Destination leadership and destinat

Destination leadership and destination governance
Valente et al. (2014) analyze two Brazilian regional tourism organizations that operate in the
same geographical area, but are characterized by different governance models
(bureaucracy-led and market-led models). They identify four leadership capacities
(capacity to produce results, capacity to mobilize followers, articulation and
communication of goals and actions, articulation of roles and responsibilities) that
promote effective leadership. By applying these capacities to the two RTOs with different
governance models, they capture elements of the relationship between destination
governance and destination leadership: Hierarchical and bureaucracy-led governance
seems coupled with transactional and distributed leadership (Spillane et al., 2004), whereas
market governance has its strengths in transformational leadership (Avolio, 2007).
Beritelli and Bieger (2014) build on existing research on destination management and
governance, and develop a notion of systemic leadership. On the one hand they elaborate
on the distinction between destination governance and destination leadership. According to
them, destination governance emphasizes the importance of rules and organizations as a
coordination mechanism in tourist destinations; destination leadership switches the attention
to (collective) agency ‘‘through personal visions and motivation’’. On the other hand, they
discuss and empirically test the roles of collective trust and effective communication in
strengthening systemic leadership and influencing tourist destinations. Compared to trust
and communication, mutual understanding, interpersonal accessibility, and mutual
likeability seem to be less important in ensuring systemic destination leadership.
Slocum and Everett (2014) focus on the differences between a government-supported and
an industry-led governance of tourist destinations, and the associated allocation of
destination leadership among the various destination actors. Moreover, they highlight
connections between the adoption of market-based and resource-based destination
strategies and destination leadership. In detail, the authors investigate the recent changes in
British policy and their effects on destination management. They take the case of
Bedfordshire as an example to illustrate the consequences of the switch from
government-led to industry-led tourism development and marketing. This switch
prompted a transfer of the burden of tourism development from national and regional
levels to the local level, as well as from public to private funding. Additionally, a
market-based approach replaced the resource-based orientation. According to the authors,
the switch in governance has also disrupted power structures, and altered the leadership
towards those providing the most valuable resources (mainly funding). Under the new
governance system, strategies are predominantly informed by powerful industry
stakeholders (‘‘big business’’) rather than by a universal appraisal of the destination’s
resources or by small and medium-sized enterprises. To sum up, due to changes in
governance, leadership and power seem to have been restricted to a narrow business elite.
Destination leadership and network structure
Applying a network perspective to destination leadership, Zehrer et al. (2014) discuss
networked relationships among destination leaders (‘‘leadership networks’’). In a set of five
Alpine destinations, they investigate the persons enrolled, the fields covered, and the
specific characteristics exposed by such leadership networks. Additionally, they offer some
indications that illustrate a relationship between certain characteristics of leadership
networks and their influence on destination development. In this context, among others, the
importance of variety (in membership), efficiency and the existence of common long-term
goals emerge. What becomes evident from their study is that the main areas covered by
leadership networks comprise exchange of information and coordination of joint interest.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หัวข้อความเป็นผู้นำและปลายทางการกำกับ
Valente ตอัล (2014) การวิเคราะห์ทั้งสององค์กรการท่องเที่ยวในภูมิภาคบราซิลที่ดำเนินงานในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์
เดียวกัน แต่มีลักษณะที่แตกต่างกันรูปแบบการกำกับ
(ระบบราชการนำและรูปแบบการตลาดที่นำ) พวกเขาระบุสี่ขีดความสามารถในการเป็นผู้นำ
(ความสามารถในการสร้างผลงานความสามารถในการระดมสาวกประกบและ
การสื่อสารของเป้าหมายและการกระทำการประกบของบทบาทและความรับผิดชอบ) ที่
ส่งเสริมความเป็นผู้นำที่มีประสิทธิภาพ โดยการใช้ความสามารถเหล่านี้ในสองที่แตกต่างกันด้วย RTOS
รูปแบบการปกครองที่พวกเขาจับองค์ประกอบของความสัมพันธ์ระหว่างสถานที่
กำกับและปลายทางเป็นผู้นำ: ลำดับชั้นและระบบราชการนำการกำกับ
ดูเหมือนว่าคู่กับการทำธุรกรรมและการกระจายความเป็นผู้นำ (spillane และคณะ. 2004) ในขณะที่ตลาดการกำกับ
มีจุดแข็งในการเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง (avolio, 2007).
