2. Materials and methods2.1. Sample

2. Materials and methods
2.1. Sample collection

Forty-three different unifloral honey samples produced during Spring–Summer 2009 in the Marche Region, Italy, were collected by the Centro Agrochimico Regionale A.S.S.A.M. (Agenzia Servizi Settore Agroalimentare Marche), Ancona. The unifloral honey samples were: 21 from acacia (Robinia pseudoacacia), 6 from chestnut (Castanea sativa), 3 from coriander (Coriandrum sativum), 2 from lime (Tilia spp.) and 9 from sunflower (Helianthus annuus). Two honeys were Metcalfa honeydew samples. A palinological study of the honey samples was performed in order to guarantee their labelled botanical origin ( Louveaux, Maurizio, & Vorwohl, 1978). The samples were maintained at a temperature of 4 °C until the time of analysis.

2.2. Reagents and standards

High-purity water was Milli-Q from Millipore (Bedford, MA, USA). Deionized water was Elix 3 (Millipore). All the reagents for the spectrophotometric methods were from Carlo Erba, Milan, Italy, except Formic acid 98%, from Baker (Austin, Texas). The L(-)proline reference solution was prepared by daily diluting the stock solution (containing 40 mg L−1 proline, 97% purity, in 50 ml) with Milli-Q water to give a solution containing 0.8 mg/25 ml. Ninhydrin (1,2,3 triketohydrindene) was made up as a 3% solution (wt/vol) in 2-methoxyethanol. Isopropanol was reagent grade diluted 1:1 by volume with water.

2.3. Proline determination

The sample analyzed should be representative of the honey lot, so all honey samples were prepared according to the IHC method (Bogdanov, 2002). About 5 g of homogenized honey was weighed and dissolved in water, then quantitatively transferred to a 100 ml volumetric flask and diluted with water.

Van Slyke, Dillon, MacFadyen, and Hamilton (1941), affirm that the molar extinction coefficient of proline is not constant, as it depends on the pH of the solution. As such, Bogdanov (IHC, 2002) underlies the need to measure, for each series of measurements, the molar extinction coefficient of the proline standard solution. In our experiments, we followed the IHC method in order to investigate whether the molar extinction coefficient of proline is constant or not. The absorbance was determined using a Lambda 25 double-beam spectrophotometer UV/Vis, Perkin Elmer, Waltham, Massachusetts, USA. A spectrum of proline from 440 to 560 was performed to evaluate the wavelength at a maximum absorbance, which was 513 nm.

