Although aware that Gui Wan is not

Although aware that Gui Wan is not frail, but he always unconsciously wants to tuck her under his wing. With the current situation of instability, only this Prime Minister Estate, seems to be the ark in the chaotic waves, no matter how the outside world is struggling in the open rivalry and hidden scheming, here, it will forever be of fragrant flowers and singing birds. His turn of a hand to form clouds, flip of hand to form rain, is all but in exchange for a corner of cosiness. During early dawn, to see Gui Wan groom herself in front of the dressing mirror, inside and outside of the courtyard, seeing Gui Wan’s laughter linger around. An entire life intoxicated in trickeries, only he knows, gaining power is not easy, losing it is but within a blink of an eye.

“What is Husband thinking about?” Turning down the corridor, already arriving at the room doors, Gui Wan turns her head to look at Lou Che.

Lou Che gently strokes her cheek, whispering: “Blusher lighting the jade.” Pushing open the doors upon entering, lighting up the candles, the inside of the room instantly brightens up, silk brocaded draperies, tassels of the glass palace lanterns swaying, dressing table made of carved rosewood, all greeting the eyes.

Taking out the hair ornaments, allowing the black hair to flow down, Gui Wan’s body like mist covered water circulating around her, “Looks like Husband really has special liking to the herbaceous peony,” This blusher is a famous herbaceous peony product, a lot of it has been sent into the estate today.

This smile of hers really is like dispelling the clouds to see the sun, no words can describe how distinguished and admirable such elegance is, Lou Che silently watches her clear off the excessive magnificence (make up), long hair fluttering along with her beauty.

Lifting her up, placing her on the bed, covering her with the silk quilt, watching her close her eyes, until her breathing settles, revealing the state of sinking into sweet sleep, and only then did he settle down, placing a kiss on her cheek, with soft speech and low laughter: “This blusher lighting the jade, since when was I speaking of the peonies.” Reluctant to part, he repeatedly looks at her, before finally standing up, walking out of the room.

Feeling like he was only in the room for short moment, only upon stepping out did he find, the moon is already sitting above the willow tree.

The old housekeeper and Lou Sheng stands at the entrance of the courtyard, waiting for Lou Che to step out of the inner courtyard, the two of them bows their head in apology.

“I heard someone sent a pot of tree peonies today?” A deep voice asks, Lou Che reveals a biting chill within his faint smile.

“Yes,” The old housekeeper follows behind him, heading towards the discussion hall, “Heard a lord amongst the many carriages sent it.”

“Who did Madam see today?” Gui Wan was a little absentminded, he may have not mentioned it, but has indeed noted it inside.

“This……” Forehead lined with sweat, the old housekeeper evasively answers, “Madam did leave for a little while, perhaps it was only to admire the flowers by the front doors……”

A sound of a cold scoff cutting off his words, Lou Che turns to his left, “Lou Sheng!”

Lou Sheng silently takes two steps forward without a word, closely following behind.

“How did the investigation go?”

“Unfortunately failed to accomplish orders.” A sonorous and forceful answer.

******

The study room quiet to point that one can even hear a needle drop, Lou Che sits at the desk for a long time, suddenly letting out a long drawn out sigh: “You’re saying, in the end there is no movements?”

“Yes, General Lin is stationed at the border, this past month, only a small number of defensive troops have been mobilised, all within a normal range.” Lou Sheng stands straight, with not a trace of laxness as he answers, the terrible scars on half his face hidden in the shadows.

