I guess that would mean I was mista

I guess that would mean I was mistaken on the laws I thought of in the past.

I see, Energy Conservation.

I see now, the more magic power you pour into the more it becomes, fire magic's temperature rises, the weight of earth magic increases is what that means.


"And then...?"


After that, Nanahoshi explained it to me, but honestly it was too difficult so I didn't understand it.

Since you're applying the usage of some law, the magic circle's size and effect are something or other. [1]

Also, after applying the something or other law, something or other happens.


Honestly, even if there was a hole somewhere in the theory, I wouldn't get it.

All that I understand is that Nanahoshi is full of self-confidence.

If she has self-confidence, then I'm sure the probability of success is high.


Well. Even if it fails and I end up being thrown somewhere as well.

I'm sure I can somehow or other manage to return.


"If it fails and I end up being teleported somewhere, I'm leaving it to you to contact my family."

"That's why I said, there's no chance of that."


After that exchange, I stood in front of the magic circle.


"Well then, I'll start."

"Please do."


I wonder if that wish was something made towards me.

Or else something towards God.


I started to pour magic power into the magic circle.

The ends of the magic circle on the paper started giving off light.

Then the entire magic circle began to release a dim light.

I knew that my magic power was being sucked up continuously from my arm.


However, something was a bit strange.

I felt something was out of place.

I felt like there was some kind of stagnation in the way the magic circle was shining.

One portion doesn't seem to be shining as well...


Psht!!!


A small sound was let out.

Suddenly the magic power stopped passing over.

The dim light from the magic circle stopped.


"..."


With that it was over.

After that, the magic circle returned no reaction.

After taking a good look, a part of the paper had a fissure made in it.

I guess it would mean it short circuited, and the safety or whatever started working.

In any case, this is...

A failure.


"...How about it?"

"It's a failure."


Nanahoshi said it quietly.

And then, fell into the chair, put her elbows on the desk.

She made a deep sigh.


"Fu...."


She just kept staring at the paper placed on the floor.

The paint had disappeared from the paper and all that was remaining was the rough draft of the magic circle.

And the remaining fissure in the paper.

She just kept absent-mindedly looking at those without any movement.

After a short while, she looked this way and said it.


"Thank you for your work. Today is already... fine for you to return."


Roughly two year’s worth of compilation.

It ended in just a matter of only a few seconds.

However, failures go along with experiments.


"Well, these sorts of things happen."

"..."


Nanahoshi wasn't responding.

...I wonder if it's my fault.

No, I shouldn't be related.

I just kept sending magic power into it.

I didn't do anything different, as long as they have magic power anyone should be able to do it.

If that was no good, then it's Nanahoshi's fault for not explaining it enough.


"..."


Nanahoshi wasn't saying anything.

In any case, for today it goes this far huh.


"Well then, please excuse me."


I stood up.

Just before I left the experiment room, I looked at Nanahoshi once more.

She's been in the same posture as just before, without a single movement.

I passed through the storage-like room filled with a mix of things as I left the research room.


After several steps I stopped my feet.

Nanahoshi has been considerably tense over these past several months.

With this failure, she might actually be considerably shaken I wonder.

That posture, that behavior.

Could it be, rather than thinking about the next experiment's failure, she was just staring in a daze?

No, even if she's like that Nanahoshi is reasonably strong it seems.

She should have the capacity to accept a failure as a failure I'm sure.

The instant I thought that,


"Aaaaaaaaaaaahhhhhh......!"


I suddenly heard a screaming voice from the research room.

Simultaneously, I heard the sound of something breaking.

The sound of someone raging.


I turned my heels around and quickly returned to the research room.


"Aaaaaaaah!"


There, Nanahoshi was half in a frenzy with her hair disheveled.

She was tearing the books she wrote herself into pieces and scattering them, as her temper was going up, she pulled over the shelves, throwing the contents of jars all over the place.

She took off her mask and threw it on the ground.

While trying to scratch off her face she staggered into the wall.

While beating on the wall she staggered and tripped over the contents of the jar she threw everywhere.

She continued to slam the contents of the jar on the ground, stood up and then tried to tear off her hair.


