12. The Search for the Wicked Witch

12. The Search for the Wicked Witch
The soldier with the green whiskers led them through the streets of the Emerald City until they reached the room where the Guardian of the Gates lived. This officer unlocked their spectacles to put them back in his great box, and then he politely opened the gate for our friends.
"Which road leads to the Wicked Witch of the West?" asked Dorothy.
"There is no road," answered the Guardian of the Gates. "No one ever wishes to go that way."
"How, then, are we to find her?" inquired the girl.
"That will be easy," replied the man, "for when she knows you are in the country of the Winkies she will find you, and make you all her slaves."
"Perhaps not," said the Scarecrow, "for we mean to destroy her."
"Oh, that is different," said the Guardian of the Gates. "No one has ever destroyed her before, so I naturally thought she would make slaves of you, as she has of the rest. But take care; for she is wicked and fierce, and may not allow you to destroy her. Keep to the West, where the sun sets, and you cannot fail to find her."
They thanked him and bade him good-bye, and turned toward the West, walking over fields of soft grass dotted here and there with daisies and buttercups. Dorothy still wore the pretty silk dress she had put on in the palace, but now, to her surprise, she found it was no longer green, but pure white. The ribbon around Toto's neck had also lost its green color and was as white as Dorothy's dress.
The Emerald City was soon left far behind. As they advanced the ground became rougher and hillier, for there were no farms nor houses in this country of the West, and the ground was untilled.
In the afternoon the sun shone hot in their faces, for there were no trees to offer them shade; so that before night Dorothy and Toto and the Lion were tired, and lay down upon the grass and fell asleep, with the Woodman and the Scarecrow keeping watch.
Now the Wicked Witch of the West had but one eye, yet that was as powerful as a telescope, and could see everywhere. So, as she sat in the door of her castle, she happened to look around and saw Dorothy lying asleep, with her friends all about her. They were a long distance off, but the Wicked Witch was angry to find them in her country; so she blew upon a silver whistle that hung around her neck.
At once there came running to her from all directions a pack of great wolves. They had long legs and fierce eyes and sharp teeth.
"Go to those people," said the Witch, "and tear them to pieces."
"Are you not going to make them your slaves?" asked the leader of the wolves.
"No," she answered, "one is of tin, and one of straw; one is a girl and another a Lion. None of them is fit to work, so you may tear them into small pieces."
"Very well," said the wolf, and he dashed away at full speed, followed by the others.
It was lucky the Scarecrow and the Woodman were wide awake and heard the wolves coming.
"This is my fight," said the Woodman, "so get behind me and I will meet them as they come."
He seized his axe, which he had made very sharp, and as the leader of the wolves came on the Tin Woodman swung his arm and chopped the wolf's head from its body, so that it immediately died. As soon as he could raise his axe another wolf came up, and he also fell under the sharp edge of the Tin Woodman's weapon. There were forty wolves, and forty times a wolf was killed, so that at last they all lay dead in a heap before the Woodman.
Then he put down his axe and sat beside the Scarecrow, who said, "It was a good fight, friend."
They waited until Dorothy awoke the next morning. The little girl was quite frightened when she saw the great pile of shaggy wolves, but the Tin Woodman told her all. She thanked him for saving them and sat down to breakfast, after which they started again upon their journey.
Now this same morning the Wicked Witch came to the door of her castle and looked out with her one eye that could see far off. She saw all her wolves lying dead, and the strangers still traveling through her country. This made her angrier than before, and she blew her silver whistle twice.
Straightway a great flock of wild crows came flying toward her, enough to darken the sky.
And the Wicked Witch said to the King Crow, "Fly at once to the strangers; peck out their eyes and tear them to pieces."
The wild crows flew in one great flock toward Dorothy and her companions. When the little girl saw them coming she was afraid.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

12. การค้นหาแม่มดคนชั่ว
ทหาร มีหนวดสีเขียวทำของเมืองแก้วจนกว่าจะถึงห้องพักที่ผู้ปกครองของประตูอยู่ เจ้าหน้าที่นี้ปลดล็อคของพวกเขาแว่นตาการใส่กลับในกล่องของเขามาก แล้ว เขาสุภาพเปิดประตูสำหรับเพื่อนของเรา
"ถนนที่นำไปสู่แม่มดคนชั่วของตะวันตก" ถามโดโรธี
"มีถนนไม่มี ตอบผู้ปกครองของประตู "ไม่เคยประสงค์ไปด้วยวิธีการ"
จากนั้น เป็นอย่างไรเราพบเธอ "ทูลสาว.
