And, in the very moment when she fe

And, in the very moment when she felt the prick, she fell
down upon the bed that stood there, and lay in a deep sleep.
And this sleep extended over the whole palace, the king and
queen who had just come home, and had entered the great hall,
began to go to sleep, and the whole of the court with them.
The horses, too, went to sleep in the stable, the dogs in
the yard, the pigeons upon the roof, the flies on the wall,
even the fire that was flaming on the hearth became quiet
and slept, the roast meat left off frizzling, and the
cook, who was just going to pull the hair of the scullery boy,
because he had forgotten something, let him go, and went to
sleep. And the wind fell, and on the trees before the
castle not a leaf moved again.

But round about the castle there began to grow a hedge of
thorns, which every year became higher, and at last grew
close up round the castle and all over it, so that there
was nothing of it to be seen, not even the flag upon the
roof. But the story of the beautiful sleeping briar-rose,
for so the princess was named, went about the country,
so that from time to time kings' sons came and tried to
get through the thorny hedge into the castle.

But they found it impossible, for the thorns held fast
together, as if they had hands, and the youths were caught
in them, could not get loose again, and died a miserable
death.

After long, long years a king's son came again to that
country, and heard an old man talking about the thorn-hedge,
and that a castle was said to stand behind it in which a
wonderfully beautiful princess, named briar-rose, had been
asleep for a hundred years, and that the king and queen and
the whole court were asleep likewise. He had heard, too,
from his grandfather, that many kings, sons had already come,
and had tried to get through the thorny hedge, but they had
remained sticking fast in it, and had died a pitiful death.

Then the youth said, I am not afraid, I will go and see
the beautiful briar-rose. The good old man might dissuade him
as he would, he did not listen to his words.

But by this time the hundred years had just passed, and the
day had come when briar-rose was to awake again. When the
king's son came near to the thorn-hedge, it was nothing but
large and beautiful flowers, which parted from each other of
their own accord, and let him pass unhurt, then they closed
again behind him like a hedge. In the castle yard he saw the
horses and the spotted hounds lying asleep, on the roof sat
the pigeons with their heads under their wings. And when he
entered the house, the flies were asleep upon the wall, the
cook in the kitchen was still holding out his hand to seize the
boy, and the maid was sitting by the black hen which she
was going to pluck.

He went on farther, and in the great hall he saw the whole of
the court lying asleep, and up by the throne lay the king and
queen.

Then he went on still farther, and all was so quiet that a breath
could be heard, and at last he came to the tower, and opened the
door into the little room where briar-rose was sleeping.

There she lay, so beautiful that he could not turn his eyes away,
and he stooped down and gave her a kiss. But as soon as he
kissed her, briar-rose opened her eyes and awoke, and looked
at him quite sweetly.

Then they went down together, and the king awoke, and the
queen, and the whole court, and looked at each other in
great astonishment. And the horses in the courtyard stood
up and shook themselves, the hounds jumped up and wagged their
tails, the pigeons upon the roof pulled out their heads from
under their wings, looked round, and flew into the open
country, the flies on the wall crept again, the fire in the
kitchen burned up and flickered and cooked the meat, the joint
began to turn and sizzle again, and the cook gave the boy such
a box on the ear that he screamed, and the maid finished
plucking the fowl.

