When the Pheu Thai party came into

When the Pheu Thai party came into power in 2011, its victory was based on the
strong support from Thailand’s rural voters. Centerpiece of the Pheu Thai’s election
campaign was their “pledging every grain of rice” scheme, explaining why most rice
farmers gave the party strong support. In theory, the scheme is simple, but also markedly
naïve. First, the government buys all the rice from Thai producers at prices far above
prevailing world market prices, thus, increasing farmers’ income. Then most parts of
these large rice amounts are stockpiled for some time, reducing the supply on world
markets and, therefore, pushing up the global rice price. Eventually, the government
starts to sell its stock, recoveing the inflated costs of the program through the higher
global rice prices (Ranong, 2013, online; The Economist, 2013, online).
In implementing the program, the government set its purchasing price of white rice
up to THB 15,000 per metric ton and up to THB 20,000 per metric ton for fragrant paddy1
rice (e.g. Jasmine rice) during the 2011/12 crop season. These prices were nearly fifty
percent higher than market prices at that time (World Bank, 2012, p. 19). However,
contrary to Thai government’s expectations, global rice prices did not soar, even though
Thailand kept its grains. Other big rice exporters such as India and Vietnam readily filled
the supply gap in the market caused by the Thai rice stockpiling scheme. India became
the top rice exporter, toppling Thailand from a position it held for decades (see Figure 1).
Tons of Thailand’s overpriced rice were left unsold and the government incurred losses of
up to THB 136 billion (USD 4.4 billion) in the first year of the scheme’s implementation
(Chomchuen, 2013, online; Phoonphongphipha, 2013, online)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อพรรคเพื่อไทยเข้ามามีอำนาจในปี 2011 ชัยชนะอยู่บนพื้นฐานของ
การสนับสนุนจากผู้มีสิทธิเลือกตั้งในชนบทของประเทศไทย หัวใจของการเลือกตั้งพรรคเพื่อไทย
รณรงค์ครั้งนี้ของพวกเขา "รับจำนำข้าวข้าวทุก" โครงการอธิบายว่าทำไมส่วนใหญ่ข้าว
เกษตรกรให้การสนับสนุนที่แข็งแกร่งของบุคคล ในทางทฤษฎีรูปแบบที่เรียบง่าย แต่ยังเห็นได้ชัด
ไร้เดียงสา แรกที่รัฐบาลซื้อข้าวทั้งหมดจากผู้ผลิตไทยในราคาที่สูงกว่า
ในขณะนั้นราคาในตลาดโลกจึงเพิ่มรายได้เกษตรกร แล้วส่วนใหญ่ของ
ปริมาณข้าวขนาดใหญ่เหล่านี้จะกักตุนบางครั้งการลดอุปทานในโลก
ตลาดและจึงผลักดันขึ้นราคาข้าวทั่วโลก ในที่สุดรัฐบาล
จะเริ่มต้นที่จะขายหุ้นของ recoveing ​​ค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นของโปรแกรมผ่านที่สูงกว่า
ราคาข้าวทั่วโลก (ระนอง 2013 ออนไลน์ The Economist 2013 ออนไลน์).
ในการดำเนินการโครงการที่รัฐบาลตั้งราคารับซื้อของ ข้าวขาว
ถึง 15,000 บาทต่อตันและได้ถึง 20,000 บาทต่อตันสำหรับ paddy1 หอม
ข้าว (เช่นข้าวหอมมะลิ) ในช่วงฤดูกาล 2011/12 พืช ราคาเหล่านี้เป็นเกือบห้าสิบ
เปอร์เซ็นต์สูงกว่าราคาในตลาดในช่วงเวลานั้น (World Bank, 2012, น. 19) แต่
ตรงกันข้ามกับความคาดหวังของรัฐบาลไทยราคาข้าวโลกไม่ทะยานแม้ว่า
ประเทศไทยเก็บไว้เมล็ดของมัน อื่น ๆ ผู้ส่งออกข้าวขนาดใหญ่เช่นอินเดียและเวียดนามพร้อมเติมเต็ม
ช่องว่างอุปทานในตลาดที่เกิดจากโครงการสำรองข้าวไทย อินเดียกลายเป็น
ผู้ส่งออกข้าวชั้นนำ toppling ประเทศไทยจากตำแหน่งมันจัดขึ้นมานานหลายทศวรรษ (ดูรูปที่ 1) ก.