beritelli และ Bieger (2014) สร้างในการวิจัยที่มีอยู่ในการบริหารจัดการสถานที่และ
ปกครอง และพัฒนาความคิดของการเป็นผู้นำระบบ บนมือข้างหนึ่งที่พวกเขาทำอย่างละเอียด
เกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างการกำกับหัวข้อและความเป็นผู้นำปลายทาง ตาม
พวกเขากำกับหัวข้อเน้นความสำคัญของกฎระเบียบและองค์กรที่เป็นกลไกการประสานงาน
ในสถานที่ท่องเที่ยว; สวิทช์เป็นผู้นำหัวข้อความสนใจที่จะ
(รวม) หน่วยงาน'' ผ่านวิสัยทัศน์ส่วนบุคคลและแรงจูงใจ'' ในทางกลับกันพวกเขา
หารือและสังเกตุทดสอบบทบาทของความไว้วางใจร่วมกันและการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพในการเสริมสร้างความเป็นผู้นำ
ระบบและสถานที่ท่องเที่ยวที่มีอิทธิพลต่อ เมื่อเทียบกับความไว้วางใจ
และการสื่อสารความเข้าใจร่วมกันระหว่างการเข้าถึงและร่วมกัน
likeability ดูเหมือนจะมีความสำคัญน้อยในการสร้างความมั่นใจในความเป็นผู้นำหัวข้อระบบ.
สโลคัมและ EVERETT (2014) มุ่งเน้นไปที่ความแตกต่างระหว่างรัฐบาลสนับสนุนและ
กำกับดูแลอุตสาหกรรมนำสถานที่ท่องเที่ยวและการจัดสรรที่เกี่ยวข้องของความเป็นผู้นำ
หัวข้อในหมู่นักแสดงสถานที่ต่างๆ นอกจากนี้พวกเขาเน้น
การเชื่อมต่อระหว่างการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมของการตลาดที่ใช้ทรัพยากรและปลายทางตาม
กลยุทธ์และความเป็นผู้นำปลายทาง ในรายละเอียดผู้เขียนตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงล่าสุดในอังกฤษ
นโยบายและผลกระทบของพวกเขาในการจัดการสถานที่ พวกเขาใช้เวลากรณี
Bedfordshire เป็นตัวอย่างเพื่อแสดงให้เห็นผลกระทบของการเปลี่ยนจาก
รัฐบาลจะนำไปสู่​​การพัฒนาอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวนำและการตลาด สวิตช์นี้
รับแจ้งการโอนภาระของการพัฒนาการท่องเที่ยวจากชาติและระดับภูมิภาค
ระดับในระดับท้องถิ่นรวมทั้งจากประชาชนในการระดมทุนของภาคเอกชน นอกจากนี้
วิธีการตลาดที่ใช้แทนที่การวางแนวของทรัพยากรที่ใช้ ตามที่ผู้เขียน,
สวิทช์ในการกำกับดูแลยังกระจัดกระจายโครงสร้างอำนาจและการเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง
ต่อผู้ให้บริการที่มีทรัพยากรที่มีคุณค่ามากที่สุด (ส่วนใหญ่ระดมทุน) ใหม่ภายใต้ระบบการกำกับ
,กลยุทธ์จะได้รับแจ้งส่วนใหญ่โดยอุตสาหกรรมที่มีประสิทธิภาพ
ผู้มีส่วนได้เสีย (ธุรกิจขนาดใหญ่'''') มากกว่าโดยการประเมินสากลของ
ทรัพยากรปลายทางหรือโดยการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม เพื่อสรุปผลเนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงในการกำกับ
ความเป็นผู้นำและอำนาจดูเหมือนจะได้รับการ จำกัด ยอดธุรกิจแคบ.
