Recently, considerable research eff

Recently, considerable research effort has been undertaken to develop new plastic
materials with low environmental impact. Thermoplastic polymers were compounded
with natural materials to reduce the costs of production while maintaining their
properties [1]. In particular, composites and nanocomposites of biopolymers with
natural fillers seem to be very promising for the development of environmentally
friendly materials [2,3]. Biopolymers are naturally occurring polymers that are found in
all living organisms. The use of biopolymers has less adverse impact on our
environment compared to using fossil fuel based commodity plastics [4]. During the
last two decades, considerable attempts have been made to develop biodegradable
polymers and composites [3]. Aliphatic polyesters such as polylactic acid (PLA),
polycaprolactone (PCL), poly (3-hydroxybutyrate) (PHB) and polyglycolic acid (PGA)
represent important biodegradable polymers, which are now finding commercial
applications in combination with bio-based materials [5]. PLA, is a linear aliphatic thermoplastic polyester, produced from renewable resources, which has gained much
attention in both research and applications [6,7]. This polymer is produced either by
ring opening polymerization of lactide or by polycondensation of lactic acid monomers.
The monomer is obtained from the fermentation of corn or other renewable agricultural
raw material [8,9]. Poor thermal and mechanical resistance and limited gas barrier
properties compared to petroleum based polymers are the main limitations for the
application of PLA in packaging [10,11]. The above drawbacks could be overcome by
enhancing their thermo-mechanical properties through copolymerization, blending and
filling techniques. Combining synthetic PLA with natural polymers such as cellulose and starch is a suitable strategy for cost reduction and improvement of combined
properties. Cellulose-fiber-reinforced polymer composites have received much attention
because of their low density, low cost, non-abrasiveness, fire resistance, lack of toxicity
and biodegradable properties. A great deal of research has been done to study the
effect of using cellulose fibers as the reinforcing component of different composites
[12]. Despite the fact that nanocellulose has great potential as a biological
reinforcement in bio-nanocomposites, its uniform dispersion, moisture absorption,
quality variations, low thermal stability and compatibility with common polyester
matrix in composite materials remain as big challenges. Thus, proper interface
compatibilization of the polyester-nanocellulose blends could lead to improvement in
those properties. The chemical modification of hydrophilic hydroxyl groups is one of
the proposed strategies to reduce the cellulose surface polarity [13-15]. Among the
chemical modification methods that can reduce the hydrophilic surface characteristics of cellulose, acetylation is a promising technique [16,17]. Acetylation is a chemical
modification, in which the chemical reacts with OH groups in the cellulose, thereby
turning the hydrophilic surface of cellulose into a hydrophobic one. In particular,
acetylation can improve the hydrophobic characteristics of cellulose surfaces, resulting
in better dispersibility in the intrinsic non-polar matrix during further processing
[18,19].
