Aerosol Composition Measurements Un

Aerosol Composition Measurements

Until recently, aerosol composition measurement required relatively large sample sizes to permit analysis, which were acquired using high-volume samples (known as Hi-Vols), and were analyzed off-line by using techniques such as colorimetry, atomic absorption spectroscopy, and organic/elemental carbon analysis. Recently, on-line techniques have allowed the real time measurement of the average, and single-particle, aerosol composition through coupling of aerosol sampling stages to mass spectrometers. Aerosol mass spectrometers (AMS) sample ambient particles onto a heated surface, which volatilizes the aerosol; the constituent gases are ionized, and the ionic chemical composition is assessed through either a quadrupole or time-of-flight mass spectrometer. The characteristic chemical signatures can then be used to distinguish between different primary and secondary source contributions to the ambient aerosol population. The complementary aerosol time-of-flight mass spectrometer (ATOFMS) measures the composition of individual aerosol particles through UV laser volatilization and ionization, followed by time-of-flight mass spectrometry. These instruments are more commonly used within the atmospheric research communities.

Long-Term Monitoring of Global Pollutants

An alternative class of pollutants of considerable current interest are the long-lived globally mixed gases principally responsible for climate change and stratospheric ozone depletion: long-lived greenhouse gases (LLGHGs) such as carbon dioxide (CO2), methane (CH4), and nitrous oxide (N2O) fall into the former category, whereas chlorofluorocarbons (CFCs) and hydrochlorofluorocarbons (HCFCs) make up the latter (although most CFCs/HCFCs are also potent greenhouse gases on a molecule-for-molecule basis). These species are measured at a number of global monitoring stations, which operate under the authority of international programs such as the Advanced Global Atmospheric Gases Experiment (AGAGE) project, the World Meteorological Organization's Global Atmospheric Watch program, and various other national programs. A number of manned/semiautonomous stations make measurements of these gases in situ, and flask samples are also collected at other stations and returned to base laboratories for periodic analysis -- an approach only possible for the nonreactive, long-lived species under consideration.

CFC and HCFC species are measured using GC, following a drying stage. The GC analysis separates in dividual species, based on their retention times while flowing through the column, followed by detection by electron capture detector (ECD) for the halogenated gases, and FID for methane. Carbon dioxide is measured by nondispersive IR absorption spectroscopy, with the attenuation of filtered 4.25 um IR radiation by CO2 in the ambient airstream determined relative to that from a (known) concentration of CO2 in a reference cell. For all such measurements of trends in long-lived gases over timescales of decades and longer, quality control, and in particular, the repeatable analysis of traceable standard mixtures to validate the ambient measurements, is of paramount importance. The calibration and validation process for the measurements, involving generations of traceable primary and daughter standard mixtures, is commonly far more demanding than acquisition of the atmospheric signal.

Summary

Measurements of air pollutants are required to advise populations of current air quality levels and any specific hazardous conditions, assess compliance with regulatory controls, and monitor the changing atmospheric environment. Most pollutants are present at low levels within a complex matrix (ambient air); therefore sophisticated instrumentation, commonly targeted toward a specific species or group of species, has been developed to measure atmospheric pollution depending on the specific physicochemical properties of the pollutant in question. Common techniques incorporated in automatic monitors deployed at specific locations or monitoring stations include short-path absorption spectroscopy i the UV (ozone) and IR (sulfur dioxide), chemiluminescence (nitrogen oxides), fluorescence (carbon monoxide), whereas semiautonomous monitoring for VOCs may be conducted by GC. For PM, aerosol, recently developed instrumentation permits automated near-real time monitoring of ambient levels without recourse to time-integrated filter sampling and weighing procedures. The methods described are reliable under most ambient atmospheric conditions, and have been accepted as reference techniques for the various pollutant species, but they all have limitations, for example, detection limit