2.4. Official analytical methods

The sample treatment procedure for proline determination using the original Ough method is shown schematically in Fig. 1. The IHC method features substantial differences (Fig. 1, left pane), the most significant of which is the temperature of the bath following the boiling bath: the original method provides for a cooling bath at 70 °F (∼22 °C), whereas the IHC method transfers samples to a water bath at 70 °C. Another change is the waiting time from the beginning of the cooling time and absorbance recording, which is longer for the IHC method than for the Ough method (45 min vs 5–30 min, respectively, from the end of the heated bath). Concerning the AOAC method (Fig. 1, right pane), the significant difference compared to the Ough method is the subtraction of the interference in the absorbance recording due to honey colour, determined in a honey sample without reagents. Proline content was calculated according to the IHC method (Bogdanov, 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. วัสดุและวิธีการ2.1. ตัวอย่างชุดตัวอย่างน้ำผึ้ง unifloral แตกต่างกันสามสี่สิบที่ผลิตในช่วงฤดูใบไม้ผลิฤดูร้อน 2009 Marche ภูมิภาค อิตาลี ถูกเก็บรวบรวม โดยเซ็นโทร Agrochimico Regionale A.S.S.A.M. (Agenzia Servizi Settore Agroalimentare Marche), กรุงโรม ตัวอย่างน้ำผึ้ง unifloral ดี: 21 จากเซีย (Robinia pseudoacacia), 6 จากเกาลัด (ซาเกาลัด), 3 จากผักชี (Coriandrum sativum), 2 จากมะนาว (ทิเรียโอ) และ 9 จากทานตะวัน (Helianthus annuus) Honeys สองตัวอย่างฮันนีดิว Metcalfa ได้ การศึกษาตัวอย่างน้ำผึ้ง palinological ที่ดำเนินการเพื่อรับประกันความมันพฤกษศาสตร์กำเนิด (Louveaux, Maurizio, & Vorwohl, 1978) ตัวอย่างถูกเก็บรักษาที่อุณหภูมิ 4 องศาเซลเซียสจนถึงเวลาวิเคราะห์2.2. reagents และมาตรฐานน้ำบริสุทธิ์สูงได้ Q จากมาก (กลาสโกว์ MA สหรัฐอเมริกา) น้ำ deionized ถูก Elix 3 (มาก) Reagents ทั้งหมดสำหรับวิธี spectrophotometric ได้จาก Carlo Erba มิลาน อิตาลี ยกเว้นกรด 98% จากเบเกอร์ (Austin เท็กซัส) L (-) proline อ้างอิงโซลูชันถูกเตรียม โดย diluting โซลูชันหุ้น (ประกอบด้วย 40 มิลลิกรัม L−1 proline, 97% บริสุทธิ์ 50 มล.) ทุกวันน้ำ Q ให้โซลูชันประกอบด้วย 0.8 มิลลิกรัม/25 ml. Ninhydrin (1,2,3 triketohydrindene) ที่ประกอบเป็นโซลูชัน 3% (wt/vol) ใน 2 methoxyethanol Isopropanol ถูกรีเอเจนต์เกรดผสม 1:1 โดยปริมาตรน้ำ2.3. proline กำหนดตัวอย่างที่วิเคราะห์ควรมากน้ำผึ้ง เพื่อให้มีเตรียมตัวอย่างน้ำผึ้งทั้งหมดตามวิธี IHC (Bogdanov, 2002) น้ำผึ้ง homogenized เป็นกลุ่มประมาณ 5 กรัมชั่งน้ำหนัก และละลายในน้ำ แล้ว quantitatively โอนย้ายไปเป็น 100 มล volumetric หนาว และผสมกับน้ำรถตู้ Slyke ดิลลอน MacFadyen และฮามิลตัน (1941), รับรองว่า สัมประสิทธิ์สูญพันธุ์สบของ proline ไม่คง ขึ้นอยู่กับ pH ของการแก้ปัญหา เช่น Bogdanov (IHC, 2002) underlies จำเป็นในการวัด สำหรับแต่ละชุดของการวัด ค่าสัมประสิทธิ์สบดับโซลูชันมาตรฐาน proline ในการทดลองของเรา เราตามวิธี IHC เพื่อตรวจสอบว่า สัมประสิทธิ์สูญพันธุ์สบของ proline จะคง หรือไม่ Absorbance ที่กำหนดใช้เป็นแลมบ์ดา 25 คู่คานเครื่องทดสอบกรดด่าง UV/Vis เพอร์เอลเมอ Waltham รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา ทำประเมินความยาวคลื่นที่เป็น absorbance สูงสุด 513 ซึ่งสเปกตรัมของ proline จาก 440 การ 560 nm2.4 การทางวิธีวิเคราะห์ขั้นตอนการทำตัวอย่างสำหรับการใช้วิธี Ough เดิมกำหนด proline จะแสดง schematically ใน Fig. 1 วิธี IHC มีพบความแตกต่าง (Fig. 1 บานหน้าต่างด้านซ้าย), สำคัญที่สุดที่มีอุณหภูมิของน้ำตามอ่างเดือด: วิธีการเดิมให้น้ำระบายความร้อนที่ 70 ° F (∼22 ° C), ในขณะที่วิธี IHC โอนย้ายตัวอย่างไปอาบน้ำที่ 70 องศาเซลเซียส เปลี่ยนแปลงอีกคือ เวลารอคอยจากจุดเริ่มต้นของเวลาและ absorbance ที่บันทึก ระบายความร้อนซึ่งมีความยาวสำหรับวิธี IHC กว่าสำหรับวิธี Ough (เทียบกับ 45 นาที 5 – 30 นาที ตามลำดับ จากท้ายน้ำอุ่น) เกี่ยวกับวิธี AOAC (Fig. 1 ขวา), ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับวิธี Ough เป็นลบของสัญญาณรบกวนใน absorbance บันทึกเนื่องจากน้ำผึ้งสี ถูกกำหนดในตัวอย่างน้ำผึ้งโดย reagents เนื้อหา proline ถูกคำนวณตามวิธี IHC (Bogdanov, 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. วัสดุและวิธีการ
