Lee Hyun trained his body daily at

Lee Hyun trained his body daily at Ahn Hyun Do’s dojo.

Lee Hyun’s distinctly divided, toned muscles that lacked excess fat, his physical strength, and endurance grew stronger every day. While experiencing the training from hell from 4 different training instructors for 30 minutes each, Lee Hyun’s body was becoming a weapon.

“Even a sharp sword is completely useless in the hands of a dull person. If you don’t even have complete control over your body, then you can forget about holding a sword. Though the training is rough, it’s a process that’s required to wield the blade.”

Lee Hyun faithfully followed Jung Il Hun’s harsh lecture. He endured the hell training without a single complaint.

It was to the point that the instructors consulted amongst themselves.

“Isn’t the training intensity too strong?”
“If we keep going like this, will he not say that he’ll quit?”

“Even I don’t know. Since Master told us to do it, he must have something in mind.”

“That’s probably true, right?”
“Though occasionally he really doesn’t have any ideas…”
“…”

As Lee Hyun tamed his body, he perceived the feeling that his true skills were being strengthened.

If his body was solidified, then his mental strength would be boosted.

The willpower that formed if he passed the arduous training!

When he completed a session of hell training with the instructors, he would take a break while drinking the tea Ahn Hyun Do gave him.

“It’s ginseng tea.”
“Thank you, Master.”

Lee Hyun gulped down the ginseng tea.

He was thirsty, but it was so that he could drink another cup of the healthy tea!

Ahn Hyun Do spoke after pouring him another cup of the ginseng tea.

“Is the training not hard?”

“It’s doable.”

“Yes. That’s praiseworthy. With that attitude, you should be able to progress further. How is the rest of your life?”

“My life?”

“I’m talking about your own life. I’m talking about how your life is.”

After a moment of thought, Lee Hyun nodded.

“It is good.”
“Good? What’s good?”

“Grandmother is receiving her treatment well, and my little sister is going to school well. As am I…”

Lee Hyun briefly hesitated and spoke.

“There are no big grievances in my life.”

In the difficult days, eating and living had been the biggest worry.

Although there were times when he wasn’t able to get treatment when he was sick, now he was even able to save a fair amount of money. As he played Royal Road he was able to buy the things they needed, so there weren’t many elements that grieved him.

Ahn Hyung Do shook his head.

“Is that not literally your everyday life?”
“…”
“Are you satisfied with your current life?”

“Yes.”
Lee Hyun answered easily.

The school studies were a little tiresome and bothersome, but apart from that he was getting the things he wanted, so he was living contentedly.

“It’s perfect right now. I’m even going to university, my little sister is studying well too, and Grandmother is recovering her health…”

Ahn Hyun Do asked abruptly.
“Then what is the work you want to do.”

“…The work I want to do?”

“Whether it’s a goal you had since you were young, or there must have been some work that you wanted to do.”

Lee Hyun was momentarily silent.

He had lived these days for his sister’s sake.

As he slept at night, there were times when he’d feared the day to come. The years when he worried while he ate, things such as what he would do after the hunger disappeared.

Without hope, he had lived while despairing.

If there had been no responsibility to support his family, he might have been able to throw down an extreme decision sooner.