And then the marriage of the king's son with briar-rose was
celebrated with all splendor, and they lived contented to the
end of their days.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และ ในเวลาเมื่อเธอรู้สึกตัวพริก เธอล้มลงลงกับนอนที่ยืนอยู่ที่นั่น และวางในการนอนหลับลึกและการนอนหลับนี้ขยายไปทั้งพระราชวัง พระ และควีนที่เพิ่งมาบ้าน และเริ่มห้องโถงเริ่มไปนอนหลับ และทั้งหมดของศาลกับพวกเขาม้า เกินไป ไปนอนในคอก สุนัขในบ้าน นกพิราบเมื่อหลังคา ผนัง แมลงวันแม้ไฟที่ถูกเผาเตากลายเป็นเงียบและที่นอน เนื้อย่างซ้ายปิดประหยัด และปรุงอาหาร ที่เพียงแค่ไปดึงผมของเด็กก้นครัวเพราะเขาได้ลืมบางสิ่งบางอย่าง ให้เขาไป และไปการนอนหลับ และลมที่ลด ลง และ บนต้นไม้ก่อนปราสาทไม่ใบย้ายอีกครั้งแต่รอบเกี่ยวกับปราสาทที่เริ่มมีการเติบโตของ hedgeเติบโตหนาม ซึ่งทุกปีกลายเป็นสูงขึ้น และในที่สุดสมัคร รอบปราสาท และ ทั่ว มัน ดังนั้นที่มีอะไรของมันจะมองเห็นได้ ไม่แม้กระทั่งธงตามหลังคา แต่เรื่องราวของธรรมชาติที่สวยงามนอนหลับกุหลาบกุหลาบสำหรับดังนั้นชื่อเจ้าหญิง ไปเกี่ยวกับประเทศดังนั้นบุตรของกษัตริย์เวลามา และพยายามได้รับผ่านพุ่มหนามเข้าไปในปราสาทแต่พวกเขาพบมันเป็นไปไม่ได้ หนามที่จัดขึ้นอย่างรวดเร็วเข้าด้วยกัน ว่าพวกเขามีมือ และเยาวชนถูกจับได้ในพวกเขา ไม่ได้หลวมอีกครั้ง และเสียชีวิตมีความสุขความตายหลังจากลอง ปีนานพระโอรสมาอีกครั้งเพื่อที่ประเทศ และได้ยินคนเก่าพูดถึงพุ่มหนามและ ที่ปราสาทกล่าวยืนอยู่เบื้องหลังซึ่ง การเจ้าหญิงที่สวยงามอย่างน่าพิศวง ชื่อกุหลาบกุหลาบ ได้รับหลับไปร้อยปี และที่กษัตริย์และราชินี และศาลทั้งหลับในทำนองเดียวกัน เขายิน เกินไปจากปู่ของเขา ที่หลายคิงส์ บุตรได้มาแล้วและได้พยายามที่จะได้รับผ่านพุ่มหนาม แต่พวกเขายังคงติดในนั้นอย่างรวดเร็ว และคนที่ตายน่าสงสารแล้ว เยาวชนกล่าวว่า ผมไม่กลัว ฉันจะไป และเห็นสวยกุหลาบกุหลาบ คนดีอาจ dissuade เขาตามที่เขาต้องการ เขาไม่ได้ฟังคำพูดของเขาแต่เวลานี้เพิ่งได้ผ่านร้อยปี และวันได้มาเมื่อกุหลาบกุหลาบเพื่อตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อการพระโอรสมาใกล้หนามเฮดจ์ ก็ไม่มีอะไร แต่ขนาดใหญ่ และสวยงามดอกไม้ ซึ่งแยกออกจากกันของพวกเขาเป็นเจ้าของแอคคอร์ด และปล่อยให้เขาผ่าน unhurt พวกเขา ปิดหลังเขาเช่น hedge อีก ในปราสาทบ้าน เขาเห็นการม้าและสุนัขด่างที่หลับ นอนอยู่บนหลังคาที่นั่งนกพิราบกับหัวของพวกเขาภายใต้ปีกของพวกเขา และเมื่อเขาเข้าไปในบ้าน แมลงวันไม่ได้หลับตามผนัง การปรุงอาหารในครัวได้ยังคงจับมือของเขาจะยึดออกแม่ และแม่บ้านนั่ง โดยไก่ดำซึ่งเธอกำลังจะไปถอนเขาก็ไกลออกไป และในโถง เขาเห็นทั้งของศาลนอนหลับ และขึ้นครองบัลลังก์โดยวางพระ และราชินีแล้วเขาก็ยังคงไกล และทั้งหมดก็เพื่อให้ เงียบที่ลมหายใจอาจจะได้ ยิน และใน ที่สุดเขามาถึงหอ และเปิดการประตูในห้องน้อยที่นอนหลับอยู่กุหลาบกุหลาบมีเธอวาง สวยมากเขาอาจไม่เปิดตาของเขาและเขา stooped ลง และให้เธอจูบ แต่ทันทีที่เขาจูบเธอ กุหลาบกุหลาบเปิดดวงตาของเธอ และตื่นขึ้นมา และมองเขาค่อนข้างหวานจาก นั้นพวกเขาลงไปด้วยกัน และกษัตริย์ที่ตื่นขึ้น มา และควีน และศาลทั้งหมด และอื่น ๆ ในเมือที่ดี และยืนม้าในลานขึ้น และส่ายตัวเอง สุนัขกระโดดขึ้น และ wagged ของพวกเขาหาง นกพิราบเมื่อหลังคาดึงออกจากหัวของพวกเขาภายใต้ปีกของพวกเขา มองรอบ และบินไปเปิดประเทศ แมลงวันบนผนังพุ่งอีก ไฟในตัวครัวเผาเสีย และ flickered และสุกเนื้อ ข้อต่อเริ่มขึ้นเสียงและเปิดอีกครั้ง และทำอาหารให้เด็กดังกล่าวกล่องหูที่เขากรีดร้อง และแม่บ้านเสร็จแล้วถอนไก่แล้ว ก็การแต่งงานของลูกชายของกษัตริย์กับกุหลาบกุหลาบเฉลิมฉลอง ด้วยความงดงามทั้งหมด และพวกเขาอาศัยอยู่พอใจกับการจุดสิ้นสุดของวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และในช่วงเวลาที่มากเมื่อเธอรู้สึกทิ่มเธอก้ม
ลงบนที่นอนที่ยืนอยู่ที่นั่นและวางในการนอนหลับลึก
และการนอนหลับนี้ขยายไปทั่วพระราชวังทั้งกษัตริย์และ
พระราชินีที่เพิ่งมาที่บ้านและได้เข้าห้องโถงใหญ่
เริ่มที่จะไปนอนและทั้งของศาลกับพวกเขา
ม้าเกินไปก็ไปนอนในคอกสุนัขใน
บ้านนกพิราบบนหลังคาแมลงวันบนผนัง
แม้กระทั่งไฟที่ถูกเผาในเตากลายเป็นที่เงียบสงบ
และนอนเนื้อย่างซ้ายปิด frizzling และ
การปรุงอาหารที่ถูกเพียงแค่จะดึงผมของเด็กอ่างล้างชามที่
เพราะเขาได้ลืมบางสิ่งบางอย่างให้เขาไปและไป
นอน และลมลดลงและอยู่บนต้นไม้ก่อนที่
ปราสาทไม่ได้เป็นใบย้ายอีกครั้ง