หัวข้อความเป็นผู้นำและโครงสร้างเครือข่าย
การใช้มุมมองของเครือข่ายที่จะเป็นผู้นำปลายทาง zehrer ตอัล (2014) หารือเกี่ยวกับความสัมพันธ์กับเครือข่าย
ในหมู่ผู้นำหัวข้อ ('' เป็นผู้นำเครือข่าย'') ในชุดของห้า
สถานที่อัลไพน์พวกเขาตรวจสอบบุคคลที่เข้าเรียนสาขาครอบคลุมและ
ลักษณะเฉพาะที่เปิดเผยโดยเครือข่ายความเป็นผู้นำดังกล่าว นอกจากนี้พวกเขามีบาง
ตัวชี้วัดที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะบางอย่างของการเป็นผู้นำเครือข่าย
และอิทธิพลของพวกเขาในการพัฒนาสถานที่ ในบริบทนี้หมู่คน
ความสำคัญของความหลากหลาย (ในการเป็นสมาชิก) ที่มีประสิทธิภาพและการดำรงอยู่ของระยะยาว
เป้าหมายร่วมกันออกมา สิ่งที่จะกลายเป็นที่เห็นได้ชัดจากการศึกษาของพวกเขาคือการที่พื้นที่หลักที่ครอบคลุมโดย
เครือข่ายความเป็นผู้นำประกอบด้วยการแลกเปลี่ยนข้อมูลและการประสานงานที่น่าสนใจร่วมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปลายทางเป็นผู้นำและการบริหารปลายทาง
al. et วาเลนเต้ (2014) วิเคราะห์องค์กรการท่องเที่ยวภูมิภาคบราซิลสองที่มีใน
พื้นที่ทางภูมิศาสตร์เดียวกัน แต่มีลักษณะรูปแบบการกำกับดูแลแตกต่างกัน
(รุ่น นำข้าราชการ และ นำตลาด) พวกเขาระบุกำลังนำ 4
(กำลังการผลิตผลลัพธ์ การระดมลูกศิษย์ วิคิวลาร์ และ
สื่อสารเป้าหมาย และการดำเนินการ วิคิวลาร์ของบทบาทและความรับผิดชอบ) ที่
ส่งเสริมความเป็นผู้นำที่มีประสิทธิภาพ โดยใช้กำลังเหล่านี้ RTOs สองพร้อม
ภิบาลรุ่น จะรวบรวมองค์ประกอบของความสัมพันธ์ระหว่างปลายทาง
บรรษัทภิบาลและปลายทางเป็นผู้นำ: กำกับดูแลตามลำดับชั้น และ นำข้าราชการ
ดู coupled กับทรานแซคชัน และการกระจายภาวะผู้นำ (Spillane et al., 2004), ในขณะที่
กำกับดูแลตลาดมีจุดแข็งของภาวะผู้นำ (Avolio, 2007) .