2.1 การเก็บตัวอย่างสี่สิบสามที่แตกต่างกันตัวอย่างน้ำผึ้ง unifloral ผลิตในช่วงฤดูใบไม้ผลิฤดูร้อน 2009 ในภาค Marche, อิตาลี, ถูกเก็บรวบรวมโดย Centro Agrochimico ภูมิภาค ASSAM (Agenzia Servizi Settore Agroalimentare บองมาร์เช่), โคนา กลุ่มตัวอย่างเป็นน้ำผึ้ง unifloral: 21 จากอะคาเซีย (Robinia pseudoacacia), 6 จากเกาลัด (Castanea sativa) 3 จากผักชี (Coriandrum sativum) 2 จากมะนาว (. Tilia เอสพีพี) และ 9 จากดอกทานตะวัน (ทานตะวัน) สอง honeys เป็น Metcalfa ตัวอย่างน้ำหวาน การศึกษา palinological ตัวอย่างน้ำผึ้งที่ได้ดำเนินการเพื่อรับประกันต้นกำเนิดของพวกเขาที่มีข้อความพฤกษศาสตร์ (Louveaux, Maurizio และ Vorwohl, 1978) กลุ่มตัวอย่างที่ถูกเก็บรักษาที่อุณหภูมิ 4 องศาเซลเซียสจนกว่าจะถึงเวลาของการวิเคราะห์. 2.2 รีเอเจนต์และมาตรฐานน้ำมีความบริสุทธิ์สูงเป็นพัน-Q จากค (ฟอร์ด, MA, USA) น้ำ deionized เป็น Elix สกิป 3 (ค) น้ำยาทั้งหมดสำหรับวิธีสเปกมาจากคาร์โลเออร์บา, มิลาน, อิตาลี, ยกเว้นกรดฟอร์มิค 98% จากเบเกอร์ (ออสติน, เท็กซัส) เดอะแอล (-) การแก้ปัญหาการอ้างอิงโพรลีนได้รับการจัดทำขึ้นโดยเจือจางในชีวิตประจำวันการแก้ปัญหาสต็อก (ที่มี 40 mg L-1 โพรลีนมีความบริสุทธิ์ 97% ใน 50 มล.) ด้วยน้ำ Milli-Q เพื่อให้การแก้ปัญหาที่มี 0.8 มก. / 25 มล. ninhydrin (1,2,3 triketohydrindene) ที่ถูกสร้างขึ้นเป็นวิธีการแก้ปัญหา 3% (น้ำหนัก / ปริมาตร) ใน 2 methoxyethanol isopropanol เป็นเกรดน้ำยาเจือจาง. 1: 1 โดยปริมาตรด้วยน้ำ2.3 ความมุ่งมั่น Proline ตัวอย่างการวิเคราะห์ควรจะเป็นตัวแทนของน้ำผึ้งมากดังนั้นตัวอย่างน้ำผึ้งทั้งหมดถูกจัดทำขึ้นตามวิธี IHC (Bogdanov, 2002) ประมาณ 5 กรัมน้ำผึ้งปั่นได้รับการชั่งน้ำหนักและละลายในน้ำแล้วโอนปริมาณการขวดปริมาตร 100 มิลลิลิตรและเจือจางด้วยน้ำ. แวนสไลค์ดิลลอน, MacFadyen และแฮมิลตัน (1941) ยืนยันว่าค่าสัมประสิทธิ์การสูญเสียฟันกรามของโพรลีนไม่ได้ อย่างต่อเนื่องในขณะที่มันขึ้นอยู่กับค่า pH ของการแก้ปัญหา เช่น Bogdanov (IHC, 2002) รองรับความต้องการในการวัดสำหรับชุดของการวัดแต่ละค่าสัมประสิทธิ์การสูญเสียฟันกรามของโพรลีนสารละลายมาตรฐาน ในการทดลองของเราเราใช้วิธีการ IHC เพื่อตรวจสอบว่าค่าสัมประสิทธิ์การสูญเสียฟันกรามของโพรลีนเป็นค่าคงที่หรือไม่ การดูดกลืนแสงที่ถูกกำหนดโดยใช้แลมบ์ดา 25 spectrophotometer ดับเบิลลำแสง UV / Vis, เพอร์กินเอลเมอวอลแทม, Massachusetts, สหรัฐอเมริกา สเปกตรัมของโพรลีน 440-560 ได้ดำเนินการในการประเมินความยาวคลื่นที่ดูดกลืนแสงสูงสุดซึ่งเป็น 513 นาโนเมตร. 2.4 วิธีการวิเคราะห์อย่างเป็นทางการขั้นตอนการรักษาตัวอย่างสำหรับการกำหนดโพรลีนโดยใช้วิธีการเดิม Ough จะแสดงแผนผังในรูป 1. วิธีการ IHC มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (รูปที่ 1, บานหน้าต่างด้านซ้าย.) ที่สำคัญที่สุดในการที่อุณหภูมิของห้องอาบน้ำอาบน้ำเดือดต่อไปนี้ที่: วิธีการเดิมที่ให้สำหรับการอาบน้ำการระบายความร้อนที่ 70 ° F (~22 ° C ) ในขณะที่วิธีการถ่ายโอน IHC ตัวอย่างเพื่ออ่างน้ำที่ 70 องศาเซลเซียส การเปลี่ยนแปลงก็คือเวลาที่รอคอยจากจุดเริ่มต้นของเวลาการทำความเย็นและการบันทึกการดูดกลืนแสงที่มีความยาวสำหรับวิธีการ IHC กว่าสำหรับวิธีการ Ough (45 นาทีเทียบกับ 5-30 นาทีตามลำดับจากท้ายของการอาบน้ำอุ่น) เกี่ยวกับวิธี AOAC (รูป. 1, บานหน้าต่างด้านขวา) ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับวิธีการ Ough เป็นลบของการรบกวนในการบันทึกการดูดกลืนแสงที่เกิดจากการสีน้ำผึ้งที่กำหนดไว้ในตัวอย่างน้ำผึ้งที่ไม่มีสารเคมี เนื้อหา Proline ที่คำนวณได้ตามวิธี IHC (Bogdanov, 2002)