มีชื่อเสียงด้านความดุร้ายและอันตราย

มีชื่อเสียงด้านความดุร้ายและอันตรายที่สุดชนิดหนึ่ง มันสามารถจู่โจมสัตว์ที่ขนาดเท่าตัวมันหรือเล็กกว่ามัน เช่น ฮิปโปโปเตมัสหรือแรด ที่น่ากลัวกว่านั้นในแต่ละปีมนุษย์ตกเป็นเหยื่อมันพวกมันเป็นจำนวนตั้งแต่หลักร้อยถึงหลักแสนคนเลย

Is famous for its ferocity and most dangerous one. It can attack the animal size as it or smaller than it, such as the hippopotamus or rhinoceros. Terrible than that in human victims each year it they were from the hundreds to one hundred thousand people.

Snakeheads are often feared in the West, where populations of the aggressive fish have occasionally taken root as invasive species. After a fisherman found a Northern snakehead (Channa argus) in a pond in Maryland, it caused a media sensation. Biologists warned that the large freshwater fish could readily become established in North America, where it could wreak havoc on native ecosystems.

The voracious top-level predators can reach a length of three feet (one meter). They prey on invertebrates, frogs, and smaller fish, though they are known to attack anything moving when they are breeding.

Snakeheads can breathe air and can survive out of water for up to four days. They can survive much longer periods of drought by burrowing into the mud. Several species of the fish are native to much of Asia, where they are commonly caught and are prized for the dinner table. They are also frequently kept as aquarium fish and are noted for their aggressive behavior.

Related: Water Conservation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีชื่อเสียงด้านความดุร้ายและอันตรายที่สุดชนิดหนึ่งมันสามารถจู่โจมสัตว์ที่ขนาดเท่าตัวมันหรือเล็กกว่ามันเช่นฮิปโปโปเตมัสหรือแรดที่น่ากลัวกว่านั้นในแต่ละปีมนุษย์ตกเป็นเหยื่อมันพวกมันเป็นจำนวนตั้งแต่หลักร้อยถึงหลักแสนคนเลยมีชื่อเสียงสำหรับความดุร้ายและอันตรายที่สุด มันสามารถโจมตีสัตว์ขนาด เป็นมัน หรือมีขนาดเล็กกว่า เช่นฮิปโปโปเตมัสแรด น่ากลัวมากกว่าการเหยื่อมนุษย์ในแต่ละปีมันก็ตั้งแต่หลักร้อยไปร้อยพันคนออกกำลังมักจะกลัวในตะวันตก ที่ประชากรของปลาก้าวร้าวบางครั้งได้นำรากเป็นชนิดแพร่กระจาย หลังจากที่ชาวประมงพบปลาช่อนในภาคเหนือ (ปลากัส) ในบ่อในแมรี่แลนด์ มันเกิดจากความรู้สึกที่สื่อ นักชีววิทยาได้เตือนว่า ปลาน้ำจืดขนาดใหญ่สามารถพร้อมเริ่มขึ้นในทวีปอเมริกาเหนือ ซึ่งมันอาจเสียหายระบบนิเวศดั้งเดิมละโมบล่าระดับสูงสามารถเข้าถึงความยาวสามฟุต (1 เมตร) พวกเขาเป็นเหยื่อไม่มีกระดูกสันหลัง กบ และ ปลาขนาดเล็ก แม้ว่าเขาจะโจมตีอะไรเมื่อมีการผสมพันธุ์ออกสามารถหายใจอากาศ และสามารถเอาตัวรอดจากน้ำถึงสี่วัน พวกเขาสามารถอยู่รอดนานกว่ารอบระยะเวลาของภัยแล้ง โดยการขุดเข้าไปในโคลน หลายสายพันธุ์ปลาพื้นเมืองของเอเชีย ที่พวกเขามักจะถูกจับ และเป็น prized สำหรับโต๊ะอาหารค่ำได้ พวกเขามักจะเก็บไว้เป็นปลาสวยงาม และจะสังเกตเห็นพฤติกรรมก้าวร้าวที่เกี่ยวข้อง: การอนุรักษ์น้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีชื่อเสียงด้านความดุร้ายและอันตรายที่สุด ชนิดหนึ่งมันสามารถจู่โจมสัตว์ที่ขนาดเท่าตัวมันหรือเล็กกว่ามันเช่นฮิปโปโปเตมัสหรือแรดที่น่ากลัวกว่านั้นในแต่ละปีมนุษย์ตกเป็นเหยื่อมันพวกมันเป็นจำนวนตั้งแต่หลักร้อยถึงหลักแสนคนเลย

ที่มีชื่อเสียงสำหรับความดุร้ายและอันตรายมากที่สุดคนหนึ่ง มันสามารถโจมตีขนาดสัตว์เป็นมันหรือเล็กกว่ามันเช่นฮิปโปโปเตมัสหรือแรด แย่ไปกว่านั้นผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของมนุษย์ในแต่ละปีจะมีพวกเขามาจากหลายร้อยถึงหนึ่งแสนคน.

