Chasing nonstop for an entire night

Chasing nonstop for an entire night, only in the morning of the next day did Zhang Zhenshan stop. After resting for two hours and letting the tracking gray rat confirm the direction a bit, he continued to give chase…

Only when the sun went down behind the mountains and the moon began to rise did Zhang Zhenshan stop again in a grove. He took some food out from his interspatial ring and eat it. At the same time, he recovered his spent soulforce.

However, now there was already a vague trace of anxiety on his face.

“Damn it! Just how far away has that man run? He should have run nonstop for a day at most. Seeing that nobody was chasing him, he should have relaxed his vigilance and slowed down… But even though I’ve been chasing at my top speed, I unexpectedly still haven’t found any trace of him!

“If I miss this opportunity, I don’t know when I’ll be able to find him again. If he runs out of Qingyun Province, it’ll be near impossible for me to avenge Yang’er!

“Two days has already passed. There’s only one day left. I’ve got to catch up with him tomorrow no matter what!”

The next day, which was also the last day of the time limit for the tracking, Zhang Zhenshan even gave up rest to chase at full speed with all his might nonstop.

In the afternoon, when there was only less than half a day left until the deadline of the tracking, Zhang Zhenshan’s expression became more anxious. There was already even a tinge of despair on his face: “Could it be… I really can’t catch up with him?”

Right at this moment, the tracking gray rat on his shoulder suddenly began to cry in a low tone. Noticing its unusual behavior, Zhang Zhenshan hurriedly stopped and looked at it in a slightly nervous manner.

The little animal sniffed its nose cautiously, let out two cries again and waved its claws gently, seeming to be somewhat excited.

“We’re getting close?! I’ve finally come near that man!!” Seeing the little animal’s behavior, Zhang Zhenshan could not help shouting in pleasant surprise.

Putting the little animal back on his shoulder, he galloped forwards again.

An hour later, when he was climbing over a small mountain, the gray rat suddenly raised the pitch of its cries a lot, appearing especially excited. Zhang Zhenshan was delighted inside. He looked down the mountain carefully and saw that on a meadow at the foot of the mountain, a silhouette of a person was running towards a forest up ahead.

That person seemed to be a young man. At the moment, even though he was not running at high speed, he was definitely not running slowly either.

As Zhang Zhenshan looked at this silhouette, his entire body began to trembled slightly, his expression was almost distorted and endless hatred and fury erupted from his eyes.

“It’s him! It’s definitely him! Finally, you’ve let me catch up with you! I won’t let you get away. Now pay for the death of my son with your life!!”

… … … …

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไล่ล่ามาตลอดทั้งคืน แต่ในเช้าวันถัดไปก็จาง zhenshan หยุด หลังจากพักไปสองชั่วโมง และให้ติดตามสีเทาหนูยืนยันทิศทางเล็กน้อย เขายังคงไล่ล่า . . . . . . .เมื่อพระอาทิตย์ตกหลังภูเขาและดวงจันทร์ เริ่มขึ้นแล้ว จาง zhenshan หยุดอีกครั้งในโกรฟ เขาเอาอาหารออกมาจากแหวน interspatial ของเขาและกินมัน ในเวลาเดียวกัน เขากู้คืนของเขาใช้เวลา soulforce .อย่างไรก็ตาม ขณะนี้มีแล้ว คลุมเครือ ร่องรอยของความกังวลบนใบหน้าของเขา" บ้าจริง ! เพียงวิธีไกลออกไปมีผู้ชายวิ่ง เขาน่าจะวิ่งดุ๊กดิ๊กสำหรับวันที่มากที่สุด เมื่อเห็นว่าไม่มีใครไล่ตามเขา เขาควรมีความระมัดระวังของเขาผ่อนคลายและชะลอตัวลง . . . . . . . แต่แม้ว่าฉันได้รับไล่ตามด้วยความเร็วสุดของผม ผมก็ยังไม่พบร่องรอยใด ๆของเขา" ถ้าฉันพลาดโอกาสนี้ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เจอเขาอีก ถ้าเขาวิ่งออกมาจากเครื่อจังหวัด มันจะเป็นไปไม่ได้สำหรับฉันที่จะแก้แค้น yang"er !" สองวันผ่านไปแล้ว มีเพียงวันเดียวเท่านั้น ผมต้องเจอกับเขาในวันพรุ่งนี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม "วันถัดมา ซึ่งก็ยังเป็นวันสุดท้ายของกำหนดเวลาสำหรับการติดตาม จาง zhenshan แม้แต่ให้เหลือไล่เต็มสปีดสุดแรงเกิด ดุ๊กดิ๊กในช่วงบ่าย เมื่อมีเพียงน้อยกว่าครึ่งวันที่เหลือจนกว่าจะสิ้นสุดของการติดตามการแสดงของจาง zhenshan กลายเป็นกังวลมาก มีแล้ว แม้แต่สีของความสิ้นหวังบนใบหน้าของเขา : " มันเป็น . . . . . . . ฉันไม่สามารถจับเขาได้ ? "ในขณะนี้การติดตามหนูสีเทาบนไหล่ของเขาก็เริ่มจะร้องด้วยเสียงต่ำ สังเกตพฤติกรรมที่ผิดปกติ , จาง zhenshan รีบหยุดและมองในลักษณะที่เป็นกังวลเล็กน้อย .สัตว์น้อยดมจมูกของมันค่อยปล่อยออกมาสองร้องไห้อีกครั้ง และโบกเล็บเบาๆ ดูเหมือนจะค่อนข้างตื่นเต้น" เรากำลังปิด ! ในที่สุดฉันเข้าใกล้ผู้ชายคนนั้น ! " เห็นพฤติกรรมสัตว์น้อย , จาง zhenshan ไม่สามารถช่วยตะโกนในความประหลาดใจที่น่ายินดีเอาสัตว์เล็กกลับบนไหล่ของเขา เขาควบม้าไปข้างหน้าอีกครั้งหนึ่งชั่วโมงต่อมา เมื่อเขาปีนข้ามภูเขาเล็กๆ หนูสีเทาก็ยก pitch ของเสียงร้องของมันมาก ที่ปรากฏโดยเฉพาะอย่างยิ่งตื่นเต้น จาง zhenshan ซึ่งภายใน เขาก้มลงมองเขาอย่างรอบคอบ และเห็นว่าในทุ่งหญ้าที่เท้าของภูเขา เงาของคนที่กำลังวิ่งสู่ป่าข้างหน้าคนๆนั้นดูเหมือนจะเป็นหนุ่ม ในตอนนี้ แม้ว่าเขาจะไม่ทำงานที่ความเร็วสูง เขาไม่วิ่งช้าเหมือนกันเป็นจาง zhenshan มองเงานี้ ทั้งร่างกายของเขาเริ่มสั่นเล็กน้อย สีหน้าของเขาเกือบจะถูกบิดเบือนและความเกลียดชังไม่มีที่สิ้นสุดและความโกรธที่ปะทุขึ้นจากดวงตาของเขา" นั่นมัน ! มันต้องเป็นเขาแน่ๆ ! ในที่สุด เธอก็ให้ฉันตามนายไป ผมจะไม่ปล่อยคุณไป ตอนนี้จ่ายสำหรับการตายของลูกชายของฉันกับชีวิตของคุณ ! ".