Now his little sister was grown up, and she was even going to school on the scholarship she’d received. Grandmother’s big surgery was over and she was waiting to recover as well.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลีฮยอนฝึกร่างกายของเขาทุกวันฝึกอาห์นฮยอน Do'sลีฮยอนอย่างเห็นได้ชัด แบ่ง กล้ามเนื้อกระชับที่ขาดไขมันส่วนเกิน ความแข็งแรงทางกายภาพ และความอดทนเพิ่มขึ้นแข็งแกร่งทุกวัน ในขณะที่ประสบการฝึกจากนรกจากผู้สอนในการฝึกอบรมแตกต่างกัน 4 30 นาที ลีฮยอนร่างกายได้กลายเป็น อาวุธ"แม้คมดาบได้ประโยชน์ทั้งหมดในมือของบุคคลที่น่าเบื่อ ถ้าคุณไม่ได้ควบคุมร่างกายของคุณ แล้วคุณสามารถลืมเกี่ยวกับการถือดาบ แม้ว่าการฝึกจะหยาบ มันเป็นกระบวนการที่มีต้องควงใบมีด"ลีฮยอน faithfully ตามบรรยายรุนแรง Jung Il Hun เขาทนฝึกนรก โดยร้องเรียนเดี่ยวมันเป็นจุดที่ผู้สอนขอคำปรึกษาหมู่ตัวเอง"ไม่ได้ฝึกความเข้มแข็งเกินไป""ถ้าเราให้บ้างเช่นนี้ จะเขาไม่พูดว่า เขาจะเลิก""แม้ฉันไม่รู้ ตั้งแต่หลักบอกเราทำได้ เขาต้องมีอะไรในใจ""ก็คงจริง ขวา""แม้ว่าบางครั้งเขาจริง ๆ ไม่ได้คิด..."“…”เป็นลีฮยอน tamed ร่างกายของเขา เขามองเห็นความรู้สึกที่ว่า ทักษะที่แท้จริงของเขามีกำลังความเข้มแข็งถ้าร่างกายของเขาถูกหล่อ แล้วพลังจิตของเขาจะสามารถเพิ่มขึ้นWillpower ที่เกิดขึ้นถ้าเขาผ่านการฝึกที่ลำบากเมื่อเซสชันการฝึกนรกกับผู้สอนเสร็จเขา เขาจะหยุดพักขณะดื่มชาอาห์น Hyun ทำให้เขา"มันของชาโสม""ขอบคุณ หลัก"ลีฮยอน gulped ลงชาโสมกำลังกระหายน้ำ แต่ก็เพื่อให้สามารถดื่มชาเพื่อสุขภาพอีกถ้วยพูดที่อาห์น Hyun ทำหลังจากเทชาโสมอีกถ้วยเขา"คือการฝึกไม่ยาก"มันเป็น doable""ใช่ นั่นคือ praiseworthy กับทัศนคตินั้น คุณควรจะดำเนินการต่อไป วิธีคือส่วนเหลือของชีวิตของคุณ"ชีวิตของฉัน""ฉันพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตของคุณเอง ฉันพูดคุยเกี่ยวกับวิธีชีวิตของคุณ"หลังจากช่วงเวลาของความคิด ลีฮยอนพยักหน้า"ได้ดี""ดี คืออะไรดี"ยายได้รับการรักษาของเธอดี และน้องน้อยจะไปโรงเรียนด้วยกัน เป็นฉัน... "ลีฮยอน hesitated และพูดสั้น ๆ"ได้ไม่ข้อร้องทุกข์ใหญ่ในชีวิตของฉัน"ในวันที่ยาก กิน และอยู่อาศัยได้รับความกังวลที่ใหญ่ที่สุดแม้ว่าจะมีเวลาเมื่อไม่ได้รับการรักษาเมื่อป่วย ตอนนี้เขาได้บันทึกจำนวนเงินที่ยุติธรรม เป็นเล่นรอยัลถนนสามารถซื้อสิ่งที่จำเป็น พวกเขาจึงไม่มีองค์ประกอบมากมายที่ grieved เขาอาห์น Hyung ทำจับศีรษะของเขา"ไม่ที่แท้จริงของชีวิต"“…”"คุณพอใจกับชีวิตปัจจุบันของคุณหรือไม่""ใช่"ลีฮยอนตอบง่าย ๆศึกษาโรงเรียนน่าเบื่อเล็กน้อย และ bothersome แต่นอกจากนั้น เขาได้รับในสิ่งที่เขาต้องการ เพื่อเขาอยู่ contentedly"ไม่ว่าจะขณะนี้ ฉันแม้จะไปมหาวิทยาลัย เรียนน้องน้อยดีเกินไป และยายกำลังกู้คืนข้อมูลสุขภาพของเธอ..."อาห์น Hyun ทำถามทันที"แล้วอะไรคืองานที่ต้องทำ"“… งานอยากทำหรือไม่""ไม่ว่าจะเป็นเป้าหมาย ได้เนื่องจากคุณตอนเด็ก ๆ หรือต้องมีบางงานที่คุณต้องการที่จะทำ"ลีฮยอนเงียบข้ามได้เขามีอยู่วันนี้สำหรับ sake ของน้องขณะที่เขานอนหลับในเวลากลางคืน มีครั้งเมื่อเขาได้กลัววันมา ปีเมื่อเขากังวลในขณะที่เขากิน สิ่งต่าง ๆ เช่นสิ่งที่เขาทำหลังหิวหายไปไม่ มีความหวัง เขามีอยู่ในขณะที่ despairingถ้ามีการไม่รับผิดชอบเพื่อสนับสนุนครอบครัวของเขา เขาอาจได้รับสามารถโยนลงตัดสินใจมากความเร็วตอนนี้ น้องน้อยได้เติบโตขึ้น และเธอได้ไปโรงเรียนในทุนการศึกษาที่เธอได้รับ ได้ผ่าตัดใหญ่ของยาย และเธอถูกรอกู้เหมือนกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลีฮยอนได้รับการฝึกฝนร่างกายของเขาทุกวันที่โดโจอานฮยอนอย. ลีฮยอนแบ่งชัดเจนกล้ามเนื้อกระชับที่ขาดไขมันส่วนเกิน, ความแข็งแรงทางกายภาพของเขาและความอดทนเริ่มแข็งแรงทุกวัน ในขณะที่พบการฝึกอบรมจากนรก 4 จากอาจารย์ผู้สอนการฝึกอบรมที่แตกต่างกันเป็นเวลา 30 