“Stationed at the frontier? Could it be an imminent war?” Lou Che has a trace of suspicions, “Nu King passed away two months ago, the Nu Tribe is currently thrown into chaos with inner struggles, Lin Rui En has no need to personally take charge of the frontier……”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าจะทราบว่ากุยวานไม่ได้อ่อนแอ แต่เขามักจะไม่รู้ตัวอยากจะเหน็บของเธอภายใต้ปีกของเขา กับสถานการณ์ปัจจุบันของความไม่แน่นอนเพียงแค่นี้นายกรัฐมนตรีอสังหาริมทรัพย์, น่าจะเป็นหีบในคลื่นวุ่นวายไม่ว่าโลกภายนอกจะดิ้นรนในการแข่งขันที่เปิดกว้างและวางแผนที่ซ่อนอยู่ที่นี่ก็จะตลอดไปจะมีดอกมีกลิ่นหอมและการร้องเพลง นก เขาหันของมือในรูปแบบเมฆพลิกมือในรูปแบบฝนทั้งหมด แต่ในการแลกเปลี่ยนสำหรับมุมสบาย ในช่วงเช้าตรู่เพื่อดูกุย Wan เจ้าบ่าวตัวเองอยู่หน้ากระจกแต่งตัวภายในและภายนอกของคอร์ทยาร์ดเห็นเสียงหัวเราะ Gui วานอู้รอบ ชีวิตทั้งเมาใน trickeries เท่านั้นเขารู้ว่าได้รับอำนาจไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสูญเสียมันเป็น แต่ภายในพริบตา. "อะไรคือสิ่งที่สามีคิดเกี่ยวกับ?" เลี้ยวไปตามทางเดินที่มีอยู่แล้วมาถึงที่ประตูห้อง Gui Wan หันหัวของเธอจะมองไปที่ลู Che. ลูเจ๊เบา ๆ จังหวะแก้มของเธอกระซิบ: ". Blusher แสงหยก" ผลักดันเปิดประตูเข้าแสงเทียนที่ด้านในของห้องพักได้ทันทีสดใสขึ้น, ผ้าม่านผ้าไหมผ้าปักดอก, พู่ของวังแก้วโคมไฟโยกโต๊ะเครื่องแป้งที่ทำจากไม้พะยูงแกะสลักทุกทักทายตา. การออกเครื่องประดับผมที่ช่วยให้ผมสีดำที่จะไหลลงร่างกาย Gui Wan เหมือนหมอกปกคลุมน้ำหมุนเวียนรอบเธอ "ดูเหมือนว่าสามีจริงๆ มีความชื่นชอบเป็นพิเศษกับดอกโบตั๋นเป็นต้นไม้ "แก้มนี้เป็นผลิตภัณฑ์สมุนไพรดอกโบตั๋นที่มีชื่อเสียงมากของมันได้ถูกส่งเข้าไปในอสังหาริมทรัพย์ในวันนี้. รอยยิ้มของเธอนี้จริงๆเป็นเหมือนปัดเป่าเมฆที่จะเห็นดวงอาทิตย์คำที่ไม่สามารถอธิบายถึงวิธีการ โดดเด่นและน่าชื่นชมสง่างามดังกล่าวเป็นลูเจ๊เงียบนาฬิกาของเธอที่ชัดเจนออกมางดงามมากเกินไป (ทำขึ้น) ผมยาวกระพือพร้อมกับความงามของเธอ. ยกเธอขึ้นวางเธอลงบนเตียงครอบคลุมของเธอกับผ้าห่มผ้าไหมที่ดูสนิทของเธอ ดวงตาของเธอจนเธอหายใจ settles เผยให้เห็นสถานะของการจมลงไปในการนอนหลับหวานและเพียงแล้วเขาไม่ปักหลักวางจูบที่แก้มของเธอด้วยคำพูดที่อ่อนนุ่มและเสียงหัวเราะต่ำ: "แก้มนี้แสงหยกตั้งแต่เมื่อผม การพูดของดอกโบตั๋นได้. "ไม่เต็มใจที่จะเป็นส่วนหนึ่งเขาซ้ำ ๆ มองเธอก่อนที่จะลุกขึ้นยืนเดินออกจากห้อง. รู้สึกเหมือนเขาเป็นเพียงในห้องพักสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้นเมื่อก้าวออกเขาไม่พบดวงจันทร์เป็น แล้วนั่งอยู่เหนือต้นไม้วิลโลว์. แม่บ้านเก่าและลู Sheng