We often use the present perfect te

We often use the present perfect tense to talk about experience from the past. We are not interested in when you did something. We only want to know if you did it:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรามักจะใช้ปัจจุบันที่สมบูรณ์แบบเครียดที่จะพูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์จากอดีตที่ผ่านมา เราไม่ได้สนใจในเมื่อคุณทำอะไรบางอย่าง เราเพียงต้องการที่จะทราบว่าคุณไม่ได้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรามักจะใช้กาลได้พูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์ผ่านมา เราไม่สนใจเมื่อคุณทำบางสิ่งบางอย่าง เราอยากรู้ว่าถ้าคุณไม่ได้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรามักใช้สมบรูณ์แบบนี้ความตึงเครียดในการพูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์จากที่ผ่านมา เราไม่ได้มีส่วนได้เสียในเมื่อคุณไม่ได้บางสิ่งบางอย่าง เราเพียงต้องการทราบว่าหากคุณทำได้แล้ว!