นาทีในแต่ละร่างกายลีฮยอนได้กลายเป็นอาวุธ. "แม้ดาบคมไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์อยู่ในมือของคนที่น่าเบื่อ หากคุณไม่ได้มีการควบคุมอย่างสมบูรณ์ของร่างกายของคุณแล้วคุณสามารถลืมเกี่ยวกับการถือครองดาบ แม้ว่าการฝึกอบรมเป็นหยาบก็เป็นกระบวนการที่จำเป็นในการควงใบมีดที่. "ลีฮยอนจุงนับถือตามIl บรรยายรุนแรงของฮุน เขาทนการฝึกอบรมนรกโดยไม่ต้องมีการร้องเรียนเดียว. มันเป็นไปยังจุดที่อาจารย์ให้คำปรึกษาในหมู่ตัวเอง. "ไม่ได้เป็นความเข้มของการฝึกอบรมแรงเกินไป?" "ถ้าเราเก็บไปเช่นนี้เขาจะไม่พูดว่าเขาจะลาออกจาก ? "" แม้ผมไม่ทราบว่า ตั้งแต่ปริญญาโทบอกกับเราว่าจะทำมันเขาจะต้องมีบางสิ่งบางอย่างในใจ. "" นั่นอาจเป็นจริงใช่มั้ย? "" แม้ว่าบางครั้งเขาจริงๆไม่ได้มีความคิดใด ๆ ... "" ... "ในขณะที่ลีฮยอนtamed ร่างกายของเขาเขารับรู้ รู้สึกว่าทักษะที่แท้จริงของเขาได้รับการเสริมสร้างความเข้มแข็ง. หากร่างกายของเขาถูกหล่อแล้วแรงใจของเขาจะถูกผลักดัน. จิตตานุภาพที่เกิดขึ้นถ้าเขาผ่านการฝึกอบรมลำบาก! เมื่อเขาจบเซสชั่นของการฝึกอบรมนรกกับอาจารย์เขาจะใช้เวลา ทำลายในขณะที่ดื่มชาอานฮยอนทำให้เขา. "มันชาโสม." "ขอบคุณโท." ลีฮยอนกลืนน้ำลายลงชาโสม. เขาเป็นคนที่กระหายน้ำ แต่มันก็เพื่อที่เขาจะดื่มจากถ้วยของชาที่มีสุขภาพดีอีก ! Ahn Do Hyun พูดหลังจากที่เขาเทถ้วยชาโสมอีก. "ก็คือการฝึกอบรมไม่ยาก?" ". มันเป็นไปได้" "ใช่ นั่นคือการสรรเสริญ มีทัศนคติที่คุณควรจะสามารถที่จะก้าวหน้าต่อไป เป็นวิธีการที่ส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณได้หรือไม่ "" ชีวิตของฉัน? "" ผมกำลังพูดถึงชีวิตของคุณเอง ผมกำลังพูดถึงเกี่ยวกับวิธีชีวิตของคุณคือ. "หลังจากช่วงเวลาของความคิด, ลีฮยอนพยักหน้า." มันเป็นสิ่งที่ดี. "" ดี? มีอะไรดี? "" คุณยายจะได้รับการรักษาของเธออย่างดีและน้องสาวคนเล็กของฉันคือการไปโรงเรียนกัน ในฐานะที่เป็นฉัน ... "ลีฮยอนลังเลในเวลาสั้นๆ และพูด." ไม่มีความคับข้องใจที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตของฉัน. "ในวันที่ยากลำบาก, การรับประทานอาหารและการใช้ชีวิตที่ได้รับความกังวลที่ใหญ่ที่สุด. แม้ว่าจะมีบางครั้งที่เขาไม่สามารถที่จะได้รับการรักษา เมื่อเขาป่วยตอนนี้เขาก็ยังสามารถที่จะบันทึกจำนวนเงินที่ยุติธรรมของเงิน ในขณะที่เขาเล่นถนนหลวงเขาก็สามารถที่จะซื้อสิ่งที่พวกเขาต้องการเพื่อให้มีไม่องค์ประกอบหลายอย่างที่ทำให้เขาเสียใจ. อานฮยองทำส่ายหัว. "นั่นคือไม่ได้อย่างแท้จริงในชีวิตประจำวันของคุณ?" "... " "คุณพอใจ กับชีวิตในปัจจุบันของคุณ? "" ใช่. "ลีฮยอนตอบได้อย่างง่ายดาย. การศึกษาโรงเรียนเป็นที่น่าเบื่อและน่ารำคาญเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่นอกเหนือจากที่เขาได้รับในสิ่งที่เขาต้องการเพื่อให้เขามีชีวิตสมถะ." มันเป็นเรื่องที่สมบูรณ์แบบในขณะนี้ ฉันได้ไปมหาวิทยาลัยน้องสาวคนเล็กของฉันคือการศึกษาเป็นอย่างดีและยายมีการฟื้นตัวสุขภาพของเธอ ... "Ahn Do Hyun ถามทันที." แล้วสิ่งที่เป็นผลงานที่คุณต้องการจะทำ. "" ... การทำงานที่ฉันต้องการจะทำอย่างไร ? "" ไม่ว่าจะเป็นเป้าหมายที่คุณมีเมื่อคุณเป็นเด็กหรือต้องมีการทำงานบางอย่างที่คุณอยากจะทำ. เป็น "ลีฮยอนก็เงียบชั่วขณะ. เขามีชีวิตอยู่ในวันนี้เพื่อประโยชน์ของน้องสาวของเขา. ในขณะที่เขานอนหลับอยู่ในเวลากลางคืน มีบางครั้งที่เขาจะกลัวว่าวันที่จะมา ปีที่ผ่านมาเมื่อเขากังวลในขณะที่เขากินสิ่งต่างๆเช่นสิ่งที่เขาจะทำหลังจากที่ความหิวหายไป. โดยไม่ต้องหวังว่าเขายังมีชีวิตอยู่ในขณะที่สิ้นหวัง. หากมีการได้รับความรับผิดชอบที่จะสนับสนุนครอบครัวของเขาเขาอาจจะได้รับสามารถที่จะโยนลง การตัดสินใจที่เร็วมาก. ตอนนี้น้องสาวคนเล็กของเขาได้เติบโตขึ้นและเธอก็ได้ไปโรงเรียนทุนการศึกษาที่เธอได้รับ การผ่าตัดใหญ่ยายของถูกกว่าและเธอกำลังรอที่จะกู้คืนได้เป็นอย่างดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลีฮยอนฝึกร่างกายของเขาทุกวัน ที่อันฮยอนทำ Dojo