Several studies of nanocellulose as reinforcement in PLA have been carried out and
the nanocomposites have been prepared by solvent casting as well as melt

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ล่าสุด งานวิจัยจำนวนมากพยายามมีการดำเนินการพัฒนาพลาสติกใหม่วัสดุที่ มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมต่ำ มีเพิ่มโพลิเมอร์เทอร์โมพลาสติกด้วยวัสดุธรรมชาติเพื่อลดต้นทุนการผลิตในขณะที่การรักษาของพวกเขาสมบัติ [1] เฉพาะ คอมโพสิต และสิทของ biopolymers ด้วยfillers ธรรมชาติดูเหมือนจะ มีแนวโน้มมากสำหรับการพัฒนาสิ่งแวดล้อมเป็นวัสดุ [2,3] Biopolymers จะเกิดโพลิเมอร์ที่พบในธรรมชาติชีวิตทั้งหมด ใช้ของ biopolymers มีกระทบน้อยของเราสิ่งแวดล้อมเปรียบเทียบกับการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลโดยใช้พลาสติกชุด [4] ในระหว่างสองทศวรรษ ความพยายามจำนวนมากได้ทำการพัฒนาสลายโพลิเมอร์และคอมโพสิต [3] Aliphatic polyesters เช่นกรดเกิดสารประกอบเชิงซ้อน (ปลา),(มหาชน) polycaprolactone โพลี (3-hydroxybutyrate) (PHB) และกรด polyglycolic (PGA)แสดงสำคัญสลายโพลิเมอร์ ซึ่งขณะนี้ได้หาการค้าใช้งานร่วมกับวัสดุชีวภาพตาม [5] ปลา เป็นการเชิง aliphatic เทอร์โมพลาสติกโพลีเอสเตอร์ ผลิตจากทรัพยากรทดแทน ที่ได้รับมากความสนใจในการวิจัยและโปรแกรมประยุกต์ [6,7] ผลิตพอลิเมอร์นี้อย่างใดอย่างหนึ่งโดยแหวนเปิด polymerization ของ lactide หรือ polycondensation monomers กรดน้ำยาได้รับมาจากการหมักข้าวโพดหรืออื่น ๆ ทดแทนเกษตรวัตถุดิบ [8,9] ความต้านทานความร้อน และเครื่องจักรกลที่ไม่ดีและอุปสรรคแก๊สจำกัดเมื่อเทียบกับน้ำมันที่ใช้โพลิเมอร์คุณสมบัติมีข้อจำกัดหลักในการโปรแกรมประยุกต์ของปลาในบรรจุภัณฑ์ [10,11] สามารถเอาชนะข้อเสียดังกล่าวโดยเพิ่มคุณสมบัติของเทอร์โมเครื่องกลผ่าน copolymerization ผสม และกรอกข้อมูลเทคนิค รวมปลาสังเคราะห์กับโพลิเมอร์ธรรมชาติเช่นเซลลูโลสและแป้งเป็นกลยุทธ์ที่เหมาะสมสำหรับการลดต้นทุน และปรับปรุงรวมคุณสมบัติ เซลลูโลสไฟเบอร์เสริมโพลิเมอร์คอมโพสิตที่ได้รับความสนใจมากเนื่องจากความหนาแน่นต่ำของพวกเขา ความต้านทานไฟต้นทุนต่ำ ไม่มี-abrasiveness ขาดความเป็นพิษและคุณสมบัติสลาย ทำการศึกษาวิจัยมากผลของการใช้เส้นใยเซลลูโลสเป็นส่วนประกอบเสริมของคอมโพสิตต่าง ๆ[12] แม้ nanocellulose ว่ามีศักยภาพที่ดีเป็นแบบชีวภาพสำหรับไบโอสิท กระจายตัวสม่ำเสมอ ดูดความชื้นรูปแบบคุณภาพ ความมั่นคงความร้อนต่ำ และเข้ากันได้กับโพลีเอสเตอร์ทั่วไปในวัสดุคอมโพสิตยังคงเป็นความท้าทายใหญ่ ดังนั้น ส่วนติดต่อที่เหมาะสมcompatibilization ผสมโพลีเอสเตอร์ nanocellulose สามารถนำไปปรับปรุงในคุณสมบัติเหล่านั้น การเปลี่ยนแปลงทางเคมีของกลุ่มไฮดรอกซิล hydrophilic เป็นหนึ่งกลยุทธ์เสนอลดเซลลูโลสผิวขั้ว [13-15] ระหว่างวิธีการเปลี่ยนแปลงทางเคมีที่สามารถลดผิวลักษณะ hydrophilic ของเซลลูโลส acetylation เป็นเทคนิคสัญญา [16,17] Acetylation เป็นสารเคมีปรับเปลี่ยน การที่สารเคมีทำปฏิกิริยากับกลุ่ม OH ในเซลลูโลส จึงเปิดผิว hydrophilic ของเซลลูโลสเป็นหนึ่ง hydrophobic โดยเฉพาะacetylation สามารถปรับปรุงลักษณะ hydrophobic พื้นผิวเซลลูโลส เกิดใน dispersibility ดีกว่าในเมตริกซ์ไม่โพลาร์ intrinsic ในระหว่างการประมวลผลต่อไป[18,19]ศึกษาหลาย nanocellulose เป็นปลาสำหรับการดำเนิน และสิทที่ถูกเตรียม โดยการหล่อและการละลายตัวทำละลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเร็ว ๆ นี้ความพยายามวิจัยมากได้รับการดำเนินการเพื่อพัฒนาพลาสติกใหม่
วัสดุที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมต่ำ โพลีเมอร์โมถูกเด้ง
ด้วยวัสดุธรรมชาติเพื่อลดต้นทุนการผลิตของพวกเขาในขณะที่รักษา
คุณสมบัติ [1] โดยเฉพาะอย่างยิ่งคอมโพสิตและ nanocomposites ของพลาสติกชีวภาพที่มี
สารธรรมชาติดูเหมือนจะมีแนวโน้มมากสำหรับการพัฒนาสิ่งแวดล้อม
วัสดุที่เป็นมิตร [2,3] Biopolymers จะเกิดขึ้นตามธรรมชาติโพลิเมอร์ที่พบใน
สิ่งมีชีวิตทั้งหมด การใช้พลาสติกชีวภาพที่มีผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ของเราน้อยลงใน
สภาพแวดล้อมเทียบกับการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลตามสินค้าพลาสติก [4] ในช่วง
สองทศวรรษที่ผ่านมาความพยายามอย่างมากที่จะทำให้การพัฒนาที่ย่อยสลายได้
และโพลิเมอร์คอมโพสิต [3] polyesters อะลิฟาติกเช่นกรด polylactic (PLA)
polycaprolactone (มหาชน), โพลี (3 ไฮดรอกซี) (PHB) และกรด polyglycolic (พีจีเอ)
เป็นตัวแทนของโพลิเมอร์ย่อยสลายทางชีวภาพที่สำคัญซึ่งขณะนี้การค้นหาในเชิงพาณิชย์
การใช้งานร่วมกับวัสดุชีวภาพที่ใช้ [5 ] ปลาเป็นโพลีเอสเตอร์เทอร์โม aliphatic เชิงเส้นที่ผลิตจากแหล่งพลังงานหมุนเวียนที่ได้รับมาก
ให้ความสนใจในการวิจัยและการใช้งาน [6,7] ลิเมอร์นี้จะผลิตทั้งโดย
แหวนเปิดของพอลิเมอแลคไทด์หรือโดยการควบแน่นของโมโนเมอร์กรดแลคติค.
โมโนเมอร์จะได้รับจากการหมักข้าวโพดหรืออื่น ๆ ที่ทดแทนเกษตร
วัตถุดิบ [8,9] แย่ต้านทานความร้อนและเครื่องจักรกลและอุปสรรคก๊าซ จำกัด
คุณสมบัติเมื่อเทียบกับโพลีเมอปิโตรเลียมตามที่มีข้อ จำกัด หลักสำหรับ
การประยุกต์ใช้ในบรรจุภัณฑ์ PLA [10,11] ข้อบกพร่องดังกล่าวข้างต้นอาจจะเอาชนะโดย
การเสริมสร้างความร้อนคุณสมบัติทางกลของพวกเขาผ่าน copolymerization ผสมและ
เติมเทคนิค รวม PLA โพลิเมอร์สังเคราะห์ที่มีธรรมชาติเช่นเซลลูโลสและแป้งเป็นกลยุทธ์ที่เหมาะสำหรับการลดค่าใช้จ่ายและการปรับปรุงรวม
คุณสมบัติ เซลลูโลสไฟเบอร์คอมโพสิตลิเมอร์ได้รับความสนใจมาก
เพราะความหนาแน่นต่ำของพวกเขาที่มีต้นทุนต่ำไม่ abrasiveness ทนไฟขาดความเป็นพิษ
และคุณสมบัติย่อยสลายได้ การจัดการที่ดีของการวิจัยได้รับการดำเนินการเพื่อศึกษา