"ได้ง่าย ตอบกลับคน "สำหรับเมื่อเธอรู้ว่า คุณอยู่ในประเทศของ Winkies เธอจะหาคุณ และให้ทาสของเธอ"
"บางทีไม่ กล่าวว่า หุ่นไล่กา "สำหรับเราหมายถึง การทำลายเธอ "
"โอ้ นั่นคือแตกต่างกัน"กล่าวว่า ผู้ปกครองของประตู"ไม่มีใครได้เคยทำลายเธอก่อน ดังนั้นฉันธรรมชาติคิดว่า เธอจะทำให้ทาสของคุณ เธอ มีของเหลือ แต่ดูแล เธอเป็นคนชั่ว และรุนแรง และอาจช่วยให้คุณสามารถทำลายเธอนั้น เก็บตะวันตก ที่พระอาทิตย์ตก และไม่ได้พบเธอ"
ก็ขอบคุณเขา และคนเขาลา และหันไปทางทิศตะวันตก เดินข้ามเขตของหญ้าอ่อนจุดความ daisies และ buttercups โดโรธียังสวมเสื้อผ้าไหมสวยเธอได้ใส่ในวัง แต่ตอนนี้ จะแปลกใจของเธอ เธอพบมันเขียวไม่นาน แต่สีขาวบริสุทธิ์ ริบบิ้นรอบคอของ Toto มีหายสีเขียว และมีสีขาวว่าเป็นเครื่องแต่งกายของโดโรธี
เหลือมรกตเมืองเร็ว ๆ นี้ไกลหลัง เป็นพวกขั้นสูง พื้นดินกลายเป็นหยาบ และ hillier มีไม่มีฟาร์มหรือบ้านในประเทศตะวันตก และพื้นดินถูก untilled.
ในช่วงบ่ายที่แดด shone ร้อนในหน้า สำหรับต้นไม้เพื่อให้ร่มเงา พวกเขาไม่มี ดังนั้นก่อนคืนโดโรธี และ Toto และสิงโตก็เหนื่อย และวางลงตามให้หญ้า และหลับ วู้ดแมนที่และหุ่นไล่กาเก็บชม.
ตอนนี้แม่มดคนชั่วของตะวันตกมีแต่ตา ยังไม่มีประสิทธิภาพที่กล้อง และได้เห็นทุกงาน ดังนั้น ขณะที่เธอนั่งอยู่ในประตูของปราสาทของเธอ เธอเกิดขึ้นเพื่อดู และเห็นโดโรธีนอนหลับ กับเพื่อนของเธอเกี่ยวกับเธอ พวกระยะยาวปิด แต่แม่มดคนชั่วโกรธเพื่อประเทศของเธอ เพื่อให้เธอได้พัดเมื่อนกหวีดเงินที่แขวนรอบคอของเธอ
ครั้งมีมาทำให้เธอจากทุกทิศทางของหมาป่ามากขึ้น มีขายาวและตารุนแรง และคมฟัน.
"ไปคน กล่าวว่า แม่มด, " และฉีกออกเป็นชิ้น "
"คุณยังจะให้ทาสของคุณ" ถามผู้นำของหมาป่า
"ไม่ เธอตอบ "หนึ่งเป็นกระป๋อง และหนึ่งฟาง หนึ่งเป็นผู้หญิงและอีกสิงห์ ไม่มีพวกเขาได้พอดีกับการทำงาน ดังนั้นคุณอาจฉีกเป็นชิ้นเล็กๆ"
"ดีมาก กล่าวว่า หมาป่า และเขาเส้นประไปอ้าว ตาม ด้วยคนอื่น ๆ .