แต่รอบปราสาทมีเริ่มที่จะเติบโตป้องกันความเสี่ยงของ
หนามซึ่งทุกปีกลายเป็นที่สูงขึ้นและที่สุดท้ายที่เติบโต
ใกล้ชิดรอบปราสาทและทั่วมันเพื่อให้มี
อะไรที่มันจะเห็นได้แม้กระทั่งธงบน
หลังคา แต่เรื่องราวของการนอนหลับที่สวยงามหนามกุหลาบที่
สำหรับดังนั้นเจ้าหญิงถูกเสนอชื่อไปเกี่ยวกับประเทศ
เพื่อให้บุตรชายเป็นครั้งคราวกษัตริย์มาและพยายามที่จะ
ได้รับผ่านการป้องกันความเสี่ยงหนามเข้าไปในปราสาท

แต่พวกเขาพบว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับหนามที่จัดขึ้นอย่างรวดเร็ว
ด้วยกันราวกับว่าพวกเขามีมือและเยาวชนที่ถูกจับ
ในพวกเขาไม่สามารถรับหลวมอีกครั้งและเสียชีวิตอนาถ
ตาย

หลังจากที่ยาวนานปีโอรสของกษัตริย์มาอีกครั้งเพื่อที่
ประเทศและได้ยินคนเก่าพูดคุยเกี่ยวกับหนามป้องกันความเสี่ยง
และปราสาทก็บอกว่าจะยืนอยู่ข้างหลังมันซึ่งเป็น
เจ้าหญิงที่สวยงามอย่างน่าพิศวงชื่อหนามกุหลาบที่ได้รับ
หลับไปหลายร้อยปีและที่พระมหากษัตริย์และพระราชินีและ
ศาลทั้งกำลังนอนหลับเช่นเดียวกัน เขาเคยได้ยินมาเหมือนกัน
จากคุณปู่ของเขาที่กษัตริย์หลายบุตรชายได้มาแล้ว
และได้พยายามที่จะได้รับผ่านการป้องกันความเสี่ยงหนาม แต่พวกเขาก็
ยังคงติดอยู่ในนั้นอย่างรวดเร็วและได้ตายตายน่าสงสาร

จากนั้นชายหนุ่มกล่าวว่าผมไม่กลัวผมจะไปดู
ความสวยงามของไม้หนามกุหลาบ ชายชราที่ดีอาจเกลี้ยกล่อมให้เขา
ขณะที่เขาจะเขาไม่ได้ฟังคำพูดของเขา

