A number of community variables can

A number of community variables can be examined from the standpoint of their variability
with respect to diversity. Among these are species composition and food web
structure. Simpler communities, in terms of their species composition and food web structure,
often appear to be more stable than complex communities (e.g., May 1973, 1983).
Boucot (1990) noted that simple marine communities in the fossil record continue across
sedimentary discontinuities more often than do complex marine communities. Boucot
(1990) also noted that particular taxonomic associations typically recur over larger areas
for 106
–107
yrs, indicating a high degree of stability within environmental constraints. The
variety of successional pathways leading to multiple endpoints (Horn 1981, Whittaker
1953) has indicated that many communities do not necessarily recover their predisturbance
composition or food web structure, although some mechanisms lead to positive
feedback between disturbance and community organization (Schowalter 1985, Schowalter
et al. 1981a, Shugart et al. 1981).
Modeling approaches have led to contrasting conclusions. May (1973, 1983) and Yodzis
(1980) reported that more complex communities were more vulnerable to disruption by
perturbations in any particular species population because of their propagation through
the network of interactions involving that species. However, de Ruiter et al. (1995) incorporated
the patterning of interaction strengths in real communities and found that
the simultaneous occurrence of strong top–down regulation of lower trophic levels and
strong bottom–up regulation of higher trophic levels imposed stabilizing effects on interaction
strengths. E. Evans (1988) found that grasshopper assemblages converged toward
significantly greater similarity in structure following fire in a grassland ecosystem than
was predicted by a random model. Fukami et al. (2001) modeled compartmentalized communities
and demonstrated that increasing diversity increased similarity in composition
among local communities and that greater similarity improved reliability of community
structure and function.
A number of studies, especially in aquatic and grassland systems, have demonstrated
that higher diversity permits compensatory responses in species composition (e.g., replacement
of intolerant species by more tolerant species) that maintain ecosystem productivity,
which underlies ecosystem structural and functional attributes (e.g., Gonzalez
and Loreau 2009). Although Houlahan et al. (2007) reported that most studies of natural
systems show positive covariances among species, rather than the negative covariances
predicted by earlier compensatory dynamics models, Loreau and de Mazancourt (2008)
and Gonzalez and Loreau (2009) argued that positive covariances could be consistent
with compensatory dynamics when various populations in the community are inherently
synchronized by strong environmental forcing and/or fluctuating abundance of a dominant
species