ก็โชคดีหุ่นไล่กาวู้ดแมนได้กว้างตื่น และได้ยินมาหมาป่า
"นี้เป็นการต่อสู้ของฉัน กล่าวว่า วู้ดแมน "เพื่อ รับหลังฉัน และฉันจะพบพวกเขามา"
เขายึดขวานของเขา ซึ่งเขาได้ทำมากคม และเป็นผู้นำหมาป่ามาวู้ดแมนดีบุก swung แขนของเขา และสับหัวของหมาป่าจากร่างกาย ให้เสียชีวิตทันที ทันทีที่เขาสามารถยกขวานของเขา หมาป่าอื่นขึ้นมา และเขายังตกใต้ขอบคมของอาวุธของวู้ดแมนดีบุก มีหมาป่าสี่สิบ และสี่สิบเวลาหมาป่าถูก ฆ่า เพื่อให้ในที่สุด พวกเขาทั้งหมดนอนตายในกองก่อนวู้ดแมน
แล้วเขาวางขวานของเขา และนั่งข้างหุ่นไล่กา ผู้ว่า, "มันเป็นการต่อสู้ที่ดี เพื่อนกัน"
จะรอจนกว่าโดโรธีตื่นขึ้นในเช้าวันถัดไป สาวน้อยน่ากลัว เมื่อเธอเห็นกองใหญ่ของหมาป่าขนดก วู้ดแมนดีบุกบอกทั้งหมดของเธอ เธอขอบคุณเขาสำหรับบันทึก และนั่งลงอาหารเช้า หลังจากที่พวกเขาเริ่มอีกเมื่อการเดินทางของพวกเขา.
ตอนนี้เช้านี้เหมือนแม่มดคนชั่วมาถึงประตูปราสาทของเธอ และดูออก ด้วยตาของเธอที่ได้เห็นหน่อย เธอเห็นหมาป่าทั้งหมดที่เธอนอนตาย และคนแปลกหน้ายัง เดินทางผ่านประเทศของเธอ นี้ทำเธอ angrier มากกว่า และเธอได้พัดเธอนกหวีดเงินสอง
Straightway ฝูงตรงป่าดีมาเดินทางต่อเธอ พอสู่ darken ฟ้า.
แม่มดคนชั่วว่า Crow คิง "บินกันคนแปลกหน้า peck ออกตา และฉีกออกเป็นชิ้น"
ตรงป่าบินในแกะดีหนึ่งไปทางโดโรธีและสหายของเธอ เมื่อสาวน้อยเห็นมานั้น เธอกลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

12. ค้นหาสำหรับแม่มดชั่วร้าย
ทหารที่มีเคราสีเขียวนำพวกเขาผ่านถนนของเมืองมรกตจนกระทั่งพวกเขามาถึงห้องพักที่การ์เดียนของเกตส์อาศัยอยู่ เจ้าหน้าที่นี้ปลดล็อคแว่นตาของพวกเขาจะนำพวกเขากลับมาอยู่ในกล่องที่ดีของเขาแล้วเขาเปิดประตูอย่างสุภาพสำหรับเพื่อนของเรา
"ซึ่งนำไปสู่ถนนแม่มดชั่วร้ายของเวสต์" โดโรธีถาม
"มีถนนไม่มี" ตอบการ์เดียนของเกตส์ "ไม่มีใครที่เคยมีความประสงค์จะเดินทางไปที่."
"วิธีการนั้นเราจะพบเธอ" ถามสาว
"นั่นจะเป็นเรื่องง่าย" ตอบคน "เมื่อเธอรู้ว่าคุณอยู่ในประเทศของวินกีส์ที่เธอจะพบคุณและทำให้ทุกท่านเป็นทาสของเธอ."
"อาจจะไม่" กล่าวว่าหุ่นไล่กา "สำหรับการที่เราหมายถึงการทำลายเธอ."