Beritelli และ Bieger (2014) สร้างวิจัยจัดการปลายทางที่มีอยู่ และ
ภิบาล และพัฒนาแนวคิดของความเป็นผู้นำระบบการ คง จะอธิบาย
บนความแตกต่างระหว่างการบริหารปลายทางและปลายทางเป็นผู้นำ ตาม
พวกเขา ปลายทางกำกับดูแลกิจการเน้นความสำคัญของกฎและองค์กรเป็นความ
กลไกประสานงานในสถานที่ท่องเที่ยว นำปลายสลับความสนใจ
ให้หน่วยงาน (รวม) ''ผ่านวิสัยทัศน์ส่วนบุคคลและแรงจูงใจ '' ในทางกลับกัน พวกเขา
อภิปราย และบทบาทของรวมความน่าเชื่อถือและการสื่อสารมีประสิทธิภาพในการทดสอบ empirically
ระบบภาวะผู้นำที่เข้มแข็ง และมีอิทธิพลต่อการท่องเที่ยว เปรียบเทียบกับใจ
และสื่อสาร เข้าใจ เข้าถึงมนุษยสัมพันธ์ และหน่วย
likeability ดูเหมือนจะสำคัญน้อยลงในระบบปลายทางเป็นผู้นำ
Slocum และเอ (2014) เน้นความแตกต่างระหว่างรัฐบาลได้สนับสนุน และ
การกำกับดูแลอุตสาหกรรมนำสถานที่ท่องเที่ยว และการปันส่วนเกี่ยวข้อง
ปลายทางเป็นผู้นำในหมู่นักแสดงปลายทางต่าง ๆ นอกจากนี้ พวกเขาเน้น
เชื่อมต่อระหว่างการรับปลายทาง ตามทรัพยากร และ ตามตลาด
ปลายทางเป็นผู้นำและกลยุทธ์การ รายละเอียด ผู้เขียนตรวจสอบเปลี่ยนแปลงล่าสุด
อังกฤษนโยบายและผลการจัดการปลายทาง ใช้กรณีของ
เบดฟอร์ดเชอร์เป็นตัวอย่างการแสดงผลของสวิตช์จาก
รัฐบาลนำไปพัฒนานำอุตสาหกรรมท่องเที่ยวและการตลาด สวิตช์นี้
ให้การโอนย้ายภาระของการพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติและภูมิภาค
ระดับระดับท้องถิ่น เช่นเดียว กับจากสาธารณะถึงทุน นอกจากนี้ การ
วิธีการตลาดที่ใช้แทนการวางแนวที่ใช้ทรัพยากร ตามผู้เขียน,
สลับปกครองยังโครงสร้างอำนาจระหว่างสองวัน และเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง
ต่อผู้ให้คุณค่าทรัพยากร (เงินทุนส่วนใหญ่) ภายใต้ใหม่
ระบบกำกับดูแลกิจการ กลยุทธ์ส่วนใหญ่จะทราบ โดยอุตสาหกรรมที่มีประสิทธิภาพ
เสีย (''บิ๊กธุรกิจ '') แทน การประเมินสากลของปลายทาง
ทรัพยากร หรือวิสาหกิจขนาดเล็ก และ ขนาดกลาง รวม เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงใน
กำกับดูแล เป็นผู้นำ และพลังที่ดูเหมือนจะ มีการจำกัดยอดธุรกิจแคบเป็นการ
โครงสร้างภาวะผู้นำและเครือข่ายปลายทาง
ใช้มุมมองเครือข่ายปลายทางเป็นผู้นำ Zehrer et al. (2014) หารือ
บนเครือข่ายความสัมพันธ์ระหว่างผู้นำปลาย (''ผู้นำข่าย '') ในชุดของห้า
สถานที่อัลไพน์ พวกเขาตรวจสอบบุคคลลงทะเบียน ครอบคลุม ฟิลด์และ
ลักษณะเฉพาะที่แสดง โดยเครือข่ายผู้นำดังกล่าว นอกจากนี้ พวกเขานำเสนอบางส่วน
บ่งชี้ที่แสดงความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะบางอย่างของผู้นำ
