 อ่า ) ต่อไป และหลังจากที่เขาเสียชีวิตโดยพี่ชายของเขาและผู้สืบทอด shihab อลาดิน นี้ได้รับการยืนยันทั้งจากจารึกบนพอร์ทัล ghurid ตะวันออกเปิดในปี 1964 ในการบูรณะ และ โดยศตวรรษ sixteenth ยะห์นักประวัติศาสตร์ khwandamir ใน khulasat ของเขาอัล akhbar . มันเป็นที่ถกเถียงกันว่า มัสยิดนี้ แต่เดิมเป็น sited ที่ศูนย์เมือง แม้ว่ามันอาจจะสร้างขึ้นในไตรมาสตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองในยุคกลาง ภายในผนังเดิม ตามลิซ่าโกลอมบิก ghiyath ล , ดิน มูฮัมหมัด เคารพต้นฉบับจากทางทิศทางที่สะท้อนประเพณี hanafite ของมัน แม้ว่าประเพณี shafi"ite ของเขาคงจะชอบทิศทางใต้ของกิบลัต .ในศตวรรษที่สิบสาม chingiz ข่านปล้นสะดม , จังหวัดและอาคารตกลงมาพัง การสร้างและปรับปรุงโปรแกรมการทางการศึกษา โดยมีผู้ปกครองใน 1345 ( อ้า ) และอีกครั้งหลังเกิดแผ่นดินไหวรุนแรงใน 1 . หลังจากฝรั่ง , โมหะ Timurid เปลี่ยนเส้นทางการเจริญเติบโตแรตต่อเกาหลีเหนือ suburbanization นี้และสร้างมัสยิดใหม่ในวันศุกร์ gawhar เก๋งของ musalla ทำเครื่องหมายจุดสิ้นสุดของ masjid-i เจมีเป็นคุณูปการโดยสถาบัน การซ่อมแซมและระหว่าง 1394 1370 ( 807 - 850 อ่า ) ที่สร้างจากดิน firuzshah ชาลัลล หนึ่งใน amirs โดดเด่นที่สุดของชารัค บินติมูร์ ( 1405-1444 ) ตามที่ริชาร์ด , ฟราย , มัสยิดถูกสร้างใหม่โดยเมอลี ชีร์ นาไว -- กวีที่โดดเด่นและรัฐมนตรีของสุลต่าน husain baiqara ( 1469-1506 ) -- สองปีเริ่มต้นใน 1498 ( 903 อ่า ) แต่ isfizari อเมริกาที่ตกแต่งไว้เสร็จสมบูรณ์ผ่านหลักสูตรห้าปี โดยศตวรรษที่ยี่สิบกลาง ที่เหลือเพียงน้อยนิดของมัสยิดยะห์ ในเวลาที่ โครงสร้างถูกสร้างขึ้นและขยายใหญ่ขึ้นในเมืองเป็นส่วนหนึ่งของโครงการแผนสำหรับมัสยิดใหม่แก้ไขความผิดปกติของเค้าโครงมัสยิดเดิมและ reconstructs องค์ประกอบ ( เช่นสุสาน ) ซึ่งมีทั้งหมดหายไปโดยทศวรรษ มัสยิดใหม่เป็นสี่เหลี่ยมสี่ลึกตลอดและ iwans โดม hypostyle หอพักรอบสนาม ด้วยการฟื้นฟูจากสุสานของ ghiyath ล ดิน มูฮัมหมัด บิน แซม อยู่ข้างหลัง ที่อีวาน ภาคเหนือ พอร์ทัลหลักหันหน้าไปทางทิศตะวันออก มีห้าระดับทางเข้าตามผนังเหนือและตะวันออก รวมถึงล่าสุดเหลือ ghurid พอร์ทัลที่มุมตะวันออกเฉียงใต้ของมัสยิดที่ซับซ้อน ภายนอกกำแพง สนามหญ้า มีทั้งหมดตกแต่งอย่างหรูหราด้วยอิฐสีชมพูปกคลุมด้วยปูนปลาสเตอร์และเด่นฟ้า tilework ด้วยลวดลายดอกไม้และพืช . ภายนอกได้ทั้งหมด และหนัก คืน ก่อน 1970ซึ่งรวมถึง เอฟเอ ADE ตะวันออกของเจมี masjid-i ร่วมสมัย . การจัดรายการและมี pishtaq เป็นตายร้ายดีขนาบทั้งสองข้าง โดยระดับบีโก่ง Niches , ตองกาและผนังยาวโค้งตาบอด การ pishtaq และ niches ที่ยางโค้งมีตู้นิรภัย ที่ด้านซ้ายของทางเข้าเดิมเสร็จสิ้นจุลินทรีย์ประกอบด้วยสไตล์กูฟิคว่าประกาศวันที่สร้างและให้การสรรเสริญผู้บริจาค ที่ขอบชายแดนภาคใต้นี้ เอฟเอ ADE ทาหลังผนังหน้าจอเป็นพอร์ทัลจากมัสยิด ghurid . ช่องโค้งของคู่ครองด้วยย่นบริสุทธิหกคะเมน มันค่อย ๆกลับคืนมา ประตูถูกขนาบข้างด้วยสองร่วมคอลัมน์ พื้นผิวของคอลัมน์และ spandrels ของพอร์ทัล Arch ถูกปกคลุมด้วยรูปทรงเรขาคณิตที่แกะสลักในหินชมพู ที่ด้านข้างของประตูมีแผ่นจารึกกูฟิคแกะสลักในหิน และเน้นด้วยกระเบื้องสีฟ้าทางทิศตะวันออกของพอร์ทัล อีวาน ประกอบด้วยห้องโดมครึ่ง และ muqarnas หลังคาโค้ง . พอร์ทัลนี้นำไปสู่ลานผ่านชุดของขนาดเล็กสาม vestibules . มัสยิดกลางสนามเป็นผิวลาดยางกว้างประมาณ 120 เมตร วัดจาก 174 เมตร ; มันเป็นที่เรียงรายไปด้วยร้านค้าชั้นเดียวกับสี่ศูนย์กลาง iwans . iwans เหล่านี้ไม่ใช่โดม แต่แทนที่จะได้ดูด recessed ส่วนโค้ง ในมุมตะวันออกเฉียงใต้ของลานเป็นหม้อช่วง kartid ซึ่งผลิตใน 1281 และยังคงใช้สำหรับการกระจายผลไม้น้ำเชื่อมรส ( sharbat ) มีขนาดเล็ก ( มิหรับยืน namazgah ) ในลานวิหาร อีวานไปทางทิศตะวันตกเป็นที่ใหญ่ที่สุดและลึกที่สุด . อีวานที่ประตูทางทิศตะวันออกต่อไปในขนาด และสองข้าง iwans จะน้อยที่สุด สองหออะซานที่มุมของวิหาร pishtaq ขีดเส้นใต้ความสำคัญของมวลนี้ซึ่งมีช่องมิหรับในตะวันตกผนัง ล้อมรอบลานบ้านทั้งสี่ด้านเป็นรูปโดม หรือไม้ hypostyle สวดมนต์ในโรงเรียน ห้องโถงเป็น 7 อ่าวลึกอยู่ทางทิศตะวันตก 8 อ่าวลึกทางตะวันออกและ 5 อ่าวลึกด้านทิศเหนือและทิศใต้ของลาน การเข้าถึงผ่านลานอาเขต อ่าว อยู่ล้อมรอบในบางส่วน เพื่อสร้างห้องหรือทางเดิน โดยทั่วไปของอนุสาวรีย์