SY: Why?JH: Because you are so pret

SY: Why?
JH: Because you are so pretty
JH: There are many things we need to do
*BEFORE SWITCH SEATS*
JH: Want to switch seats with me?
SY: Why?
JH: I cant see you properly
SY: You cant see me?
JH: Because of the reflection
SY: It's true. You cant see properly
SY: Let's change seats
JH: Like the first time we met, you look prettier with the lights shining on you
JH: Woah, it's really amazing
SY: My eyes?
JH: Are mine like that too?
SY: Oppa yours are...
JH: Your eyes are yellow, not brown
SY: Really?
JH: When light shines on her, her eyes becomes yellow.
JH: I like seeing that
*BRI*
JH: When you look closely, her eyes look like saturn
SY: Let's talk in dialect
JH: Dialect?
SY: Any dialect that parents like?
JH: People from Busan are very expressive
JH: Woah, look very young. This kind (in Busan dialect)
SY: Woah, you look very young. Very pretty (in Busan dialect)
SY: Are there aegyo?
JH: Aegyo?
JH: Oppa ya (in Busan dialect). Like that
SY: Oppa ya~ (in Busan dialect)
SY: Do you want some oranges~ (in Busan dialect)
JH: I dont want anymore. I ate enough already. (in Busan dialect)
JH: You just need to know "jiong"
SY: Jiong~
JH: This word has many meanings
SY: Really? Then when greeting parents also?
JH: No. Not when speaking with them. It will cause big trouble.
SY: Really? I thought you said this word is useful
JH: Dont use it when speaking with parents or teachers
JH: If you use it with teachers, you will get beaten
SY: Ah, really?
SY: Is that so? Only can use within us?
SY: Father-in-law you are "jiong"
JH: No you cant.
SY: Let's check what we need to do.
JH: What?
SY: We got a mission card right?
*READING MISSION CARD*
SY: Invite guests for wedding
JH: (JH saying the lyrics of the sing he sang to SY on first meeting)
SY: Woah
JH: Take a photo of it
SY: Are they people you want to invite?
SY: Brother-in-laws
JH: Let's give them a invitation card
SY: Ah, I...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

SY: ทำไม?
JH: เพราะคุณจะสวยเพื่อ
JH: มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราต้องทำอยู่
ก่อน * * * * * * * * ที่นั่ง SWITCH
JH: ต้องการที่จะเปลี่ยนที่นั่งกับผมได้ไหม
SY: ทำไม?
JH: ผมไม่เห็นคุณอย่างถูกต้อง
SY: คุณลาดเท เห็นฉัน?
JH: เพราะสะท้อน
SY: มันเป็นความจริง คุณไม่เห็นต้อง
SY: ขอเปลี่ยนที่นั่ง
JH: เช่นเดียวกับครั้งแรกที่เราได้พบกับคุณดูสวยด้วยแสงไฟที่ส่องแสงกับคุณ
จงฮยอน: ว้าวมันน่าทึ่งจริงๆ
SY: ตาของฉัน?
JH: เป็นของเราแบบนั้นเหมือนกัน?
SY: โอปป้า คุณจะ ...
JH: ดวงตาของคุณมีสีเหลืองสีน้ำตาลไม่
SY: จริงเหรอ?
JH: เมื่อแสงส่องเธอดวงตาของเธอกลายเป็นสีเหลือง.
JH: ผมชอบเห็นว่า
* * * * * * * * BRI
JH: เมื่อคุณมองอย่างใกล้ชิดตาเธอดู เช่นดาวเสาร์
SY: พูดคุยในภาษา
JH: ภาษาถิ่น?
SY: ภาษาใด ๆ ที่พ่อแม่เป็นอย่างไร
JH: คนที่มาจากปูซานเป็นแสดงออกมาก
JH: ว้าวดูเด็กมาก ชนิดนี้ (ในภาษาถิ่นปูซาน)
SY: Woah คุณดูเด็กมาก สวยมาก (ในภาษาถิ่นปูซาน)
SY: มีแอ๊บแบ๊ว?
JH: แอ๊บแบ๊ว?
JH: พี่ยา (ในภาษาถิ่นปูซาน) เช่นเดียวกับที่
SY: พี่ยา ~ (ในภาษาถิ่นปูซาน)
SY: คุณต้องการส้มบาง ~ (ในภาษาถิ่นปูซาน)
JH: ผมไม่ต้องการอีกต่อไป ฉันกินพออยู่แล้ว (ในภาษาถิ่นปูซาน)
JH: คุณเพียงแค่ต้องรู้ "Jiong"
SY: Jiong ~
JH: คำนี้มีหลายความหมาย
SY: จริงเหรอ? จากนั้นเมื่อทักทายพ่อแม่ยัง?
JH: เลขที่ไม่เมื่อพูดกับพวกเขา ก็จะทำให้เกิดปัญหาใหญ่.
SY: จริงเหรอ? ฉันคิดว่าคุณกล่าวว่าคำนี้จะเป็นประโยชน์
JH: อย่าใช้มันเมื่อพูดกับพ่อแม่หรือครู
JH: ถ้าคุณใช้มันกับครูคุณจะได้รับการตี
SY: โอ้จริงเหรอ?
SY: คือเพื่อ? เท่านั้นที่สามารถใช้ภายในตัวเรา?
SY: พ่อเขยคุณเป็น "Jiong"
JH: ไม่มีคุณลาดเท.
SY: ขอตรวจสอบสิ่งที่เราต้องทำ.
JH: อะไร
SY: เรามีสิทธิบัตรภารกิจ
* MISSION อ่าน CARD *
SY: เชิญแขกผู้เข้าพักสำหรับงานแต่งงาน
JH: (JH บอกเนื้อเพลงร้องเพลงเขาร้องเพลงเพื่อ SY ในการประชุมครั้งแรก)
SY: Woah
JH: ถ่ายภาพของมัน
SY: คนพวกเขาต้องการที่จะเชิญ?
SY: น้อง ในกฎหมาย
JH: ขอให้พวกเขามีบัตรเชิญ
SY: โอ้ฉัน ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

SY : ทำไม ?
JH : เพราะคุณน่ารักมาก
JH : มีหลายอย่างที่เราต้องทำก่อนเปลี่ยนที่นั่ง *

* JH : อยากเปลี่ยนที่นั่งกับฉัน
SY : ทำไม ?
JH : ผมไม่เห็นคุณอย่างถูกต้อง
SY : คุณไม่สามารถมองเห็นฉัน
JH : เพราะการสะท้อน
SY : มันเป็นความจริง คุณไม่สามารถดูอย่างถูกต้อง
SY : เปลี่ยนที่กันเถอะ
JH : เหมือนครั้งแรกที่เราเจอกัน คุณดูน่ารัก กับไฟส่องมาที่คุณ
JH : ว้าว มันสุดยอดจริงๆ
SY :ตาของฉัน ?
JH : ผมเป็นแบบนั้นเหรอ
SY : พี่ของเธอ . . . . . . .
JH : ตาเป็นสีเหลือง ไม่ใช่สีน้ำตาล
SY : จริงเหรอ ?
JH : เมื่อแสงส่องมาที่เธอ ตาของเธอจะกลายเป็นสีเหลือง
JH : ผมชอบแบบนั้น
* บรี *
JH : เมื่อคุณดู ตาเธอเหมือนดาวเสาร์
SY : พูดภาษาถิ่น
JH : ภาษาท้องถิ่น ?
SY : ใด ๆถิ่นที่พ่อแม่ชอบ
JH : ผู้คนจากเมืองปูซาน เป็นคนที่แสดงออก
JH : โห ดูเด็กมากชนิดนี้ ( ในสำเนียงปูซาน )
SY : ว้าว คุณดูเด็กมาก สวยมาก ( ในสำเนียงปูซาน )
SY : มีความน่ารัก ?
JH : ความน่ารัก ?
JH : พี่ยา ( สำเนียงปูซาน ) แบบนี้
SY : พี่ Ya ~ ( สำเนียงปูซาน )
SY : อยากกินส้ม ~ ( สำเนียงปูซาน )
JH : ฉันไม่ต้องการอีกแล้ว ฉันกินมากพอแล้ว ( สำเนียงปูซาน )
JH : คุณเพียงแค่ต้องรู้ " จอง "
SY : จอง ~
JH : คำนี้มีหลายความหมาย
SY :จริงเหรอ ? เมื่อทักทายพ่อแม่ยัง ?
JH : ไม่ เมื่อพูดกับพวกเขา มันจะก่อให้เกิดปัญหาใหญ่
SY : จริงเหรอ ? ฉันคิดว่าเธอพูดคำๆ นี้จะเป็นประโยชน์
JH : อย่าใช้เมื่อพูดกับพ่อแม่หรือครู
JH : ถ้าคุณใช้มันกับครู , คุณจะได้รับตี
SY : จริงเหรอ ?
SY : งั้นเหรอ ? สามารถใช้ได้เฉพาะภายในเรา
SY : พ่อตาคุณ " จอง "
JH : ไม่มีคุณลาดเท .
SY :ลองตรวจสอบสิ่งที่เราต้องทำ .
JH : อะไร ?
SY : เรามีภาระกิจการ์ดใช่มั้ย ?
* *
SY : ภารกิจการอ่านการ์ดเชิญแขกงานแต่งงาน
JH : ( จงฮยอนพูดเนื้อเพลงของร้องเขาร้องเพลงให้กับไซในการประชุมครั้งแรก )
SY : ว้าว
JH : ถ่ายรูปมัน
SY : พวกเขาเป็นคนที่คุณต้องการเชิญ
SY : พี่ชายในกฎหมาย
JH : ให้พวกเขาได้บัตรเชิญ
SY : อ่า . . . . . . . . . . . . .