เครือข่ายและอิทธิพลในการพัฒนาปลายทาง ในบริบทนี้ หมู่คนอื่น ๆ การ
ความสำคัญของความหลากหลาย (เป็นสมาชิก), ประสิทธิภาพ และการดำรงอยู่ของระยะยาวทั่วไป
ประตูออก ที่ชัดเจนจากการศึกษาเป็นพื้นที่หลักที่ครอบคลุมโดย
เครือข่ายผู้นำประกอบด้วยการแลกเปลี่ยนข้อมูลและประสานงานที่น่าสนใจร่วม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปลายทางและความเป็นผู้นำด้านการกำกับดูแลกิจการปลายทาง
valente et al . ( 2014 )วิเคราะห์สององค์กรการท่องเที่ยวใน ภูมิภาค ของนักเตะบราซิลที่ทำงานในพื้นที่ทาง ภูมิศาสตร์ เหมือนกันที่
ซึ่งจะช่วยแต่มีลักษณะแตกต่างกันการกำกับดูแลกิจการโดยรุ่น
(รุ่นระบบราชการ - LED และตลาด - LED ) ความเป็นผู้นำที่ระบุสี่ความจุ
(ความสามารถในการรองรับในการผลิตผลความสามารถที่จะระดมผู้ติดตามข้อต่อและ
การสื่อสารและการดำเนินการเป้าหมายข้อต่อของบทบาทและความรับผิดชอบ)ที่
ซึ่งจะช่วยส่งเสริมความเป็นผู้นำอย่างมี ประสิทธิภาพ โดยการใช้ความจุของเหล่านี้ไปยังสองข้อเท็จจริงเหล่านี้ที่มีรูปแบบแตกต่างกันแต่การกำกับดูแลกิจการ
ซึ่งจะช่วยถ่าย ภาพ องค์ประกอบของความสัมพันธ์ระหว่างผู้นำปลายทาง
การกำกับดูแลกิจการและปลายทางการกำกับดูแลกิจการตามลำดับและระบบราชการ - LED
ดูเหมือนจะประกอบด้วยการทำรายการและการเผยแพร่ความเป็นผู้นำ( spillane et al . 2004 )ในขณะที่การกำกับดูแลกิจการ
ตลาดที่มีจุดแข็งของยากไร้ด้อยโอกาสให้เปลี่ยนแปลงไปสู่ความเป็นผู้นำทางด้านใน( avolio 2007 )..
beritelli และ bieger ( 2014 )ในการสร้างงานวิจัยที่มีอยู่ในการจัดการปลายทางและ
การกำกับดูแลกิจการและพัฒนาความคิดอย่างเป็นระบบของความเป็นผู้นำ บนมือข้างหนึ่งที่ใช้ความพยายามอย่างหนัก
ตามมาตรฐานในความแตกต่างระหว่างความเป็นผู้นำด้านการกำกับดูแลกิจการปลายทางและปลายทาง. ตาม
ซึ่งจะช่วยให้การกำกับดูแลกิจการปลายทางเน้นความสำคัญขององค์กรและเป็นกลไกการ
ซึ่งจะช่วยประสานงานในจุดหมายปลายทางเพื่อการท่องเที่ยวระดับความเป็นผู้นำปลายทางจะสลับให้ความสนใจที่
ซึ่งจะช่วยในการ(เป็นหมู่คณะ)หน่วยงานของ"ผ่านวิสัยทัศน์ส่วนตัวและแรงบันดาลใจ" อีกด้านหนึ่งที่พวกเขา
ตามมาตรฐานร่วม อภิปราย เกี่ยวกับการทดสอบข้อเขียนและบทบาทที่ได้รับความไว้วางใจร่วมกันและการสื่อสารที่มี ประสิทธิภาพ ในความเป็นผู้นำอย่างเป็นระบบ
ซึ่งจะช่วยสร้างความเข้มแข็งและจุดหมายปลายทางเพื่อการท่องเที่ยวอิทธิพลต่อ เมื่อเทียบกับความน่าเชื่อถือ
ซึ่งจะช่วยการสื่อสารและการทำความเข้าใจกันและกันมนุษยสัมพันธ์ความสามารถในการเข้าถึงและร่วมกัน
likeability ดูเหมือนจะมีความสำคัญน้อยในการช่วยให้ความเป็นผู้นำด้านปลายทางอย่างเป็นระบบ.