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จำนวนของตัวแปรชุมชนสามารถตรวจสอบได้จากมุมมองของความแปรปรวนของพวกเขา
ด้วยความเคารพในความหลากหลาย กลุ่มคนเหล่านี้องค์ประกอบของชนิดพันธุ์และอาหารเว็บ
โครงสร้าง ชุมชนที่เรียบง่ายในแง่ขององค์ประกอบของชนิดพันธุ์ของพวกเขาและอาหารโครงสร้างเว็บ
มักจะปรากฏที่จะมีเสถียรภาพมากขึ้นกว่าชุมชนที่ซับซ้อน (เช่นพฤษภาคม 1973, 1983).
Boucot (1990) ตั้งข้อสังเกตว่าชุมชนทางทะเลที่เรียบง่ายในบันทึกฟอสซิลอย่างต่อเนื่องทั่ว
นัตะกอนมากขึ้น บ่อยกว่าทำชุมชนทางทะเลที่มีความซับซ้อน Boucot
(1990) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตว่าสมาคมอนุกรมวิธานโดยเฉพาะอย่างยิ่งมักจะเกิดขึ้นอีกมากกว่าพื้นที่ขนาดใหญ่
สำหรับ 106
-107
ปีแสดงให้เห็นระดับสูงของความมั่นคงภายในข้อ จำกัด ด้านสิ่งแวดล้อม
ความหลากหลายของทางเดินต่อเนื่องนำไปสู่จุดสิ้นสุดหลาย (ฮอร์นปี 1981 Whittaker
1953) ได้ชี้ให้เห็นว่าหลายชุมชนไม่จำเป็นต้องกู้คืน predisturbance ของพวกเขา
องค์ประกอบหรืออาหารโครงสร้างเว็บแม้ว่ากลไกบางอย่างที่นำไปสู่การบวก
ความคิดเห็นระหว่างการรบกวนและองค์กรชุมชน (Schowalter 1985, Schowalter
et al. 1981a, Shugart et al. 1981).
วิธีการสร้างแบบจำลองได้นำไปสู่ข้อสรุปที่ตัดกัน พฤษภาคม (1973, 1983) และ Yodzis
(1980) รายงานว่าชุมชนที่ซับซ้อนมากขึ้นมีความเสี่ยงมากขึ้นที่จะหยุดชะงักโดย
เยี่ยงอย่างประชากรในสปีชีส์ใด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะการขยายพันธุ์ของพวกเขาผ่าน
เครือข่ายของการสื่อสารที่เกี่ยวข้องกับสายพันธุ์ที่ อย่างไรก็ตาม Ruiter และคณะ (1995) ที่จัดตั้งขึ้น
บรรเลงในจุดแข็งของการทำงานร่วมกันในชุมชนจริงและพบว่า
การเกิดขึ้นพร้อมกันของการควบคุมจากบนลงล่างที่แข็งแกร่งของระดับห่วงโซ่อาหารที่ลดลงและ
การควบคุมด้านล่างขึ้นแข็งแกร่งของระดับสูงขึ้นไปกำหนดเสถียรภาพผลกระทบต่อการทำงานร่วมกัน
จุดแข็ง อีแวนส์ (1988) พบว่า assemblages ตั๊กแตนแปรสภาพไปสู่
​​ความคล้ายคลึงกันมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในโครงสร้างต่อไปนี้ไฟในระบบนิเวศทุ่งหญ้ากว่า
ได้รับการคาดการณ์โดยแบบสุ่ม Fukami และคณะ (2001) รูปแบบชุมชน compartmentalized
และแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มความหลากหลายเพิ่มขึ้นในองค์ประกอบคล้ายคลึงกัน
ระหว่างชุมชนท้องถิ่นและที่คล้ายคลึงกันมากขึ้นความน่าเชื่อถือที่ดีขึ้นของชุมชน
โครงสร้างและหน้าที่.
จากการศึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในน้ำและระบบทุ่งหญ้าได้แสดงให้เห็น
ว่ามีความหลากหลายสูงช่วยให้การตอบสนองการชดเชย ในองค์ประกอบของชนิดพันธุ์ (เช่นการเปลี่ยน
สายพันธุ์ทนโดยสายพันธุ์ที่ใจกว้างมากขึ้น) ที่รักษาผลผลิตระบบนิเวศ
ที่รองรับคุณลักษณะระบบนิเวศโครงสร้างและการทำงาน (เช่นอนซาเลซ
และ Loreau 2009) แม้ว่า Houlahan และคณะ (2007) รายงานว่าการศึกษาส่วนใหญ่ของธรรมชาติ
ระบบแสดง covariances บวกในหมู่สายพันธุ์มากกว่า covariances เชิงลบ
ที่คาดการณ์โดยแบบจำลองพลวัตชดเชยก่อนหน้านี้ Loreau และ Mazancourt (2008)
และกอนซาเลและ Loreau (2009) แย้งว่า covariances บวกอาจจะสอดคล้อง
กับ พลวัตการชดเชยเมื่อประชากรต่าง ๆ ในชุมชนโดยเนื้อแท้จะ
ตรงกันโดยด้านสิ่งแวดล้อมที่ดีบังคับและ / หรือความผันผวนของความอุดมสมบูรณ์ของที่โดดเด่น
สายพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายเลขตัวแปรที่ชุมชนสามารถตรวจสอบจากจุดยืนของความแปรปรวน
ด้วยความเคารพในความหลากหลาย ของเหล่านี้ชนิดขององค์ประกอบและโครงสร้างเว็บ
อาหาร ง่ายกว่าชุมชนในแง่ของชนิดขององค์ประกอบและโครงสร้างเว็บอาหาร
มักจะปรากฏเป็นมีเสถียรภาพมากขึ้นกว่าชุมชนที่ซับซ้อน ( เช่นอาจ 1973 , 1983 ) .
boucot ( 1990 ) กล่าวว่า ง่าย ๆ ทะเล ชุมชนในบันทึกฟอสซิลยังคงข้าม
หินตะกอนต่อเนื่องบ่อยกว่าทำชุมชนทางทะเลที่ซับซ้อน boucot
( 1990 ) ยังกล่าวว่า ทางสมาคมโดยเฉพาะมักจะเกิดขึ้นมากกว่าพื้นที่ขนาดใหญ่สำหรับ 106 และ 107