ตันของข้าวเกินราคาของไทยถูกทิ้งไว้ที่ละเอียดอ่อนและรัฐบาลที่เกิดการสูญเสีย
ขึ้น 136 ล้านบาทนั้น (4.4 พันล้านเหรียญสหรัฐ) ในปีแรก ของการดำเนินงานโครงการฯ
(ชมชื่น 2013 ออนไลน์ Phoonphongphipha 2013 ออนไลน์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อพรรคเพื่อไทยเข้ามามีอำนาจในปี 2011 ชัยชนะของอิงแรงสนับสนุนจากผู้มีสิทธิเลือกตั้งในชนบทของประเทศไทย แกนกลางของการเลือกตั้งของพรรคเพื่อไทยแคมเปญ " จำนำข้าว " โครงการทุกเม็ดข้าวมากที่สุด อธิบายเหตุผลพรรคเกษตรกรให้เข้มแข็ง สนับสนุน ในทางทฤษฎี , แบบง่าย , แต่ยัง อย่างเห็นได้ชัดและไตได้ แรกรัฐซื้อข้าวจากผู้ผลิตไทยที่ราคาไกลเหนือแลกเปลี่ยนโลกตลาดราคาจึง เพิ่มรายได้เกษตรกร แล้วที่สุด ส่วน ของเหล่านี้มีขนาดใหญ่ปริมาณข้าวเป็นสำคัญ บางครั้ง การลดอุปทานโลกตลาด และผลักดันราคาข้าวโลก ในที่สุด รัฐบาลเริ่มที่จะขายหุ้นของ recoveing ที่สูงขึ้นค่าใช้จ่ายของโปรแกรมผ่านสูงราคาข้าวทั่วโลก ( ระนอง , 2013 , ออนไลน์ ; เศรษฐศาสตร์ , 2013 , ออนไลน์การใช้โปรแกรมรัฐบาลชุดซื้อราคาข้าวขาวถึง 15 , 000 บาทต่อตัน และถึง 20 , 000 บาทต่อตัน สำหรับ paddy1 หอมข้าว เช่น ข้าวหอมมะลิ ) ใน 2011 / 12 พืชฤดู ราคาเกือบห้าสิบเปอร์เซ็นต์สูงกว่าราคาตลาดในเวลานั้น ( World Bank , 2012 19 หน้า ) อย่างไรก็ตามขัดกับความคาดหวังของรัฐบาลทั่วโลก ราคาข้าวไม่ได้ทะยาน , แม้ว่าประเทศไทยเก็บธัญพืช ผู้ส่งออกข้าวใหญ่อื่นๆ เช่น อินเดีย และเวียดนาม เต็มพร้อมการใส่ช่องว่างในตลาดที่เกิดจากข้าวไทยสะสมแบบ อินเดียเป็นผู้ส่งออกข้าวด้านบน , toppling ประเทศไทยจากตำแหน่งที่จัดขึ้นสำหรับทศวรรษที่ผ่านมา ( ดูรูปที่ 1 )ตันของข้าวไทยราคาแพงเหลือ และความเสียหายที่เกิดขึ้นของรัฐบาลบาทขึ้นไป 136 พันล้าน ( USD 4.4 พันล้านบาท ) ในช่วงปีแรกของการดำเนินงานของโครงการ( ชม 2013 ออนไลน์ phoonphongphipha 2013 ออนไลน์ )