I panicked and went up behind her and grabbed onto her, constricting her.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมคิดว่า ที่จะหมายถึง ฉันถูกดาวตามปกติบนกฎหมายที่ผมคิดว่า ในอดีต อืมม อนุรักษ์พลังงาน เห็นตอนนี้ พลังวิเศษมากคุณเทลงในเพิ่มเติมก็กลายเป็น มายากลไฟอุณหภูมิเพิ่มขึ้น น้ำหนักของโลกเวทมนตร์เพิ่มขึ้นคือสิ่งที่หมายถึงการ "แล้ว...? " หลังจากนั้น Nanahoshi อธิบายให้ฉัน แต่สุจริตอย่างก็ยากเกินไปดังนั้นฉันไม่เข้าใจ เนื่องจากคุณกำลังประยุกต์ใช้กฎหมายบาง ขนาดและลักษณะของวงกลมมหัศจรรย์ได้บางสิ่งบางอย่างหรืออื่น ๆ [1] ยัง หลังจากการใช้ บางสิ่งบางอย่างหรืออื่น ๆ กฎหมาย บางสิ่งบางอย่างหรืออื่น ๆ ที่เกิดขึ้น สุจริตอย่าง ถ้ามีหลุมบางทฤษฎี ฉันจะไม่ได้รับมัน ที่ผมเข้าใจคือว่า Nanahoshi เต็มไปด้วยความมั่นใจ ถ้าเธอมีความมั่นใจ แล้วฉันว่า น่าเป็นของความสำเร็จมีสูง ดี แม้จะล้มเหลว และฉันสิ้นสุดขึ้นการ โยนไหนเช่น ฉันว่า ฉันสามารถอย่างใด หรืออื่น ๆ จัดการกลับ "ถ้ามันล้มเหลว และฉันสิ้นสุดถูกวาร์ปข้าง ออกมันให้คุณติดต่อครอบครัว" "ก็ทำไมฉันกล่าวว่า มีโอกาสของการที่" หลังจากที่แลกเปลี่ยน ฉันยืนอยู่หน้าวงกลมมหัศจรรย์ "ดีแล้ว ฉันจะเริ่มต้น" "กรุณาทำการ" สงสัยว่า ถ้า ที่ต้องบางสิ่งบางอย่างทำต่อฉัน หรืออีกบางสิ่งบางอย่างต่อพระเจ้า ฉันเริ่มต้นเทอำนาจวิเศษลงในวงกลมมหัศจรรย์ ปลายของวงกลมมหัศจรรย์บนกระดาษเริ่มต้นให้ปิดไฟ แล้ว วงกลมมหัศจรรย์ทั้งเริ่มที่จะปล่อยแสง รู้ว่า อำนาจวิเศษของฉันถูกถูกดูดขึ้นอย่างต่อเนื่องจากแขนของฉัน อย่างไรก็ตาม สิ่งเป็นเรื่องแปลก รู้สึกว่า มีอะไรออกจากสถาน ผมรู้สึกเหมือนมีการชะงักงันในลักษณะวงกลมมหัศจรรย์บางประการถูกส่องแสง ส่วนหนึ่งดูเหมือนจะไม่ มันด้วย... Psht !!! เสียงเล็กถูกให้ออก ทันใดนั้นพลังวิเศษหยุดผ่าน หยุดแสงจากวงเวทย์ "..." ที่ มันผ่านไป หลังจากนั้น วงกลมมหัศจรรย์กลับไม่มีปฏิกิริยา หลังจากการดูดี เป็นส่วนหนึ่งของกระดาษมี fissure ทำใน ผมคิดว่า มันจะหมายถึง สั้น circuited และความปลอดภัย หรือหากเริ่มต้นทำงาน นี้คือ... ความล้มเหลว "...วิธีการเกี่ยวกับมัน" "มันเป็นความล้มเหลว" Nanahoshi กล่าวว่า เงียบ ๆ แล้ว ตกลงไปในเก้าอี้ ใส่ข้อของเธอบนโต๊ะ เธอทำล่องลึก "ฟู่..." เธอเพียงแค่เก็บไว้จ้องกระดาษที่วางบนพื้น หายจากกระดาษสี และทั้งหมดที่มีที่เหลือเป็นวงกลมมหัศจรรย์ร่างหยาบ และรอยแยกกระดาษที่เหลือ เพียงแค่เธอเก็บไว้มอง absent-mindedly ที่ไม่เคลื่อนไหวใด ๆ หลังจากครู่ เธอดูวิธีนี้ และกล่าวว่า "ขอบคุณสำหรับการทำงานของคุณ วันนี้เป็นแล้ว...