" แสดงระดับสูงของความมั่นคงภายในข้อจำกัดด้านสิ่งแวดล้อม
ความหลากหลายของการทดแทนที่จะนำไปสู่หลายผู้ใช้ ( ฮอร์น 1981 Whittaker
1953 ) ได้ระบุว่า หลายชุมชนไม่จําเป็นต้องกู้คืนส่วนประกอบ predisturbance
หรือโครงสร้างเว็บอาหารของพวกเขา , แม้ว่าบางกลไกนำไปสู่การตอบรับ
ระหว่างองค์กรและชุมชน ( รบกวน schowalter 1985 schowalter
et al . 1981a ชอการ์ต , et al .
1981 )การสร้างแบบจำลองมี led เพื่อตัดสรุป พฤษภาคม ( 1973 , 1983 ) และ yodzis
( 1980 ) ได้รายงานว่า ชุมชนที่ซับซ้อนมากขึ้นมีความเสี่ยงที่จะได้รับ โดยเฉพาะ ชนิดใด ๆของประชากรได้

เพราะพวกเขากระจายผ่านเครือข่ายของปฏิกิริยาที่เกี่ยวข้องกับที่ชนิด อย่างไรก็ตาม เดอ เราเตอร์ et al . ( 1995 ) รวม
ภาษาของปฏิสัมพันธ์จุดแข็งในชุมชนจริง และพบว่าเกิดพร้อมกัน
ด้านบนลงล่างแข็งแรงและการควบคุมระดับล่างที่แข็งแกร่งและอันดับ
–กฎระเบียบของระดับที่สูงขึ้นอันดับกำหนดเสถียรภาพต่อจุดแข็งปฏิสัมพันธ์

เช่น อีแวนส์ ( 1988 ) พบว่า ตั๊กแตนทะเลของทะเลกันต่อ
มีความคล้ายคลึงกันในโครงสร้างต่อไปนี้เพิ่มไฟในทุ่งหญ้าระบบนิเวศมากกว่า
ถูกคาดการณ์โดยแบบสุ่ม ฟูกามิ et al . ( 2001 ) พบว่า ชุมชนต้นแบบ compartmentalized และเพิ่มความหลากหลายมากขึ้น

องค์ประกอบคล้ายคลึงกันระหว่างชุมชนท้องถิ่นและมากกว่าความเหมือนปรับปรุงความน่าเชื่อถือโครงสร้างชุมชน

และฟังก์ชัน จำนวนของการศึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระบบน้ำ และหญ้า ได้แสดงให้เห็นถึงความหลากหลายให้คำตอบ
ขึ้นทดแทนในชนิด ( เช่นแทน
เห็นแก่ตัวชนิดโดยใจกว้างมากขึ้นชนิดที่รักษาระบบนิเวศการผลิต
ซึ่งมีโครงสร้างและการทำงานของระบบนิเวศแผ่นอยู่ ( เช่น กอนซาเลซและ
loreau 2009 ) แม้ว่า houlahan et al .( 2007 ) รายงานว่า การศึกษาส่วนใหญ่ของระบบธรรมชาติแสดง covariances บวก
ระหว่างชนิด มากกว่า covariances ลบ
ทำนายโดยก่อนหน้านี้การชดเชยแบบ loreau และ de mazancourt ( 2008 ) และ กอนซาเลซ และ loreau
( 2009 ) แย้งว่า covariances บวกอาจจะสอดคล้องกับพลวัตการ
เมื่อประชากรต่าง ๆ ในชุมชนเป็นอย่างโดยเนื้อแท้
ตรงกันโดยเข้มแข็ง สิ่งแวดล้อมบังคับและ / หรือเกิดจากความอุดมสมบูรณ์ของเด่น
ชนิด