แต่เมื่อถึงเวลานี้ร้อยปีที่ผ่านมาเพียงและ
วันที่ได้มาเมื่อหนามกุหลาบก็จะตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อ
บุตรชายของกษัตริย์เข้ามาใกล้หนามป้องกันความเสี่ยงมันก็ไม่มีอะไร แต่
ดอกไม้ขนาดใหญ่และสวยงามซึ่งแยกจากกันของ
สอดคล้องของตัวเองของพวกเขาและปล่อยให้เขาผ่านการบาดเจ็บแล้วพวกเขาก็ปิด
อีกครั้งหลังเขาเช่นป้องกันความเสี่ยง ในบ้านปราสาทเขาเห็น
ม้าและสุนัขเห็นนอนหลับอยู่บนหลังคานั่ง
นกพิราบที่มีหัวของพวกเขาภายใต้ปีกของพวกเขา และเมื่อเขา
เข้าไปในบ้านแมลงวันกำลังนอนหลับอยู่บนกำแพงที่
ปรุงอาหารในห้องครัวก็ยังคงถือเอามือของเขาที่จะยึด
เด็กสาวคนนี้นั่งอยู่โดยไก่สีดำซึ่งเธอ
กำลังจะไปถอน

เขาเดินไปไกลและในห้องโถงใหญ่เขาเห็นทั้งหมดของ
ศาลนอนหลับและขึ้นครองบัลลังก์วางกษัตริย์และ
พระราชินี

จากนั้นเขาก็ยังคงไกลและทั้งหมดก็เงียบสงบที่หายใจ
อาจจะได้ยินและที่สุดท้ายที่เขามาถึงหอและเปิด
ประตูเข้าไปในห้องเล็ก ๆ ที่หนามกุหลาบกำลังนอนหลับ

ที่นั่นเธอได้วางเพื่อให้สวยงามว่าเขาไม่สามารถเปิดตาของเขาออกไป
และเขาก้มลงและทำให้เธอจูบ แต่ทันทีที่เขา
จูบเธอหนามกุหลาบเปิดตาของเธอและตื่นขึ้นมาและมอง
ไปที่เขาค่อนข้างหวาน

แล้วพวกเขาก็ลงไปด้วยกันและตื่นขึ้นมากษัตริย์และ
พระราชินีและศาลทั้งหมดและมองหน้ากันใน
ความประหลาดใจที่ดี และม้าในลานยืน
ขึ้นและส่ายตัวเองสุนัขกระโดดขึ้นและกระดิกของพวกเขา
หางนกพิราบบนหลังคาดึงออกมาจากหัวของพวกเขาจาก
ใต้ปีกของพวกเขามองไปรอบ ๆ และบินไปเปิด
ประเทศแมลงวันบนผนัง พุ่งอีกครั้งไฟไหม้ในที่
ห้องครัวเผาขึ้นและ flickered และปรุงสุกเนื้อร่วมกัน
เริ่มหันและเสียงดังฉ่าอีกครั้งและปรุงอาหารให้เด็กเช่น
กล่องบนหูว่าเขากรีดร้องและแม่บ้านเสร็จสิ้นการ
ถอนขนนก