ดีคุณกลับมา " ประมาณปีสองของมูลค่าของการคอมไพล์ จะสิ้นสุดในเพียงไม่กี่เพียงไม่กี่วินาที อย่างไรก็ตาม ความล้มเหลวไปพร้อมกับการทดลอง "ดี ประเภทของสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น" "..." Nanahoshi ไม่ตอบสนอง ...สงสัยว่า ถ้า มันเป็นความผิดของฉัน ไม่ ฉันไม่ควรเกี่ยวข้องด้วย ฉันเพียงแค่เก็บส่งพลังงานวิเศษมา ไม่ได้ทำอะไรที่แตกต่างกัน ตราบเท่าที่พวกเขามีอำนาจวิเศษ ทุกคนควรจะสามารถที่จะทำ ถ้าที่ไม่ดี แล้วมันเป็นความบกพร่องของ Nanahoshi สำหรับไม่อธิบายก็พอ "..." Nanahoshi ไม่ได้พูดอะไร ปัจจุบัน มันไปนี้ไกลฮะ "ดีแล้ว ก่อนนะ" ยืนขึ้น ก่อนผมออกจากห้องทดลอง ช็อปปิ้งที่ Nanahoshi อีกครั้ง เธอได้รับในท่าเดียวเป็นเพียงก่อน ไม่ มีการเคลื่อนไหวเดียว ผมผ่านห้องเก็บเหมือนเต็มไป ด้วยการผสมสิ่งทันทีห้องวิจัย หลังจากหลายขั้นตอน ผมหยุดเท้าของฉัน Nanahoshi ได้ตึงเครียดมากเกินเหล่านี้ผ่านมาหลายเดือน มีความล้มเหลวนี้ เธออาจจริงจะมากเขย่าไม่ทราบได้ ที่ท่า ลักษณะการทำงานนั้น มันอาจจะ แทนที่จะคิดเกี่ยวกับความล้มเหลวในการทดลองถัดไป เธอเป็นเพียงคู่ดึก ไม่ แม้ว่าเธอจะชอบที่ Nanahoshi ได้แข็งแกร่งสมเหมือน เธอควรมีความสามารถในการยอมรับความล้มเหลวเป็นความล้มเหลวของฉันแน่นอน ทันทีฉันคิดว่า "Aaaaaaaaaaaahhhhhh..." ผมก็ได้ยินเสียงแผดร้องจากห้องวิจัย พร้อมกัน ฉันได้ยินเสียงบางสิ่งบางอย่างที่ทำลาย เสียงของคนโกรธ เปิดส้นเท้าของฉันรอบ และอย่างรวดเร็วกลับไปห้องวิจัย "Aaaaaaaah" มี Nanahoshi ถูกครึ่งเมามันกับผมของเธอ disheveled เธอถูกฉีกขาดหนังสือที่เธอเขียนตนเองเป็นชิ้น และโปรยนั้น ขณะที่อารมณ์กำลังขึ้น เธอดึงผ่านชั้น ขว้างปาขวดรายทั่วสถานที่ เธอเอาปิดหน้ากากของเธอ และโยนมันบนพื้นดิน ขณะทำการลบออกจากใบหน้าของเธอ เธอเหลื่อมกันในผนัง ในขณะที่การตีบนกำแพงเขาเหลื่อมกัน และ tripped เหนือเนื้อหาของขวดเธอโยนทุก เธอยังคงเนื้อหาของขวดบนพื้นสแล ลุกขึ้นยืน และพยายามแล้ว ทึ้งผมของเธอ ฉัน และพอขึ้นไปข้างหลังเธอ และคว้าไปเธอ constricting เธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันเดาว่าจะหมายถึงผมเข้าใจผิดเกี่ยวกับกฎหมายผมคิดว่าในอดีตที่ผ่านมา. ฉันเห็น, การอนุรักษ์พลังงาน. ผมเห็นตอนนี้อำนาจวิเศษมากขึ้นคุณเทลงในมากขึ้นมันจะกลายเป็นอุณหภูมิมายากลไฟเพิ่มขึ้นน้ำหนักของโลกเวทมนตร์ เพิ่มขึ้นเป็นสิ่งที่หมายถึง. "และแล้ว ... ?" หลังจากนั้น Nanahoshi อธิบายให้ฉัน