Both M.macrocopa and B. thailandens

Both M.
macrocopa and B. thailandensis were able
to reduce levels of chlorophyll a over 80%,
which was more effective than in natural
water bodies where daily grazing by
crustaceans produced reductions of 2–21%
of the chlorophyll (Pyr and Pace, 1992). In
the experiment, the zooplankton was more
efficient, but this was possibly because they
were present in higher densities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมตร ทั้ง
macrocopa และ thailandensis เกิดมีความสามารถ
ลดระดับคลอโรฟิลล์เอมากกว่า 80%,
ซึ่งมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าในธรรมชาติ
น้ำร่างกายทุกวัน grazing โดย
ครัสเตเชียผลิตลด 2 – 21%
ของคลอโรฟิลล์ (Pyr และก้าว 1992) ใน
ทดลอง zooplankton ถูกเพิ่มเติม
มีประสิทธิภาพ แต่นี้อาจจะเนื่องจากพวกเขา
แสดงในความหนาแน่นสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้ง M.
macrocopa และ B. thailandensis ก็สามารถ
ที่จะลดระดับของคลอโรฟิลกว่า 80%
ซึ่งเป็นที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าในธรรมชาติ
แหล่งน้ำที่เลี้ยงทุกวันโดย
กุ้งที่ผลิตลด 2-21%
ของคลอโรฟิล (Pyr และ Pace 1992 ) ใน
การทดลองแพลงก์ตอนสัตว์ได้มากขึ้น
ที่มีประสิทธิภาพ แต่นี้อาจจะเป็นเพราะพวกเขา
มีอยู่ในความหนาแน่นสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยและ B . thailandensis ทั้ง M .

สามารถลดระดับปริมาณกว่า 80 %
ซึ่งมีประสิทธิภาพมากกว่าในธรรมชาติ
น้ำที่ทุกวันโดยสัตว์แทะเล็ม
ผลิต ( 2 – 21 %
ของคลอโรฟิลล์ ( pyr และก้าว , 1992 ) ใน
การทดลองสัตว์มากขึ้น
ที่มีประสิทธิภาพ แต่นี้อาจจะเพราะ
อยู่ในความหนาแน่นสูง