The first part of the constant decl

The first part of the constant declaration is the let keyword. The let
keyword lets you know that you are working with a constant. The next part
is the constant name s1. You will use the constant name s1 to refer to this
constant in your code from now on.
You also have the type declaration :String. The type declaration tells you
what data type the constant stores. Since you used the type declaration
:String, you know that you can store strings (a sequence of characters) in
the constant s1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนแรกของการประกาศค่าคงที่สำคัญให้ได้ แจ้งให้คำสำคัญจะแจ้งให้คุณทราบว่า คุณกำลังทำงานกับค่าคงที่ ส่วนถัดไปs1 ชื่อค่าคงได้ คุณจะใช้ s1 ชื่อค่าคงที่จะถึงนี้ค่าคงที่ในรหัสของคุณจากนอกจากนี้คุณยังมีการประกาศชนิด: สายอักขระ การประกาศชนิดบอกคุณเก็บค่าคงชนิดข้อมูลใด เนื่องจากคุณใช้การรายงานชนิด: สตริง คุณรู้ว่า คุณสามารถเก็บสายอักขระ (ลำดับตัวอักษร) ในs1 คง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนแรกของการประกาศคงเป็นคำหลักที่ช่วยให้ ช่วยให้
คำหลักช่วยให้คุณรู้ว่าคุณกำลังทำงานกับคงที่ ส่วนถัดไป
เป็นชื่อคง s1 คุณจะใช้ชื่ออย่างต่อเนื่อง s1 ที่จะพูดถึงเรื่องนี้
. คงที่ในรหัสของคุณจากนี้
คุณยังมีการประกาศประเภท: String ประกาศประเภทจะบอกคุณ
ว่าข้อมูลพิมพ์ร้านค้าอย่างต่อเนื่อง เมื่อคุณใช้ประกาศประเภท
: String, คุณรู้ว่าคุณสามารถจัดเก็บสาย (ลำดับของตัวอักษร) ใน
s1 คงที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนแรกของการประกาศค่าคงที่คือให้คำหลัก ให้
คำหลักช่วยให้คุณทราบว่า คุณกำลังทำงานกับคงที่
ส่วนถัดไปคือค่าคงที่ชื่อ S1 . คุณจะใช้ชื่อค่าคงที่ S1 อ้างถึงนี้
คงที่ในรหัสของคุณ คุณยังมีชนิด
ประกาศ : สตริง ประเภทประกาศบอกคุณ
อะไรข้อมูลประเภทร้านค้าที่คงที่เมื่อคุณใช้ประเภทประกาศ
: สตริง , คุณรู้ว่าคุณสามารถเก็บสาย ( ลำดับของตัวอักษร )
5 S1 .