Voysey's designs in the field of applied art included furniture, wallpapers, fabrics, carpets, tiles, metalwork, ceramics and graphic design. Sometimes he designed artefacts specially for his own buildings, and sometimes he sold designs to manufacturers for wider use.
Voysey's development as a furniture designer corresponded to his development as an architect, and by c.1895 he had evolved a definitive personal style. His furniture conformed, with a few exceptions, to this style until 1910, when he began to introduce greater elaboration, including Gothic motifs, into his designs. The simple elegance of Voysey's furniture from the period 1895–1910 was achieved by relying on the innate beauty of high quality materials, especially unpolished oak, and by eschewing complicated decoration in favour of a careful balance of the vertical and horizontal elements in a design.
การออกแบบ Voysey ในสาขาศิลปะประยุกต์รวมเฟอร์นิเจอร์, วอลเปเปอร์, ผ้า, พรม, กระเบื้อง, โลหะ, เซรามิกและการออกแบบกราฟิก บางครั้งเขาได้รับการออกแบบมาเป็นพิเศษสำหรับสิ่งของอาคารของตัวเองและบางครั้งเขาขายให้กับผู้ผลิตการออกแบบสำหรับการใช้งานในวงกว้าง.
พัฒนา Voysey เป็นนักออกแบบเฟอร์นิเจอร์ที่ตรงกับการพัฒนาของเขาเป็นสถาปนิกและ c.1895 เขาได้พัฒนารูปแบบส่วนบุคคลที่ชัดเจน เฟอร์นิเจอร์ของเขาสอดคล้องกับข้อยกเว้นไม่กี่รูปแบบนี้จนกว่าจะถึงปี 1910 เมื่อเขาเริ่มที่จะแนะนำรายละเอียดมากขึ้นรวมทั้งลวดลายแบบกอธิคในการออกแบบของเขา ความสง่างามที่เรียบง่ายของเฟอร์นิเจอร์ Voysey จากช่วงเวลา 1895-1910 ก็ประสบความสำเร็จโดยอาศัยความงามโดยธรรมชาติของวัสดุที่มีคุณภาพสูง, โอ๊คข้าวกล้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งและละทิ้งการตกแต่งที่มีความซับซ้อนในความโปรดปรานของความสมดุลอย่างระมัดระวังขององค์ประกอบในแนวตั้งและแนวนอนในการออกแบบ
การแปล กรุณารอสักครู่..