ยืนอยู่ที่ทางเข้าของลานรอลูเจ๊จะก้าวออกจากลานด้านที่สองของพวกเขาโค้งหัวของพวกเขาในการขอโทษ. "ผมได้ยินใครบางคนส่งหม้อ ดอกโบตั๋นต้นไม้วันนี้? "เสียงลึกถามลู Che เผยเย็นกัดภายในรอยยิ้มจาง ๆ ของเขา. " ใช่ "แม่บ้านเก่าต่อไปนี้ที่อยู่เบื้องหลังเขามุ่งหน้าไปทางห้องโถงอภิปราย" ได้ยินเจ้านายในหมู่ม้าจำนวนมากส่ง " " ใครไม่มาดามเห็นในวันนี้? "กุย Wan เป็นสักเท่าใดเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาอาจจะไม่ได้กล่าวถึงเรื่องนี้ แต่ได้แน่นอนตั้งข้อสังเกตไว้ภายใน. " นี่ ...... "หน้าผากเรียงรายไปด้วยเหงื่อแม่บ้านเก่าเฉียงคำตอบ" ท่านผู้หญิงไม่ออก ในขณะที่น้อยบางทีมันอาจจะเป็นเพียงคนเดียวที่จะชื่นชมดอกไม้โดยประตูด้านหน้า ...... ว่า " เสียงของเย็นเย้ยหยันตัดคำพูดของเขาลูเจ๊หันไปทางซ้ายของเขา" ลู Sheng! " ลู Sheng เงียบ ๆ จะใช้เวลาสองขั้นตอนข้างหน้า โดยไม่ต้องคำที่ใกล้ชิดต่อไปที่อยู่เบื้องหลัง. "วิธีการตรวจสอบไม่ไป?" " แต่น่าเสียดายที่ล้มเหลวในการบรรลุการสั่งซื้อ." คำตอบที่ดังสนั่นและมีพลัง. ****** ห้องที่เงียบสงบการศึกษาไปยังจุดที่หนึ่งยังสามารถได้ยินลดลงเข็ม ลูเจ๊นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานเป็นเวลานาน แต่อยู่ ๆ ก็ปล่อยให้ออกลากยาวออกถอนหายใจ: "คุณกำลังจะบอกว่าในท้ายที่สุดจะไม่มีการเคลื่อนไหว?" "ใช่ทั่วไปหลินประจำการที่ชายแดนเดือนที่ผ่านมานี้ เพียงจำนวนเล็ก ๆ ของกองกำลังป้องกันได้รับการระดมทั้งหมดภายในช่วงปกติ. "ลู Sheng ยืนตรงที่มีไม่ร่องรอยของหละหลวมในขณะที่เขาตอบ, รอยแผลเป็นที่น่ากลัวบนใบหน้าครึ่งหนึ่งของเขาที่ซ่อนอยู่ในเงามืด. " ประจำการที่ ชายแดน? มันอาจจะเป็นสงครามใกล้? "ลู Che มีร่องรอยของความสงสัยว่า" Nu กษัตริย์ผ่านไปสองเดือนที่ผ่านมานูเผ่าจะโยนในปัจจุบันเป็นความวุ่นวายกับการต่อสู้ภายในหลิน Rui En มีไม่จำเป็นต้องเป็นการส่วนตัวดูแลชายแดน ...... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้จะทราบว่า GUI วานไม่ได้อ่อนแอ แต่เขาเสมอโดยไม่รู้ตัว อยากจะทักเธออยู่ใต้ปีกของเขา กับสถานการณ์ปัจจุบันของความไม่แน่นอนนี้นายกรัฐมนตรีอสังหาริมทรัพย์น่าจะเป็นหีบในคลื่นที่วุ่นวาย ไม่ว่าโลกภายนอกจะดิ้นรนในการแข่งขันเปิดและซ่อนแผน ที่นี่ จะเป็นดอกไม้หอมและนกร้องเพลงตลอดไป ของเขาเปลี่ยนจากมือเป็นรูปเมฆ พลิกมือเพื่อสร้างฝน เป็นทั้งหมด แต่ในการแลกเปลี่ยนสำหรับมุม cosiness . ในตอนเช้ามืด เพื่อดู GUI วานเจ้าบ่าวตัวเองในด้านหน้าของกระจกตกแต่ง ทั้งภายในและนอกสนาม เห็นหัวเราะ GUI วานอู้อยู่ ทั้งชีวิตเมาใน trickeries เท่านั้น เขารู้ว่า การได้มาซึ่งอำนาจไม่ใช่เรื่องง่าย เสียก็แต่ภายในพริบตา" อะไรคือสามีคิดอะไรอยู่ " เปลี่ยนไปตามทางเดิน แล้วมาถึงที่ประตูห้อง GUI วานหันหัวไปมองลูเชลูเชค่อยๆลูบแก้มของเธอ กระซิบ : " blusher หยกแสง " ผลักเปิดบานประตูเข้ามา