"โอ้ที่แตกต่างกัน" การ์เดียนของเกตส์กล่าวว่า "ไม่มีใครได้เคยทำลายเธอก่อนดังนั้นฉันคิดว่าเธอเป็นธรรมชาติจะทำให้เป็นทาสของคุณขณะที่เธอมีส่วนที่เหลือ แต่ดูแล.. เพราะเธอเป็นคนชั่วร้ายและรุนแรงและอาจไม่ได้ช่วยให้คุณสามารถทำลายเธอเก็บไป ตะวันตกที่ดวงอาทิตย์ตกและคุณจะไม่สามารถล้มเหลวที่จะพบเธอ. "
พวกเขาขอบคุณเขาและเขากล่าวดีลาก่อนและหันไปทางทิศตะวันตกเดินผ่านทุ่งหญ้าอ่อนจุดที่นี่และที่นั่นด้วยดอกเดซี่และ buttercups โดโรธียังคงสวมชุดผ้าไหมสวยเธอได้ใส่ในในวัง แต่ตอนนี้ที่จะแปลกใจของเธอเธอพบว่ามันไม่ได้เป็นสีเขียว แต่สีขาวบริสุทธิ์ ริบบิ้นรอบคอโตโต้ก็หายไปสีเขียวและเป็นสีขาวเป็นชุดของโดโรธี
เมืองมรกตถูกทิ้งทันทีไกลหลัง ขณะที่พวกเขาก้าวเข้าพื้นดินกลายเป็นขรุขระและเท่าไรเพราะมีคนไม่มีฟาร์มหรือบ้านในประเทศของตะวันตกนี้และพื้นดินเป็น untilled
ในช่วงบ่ายดวงอาทิตย์ส่องแสงร้อนในใบหน้าของพวกเขาเพราะมีคนต้นไม้เพื่อให้พวกเขาไม่มีร่มเงา ; ดังนั้นก่อนที่จะคืนโดโรธีและโตโต้และสิงโตเหนื่อยและล้มตัวลงนอนบนหญ้าและผล็อยหลับไปด้วย Woodman และนาฬิกาหุ่นไล่กาการรักษา
ตอนนี้แม่มดชั่วร้ายของเวสต์มี แต่ตาข้างเดียวที่ยังเป็นพลังเป็น กล้องโทรทรรศน์และสามารถมองเห็นได้ทุกที่ ดังนั้นในขณะที่เธอนั่งอยู่ที่ประตูของปราสาทของเธอเธอที่เกิดขึ้นกับมองไปรอบ ๆ และเห็นโดโรธีนอนหลับกับเพื่อนของเธอทั้งหมดเกี่ยวกับเธอ พวกเขาเป็นระยะทางยาวออก แต่แม่มดชั่วร้ายก็โกรธจะพบพวกเขาในประเทศของเธอ ดังนั้นเธอจึงเป่านกหวีดเมื่อเงินที่แขวนอยู่รอบคอของเธอ
ที่ครั้งหนึ่งเคยมีมาทำงานกับเธอจากทุกทิศทางแพ็คของหมาป่าที่ดี พวกเขามีขายาวและดวงตาที่รุนแรงและฟันคม
"ไปที่คนเหล่านั้น" แม่มดกล่าวว่า "พวกเขาและการฉีกขาดเป็นชิ้น ๆ ."
"คุณไม่ได้จะทำให้พวกเขาเป็นทาสของคุณหรือไม่" ถามผู้นำของหมาป่า
"ไม่" เธอตอบว่า "หนึ่งของดีบุกและหนึ่งที่ทำจากฟางหนึ่งเป็นผู้หญิงและอีกสิงโตไม่มีพวกเขาที่มีความพอดีในการทำงานเพื่อให้คุณอาจฉีกให้เป็นชิ้นเล็ก ๆ . . "
"ดีมาก" หมาป่ากล่าวและเขาประไปที่ความเร็วเต็มตามด้วยคนอื่น ๆ
มันเป็นโชคดีหุ่นไล่กาและ Woodman กว้างตื่นตัวและได้ยินหมาป่ามา
"นี่คือการต่อสู้ของฉัน" กล่าวว่า Woodman, "เพื่อให้ได้รับที่อยู่เบื้องหลังฉันและฉันจะได้พบกับพวกเขาที่พวกเขามา."