ผลของการใช้เส้นใยเซลลูโลสเป็นองค์ประกอบเสริมของวัสดุผสมที่แตกต่างกัน
[12] แม้จะมีความจริงที่ว่า nanocellulose มีศักยภาพที่ดีเป็นทางชีวภาพ
ในการเสริมแรงชีวภาพนาโนคอมพอสิตกระจายสม่ำเสมอของการดูดซึมความชื้น,
รูปแบบที่มีคุณภาพเสถียรภาพทางความร้อนต่ำและเข้ากันได้กับโพลีเอสเตอร์ที่พบบ่อย
เมทริกซ์ในวัสดุคอมโพสิตที่ยังคงเป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ ดังนั้นอินเตอร์เฟซที่เหมาะสม
compatibilization ของผสมโพลีเอสเตอร์ nanocellulose อาจนำไปสู่การปรับปรุงใน
คุณสมบัติเหล่านั้น การเปลี่ยนแปลงทางเคมีของกลุ่มไฮดรอกน้ำเป็นหนึ่งใน
กลยุทธ์ที่นำเสนอเพื่อลดขั้วพื้นผิวเซลลูโลส [13-15] ในบรรดา
วิธีการดัดแปลงทางเคมีที่สามารถลดลักษณะพื้นผิวของน้ำเซลลูโลส acetylation เป็นเทคนิคที่มีแนวโน้ม [16,17] acetylation เป็นสารเคมีที่
ปรับเปลี่ยนซึ่งสารเคมีทำปฏิกิริยากับกลุ่มโอเซลลูโลสซึ่งจะช่วย
เปลี่ยนผิว hydrophilic เซลลูโลสเป็นน้ำหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
acetylation สามารถปรับปรุงลักษณะของพื้นผิวไม่ชอบน้ำเซลลูโลสซึ่งจะมีผล
ในการกระจายตัวที่ดีขึ้นในแมทริกซ์ที่ไม่มีขั้วที่แท้จริงในระหว่างการประมวลผลต่อไป
[18,19].
การศึกษาหลาย nanocellulose เป็นการเสริมแรงในปลาที่ได้รับการดำเนินการและ
นาโนคอมพอสิตที่ได้รับ จัดทำขึ้นโดยหล่อตัวทำละลายเช่นเดียวกับการละลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเร็วๆ นี้ พยายามมาก ได้ดำเนินการวิจัยเพื่อพัฒนาวัสดุพลาสติก
ใหม่ที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมน้อย วัสดุเทอร์โมพลาสติกผสม
ด้วยวัสดุจากธรรมชาติ เพื่อลดต้นทุนการผลิตในขณะที่การรักษาคุณสมบัติของ
[ 1 ] โดยเฉพาะ คอมโพสิต และนาโนคอมโพสิตของโปรตีนกับ
สารเติมเต็มธรรมชาติ ดูเหมือนจะมีแนวโน้มการพัฒนาของวัสดุที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม
[ 2 , 3 ] โปรตีนธรรมชาติที่เกิดขึ้นของพอลิเมอร์ที่พบใน
ทั้งหมดสิ่งมีชีวิต การใช้โปรตีนที่มีผลกระทบน้อยลงในสภาพแวดล้อมของเรา
เมื่อเปรียบเทียบกับการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลที่ใช้สินค้าพลาสติก [ 4 ] ระหว่าง
2 ทศวรรษที่ผ่านมาความพยายามมากได้รับการทำเพื่อพัฒนาโพลิเมอร์ย่อยสลาย
และคอมโพสิต [ 3 ] ส่วน aliphatic เช่น Polylactic acid ( PLA )
polycaprolactone ( มหาชน ) พอลิ ( 3 - ไฮดรอก ) ( PHB ) และ polyglycolic acid ( PGA ) ของพอลิเมอร์ที่ย่อยสลายได้
ที่สำคัญ ซึ่งขณะนี้พบพาณิชย์
การใช้งานร่วมกับวัสดุชีวภาพ [ 5 ] ตาม ปลาเป็นเส้นตรงอะลิฟาติก : โพลีเอสเตอร์ที่ผลิตจากแหล่งพลังงานหมุนเวียน ซึ่งได้รับความสนใจมากในการวิจัยและการประยุกต์ [ 2
6 , 7 ] พอลิเมอร์นี้จะถูกผลิตโดยการพอลิแล็คไทด์
แหวนหรือ polycondensation ของกรดโมโนเมอร์ .