แต่ตรงไปตรงมามันเป็นเรื่องยากเกินไปดังนั้นผมจึงไม่เข้าใจมัน. เมื่อคุณกำลังใช้การใช้งานของกฎหมายบางอย่างวิเศษ ขนาดของวงกลมและผลกระทบที่มีบางสิ่งบางอย่างหรืออื่น ๆ [1] นอกจากนี้หลังจากที่ใช้บางสิ่งบางอย่างหรือกฎหมายอื่น ๆ ที่บางสิ่งบางอย่างหรืออื่น ๆ ที่เกิดขึ้น. สุจริตแม้ว่าจะมีหลุมหนึ่งในทฤษฎีที่ผมจะได้รับมัน. ทั้งหมดที่ฉันเข้าใจว่า Nanahoshi ที่เต็มไปด้วยตัวเอง ความเชื่อมั่น. ถ้าเธอมีความเชื่อมั่นในตัวเองแล้วผมมั่นใจว่าน่าจะเป็นของความสำเร็จอยู่ในระดับสูง. ดี แม้ว่าจะล้มเหลวและฉันท้ายถูกโยนที่ไหนสักแห่งเช่นกัน. ฉันแน่ใจว่าฉันสามารถอย่างใดหรืออื่น ๆ การจัดการที่จะกลับมา. "ถ้ามันล้มเหลวและฉันจบลงด้วยการถูกเคลื่อนย้ายไปที่ไหนสักแห่งผมปล่อยให้มันอยู่กับคุณที่จะติดต่อครอบครัวของฉัน . " "นั่นเป็นเหตุผลที่ผมบอกว่ามีโอกาสที่ไม่มี." หลังจากการแลกเปลี่ยนนั้นผมยืนอยู่ตรงหน้าของวงกลมมายากล. "ถ้าอย่างนั้นฉันจะเริ่มต้น." "โปรดทำ." ฉันสงสัยว่าหวังว่าบางสิ่งบางอย่าง ทำมาหาผม. หรืออื่น ๆ ที่บางสิ่งบางอย่างที่มีต่อพระเจ้า. ผมเริ่มที่จะเทอำนาจวิเศษเป็นวงกลมมายากล. ปลายของวงกลมเวทมนตร์บนกระดาษเริ่มต้นให้ปิดไฟ. แล้ววงกลมเวทมนตร์ทั้งหมดเริ่มที่จะปล่อยแสงสลัว. ผมรู้ว่า อำนาจวิเศษของฉันถูกดูดขึ้นอย่างต่อเนื่องจากแขนของฉัน. แต่สิ่งที่เป็นบิตแปลก. ผมรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างออกจากสถานที่. ฉันรู้สึกเหมือนมีชนิดของความเมื่อยล้าในลักษณะวงกลมเวทมนตร์ได้ส่องแสงบาง. ส่วนหนึ่ง doesn ' ทีดูเหมือนจะส่องแสงเช่นกัน ... !!! Psht เสียงเล็ก ๆ ที่ถูกปล่อยออกมา. ทันใดนั้นอำนาจวิเศษหยุดผ่านไป. แสงสลัวจากวงกลมเวทมนตร์หยุด. "... " ด้วยความที่มันเป็นมากกว่า. หลังจากที่ ที่วงกลมเวทมนตร์กลับไม่มีปฏิกิริยา. หลังจากที่ดูดีเป็นส่วนหนึ่งของกระดาษที่มีรอยแยกที่เกิดขึ้นในมัน. ผมคิดว่ามันจะหมายความว่ามันลัดวงจรและความปลอดภัยหรือสิ่งที่เริ่มทำงาน. ในกรณีใด ๆ นี้เป็น ... ความล้มเหลว. "... วิธีการเกี่ยวกับมันได้หรือไม่" "มันเป็นความล้มเหลว." Nanahoshi บอกว่ามันเงียบ ๆ . แล้วตกลงไปในเก้าอี้ที่วางข้อศอกของเธอบนโต๊ะ. เธอถอนหายใจลึก. "Fu ... " เธอเอาแต่จ้องมองที่กระดาษที่วางอยู่บนพื้น. สีหายไปจากกระดาษและสิ่งที่ถูกที่เหลือเป็นร่างคร่าวๆของวงกลมเวทมนตร์. และรอยแยกที่เหลืออยู่ในกระดาษ. เธอเก็บไว้เพียง absent- เลื่อนลอยมองไปที่ผู้ที่ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ . หลังจากที่ในขณะที่ระยะสั้นเธอมองด้วยวิธีนี้และกล่าวว่า. "ขอบคุณสำหรับการทำงานของคุณ วันนี้มีอยู่แล้ว ... ที่ดีสำหรับคุณที่จะกลับมา. " มูลค่าประมาณสองปีของการรวบรวม. มันจบลงในเวลาเพียงเรื่องของการเพียงไม่กี่วินาที. อย่างไรก็ตามความล้มเหลวไปพร้อมกับการทดลอง. "ดีประเภทนี้สิ่งที่เกิดขึ้น." "... " Nanahoshi ไม่ได้การตอบสนอง. ... ผมสงสัยว่ามันเป็นความผิดของฉัน. ไม่ฉันไม่ควรจะเกี่ยวข้อง. ฉันเพียงแค่เก็บไว้ส่งอำนาจวิเศษเป็นมัน. ฉันไม่ได้ทำอะไรที่แตกต่างกันตราบใดที่ พวกเขามีอำนาจวิเศษที่ทุกคนควรจะสามารถที่จะทำมัน. หากที่ไม่ดีนั้นมันเป็นความผิดของ Nanahoshi ไม่อธิบายก็พอ. "... " Nanahoshi ก็ไม่ได้พูดอะไร. ในกรณีใด ๆ สำหรับวันนี้มันจะไปได้ไกลขนาดนี้ อืมมม. "ดีแล้วกรุณา excuse me." ผมยืนขึ้น. เพียงแค่ก่อนที่ผมจะออกจากห้องทดลองผมมอง Nanahoshi อีกครั้ง. เธอได้รับในท่าทางเดียวกับก่อนโดยไม่มีการเคลื่อนไหวเดียว. ผมผ่านการจัดเก็บข้อมูล ห้องพักเหมือนที่เต็มไปด้วยการผสมผสานของสิ่งที่ผมออกจากห้องวิจัย. หลังจากหลายขั้นตอนที่ฉันหยุดเท้าของฉัน. Nanahoshi ได้รับเครียดอย่างมากในช่วงนี้หลายเดือนที่ผ่านมา. ด้วยความล้มเหลวนี้เธอจริงอาจจะมีการสั่นมากฉันสงสัย. ท่านั่น พฤติกรรมที่. มันอาจจะมากกว่าความคิดเกี่ยวกับความล้มเหลวในการทดลองต่อไปของเธอก็เพียงแค่จ้องมองในความงุนงง? ไม่มีแม้ว่าเธอเป็นเช่นนั้น Nanahoshi เป็นเหตุผลที่แข็งแกร่งดูเหมือนว่า. เธอควรจะมีความสามารถที่จะยอมรับความล้มเหลวเป็น ความล้มเหลวฉันแน่ใจว่า. ทันทีผมคิดว่า, "Aaaaaaaaaaaahhhhhh ...... !" ผมก็ได้ยินเสียงกรีดร้องจากห้องวิจัย. พร้อมกันผมได้ยินเสียงของบางสิ่งบางอย่างทำลาย. เสียงของใครบางคนที่บ้าคลั่ง. ฉัน หันส้นเท้าของฉันไปรอบ ๆ และรีบกลับไปที่ห้องวิจัย. "Aaaaaaaah!" นั่น Nanahoshi ถูกครึ่งหนึ่งในความบ้ากับผมของเธอกระเซิง. เธอถูกฉีกหนังสือที่เธอเขียนตัวเองเป็นชิ้นและกระจายพวกเขาเป็นอารมณ์ของเธอที่กำลังจะเกิดขึ้น เธอดึงไปชั้นวาง, การขว้างปาขวดเนื้อหาของทั่วทุกสถานที่. เธอถอดหน้ากากของเธอและโยนมันบนพื้นดิน. ในขณะที่พยายามที่จะเป็นรอยขีดข่วนออกจากใบหน้าของเธอเธอเดินโซเซเข้าไปในผนัง. ในขณะที่เต้นอยู่บนผนังที่เธอเดินโซเซและสะดุด มากกว่าเนื้อหาของขวดที่เธอโยนทุกที่. เธอยังคงกระแทกเนื้อหาของขวดบนพื้นดินที่ยืนขึ้นและจากนั้นพยายามที่จะฉีกออกจากผมของเธอ. ฉันตื่นตระหนกและเดินขึ้นด้านหลังของเธอและคว้าบนของเธอหดเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันเดาว่านั่นหมายถึง ผมเข้าใจผิดเรื่องกฎผมคิดในอดีต