เขาคว้าขวานของเขาซึ่งเขาได้คมมากและเป็นผู้นำของหมาป่ามาชายตัดไม้ดีบุกเหวี่ยงแขนของเขาและสับหัวหมาป่าจาก ร่างของมันเพื่อที่จะเสียชีวิตทันที ทันทีที่เขาสามารถเพิ่มขวานหมาป่าอื่นขึ้นมาและเขายังตกอยู่ภายใต้คมของอาวุธของชายตัดไม้ดีบุก มีสี่สิบหมาป่าได้และสี่สิบครั้งหมาป่าถูกฆ่าตายเพื่อที่ว่าในที่สุดพวกเขาทั้งหมดวางตายในกองก่อนที่จะ Woodman
แล้วเขาก็ใส่ลงขวานของเขาและนั่งข้างหุ่นไล่กาที่กล่าวว่า "มันเป็นต่อสู้ที่ดี เพื่อน. "
พวกเขารอจนกระทั่งโดโรธีตื่นขึ้นมาเช้าวันถัดไป สาวน้อยก็ตกใจมากเมื่อเธอเห็นกองที่ดีของหมาป่าขนดก แต่ชายตัดไม้ดีบุกบอกเธอทั้งหมด เธอขอบคุณเขาสำหรับการบันทึกพวกเขาและนั่งลงเพื่อรับประทานอาหารเช้าหลังจากที่พวกเขาเริ่มต้นอีกครั้งกับการเดินทางของพวกเขา
ตอนนี้เช้าวันเดียวกันนี้แม่มดชั่วร้ายมาถึงประตูของปราสาทของเธอและมองออกไปกับตาของเธอหนึ่งที่สามารถมองเห็นไกล เธอเห็นหมาป่าของเธอนอนตายและคนต่างชาติยังคงเดินทางผ่านประเทศของเธอ นี่เองที่ทำให้เธอโกรธกว่าก่อนและเธอเป่านกหวีดเงินของเธอเป็นครั้งที่สอง
ในทันใดฝูงที่ดีของกาป่ามาบินต่อเธอพอที่จะมืดลงบนท้องฟ้า
และแม่มดชั่วร้ายที่จะกล่าวว่าพระมหากษัตริย์กา "บินในครั้งเดียวกับคนแปลกหน้า . จิกออกตาของพวกเขาและการฉีกขาดพวกเขาเป็นชิ้น ๆ "
กาบินในป่าฝูงหนึ่งที่ดีที่มีต่อโดโรธีและเพื่อนของเธอ เมื่อสาวน้อยได้เห็นพวกเขามาเธอก็กลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

12 . ค้นหาแม่มดชั่วร้าย
ทหารนกหวีดสีเขียวพาพวกเขาผ่านถนนของเมือง มรกต จนกระทั่ง ถึงห้องยาม รักษาประตู เจ้าหน้าที่ไม่ได้ล็อคแว่นให้ใส่กลับในกล่องของเขา และเขาก็สุภาพเปิดประตูให้เพื่อนๆของเรา .
" ซึ่งถนนไปสู่ แม่มดชั่วร้ายของเวสต์ ?
'" ไม่มีถนน " ตอบ รักษาประตู . ไม่มีใครอยากไปทางนั้น "
" แล้วเราจะไปหาเธอ ? " สอบถามสาว .
" ว่า จะเป็นเรื่องง่าย , " ชายคนนั้นตอบ " เมื่อนางรู้ ว่าเธออยู่ในประเทศของพวกเธอจะหาคุณ และทำให้คุณเป็นทาสทั้งหมด "
" อาจไม่ใช่ " หุ่นไล่กา " เพราะเราตั้งใจจะทำลายเธอ "
" โอ้ นั่นคือที่แตกต่างกัน" บอกว่า ผู้พิทักษ์ประตู " ไม่มีใครเคยถูกทำลายมาก่อน ดังนั้นฉันจึงคิดว่านางจะให้ทาสของเธอขณะที่เธอได้รับของที่พัก แต่ระวังหน่อย เพราะนางชั่วร้ายและดุร้าย และอาจไม่อนุญาตให้คุณที่จะทำลายเธอ ให้ฝั่งตะวันตก ที่ดวงอาทิตย์ตกดิน และคุณไม่สามารถล้มเหลวที่จะหาเธอ "
พวกเขาขอบคุณเขาและให้เขาลา แล้วหันไปทางทิศตะวันตกเดินผ่านทุ่งหญ้าอ่อนๆที่นี่และมีกับเดซี่ และ buttercups . โดโรธียังคงสวมชุดผ้าไหมน่ารักที่เธอใส่อยู่ในวัง แต่ตอนนี้ เธอแปลกใจ เธอพบว่ามันไม่เขียว แต่สีขาวบริสุทธิ์ ริบบิ้นรอบคอโตโต้ได้สูญเสียสี เขียว และขาวอย่างโดโรธีแต่งตัว
ในไม่ช้าเมืองมรกตก็ถูกทิ้งไว้ด้านหลังเป็นขั้นสูง พื้นดินก็ขรุขระและฮิลเลอร์ เพราะไม่มีไร่นาหรือบ้านเรือนในประเทศทางตะวันตก และพื้นดินก็ untilled .
ตอนบ่ายแสงแดดส่องต้องใบหน้าของเขา เพราะไม่มีต้นไม้ให้ร่มเงาเลย ดังนั้นก่อนค่ำ โดโรธี โตโต้และสิงโตก็เหนื่อย และนอนลงบนหญ้าและหลับไปกับดีบุกและหุ่นไล่กาเฝ้าดู .