วงศ์ปลาช่อนมักจะกลัวในเวสต์ที่ประชากรของปลาที่ก้าวร้าวได้นำรากเป็นครั้งคราวแพร่กระจายพันธุ์ หลังจากที่ชาวประมงพบปลาช่อนเหนือ (Channa อาร์กัส) ในบ่อในรัฐแมรี่แลนด์มันจะทำให้เกิดความรู้สึกที่สื่อ นักชีววิทยาเตือนว่าปลาน้ำจืดที่มีขนาดใหญ่ได้อย่างง่ายดายอาจจะกลายเป็นที่ยอมรับในทวีปอเมริกาเหนือซึ่งมันอาจจะสร้างความหายนะต่อระบบนิเวศพื้นเมือง.

โลภล่าระดับบนสุดสามารถเข้าถึงความยาวสามฟุต (หนึ่งเมตรบริการ) พวกเขาเหยื่อในสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังกบและปลาขนาดเล็กแม้ว่าพวกเขาจะเป็นที่รู้จักกันที่จะโจมตีอะไรย้ายเมื่อพวกเขามีการปรับปรุงพันธุ์.

วงศ์ปลาช่อนสามารถหายใจอากาศและสามารถอยู่รอดจากน้ำได้ถึงสี่วัน พวกเขาสามารถอยู่รอดได้เป็นระยะเวลานานมากจากภัยแล้งโดยการขุดลงไปในโคลน หลายชนิดของปลาที่มีถิ่นกำเนิดในเอเชียที่พวกเขาจะถูกจับโดยทั่วไปและมีราคาแพงสำหรับโต๊ะอาหารค่ำ พวกเขายังเก็บไว้บ่อยเป็นปลาพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำและมีการตั้งข้อสังเกตพฤติกรรมก้าวร้าวของพวกเขา.

ที่เกี่ยวข้อง: อนุรักษ์น้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีชื่อเสียงด้านความดุร้ายและอันตรายที่สุดชนิดหนึ่งมันสามารถจู่โจมสัตว์ที่ขนาดเท่าตัวมันหรือเล็กกว่ามันเช่นฮิปโปโปเตมัสหรือแรดที่น่ากลัวกว่านั้นในแต่ละปีมนุษย์ตกเป็นเหยื่อมันพวกมันเป็นจำนวนตั้งแต่หลักร้อยถึงหลักแสนคนเลยที่มีชื่อเสียงของความดุร้ายและอันตรายที่สุด มันสามารถโจมตีสัตว์ที่ขนาดมันหรือเล็กกว่ามัน เช่น ฮิปโปโปเตมัส หรือแรด ที่น่ากลัวกว่านั้นในแต่ละปีนั้น ก็เป็นเหยื่อของมนุษย์ จากร้อยถึงหนึ่งแสนคนปลามักจะกลัวในตะวันตก ที่มีประชากรของปลาที่ก้าวร้าวมีบางครั้งถ่ายรากเป็นสายพันธุ์แพร่กระจาย . หลังจากที่ชาวประมงพบปลาช่อนภาคเหนือ ( สกุลปลาช่อนเอเชีย Argus ) ในบ่อในแมรี่แลนด์ มันเกิดจากความรู้สึกที่สื่อ นักชีววิทยาเตือนว่าปลาน้ำจืดขนาดใหญ่สามารถพร้อมกลายเป็นก่อตั้งขึ้นในทวีปอเมริกาเหนือ ซึ่งมันอาจจะทำให้เกิดความเสียหายกับระบบนิเวศท้องถิ่นการโลภบนสุดล่าสามารถเข้าถึงความยาวสามฟุต ( 1 เมตร ) พวกเขาเหยื่อในสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง กบ และปลาขนาดเล็ก แม้ว่าพวกเขาจะรู้จักที่จะโจมตีอะไรเคลื่อนไหวเมื่อมีการผสมพันธุ์ปลาสามารถหายใจอากาศ และสามารถเอาตัวรอดจากน้ำได้ถึง 4 วัน พวกเขาสามารถอยู่รอดระยะเวลานานของความแห้งแล้ง โดยซ่อนเข้าไปในโคลน หลายสายพันธุ์ของปลาพื้นเมืองของเอเชียมากที่พวกเขาถูกจับ และมีรางวัลสำหรับอาหารมื้อค่ำ พวกเขายังมักเก็บไว้เป็นปลาตู้ และสังเกตพฤติกรรมก้าวร้าวของที่เกี่ยวข้อง : การอนุรักษ์น้ำ