มอนอเมอร์ ได้จากการหมักข้าวโพดหรือวัสดุทดแทนเกษตร
ดิบอื่นๆ 8,9 ]จนความร้อนและเชิงกลต้านทานและคุณสมบัติ จำกัด เมื่อเทียบกับอุปสรรค
ก๊าซปิโตรเลียมที่ใช้พอลิเมอร์เป็นข้อจำกัดหลักสำหรับการประยุกต์ใช้ในบรรจุภัณฑ์ [ +
10,11 ] ประการข้างต้น สามารถเอาชนะ โดยเพิ่มคุณสมบัติเชิงกลของเทอร์โม

กรอกผ่านการผสม และ เทคนิครวมปลาสังเคราะห์กับพอลิเมอร์ธรรมชาติเช่นเซลลูโลสและแป้งเป็นกลยุทธ์ที่เหมาะสมเพื่อลดต้นทุนและปรับปรุงรวม
คุณสมบัติ เสริมเส้นใยเซลลูโลสพอลิเมอร์คอมโพสิต ได้รับความสนใจมาก เพราะความหนาแน่นต่ำของพวกเขา
, ต้นทุนต่ำ , การครูด ทนไฟ ขาดจากความเป็นพิษ
และคุณสมบัติย่อยสลายจัดการที่ดีของการวิจัยได้รับการทำเพื่อศึกษาผลของการใช้เส้นใยเซลลูโลสเป็นองค์ประกอบเสริมต่าง คอมโพสิต
[ 12 ] แม้จะมีความจริงที่ว่า nanocellulose มีศักยภาพที่ดีเป็นการเสริมแรงในไบโอชีวภาพ
นาโนคอมโพสิตของเครื่องแบบกระจาย การดูดซึมความชื้น
รูปแบบคุณภาพต่ำเสถียรภาพต่อความร้อนและความเข้ากันได้กับโพลีเอสเตอร์
ทั่วไปเมทริกซ์ในวัสดุคอมโพสิต เป็นความท้าทายใหญ่ ดังนั้น พอลิเมอร์ผสมที่เหมาะสมของอินเตอร์เฟซ
nanocellulose โพลีเอสเตอร์ผสมสามารถนำไปสู่การปรับปรุงใน
คุณสมบัติเหล่านั้น ส่วนการดัดแปลงทางเคมีของน้ำ เป็นหนึ่งในกลุ่มไฮดรอกซิล
เสนอกลยุทธ์เพื่อลดพื้นผิวขั้วเซลลูโลส [ 9 ] ระหว่าง
การดัดแปลงทางเคมีวิธีการที่สามารถลดน้ำ ลักษณะพื้นผิวของเซลลูโลสอะซิทิเลชันเป็นสัญญาอันเป็น [ เทคนิค ] การกันเป็นสารเคมี
ดัดแปลง ซึ่งสารเคมีที่ทำปฏิกิริยากับโอในกลุ่มเซลลูโลสจึง
เปลี่ยนพื้นผิวที่มีเซลลูโลสเป็น ) คนหนึ่ง โดย
ทิเลชันสามารถปรับปรุงลักษณะของผิว ) เซลลูโลส ซึ่งกระจายตัวอยู่ในเมทริกซ์ในดีกว่า

[ ไม่มีขั้วภายในในระหว่างการประมวลผล 18,19 ] .
หลายการศึกษาของ nanocellulose เป็นการเสริมแรงในปลามีการดําเนินการและ
นาโนคอมโพสิทได้ถูกเตรียมโดยละลายหลอมหล่อ เช่นเดียวกับ