Hydrogel particles in the nanometer

Hydrogel particles in the nanometer range are called nanogels,
being usually formed, for example, by physical interaction of oppositely
charged ions, such as chitosan, a polycation and alginate, a
polyanion. These systems have many applications, particularly in
the pharmaceutical and medical fields, mainly as a consequence of
the fact that they can entrap in their nanogel network drugs and
bioactive substances and thereby improving their efficacy, physical
stability and release properties (Carvalho, Goncalves, Gil, &
Gama, 2007; Heyden, Babooram, Ahmed, & Narain, 2009; Kettel,
Dierkes, Schaefer, Moeller, & Pich, 2011; Nukolova, Yang, Kim,
Kabanov, & Bronich, 2011; Ramos et al., 2011; Sasaki, Tsuchido,
Sawada, & Akiyoshi, 2011; Yu, Li, Qiu, & Jin, 2008; Zhang, Oh, Allen,
& Kumacheva, 2004).
In the last decade, different nanoparticles (NPs) based on
polysaccharides were produced for drug delivery applications
(Berger, Reist, Mayer, Felt, & Gurny, 2004; De & Robinson, 2003; Tan,
Chan, & Heng, 2005; Zheng, Gao, Zhang, & Liang, 2004). These systems
can also be applied in the agricultural field, where pesticides
can be entrapped in the polymeric matrix, maximizing their effect,
at low concentration (Soppirmath & Aminabhavi, 2002). Alginate
and chitosan are the most used polysaccharides for NP preparations.
These NPs are of particular interest due to the fact that
they can be obtained from biopolymers which are biodegradable

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไฮโดรเจลอนุภาคในระดับนาโนเมตรเรียกว่า nanogels
เป็นมักจะเกิดขึ้น , ตัวอย่างเช่นโดยการปฏิสัมพันธ์ทางกายภาพของทิศทางตรงกัน
ประจุไอออน เช่น ไคโตซาน และเป็น polycation alginate ,
polyanion . ระบบเหล่านี้มีการใช้งานมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน
สาขาเภสัชกรรมและการแพทย์ ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากความจริงที่ว่าพวกเขาสามารถดักจับ

ในนาโนเจลเครือข่ายยาสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ และงบปรับปรุงประสิทธิภาพของพวกเขา , ความคงตัวทางกายภาพ
และปล่อยคุณสมบัติ คาร์วัลโญ่ goncalves , กิล &
กามา , 2007 ; babooram SATA , , อาห์เหม็ด &กระหืดกระหอบ , 2009 ; kettel
dierkes โมลเลอร์ เชเฟอร์ , , , , & pich , 2011 ; nukolova , หยาง , คิม kabanov & bronich
, , 2011 ; รามอส et al . , 2011 ; ซาซากิ tsuchido
ซาวาดะ &อาคิโยชิ , 2011 ; Yu Li Qiu & , จิน , 2008 ; Zhang , โอ้ , อัลเลน ,
& kumacheva , 2004 ) .
ในทศวรรษที่ผ่านมา , อนุภาคนาโนที่แตกต่างกัน ( NPS ) ขึ้นอยู่กับ
polysaccharides มีการผลิตการส่งยา
( Berger reist เมเยอร์ , รู้สึกว่า , & gurny , 2004 ; เดอ &โรบินสัน , 2003 ; tan
ชาน &เฮง , 2005 ; จาง เกา เตีย &เลี่ยง , 2004 ) ระบบเหล่านี้
ยังสามารถใช้ในแปลงเกษตร ที่ยาฆ่าแมลง
สามารถตรึงในพอลิเมอร์เมทริกซ์ ,การเพิ่มผลกระทบของพวกเขา
ที่ความเข้มข้นต่ำ ( soppirmath & aminabhavi , 2002 ) อัลจิเนต
และไคโตซานเป็น polysaccharides ที่ใช้มากที่สุดสำหรับการเตรียม NP
เชื้อเพลิงเหล่านี้มีความสนใจเป็นพิเศษเนื่องจาก
พวกเขาได้จากโปรตีนที่ย่อยสลายได้