แสงสว่างขึ้น เทียน ภายในห้อง สดใสขึ้นมาทันที ผ้าไหม brocaded ผ้าม่าน , tassels ของโคมไฟแก้ววัง หวั่นไหว โต๊ะเครื่องแป้งที่ทำจากไม้แดงแกะสลักทั้งหมดทักทายตาเอาเครื่องประดับผม ช่วยให้เส้นผมสีดำที่ไหลลงเป็น GUI เหมือนหมอกปกคลุมร่างกายวานน้ำหมุนเวียนไปรอบ ๆเธอ " ดูเหมือนสามีจะชอบเป็นพิเศษกับโบตั๋นต้นไม้ , " แดงนี้เป็นผลิตภัณฑ์โบตั๋นต้นไม้ที่มีชื่อเสียงมากของมันได้ถูกส่งเข้าไปในบ้านวันนี้นี้รอยยิ้มของเธอเหมือนปัดเป่าเมฆเห็นตะวัน ไม่มีคำอะไรจะอธิบายวิธีการที่โดดเด่นและสง่างามน่าชื่นชมเช่น ลูเช อย่างเงียบ ๆนาฬิกาของเธอชัดเจนสง่างามมากเกินไป ( แต่งหน้า ) , ผมยาวสยายพร้อมกับความงามของเธอยกเธอขึ้น , วางเธอลงบนเตียง คลุมกับผ้าไหมผ้าห่มดูเธอปิดตาของเธอจนเธอหายใจนั้น เผยให้เห็นสภาพทรุดลงไปนอน หวาน และนั่นทำให้เขาปักหลักวางจูบบนแก้มเธอ ด้วยคำพูดและเสียงหัวเราะนุ่มน้อย : " แดง หยก แสง ตั้งแต่เมื่อฉันพูดของดอกโบตั๋น " อึกอัก ส่วนหนึ่งเขาซ้ำ ๆมองเธอ ก่อนที่จะลุกขึ้นยืนและเดินออกไปจากห้องรู้สึกเหมือนเขาเป็นเพียงห้องสำหรับเวลาสั้นๆ เท่านั้น เมื่อก้าวออกไปหาเขายังไง ดวงจันทร์ก็อยู่เหนือต้นไม้วิลโลว์แม่บ้านเก่าและลูเชงยืนอยู่ที่ทางเข้าสนาม รอลูเช ก้าวออกจากลานชั้นใน ทั้งสองก้มศีรษะของพวกเขาในการขอโทษ" ผมได้ยินเสียงใครบางคนส่งกระถางดอกโบตั๋นต้นไม้วันนี้ ? " เสียงทุ้มๆถาม ลูเช เผยรอยยิ้มจางๆ กัดเย็นภายในของเขา" ค่ะ " แม่บ้านเก่าตามหลังเขาไปอภิปราย ฮอลล์ " ได้ยินพระเจ้าท่ามกลางรถม้ามากมายส่ง " ." ใครที่ท่านเห็นในวันนี้ " กุ้ยวานคือใจลอยเล็กน้อย เขาอาจจะยังไม่กล่าวถึง แต่ได้ตั้งข้อสังเกตไว้ข้างใน" นี่ . . . . . . . " หน้าผากเรียงรายไปด้วยเหงื่อ เก่า แม่บ้านกระอ้อมกระแอ้มตอบ " คุณนายไปแล้วสักพัก บางทีก็แค่ชื่นชมดอกไม้ โดยประตูด้านหน้า . . . . . . . "เสียงเย็นพูดเยาะเย้ยตัดคำพูดของเขา ลูเชหันไปทางซ้ายของเขา " ลูเชง "ลูเชงใช้เวลาไปข้างหน้าสองก้าวอย่างเงียบๆ โดยไม่พูดอะไร อย่างใกล้ชิดต่อข้างหลัง" ทำไมไปสอบสวน ? "" แต่น่าเสียดายที่ล้มเหลวที่จะบรรลุคำสั่ง " เสียงสั่นและดันตอบ* * * * * *ห้องเรียนเงียบไปยังจุดหนึ่งที่สามารถได้ยินแม้แต่เสียงเข็มหล่น ลูเช นั่งอยู่ที่โต๊ะมานาน ก็ปล่อยยาววาดออกถอนหายใจ " เธอพูด สุดท้ายไม่มีการเคลื่อนไหว ? "" ใช่ หลินทั่วไปประจำการที่ชายแดน , เดือนที่ผ่านมา , เพียงจำนวนน้อยของกองกำลังป้องกัน ได้รับ mobilised ทั้งหมดภายในช่วงปกติ " ลูเชง ยืนตรง ไม่มีร่องรอยของความหย่อนเขาตอบ รอยแผลเป็นน่ากลัวบนใบหน้าของเขาครึ่งหนึ่งที่ซ่อนอยู่ในเงามืด" อยู่ชายแดน ? มันเป็นสงครามข ? " ลูเช มีร่องรอยของความสงสัย " นู๋ คิง ผ่านไปสองเดือน นู๋ เผ่ากำลังเกิดกลียุค มีการต่อสู้ภายใน หลินรุ่ยและไม่จำเป็นต้องมีบุคคลรับผิดชอบชายแดน . . . . . . . "