Apart from a handful of exceptions,

Apart from a handful of exceptions, all the known Sanskrit inscriptions are poems of varying length, noteworthy in that they are often expressed in language of considerable refinement. The Khmer poets adhered to stanza forms of various degrees of complexity, and composed their verses in perfect accordance with the rules of prosody, thus demonstrating an intimate knowledge of Indian culture. The poems are addressed to the gods, apparently with the aim of praising their servants, the kings or dignitaries, and recording their meritorious deeds- after all, such people also had the means to commission temples and make large donations to their resident deities. The texts thus provide valuable historical information, such as be built, and the manes of the kings, the dates of the temples they caused to be built, and the names of the kingdom's high officeholders. Such records, however, are little more than landmarks- the objects of the poets' adulation are almost always praised in stereotyped formulae far removed from real life. It is nevertheless occasionally possible to glean here and there a few details about the lives of these personages.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากหยิบยกเว้น จารึกภาษาสันสกฤตที่รู้จักทั้งหมดเป็นบทกวีความยาวแตกต่างกัน น่าสนใจที่พวกเขามักจะแสดงในภาษาของจำนวนมาก กวีเขมรปฏิบัติตามองศาต่าง ๆ ของความซับซ้อนในรูปแบบบทร้อยกรอง และประกอบข้อความในกฎของ prosody โกจึง เห็นรู้ความใกล้ชิดของวัฒนธรรมอินเดีย บทกวีมีอยู่เพื่อพระเจ้าที่ เห็นได้ชัดว่ามีจุดประสงค์เพื่อสรรเสริญของข้าราชการ คิงส์ หรือ สาแหรก และบันทึกของ meritorious ความ - หลังทั้งหมด คนดังกล่าวยังมีหมายความว่าคณะกรรมการวัด และบริจาคขนาดใหญ่ให้เทวดาประจำตัว ข้อความให้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ดังนั้น เช่น สร้าง manes กษัตริย์ วันที่ของพวกเขาเกิดจากการสร้างวัด และชื่อของ officeholders สูงของราชอาณาจักรและการ เช่นระเบียน อย่างไรก็ตาม ได้น้อยกว่าสถาน-วัตถุ adulation ของกวีมักยกย่องในสูตร stereotyped ไกลออกจากชีวิตจริง อย่างไรก็ตามบางครั้งสามารถได้เก็บเกี่ยวความละเอียดกี่ชีวิตของ personages เหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกเหนือจากกำมือของข้อยกเว้นทั้งหมดจารึกภาษาสันสกฤตที่รู้จักกันเป็นบทกวีของความยาวที่แตกต่างกันที่สำคัญในการที่พวกเขาจะมักจะแสดงในภาษาของการปรับแต่งมาก กวีเขมรยึดติดกับรูปแบบฉันท์องศาต่างๆของความซับซ้อนและแต่งกลอนให้เป็นไปตามที่สมบูรณ์แบบด้วยกฎของฉันทลักษณ์จึงแสดงให้เห็นถึงความสนิทสนมของวัฒนธรรมอินเดีย บทกวีที่มีการจ่าหน้าถึงพระเจ้าเห็นได้ชัดโดยมีวัตถุประสงค์ของการยกย่องพวกคนรับใช้กษัตริย์หรือบุคคลสำคัญและการบันทึก deeds- รางวัลของพวกเขาหลังจากที่ทุกคนดังกล่าวยังมีความหมายถึงคณะกรรมการวัดและบริจาคเงินขนาดใหญ่เพื่อที่อยู่อาศัยของพวกเขาเทพ ตำราจึงให้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ที่มีคุณค่าเช่นมีการสร้างและวิญญาณของพระมหากษัตริย์วันที่ของวัดที่พวกเขาเกิดที่จะสร้างและชื่อของอาณาจักรของ officeholders สูง บันทึกดังกล่าว แต่มีน้อยกว่า landmarks- วัตถุประจบสอพลอกวี 'เกือบจะยกย่องเสมอในสูตรตายตัวอยู่ห่างไกลจากชีวิตจริง มันเป็นไปได้ยังคงเป็นครั้งคราวเพื่อรวบรวมที่นี่และมีรายละเอียดบางอย่างเกี่ยวกับชีวิตของบุคคลเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกเหนือจากกำมือของข้อยกเว้นทั้งหมดเรียกว่าภาษาสันสกฤตจารึกเป็นบทกวีที่แตกต่างจากความยาว น่าสังเกตที่พวกเขามักจะถูกแสดงในภาษาสุภาพเรียบร้อยมาก เขมรฉันท์กวีปฏิบัติตามรูปแบบขององศาต่างๆของความซับซ้อน และมีโองการที่สอดคล้องเหมาะสมกับกฎแห่งฉันทลักษณ์จึงแสดงให้เห็นถึงความรู้ลึกซึ้งของวัฒนธรรมอินเดียบทกวีจะจ่าหน้าถึงพระเจ้าว่ามีจุดมุ่งหมายสรรเสริญผู้รับใช้ของกษัตริย์ หรือสาแหรก และบันทึกความดี - ดีของพวกเขาหลังจากทั้งหมด เช่นคนยังมีวิธีการที่จะวัดการบริจาคขนาดใหญ่ของ resident เทวดา ข้อความ จึงให้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ที่มีคุณค่า เช่น ถูกสร้างขึ้นและวิญญาณของกษัตริย์วันที่ของพวกเขา ทำให้วัดถูกสร้างขึ้น , และชื่อของราชอาณาจักรสูง officeholders . เช่นประวัติ , อย่างไรก็ตาม , เป็นมากกว่าสถานที่ - วัตถุของการได้รับการยกย่องกวีมักจะยกย่องตายตัวสูตรห่างไกลจากชีวิตจริง มันยังคงเป็นไปได้ที่จะได้รับในที่นี่และมีรายละเอียดบางอย่างเกี่ยวกับชีวิตของบุคคลที่เหล่านี้