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเมินองค์ประกอบของขวด จนล่าสุด ขวดวัดองค์ประกอบจำเป็นต้องใช้ขนาดตัวอย่างที่ค่อนข้างใหญ่เพื่ออนุญาตให้มีการวิเคราะห์ ซึ่งได้มาโดยใช้ตัวอย่างปริมาณสูง (เรียกว่า Hi Vols), และได้วิเคราะห์ off-line โดยใช้เทคนิคเช่น colorimetry กการดูดกลืนโดยอะตอม และคาร์บอนอินทรีย์/ธาตุวิเคราะห์ ล่าสุด เทคนิคง่ายดายได้รับอนุญาตให้วัดเวลาจริงองค์ประกอบเฉลี่ย และ อนุภาคเดี่ยว สเปรย์ผ่านคลัปขวดสุ่มตัวอย่างขั้นตอนการตรวจโดยรวม สเปรย์ตรวจมวล (AMS) ตัวอย่างอนุภาคที่แวดล้อมไปอุ่นพื้นผิว ที่ volatilizes รับ ก๊าซธาตุถูก ionized และมีประเมินองค์ประกอบเคมี ionic ผ่าน quadrupole หรือเวลาของเที่ยวบินโดยรวมสเปกโตรมิเตอร์ แล้วใช้ลายเซ็นลักษณะทางเคมีเพื่อแยกระหว่างสรรมาหลัก และรองรับสภาวะประชากร ขวดสเปรย์เสริมเวลาของบินโดยรวมสเปกโตรมิเตอร์ (ATOFMS) วัดองค์ประกอบของอนุภาคแต่ละ volatilization เลเซอร์รังสียูวีและ ionization ตามเวลาของเที่ยวบินโตรเมทรี มากกว่าปกติใช้เครื่องมือเหล่านี้ในชุมชนวิจัยบรรยากาศตรวจสอบระยะยาวของสารมลพิษส่วนกลาง An alternative class of pollutants of considerable current interest are the long-lived globally mixed gases principally responsible for climate change and stratospheric ozone depletion: long-lived greenhouse gases (LLGHGs) such as carbon dioxide (CO2), methane (CH4), and nitrous oxide (N2O) fall into the former category, whereas chlorofluorocarbons (CFCs) and hydrochlorofluorocarbons (HCFCs) make up the latter (although most CFCs/HCFCs are also potent greenhouse gases on a molecule-for-molecule basis). These species are measured at a number of global monitoring stations, which operate under the authority of international programs such as the Advanced Global Atmospheric Gases Experiment (AGAGE) project, the World Meteorological Organization's Global Atmospheric Watch program, and various other national programs. A number of manned/semiautonomous stations make measurements of these gases in situ, and flask samples are also collected at other stations and returned to base laboratories for periodic analysis -- an approach only possible for the nonreactive, long-lived species under consideration.CFC and HCFC species are measured using GC, following a drying stage. The GC analysis separates in dividual species, based on their retention times while flowing through the column, followed by detection by electron capture detector (ECD) for the halogenated gases, and FID for methane. Carbon dioxide is measured by nondispersive IR absorption spectroscopy, with the attenuation of filtered 4.25 um IR radiation by CO2 in the ambient airstream determined relative to that from a (known) concentration of CO2 in a reference cell. For all such measurements of trends in long-lived gases over timescales of decades and longer, quality control, and in particular, the repeatable analysis of traceable standard mixtures to validate the ambient measurements, is of paramount importance. The calibration and validation process for the measurements, involving generations of traceable primary and daughter standard mixtures, is commonly far more demanding than acquisition of the atmospheric signal.Summary Measurements of air pollutants are required to advise populations of current air quality levels and any specific hazardous conditions, assess compliance with regulatory controls, and monitor the changing atmospheric environment. Most pollutants are present at low levels within a complex matrix (ambient air); therefore sophisticated instrumentation, commonly targeted toward a specific species or group of species, has been developed to measure atmospheric pollution depending on the specific physicochemical properties of the pollutant in question. Common techniques incorporated in automatic monitors deployed at specific locations or monitoring stations include short-path absorption spectroscopy i the UV (ozone) and IR (sulfur dioxide), chemiluminescence (nitrogen oxides), fluorescence (carbon monoxide), whereas semiautonomous monitoring for VOCs may be conducted by GC. For PM, aerosol, recently developed instrumentation permits automated near-real time monitoring of ambient levels without recourse to time-integrated filter sampling and weighing procedures. The methods described are reliable under most ambient atmospheric conditions, and have been accepted as reference techniques for the various pollutant species, but they all have limitations, for example, detection limit