ผมเห็น , อนุรักษ์พลังงาน

ผมเห็นตอนนี้ เมจิก พลังงานเพิ่มเติมคุณรินใส่มากขึ้นมันจะกลายเป็น อุณหภูมิไฟเวทมนตร์เพิ่มขึ้น น้ำหนักเพิ่มมายากลโลก ว่าหมายถึงอะไร


" แล้ว . . . . . . . ? "


หลังจากนั้น nanahoshi อธิบายให้ฉันฟัง แต่จริงๆ แล้วมันเป็นเรื่องยาก ผมเลยไม่ค่อยรู้เรื่อง

เมื่อคุณสมัครใช้กฎหมาย ขนาดวงกลมเวทมนตร์และผลมีบางสิ่งบางอย่างหรืออื่น ๆ [ 1 ]

นอกจากนี้ หลังจากการใช้ อะไร หรือ กฎหมายอื่น ๆบางอย่างหรืออื่น ๆเกิดขึ้น


จริงๆนะ ต่อให้มีหลุมที่ไหนในทฤษฎี ผมไม่เข้าใจ

ที่ผมเข้าใจคือ nanahoshi เต็มไปด้วยความมั่นใจในตนเอง

ถ้าเธอมีความมั่นใจผมมั่นใจว่า โอกาสสำเร็จมีสูง


ดี ถ้ามันล้มเหลวและฉันสิ้นสุดขึ้นถูกโยนที่ไหนดี

ฉันว่าฉันสามารถจัดการอย่างใด หรืออื่น ๆกลับมา


" ถ้ามันล้มเหลวและฉันสิ้นสุดขึ้นการหายตัวที่ฉันออกจากมันคุณสามารถติดต่อครอบครัวของฉัน "

" ฉันว่า ไม่มีโอกาสที่ "


หลังจากที่แลกเปลี่ยน ฉันยืนอยู่ตรงหน้าวงเวทมนต์


" งั้น ฉันจะเริ่ม . "

" กรุณา "

ฉันสงสัยว่าต้องการอะไรให้กับฉัน

ไม่งั้นบางอย่างต่อพระเจ้า


ผมก็เริ่มใส่พลังเวทย์ลงเวทมนต์วงกลม

ปลายวงกลมบนกระดาษเริ่มปิดให้แสง

แล้ววงกลมเวทมนตร์ทั้งหมดก็เริ่มปล่อยไฟสลัว

ฉันรู้ว่าพลังเวทย์ของฉันถูกดูดขึ้นอย่างต่อเนื่องจากแขนของฉัน


อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างแปลกๆ

ผมก็รู้สึกออกจากสถานที่

ผมรู้สึกเหมือนมีบางชนิดของความเมื่อยล้าในทางวงกลมเวทมนตร์กำลังส่องแสง

ส่วนนึง ดูเหมือนจะไม่ส่องแสงเช่นกัน . . . . . . .


psht ! ! ! ! ! ! ! !


เสียงเล็ก ๆถูกปล่อยออกมา

ก็พลังวิเศษหยุดผ่านมากกว่า

แสงสลัวจากวงเวทย์แล้ว

" . . . . . . . "


กับ มันจบลงแล้ว

หลังจากนั้น วงกลมเวทมนตร์กลับไม่มีปฏิกิริยา

หลังจากดูที่ดีเป็นส่วนหนึ่งของกระดาษมีรอยแยกเกิดขึ้นในนั้น

ผมเดาว่าคงหมายถึงมันสั้น circuited และความปลอดภัย หรืออะไรก็ตามที่เริ่มทำงาน

ในกรณีใด ๆ นี้ . . . . . . .