slocum และ Everett ( 2014 )เน้นไปที่ความแตกต่างระหว่างรัฐบาล - สนับสนุนและ
ซึ่งจะช่วยให้การกำกับดูแลกิจการอุตสาหกรรม - ไฟ LED ของจุดหมายปลายทางเพื่อการท่องเที่ยวและการจัดสรรที่เกี่ยวข้องของความเป็นผู้นำ
ปลายทางในหมู่นักแสดงปลายทางต่างๆ ยิ่งไปกว่านั้นห้องพักให้ไฮไลต์
ซึ่งจะช่วยการเชื่อมต่อระหว่างการใช้ความเป็นผู้นำปลายทาง
กลยุทธ์และปลายทางตลาดและทรัพยากรที่ใช้ ในทุกรายละเอียดผู้เขียนได้ทำการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในช่วงที่ผ่านมานโยบาย
อังกฤษและผลกระทบที่มีต่อการจัดการปลายทาง พวกเขาจะกรณีของ
bedfordshire เป็นตัวอย่างเพื่อแสดงให้เห็นถึงผลที่เกิดขึ้นจากการเปลี่ยนจากการตลาดและการพัฒนาการท่องเที่ยว
รัฐบาล - นำไปสู่อุตสาหกรรม - led สวิตช์นี้
ซึ่งจะช่วยให้การโอน ภาระ ในการพัฒนาการท่องเที่ยวจากระดับชาติและระดับ ภูมิภาค
ซึ่งจะช่วยให้ระดับท้องถิ่นและจากประชาชนในการสนับสนุนทางการเงินส่วนตัว. นอกจากนี้ยังใช้วิธีการ
ตลาดที่เปลี่ยนแนวทรัพยากรที่ใช้ ตามผู้เขียนที่
สวิตช์ที่อยู่ในการกำกับดูแลกิจการมีประสบโครงสร้างอำนาจและการเปลี่ยนแปลงความเป็นผู้นำที่
ไปยังผู้ที่ให้แหล่งมีคุณค่ามากที่สุดที่(ส่วนใหญ่เป็นการสนับสนุนทางการเงิน)
อยู่ ภายใต้ ระบบการกำกับดูแลกิจการใหม่กลยุทธ์มีโดดเด่นทราบโดยทรงพลังอุตสาหกรรม
ซึ่งจะช่วยผู้มีส่วนได้เสีย("ธุรกิจขนาดใหญ่")มากกว่าโดยประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทยสากลของ' sdestination ที่
ทรัพยากรหรือโดยบริษัทขนาดเล็กและขนาดกลาง - ขนาดใหญ่ จำนวนเงินได้เนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลง
ซึ่งจะช่วยในการกำกับดูแลกิจการพลังงานและความเป็นผู้นำมีการจำกัดแคบลงในโครงสร้างธุรกิจที่ดีเยี่ยม.
ปลายทางและความเป็นผู้นำด้านเครือข่าย
การใช้มุมมองเครือข่ายเป็นผู้นำปลายทาง zehrer et al . ( 2014 )ความสัมพันธ์หารือ
เครือข่ายผู้นำปลายทาง("เครือข่ายความเป็นผู้นำ") ในชุดของปลายทางแบบเทือกเขาแอลป์ที่ห้า
ซึ่งจะช่วยตรวจสอบบุคคลที่ได้ลงทะเบียนฟิลด์ที่มีหลังคาและ
เฉพาะโดยเครือข่ายความเป็นผู้นำนั้น นอกจากนี้ยังจัดให้บริการบางส่วน
ตามมาตรฐานเครื่องหมายที่แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะบางอย่างของความเป็นผู้นำด้านเครือข่ายและมีอิทธิพลต่อ
ซึ่งจะช่วยในการพัฒนาของปลายทาง ในบริบทนี้ท่ามกลางผู้อื่น
ความสำคัญของความหลากหลาย(ในการเป็นสมาชิก)ที่มี ประสิทธิภาพ และการมีอยู่ของเป้าหมายระยะยาว
ทั่วไปปรากฏออกมา สิ่งที่จะเห็นได้ชัดจากการศึกษาของตนคือที่พื้นที่หลักที่ปกคลุมด้วย
ความเป็นผู้นำเครือข่ายประกอบด้วยอัตราแลกเปลี่ยนและการประสานงานของข้อมูลของความสนใจร่วมกัน