แล้วการแต่งงานของลูกชายของกษัตริย์ที่มีหนามกุหลาบได้รับการ
เฉลิมฉลองด้วยความงดงามทั้งหมดและพวกเขาอาศัยอยู่ที่พึงพอใจกับ
การสิ้นสุดของวันของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และในขณะนี้มากเมื่อเธอรู้สึกว่าแสบ เธอล้มลงบนเตียงที่ยืนอยู่ตรงนั้น และนอนในการนอนหลับลึกและนอนไปทั่ววังทั้งกษัตริย์และราชินีที่เพิ่งกลับมาถึงบ้าน และได้เข้าหอประชุมใหญ่เริ่มไปนอนและทั้งหมดของศาลด้วยม้าก็นอนในคอก สุนัขในลานนกพิราบบนหลังคา , แมลงวันบนผนังแม้แต่ไฟก็เผาในเตาก็เงียบและนอน , ย่างเนื้อออก frizzling , และทำที่แค่จะดึงผมของตลกเด็กเพราะเขาได้ลืมอะไรบางอย่าง ปล่อยเขาไป และไปนอน และลมอยู่ บนต้นไม้ก่อนปราสาทไม่ใช่ใบย้ายอีกครั้งแต่รอบปราสาทตรงนั้นเริ่มเติบโตความเสี่ยงของหนาม ซึ่งทุกปีก็สูงขึ้น และในที่สุดเติบโตปิดรอบปราสาท และเหนือทั้งหมด เพื่อให้มีก็ไม่มีอะไรให้เห็น แม้แต่ธงบนหลังคา แต่เรื่องราวที่สวยงามนอนหนามกุหลาบสำหรับเจ้าหญิงจึงชื่อว่า ไปเกี่ยวกับประเทศเพื่อที่เวลาลูกเวลาของกษัตริย์มาและพยายามผ่านรั้วหนามเข้าไปในปราสาทแต่พวกเขาก็พบว่ามันเป็นไปไม่ได้ เพราะหนามที่จัดขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยกัน เช่น ถ้าเขามี มือ และ เยาวชนที่ถูกจับในพวกเขาไม่อาจได้รับหลวมและตายอนาถอีกความตายหลังจากที่ยาวปีเป็นลูกชายของกษัตริย์มาอีกครั้งว่าประเทศ และได้ยินเสียงคนแก่พูดเรื่องหนามตอแหลและปราสาทว่า ยืนด้านหลัง ซึ่งยวดยิ่งเจ้าหญิงแสนสวยที่ชื่อ ไม้หนามกุหลาบได้หลับไปร้อยปีและที่กษัตริย์และราชินีศาลทั้งที่หลับอยู่เช่นเดียวกัน เขาได้ยินด้วยจากปู่ของเขา ว่า กษัตริย์หลายองค์ ลูกชายก็มาและพยายามที่จะได้รับผ่านรั้วหนาม แต่ได้ยังคงติดอย่างรวดเร็ว และเสียชีวิตที่น่าสงสารจากนั้นเยาวชนบอกว่า ผมไม่กลัว ผมจะไปดูหนามกุหลาบที่สวยงาม ตาแก่ดีอาจจะห้ามปรามเขาเขาจะ เขาจะไม่ฟังคำพูดของเขาแต่เวลานี้ ร้อยปีเพิ่งผ่านพ้นไป และวันได้มาเมื่อไม้หนามกุหลาบก็ต้องตื่นอีกครั้ง เมื่อกษัตริย์ของลูกชายมาใกล้รั้วหนาม มันไม่มีอะไร แต่ดอกไม้ขนาดใหญ่ และสวยงาม ซึ่งแยกจากแต่ละอื่น ๆของเอง และปล่อยให้เขาผ่านไปไม่เป็นอันตราย แล้วก็ปิดอีกครั้งหลังเขาเหมือน Hedge ในปราสาทที่เขาเห็น ลานม้าด่างสุนัขนอนหลับอยู่ บนหลังคา นั่งนกพิราบกับหัวของพวกเขาภายใต้ปีกของพวกเขา และเมื่อเขาเข้าบ้าน บินหลับบนผนังทำอาหารในครัวยังถือมือของเขาออกเพื่อยึดเด็ก สาวนั่งอยู่ โดยไก่สีดำซึ่งเธอจะถอนเขาไปไกล และห้องโถงใหญ่ เขาเห็นทั้งศาลที่นอนหลับ และขึ้นครองราชย์วางกษัตริย์และราชินีแล้วเขาก็ยังไกลออกไป ทั้งหมดจึงเงียบที่หายใจอาจจะได้ยิน และสุดท้ายเขาก็มาหอ และเปิดเปิดประตูเข้าไปในห้องเล็ก ๆน้อย ๆที่ไม้หนามกุหลาบก็หลับอยู่เธอวาง สวยจนเขาไม่อาจทำให้สายตาของเขาไปเขาโน้มตัวลงและให้เธอจูบ แต่ทันทีที่เขาจูบเธอ , ไม้หนามกุหลาบก็ลืมตาและตื่นขึ้น และมองเขาค่อนข้างหวานจากนั้นก็ลงด้วยกัน และกษัตริย์ตื่นขึ้นและราชินี และศาลทั้งหมด และมองที่แต่ละอื่น ๆสุดยอดความตะลึงงัน และม้าในลาน ยืนขึ้นและสะบัดตัวเอง , หมากระโดดขึ้นและแกว่งของพวกเขาหางนกพิราบบนหลังคา ดึงออกมาจากหัวของพวกเขาภายใต้ปีกของพวกเขา มองรอบๆ และบินไปเปิดประเทศ , แมลงวันบนผนังคลานอีก ไฟในครัวไหม้และริบหรี่ลงและต้มเนื้อ ร่วมเริ่มเปิดและเสียงดังอีกครั้ง และทำอาหารให้เด็ก เช่นกล่องในหูที่เขาร้อง และแม่บ้าน เสร็จสิ้นแล้วถอนขนไก่ .แล้วการแต่งงานของลูกชายของกษัตริย์ด้วยหนามกุหลาบฉลองกับความงดงาม และพวกเขาก็พึงพอใจกับวันสิ้นสุดของพวกเขา