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สเปรย์วัดองค์ประกอบจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ วัดองค์ประกอบละอองต้องค่อนข้างขนาดตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่จะอนุญาตให้มีการวิเคราะห์ที่ได้รับมาใช้ตัวอย่างปริมาณสูง (เรียกว่า Hi-โวส์) และการวิเคราะห์แบบออฟไลน์โดยใช้เทคนิคเช่น colorimetry, สเปกโทรสโกการดูดซึมของอะตอม และอินทรีย์ / การวิเคราะห์ธาตุคาร์บอน เมื่อเร็ว ๆ นี้เกี่ยวกับสายเทคนิคได้รับอนุญาตให้วัดเวลาจริงของค่าเฉลี่ยและเดี่ยวอนุภาคละอององค์ประกอบผ่านการมีเพศสัมพันธ์ของขั้นตอนการสุ่มตัวอย่างละอองเพื่อสเปกโทรมิเตอร์มวล สเปกโทรมิเตอร์มวลสเปรย์ (AMS) อนุภาครอบตัวอย่างบนพื้นผิวที่อุ่นซึ่ง volatilizes ละออง; ก๊าซที่เป็นส่วนประกอบจะแตกตัวเป็นไอออนและองค์ประกอบทางเคมีไอออนิกจะมีการประเมินผ่านทั้ง quadrupole หรือเวลาของเที่ยวบินสเปกโตรมิเตอร์มวล ลายเซ็นเคมีลักษณะนั้นจะสามารถใช้ในการแยกแยะระหว่างผลงานแหล่งที่มาหลักและรองที่แตกต่างกันของประชากรโดยรอบละออง ละอองเสริมเวลาของเที่ยวบินสเปกโตรมิเตอร์มวล (ATOFMS) วัดองค์ประกอบของอนุภาคละอองของแต่ละบุคคลผ่านการระเหยยูวีเลเซอร์และไอออนไนซ์ตามด้วยเวลาของเที่ยวบินมวลสาร ตราสารเหล่านี้มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในชุมชนการวิจัยในชั้นบรรยากาศ. ตรวจสอบระยะยาวของมลพิษทั่วโลกคลาสทางเลือกของสารมลพิษที่น่าสนใจในปัจจุบันมากเป็นระยะยาวก๊าซผสมทั่วโลกโดยเฉพาะอย่างยิ่งความรับผิดชอบในการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการสูญเสียโอโซน: เรือนกระจกระยะยาว ก๊าซ (LLGHGs) เช่นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) ก๊าซมีเทน (CH4) และไนตรัสออกไซด์ (N2O) ตกอยู่ในประเภทอดีตในขณะที่ chlorofluorocarbons (CFCs) และ hydrochlorofluorocarbons (HCFCs) สร้างขึ้นหลัง (แม้ว่า CFCs ที่สุด / HCFCs มี นอกจากนี้ยังมีก๊าซเรือนกระจกที่มีศักยภาพในโมเลกุลสำหรับโมเลกุลพื้นฐาน) สายพันธุ์เหล่านี้เป็นวัดที่จำนวนของสถานีตรวจสอบทั่วโลกซึ่งดำเนินงานภายใต้อำนาจของหลักสูตรนานาชาติเช่นก๊าซบรรยากาศการทดลองขั้นสูงทั่วโลก (AGAGE) โครงการองค์การอุตุนิยมวิทยาโลกโปรแกรมดูบรรยากาศทั่วโลก, และโปรแกรมต่าง ๆ ที่ชาติอื่น ๆ จำนวนสถานีบรรจุ / semiautonomous ทำให้การตรวจวัดก๊าซเหล่านี้ในแหล่งกำเนิดและตัวอย่างขวดจะถูกเก็บรวบรวมยังสถานีอื่น ๆ และกลับไปยังห้องปฏิบัติการสำหรับการวิเคราะห์ฐานเป็นระยะ -. วิธีการเดียวที่เป็นไปได้สำหรับ nonreactive ชนิดระยะยาวภายใต้การพิจารณาCFC และพันธุ์ HCFC โดยการใช้ GC ต่อไปนี้ขั้นตอนการอบแห้ง การวิเคราะห์ GC แยกชนิด dividual ขึ้นอยู่กับการเก็บรักษาครั้งพวกเขาในขณะที่ไหลผ่านคอลัมน์ตามด้วยการตรวจสอบโดยการตรวจจับการจับอิเล็กตรอน (ECD) สำหรับก๊าซฮาโลเจนและ FID สำหรับก๊าซมีเทน ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่วัดโดย nondispersive สเปกโทรสโก IR ดูดซึมที่มีการลดทอนของกรอง 4.25 ไมครอนรังสีอินฟราเรดโดย CO2 ในกระแสลมรอบกำหนดเทียบกับว่าจาก (ที่รู้จักกัน) ความเข้มข้นของ CO2 ในการอ้างอิงเซลล์ สำหรับการตรวจวัดดังกล่าวทั้งหมดของแนวโน้มก๊าซในระยะยาวมากกว่าระยะเวลาหลายสิบปีและอีกต่อไปการควบคุมคุณภาพและโดยเฉพาะการวิเคราะห์ซ้ำของผสมมาตรฐานตรวจสอบย้อนกลับในการตรวจสอบการวัดโดยรอบที่มีความสำคัญยิ่ง สอบเทียบและขั้นตอนการตรวจสอบสำหรับการตรวจวัดที่เกี่ยวข้องกับรุ่นของตรวจสอบย้อนกลับประถมศึกษาและลูกสาวผสมมาตรฐานเป็นปกติมากขึ้นความต้องการมากกว่าการเข้าซื้อกิจการของสัญญาณบรรยากาศ. ข้อมูลอย่างวัดมลพิษทางอากาศจะต้องให้คำแนะนำแก่ประชากรของระดับคุณภาพอากาศในปัจจุบันและเฉพาะที่เป็นอันตรายใด ๆ เงื่อนไขการประเมินการปฏิบัติตามกฎระเบียบที่มีการควบคุมและตรวจสอบสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไป มลพิษส่วนใหญ่ที่มีอยู่ในระดับที่ต่ำภายในเมทริกซ์ที่ซับซ้อน (อากาศ); ดังนั้นเครื่องมือที่มีความซับซ้อนเป้าหมายทั่วไปที่มีต่อสิ่งมีชีวิตชนิดหรือกลุ่มของสายพันธุ์ที่ได้รับการพัฒนาเพื่อวัดมลพิษทางอากาศขึ้นอยู่กับคุณสมบัติทางเคมีกายภาพที่เฉพาะเจาะจงของสารมลพิษในคำถาม เทคนิคทั่วไปที่จัดตั้งขึ้นในการตรวจสอบโดยอัตโนมัตินำไปใช้ในสถานที่เฉพาะหรือสถานีตรวจสอบรวมถึงสเปคโทรดูดซึมสั้นเส้นทางฉันยูวี (โอโซน) และ IR (ซัลเฟอร์ไดออกไซด์) chemiluminescence (ไนโตรเจนออกไซด์) เรืองแสง (ก๊าซคาร์บอนมอนออกไซด์) ในขณะที่การตรวจสอบ semiautonomous สำหรับสารอินทรีย์ระเหยอาจ ต้องดำเนินการโดย GC สำหรับ PM, ละอองพัฒนาเมื่อเร็ว ๆ นี้ใบอนุญาตเครื่องมืออัตโนมัติเวลาใกล้จริงการตรวจสอบของระดับโดยรอบโดยไม่ต้องอาศัยการสุ่มตัวอย่างกรองเวลาแบบบูรณาการและขั้นตอนการชั่งน้ำหนัก วิธีการที่อธิบายมีความน่าเชื่อถือภายใต้สภาพบรรยากาศโดยรอบมากที่สุดและได้รับการยอมรับว่าเป็นเทคนิคการอ้างอิงสำหรับชนิดของสารมลพิษต่างๆ แต่พวกเขาทั้งหมดมีข้อ จำกัด เช่นการ จำกัด การตรวจสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์ประกอบการวัดละอองลอย

จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ , การวัดองค์ประกอบละอองลอยใช้ขนาดตัวอย่างค่อนข้างใหญ่เพื่อให้วิเคราะห์ ซึ่งได้มาโดยใช้กลุ่มตัวอย่างมาก ( เรียกว่าสวัสดีปี ) , และเป็นแบบออฟไลน์ โดยใช้เทคนิคเช่นชีส , อะตอมการดูดซึมสเปกโทรสโกปีและการวิเคราะห์คาร์บอนธาตุอินทรีย์ / เมื่อเร็วๆ นี้เทคนิคออนไลน์ได้รับอนุญาตให้เวลาจริงและการวัดเฉลี่ยของอนุภาคเดี่ยว องค์ประกอบละอองลอยผ่านการแต่งงานของละอองลอยตัวอย่างขั้นตอนมวลา . าของมวล ( AMS ) ตัวอย่างที่มีอนุภาคบนพื้นผิวที่ร้อน ซึ่ง volatilizes ละอองแก๊สบริสุทธิ์ ; องค์ประกอบ ,และองค์ประกอบทางเคมีของไอออนจะประเมินผ่านทั้งคำหรือครั้ง - ของ - เครื่องแมสสเปกโทรมิเตอร์ . ลายเซ็นลักษณะทางเคมีแล้วสามารถใช้แยกระหว่างประถมศึกษาและมัธยมศึกษา ที่แตกต่างกันแหล่งที่มาให้กับประชากรของห้องเสริมละอองครั้ง - ของ - เครื่องแมสสเปกโทรมิเตอร์ ( atofms ) วัดองค์ประกอบของอนุภาคละอองลอยบุคคลผ่านการระเหยเลเซอร์ยูวี และอิออน ตามด้วยครั้ง - ของ - เครื่องแมสสเปกโทรเมตรี เครื่องมือเหล่านี้จะถูกใช้บ่อยในชุมชนวิจัยบรรยากาศ

ยาวตรวจสอบมลพิษ

)เรียนทางเลือกมลพิษปัจจุบันที่น่าสนใจมากมีอายุยืนผสมก๊าซหลักที่รับผิดชอบสำหรับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและปรากฏการณ์การลดลงของโอโซน : จีรัง ก๊าซเรือนกระจก ( llghgs ) เช่นคาร์บอนไดออกไซด์ ( CO2 ) , ( ร่าง ) ก๊าซมีเทน และไนตรัสออกไซด์ ( N2O ) ตกอยู่ในประเภทของอดีตในขณะที่คลอโรฟลูออโรคาร์บอน ( CFCs ) และ hydrochlorofluorocarbons ( hcfcs ) ให้ขึ้นหลัง ( แต่ยังมากที่สุด / hcfcs ยังมีศักยภาพก๊าซเรือนกระจกในโมเลกุลต่อโมเลกุลพื้นฐาน ) ชนิดนี้เป็นวัดที่จำนวนของสถานีตรวจสอบระดับโลก ซึ่งดำเนินการภายใต้อำนาจของหลักสูตรนานาชาติเช่นขั้นสูงทั่วโลกบรรยากาศก๊าซการทดลอง ( agage ) โครงการ