ความล้มเหลว

" . . . . . . . มันเป็นยังไง ? "

" มันคือความล้มเหลว . "


nanahoshi บอกว่ามันอย่างเงียบๆ

แล้วตกเก้าอี้ วางศอกบนโต๊ะ

เธอถอนหายใจลึก


" ฟู่ . . . . . . . "

เธอเอาแต่จ้องมองกระดาษที่วางอยู่บนชั้น

สีก็หายไปจากกระดาษและทั้งหมดที่เหลืออยู่คือร่างของวงกลมเวทมนตร์

และเหลือฟันในกระดาษ

เธอยังคงขาด mindedly มองผู้ที่ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ

หลังจากที่ในขณะสั้น เธอมองมาทางนี้ และกล่าวว่า


" ขอบคุณสำหรับการทำงานของคุณ วันนี้แล้ว . . . . . . . ดีสำหรับคุณกลับ . "


ประมาณสองปีมูลค่าของการรวบรวม

มันก็แค่เรื่องของการเพียงไม่กี่วินาที

แต่ความล้มเหลวไปกับการทดลอง


" เอ่อ เหล่านี้ประเภทของสิ่งที่เกิดขึ้น . "

" . . . . . . . "


nanahoshi ไม่ตอบสนอง

. . . . . . . ฉันสงสัยว่ามันเป็นความผิดของฉัน

ผมไม่ควรเกี่ยวข้อง

ฉันแค่ต้องส่งพลังเข้าไป

ผมไม่ได้ทำอะไรที่แตกต่างกันตราบเท่าที่พวกเขาจะมีพลังวิเศษ สามารถทำมันได้

ถ้าไม่มีดี แล้วมันเป็นความผิด nanahoshi ก็ไม่ได้อธิบายไว้

" . . . . . . . "


nanahoshi ไม่ได้พูดอะไรเลย

ในกรณีใด ๆ สำหรับวันนี้ มันไปหาไกลขนาดนี้


" งั้นขอตัวก่อนนะครับ "

ฉันลุกขึ้นยืน

เพียงก่อนที่ฉันซ้ายห้องทดลอง ผมมอง nanahoshi อีกครั้ง

เธออยู่ในท่าเหมือนก่อน โดยไม่มีการเคลื่อนไหวเดียว

ผมผ่านกระเป๋าเหมือนห้องที่เต็มไปด้วยการผสมผสานของสิ่งที่ผมออกจากห้องวิจัย


หลังจากหลายขั้นตอน ผมหยุดเท้าของฉัน .

nanahoshi ได้รับมากกาล ตลอดหลายเดือน

กับความล้มเหลวนี้เธอจริงอาจจะมาก ทำให้ผมสงสัยว่า

ท่าทาง , พฤติกรรม

ได้ แทนที่จะคิดเรื่องต่อไปของการทดลองล้มเหลว เธอได้แต่มองหน้างงๆ ?

ไม่ แม้ว่าเธอจะชอบที่ nanahoshi แรงพอสมควรเลย

เธอควรมีความสามารถที่จะยอมรับความล้มเหลวเป็นความล้มเหลว ผมแน่ใจ

ทันทีที่ผมคิดอย่างนั้น


" aaaaaaaaaaaahhhhhh . . . . . . . ! "


ทันใดนั้นผมก็ได้ยินเสียงกรีดร้องจากห้องวิจัย

พร้อมกัน ฉันได้ยินเสียงอะไรแตก

เสียงของคนที่โกรธ .


ฉันหันไปรอบ ๆและรีบกลับไปที่ส้นรองเท้ามีห้อง


" aaaaaaaah ! "


มี nanahoshi ครึ่งในความบ้า กับผมกระเซิงของเธอ

เธอกำลังฉีกหนังสือที่เธอเขียนเองเป็นชิ้นและของพวกเขาเป็นอารมณ์ของเธอขึ้น เธอจับชั้นโยนเนื้อหาขวดทั่วทุกสถานที่

เธอถอดหน้ากากของเธอออก และโยนมันลงบนพื้น

ในขณะที่พยายามที่จะเกาปิดใบหน้าของเธอเธอซวนเซเข้าไปในผนัง

ตอนที่เต้นบนผนังเธอโงนเงนและสะดุด เนื้อหา ของ จาร์ เธอโยนทุกที่

เธอยังคงเล่นเนื้อหาของขวดบนพื้นดินลุกขึ้น แล้วพยายามจะทึ้งผมเธอ


ผมตกใจและเดินตามหลังเธอและจับเธอไว้ constricting ของเธอ