remembered the doll I had broken. I

remembered the doll I had broken. I felt my way to the hearth and picked up the pieces. I tried vainly to put them together. Then my eyes filled with tears; for I realized what I had done, and for the first time I felt repentance (2) and sorrow.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำตุ๊กตาผมก็เสีย ฉันรู้สึกเพื่อพื้นเตา และรับชิ้นส่วน ฉันพยายาม vainly ใส่กัน แล้วตาที่เต็มไป ด้วยน้ำตา สำหรับฉันรู้สิ่งที่ฉันได้ทำ และเป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกกลับใจ (2) และความเสียใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จำได้ว่าตุ๊กตาผมเสีย ผมรู้สึกว่าวิธีของฉันไปเตาและหยิบขึ้นมาชิ้น ฉันพยายามไม่จำเป็นต้องจะนำพวกเขาเข้าด้วยกัน แล้วตาของฉันเต็มไปด้วยน้ำตา; เพราะเราตระหนักถึงสิ่งที่ฉันได้ทำและเป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกเสียใจ (2) และความเศร้าโศก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นึกถึงตุ๊กตาผมเสีย ผมรู้สึกว่าทางครอบครัวและหยิบชิ้น ฉันพยายามอย่างไร้ประโยชน์ที่จะใส่กัน แล้วดวงตาของฉันเต็มไปด้วยน้ำตา เพราะผมรู้ว่าสิ่งที่ผมทำ และเป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกถึงการกลับใจใหม่ ( 2 ) และความเศร้าโศก