ลีฮยอนอย่างชัดเจนแบ่ง , กระชับกล้ามเนื้อที่ไร้ไขมันส่วนเกิน ความแข็งแรงทางกายภาพของเขาและความทนทานแข็งแกร่งขึ้นทุกๆวัน ในขณะที่ประสบการฝึกงานจากนรกจากผู้สอนการฝึกอบรมที่แตกต่างกัน 4 เป็นเวลา 30 นาทีแต่ละร่างของลีฮุนเป็นอาวุธ

" แม้แต่ ดาบคมจะไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์ในมือของคนโง่ หากคุณไม่ได้มีการควบคุมที่สมบูรณ์มากกว่าร่างกายของคุณ แล้วคุณจะลืมถือดาบ ถึงแม้ว่าการฝึกจะขรุขระ เป็นกระบวนการที่ต้องใช้ดาบ "

ลีฮยอนตามความนับถือ จัง อิล โด ฮุน แข็งกร้าว บรรยาย เขาอดทนกันฝึก

โดยไม่บ่นสักคำมันเป็นจุดที่อาจารย์ปรึกษากันเอง

" ไม่ฝึกความแข็งแกร่งหรอ ? "
" ถ้าเราทำแบบนี้ เขาจะไม่กล่าวว่า เขาจะลาออก "

" ฉันอาจจะไม่รู้ ตั้งแต่อาจารย์บอกเราทำ เขาต้องมีอะไรในใจ . . . "

" มันก็อาจจะจริงนะ ใช่มั้ย ? "
" แม้บางครั้งเขาไม่ได้มีความคิดใด ๆ . . . . . . . "
"

" . . . . . . .ขณะที่ ลี ฮุน เชื่องแล้ว ร่างกายของเขา เขารับรู้ความรู้สึกที่ทักษะที่แท้จริงของเขาได้ถูกเพิ่ม

ถ้าร่างกายของเขาก็แข็งแล้ว ความแข็งแรงของจิตใจของเขาจะเพิ่มขึ้น .

กำลังใจที่เกิดขึ้น ถ้าเขาผ่านการฝึกอบรมยาก !

เมื่อเขาเสร็จสมบูรณ์เซสชันของนรกฝึกกับอาจารย์ เขาจะหยุดพักในขณะที่ดื่มชาอันฮยอนทำให้เค้า

" มันเป็นชาโสม "
" ขอบคุณ ท่าน "

ลีฮยอนกินโสมชา

ก็หิวน้ำ แต่ก็เพื่อที่เขาจะได้ดื่มอีกถ้วยของชาสุขภาพ

อันฮยอนพูดหลังจากที่เทเขาอีกถ้วยของชาโสม

" คือ ฝึกไม่ยาก "

" มันเป็น doable "

" ครับ ที่น่าสรรเสริญ ด้วยทัศนคติแบบนี้ คุณควรจะสามารถที่จะก้าวหน้าต่อไป แล้วส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณ ? "

" ชีวิตของฉัน ?"

" ฉันพูดเกี่ยวกับชีวิตของคุณเอง ฉันพูดเกี่ยวกับวิธีชีวิตของคุณ . "

หลังจากช่วงเวลาของความคิด ลีฮยอนพยักหน้า

" มันดี "
" ดี ? มีอะไรดี ? "

" คุณยายได้รับการรักษาอย่างดี และน้องสาวไปโรงเรียนด้วย ฉัน . . . . . . . "

ลีฮยอนสั้นลังเลและพูด

" ไม่มีทุกข์ใหญ่ในชีวิตของฉัน . "

ในยากวันการรับประทานอาหารและการใช้ชีวิตมีความกังวลที่ใหญ่ที่สุด

แม้ว่ามีบางครั้งเมื่อเขาไม่สามารถได้รับการรักษาเมื่อเขาป่วย ตอนนี้เขายังสามารถที่จะบันทึกจำนวนเงินที่ยุติธรรมของเงิน ในฐานะที่เป็นเขาเล่นพระ ถนน เขาก็สามารถที่จะซื้อสิ่งที่พวกเขาต้องการ ดังนั้น มีไม่หลายองค์ประกอบที่ทุกข์เขา

อันพี่ส่ายหัว

" ไม่ได้หมายชีวิตของคุณทุกวัน ? "

" . . . . . . . "" คุณพอใจกับชีวิตของคุณตอนนี้ ? "

" ใช่ "
ลีฮยอนตอบได้อย่างง่ายดาย .

โรงเรียนการศึกษาน้อยน่าเบื่อและน่ารำคาญ แต่นอกเหนือจากนั้นเขาได้รับสิ่งที่เขาต้องการ เขาก็ใช้ชีวิตสมถะ

" มันสมบูรณ์แบบแล้ว ฉันกำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย น้องจะเรียนได้ดีด้วย และคุณย่าฟื้นสุขภาพของเธอ . . . . . . . "

อันฮยอนถามทันที
" แล้วอะไรคืองานที่คุณต้องการจะทำ "

" . . . . . . . งานที่ผมต้องทำ ? "

" ไม่ว่าจะเป็นเป้าหมายที่คุณมีเมื่อคุณเป็นเด็ก หรือต้องมีงานบางอย่างที่คุณต้องการจะทำ . "

ลีฮยอนเงียบไปชั่วขณะ

เขาใช้ชีวิตทุกวันนี้เห็นแก่น้องสาว

ตอนที่เขานอนตอนกลางคืน มีครั้งเมื่อเขา คงกลัวว่าวันที่จะมา ปีเมื่อเขากังวลในขณะที่เขากินเรื่องอะไรเขาจะทำหลังจากความหิวหายไป

ไม่มีความหวัง เขาได้อาศัยอยู่ในขณะที่สิ้นหวัง .

ถ้าไม่ได้มีความรับผิดชอบที่จะสนับสนุนครอบครัวของเขา เขาอาจได้รับสามารถที่จะโยนลงในการตัดสินใจที่รุนแรงกว่านี้

ตอนนี้น้องสาวของเขาเติบโตขึ้น เขาจะโรงเรียนในทุนที่เธอได้รับคุณย่าผ่าตัดใหญ่เสร็จ เธอรอที่จะหายเหมือนกัน