ตอนนี้แม่มดชั่วร้ายของเวสต์ได้แต่ตา แต่นั่นก็เป็นพลังเป็นกล้องโทรทรรศน์ และสามารถเห็นได้ทุกที่ ดังนั้น เมื่อนางนั่งอยู่ที่ประตูปราสาทของนาง นางก็บังเอิญมองไปเห็นโดโรธีนอนหลับอยู่ กับเพื่อนๆของเธอ ระยะทางนั้นไกลมาก แต่แม่มดชั่วร้ายก็โกรธที่เห็นพวกเขาในประเทศของเธอดังนั้น นางจึงเป่านกหวีด เงินที่แขวนอยู่รอบคอของเธอ .
เมื่อมีวิ่งมาหาเธอจากทุกทิศทุกทางหมาป่าดี มันมีขายาว ตาดุและเขี้ยวคม .
" ไปให้คนเหล่านั้นกล่าวว่า " แม่มด " และฉีกพวกเขาเป็นชิ้นๆ "
" จะไม่ทำให้พวกเขาเป็นทาสของคุณ ? " หัวหน้าหมาป่าถาม .
" ไม่ " เธอตอบ " หนึ่งเป็นดีบุกและหนึ่งของฟางคนหนึ่งเป็นผู้หญิงและอีกตัวเป็นสิงโต ไม่มีใครเหมาะจะทำงาน ดังนั้นเจ้าจงฉีกมันเป็นชิ้นเล็ก ๆ . "
" ดีมาก " หมาป่าพูด เขาถลันไปที่ความเร็วเต็ม ตามด้วยคนอื่นๆ
โชคดีที่มีหุ่นไล่กากับ ชายตัด ไม้ ตื่นและได้ยินหมาป่ามา .
" นี่คือ สู้”ชายตัดไม้ แล้วมาอยู่ข้างหลังผมและผมจะพบพวกเขาที่พวกเขามา . "
เขาจับ ขวานซึ่งเขาได้คมมาก เมื่อ หัวหน้าหมาป่ามา ถึงชายตัด ไม้ดีบุก เหวี่ยงแขนของเขาและสับหัวหมาป่าออกจากร่าง มันตายในทันที ทันทีที่เขาสามารถยกขวาน อีก ตัว เข้ามา และเขาก็ตกอยู่ภายใต้คมอาวุธของชายตัด ไม้ดีบุก . มีหมาป่าอยู่สี่สิบสี่สิบครั้งหมาป่าถูกฆ่าเพื่อที่เมื่อพวกเขาวางศพในกองก่อนตัดไม้ .
แล้วเขาก็วางขวาน และนั่งลงข้างๆหุ่นไล่กา , ผู้ที่กล่าวว่า " มันเป็นการต่อสู้ที่ดี , เพื่อน "
พวกเขารอจนกระทั่งโดโรธีตื่นขึ้นในตอนเช้าของวันถัดไป สาวน้อยค่อนข้างตกใจเมื่อเห็นกองใหญ่ของปุยหมาป่า แต่ชายตัด ไม้ดีบุก บอกเธอได้ทุกอย่าง เธอขอบคุณที่ช่วยชีวิตไว้ และนั่งรับประทานอาหารเช้าหลังจากที่ออกเดินทางต่อไป
เช้าวันเดียวกันนี้แม่มดชั่วร้ายมาถึงประตูปราสาทและมองด้วยตาข้างเดียวดูไกลออกไป เธอเห็นหมาป่าของเธอนอนตายอยู่และคนแปลกหน้ายังคงเดินทางผ่านประเทศของเธอ นี้ ทำให้เธอโกรธยิ่งกว่าเดิม เธอเป่านกหวีดเงินขึ้นอีกสองครั้ง
ทันใดนั้นกาป่าฝูงใหญ่ก็บินเข้ามาทางเธอ พอที่จะบดบังฟ้า .
และแม่มดที่ชั่วร้ายกราบทูลกษัตริย์ว่า " อีกา " บินไปที่คนแปลกหน้าเดี๋ยวนี้จิกลูกตามันออกมา และฉีกพวกเขาเป็นชิ้นๆ "
ป่าอีกาฝูงใหญ่ก็บินตรงไปยังโดโรธี เธอและสหาย เมื่อเด็กน้อยเห็นมันเข้ามา เธอกลัว