The Dakar Rally, a long and dangero

The Dakar Rally, a long and dangerous race, is famous for breaking both humans and machines. One driver rolled his car down a and broke his shoulder. Another drove through a war zone where a bomb exploded under his car. Others have been in sand, swept away by rivers, shot at, or lost for days.

The first Dakar Rally was organized by French driver Thierry Sabine. After driving through the conditions of Africa’s Sahara desert in 1977, Sabine decided that car races should include adventure and danger. In December 1978, Sabine and drivers for 182 cars and gathered for the first rally. They began the race in central Paris and traveled through the Sahara to Dakar, Senegal, in West Africa. The drivers faced more than 6,000 miles (almost 10,000 kilometers) of mountains, , and snakes, Most of the racers crashed, got lost, or dropped out because their vehicles . Only 74 cars and motorcycles reached Dakar on January 14, 1979.

The Dakar route changes every year but always goes through some of Earth’s deadliest terrain. Navigating through this is a big challenge. The race lasts more than two weeks and is divided into one-day sections. Each evening officials hand out road books for the next day’s section. The book gives only general information, such as the day’s , places to pass along the way, some basic , and warnings about danger spots. The driver and his or her team have to figure out to the destination. Detailed maps and normal GPS systems are not allowed. The driver on going as fast as possible. Meanwhile, a navigator in the passenger seat looks for , such as hills or unusual rocks, and chooses a route. Most landmarks are not in the road book, so a has to rely on experience and make good guesses.

Getting lost is serious. In 1982, a driver named Mark Thatcher in the Sahara after his car broke down about 25 miles (about 40 km) off the route. Rescuers were to find him fast because Thatcher was the son of Britain’s prime minister. Six days later, a search team found him and his two . They were still alive but very thirsty.

At first, all Dakar’s cars were “production” vehicles, models that an ordinary person could buy at a car . Now the Dakar is divided into groups for many different kinds of vehicles. One group is still only for production cars, most of which are familiar SUVs . Teams are allowed to make a few changes to the cars, but production vehicles may not be turned into super-cars. They must still be basically like the cars available at the local Honda or Ford or Volkswagen dealership. Most change that are allowed relate to the tough Dakar terrain. Some teams put in strong for rocky ground or strong rubber around doors and windows to keep out sand. Teams may engines to get power in thin mountain are. Most drivers a system to control air pressure in the tires by simply pushing a button.

In 2008, armed rebels in Mauritania threatened to kill or kidnap racers, so an Africa became dangerous even for the Dakar Rally. Therefore, in 2009, the race moved to another , South America. Racers bounced over sharp rock in Argentina and hot stuck in Chile’s Atacama , the driest place on Earth. They drove twice across the Andes Mountains at about 10,000 feet (3,000) above sea level. At those heights, drivers and car engines both to get enough oxygen. Even in its new home, the Dakar Rally still beat about half of the racers. In 2009, 178 cars started the race, and only 91 crossed the finish line.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดาการ์แรลลี่การแข่งขันที่ยาวนานและอันตรายเป็นที่มีชื่อเสียงสำหรับการทำลายทั้งมนุษย์และเครื่องจักร หนึ่งขับรถของเขารีดลงและยากจนไหล่ของเขา อีกขับรถผ่านเขตสงครามที่ระเบิดระเบิดใต้ท้องรถของเขา คนอื่น ๆ ได้รับในทรายกวาดไปตามแม่น้ำยิงหรือหายไปสำหรับวัน. ครั้งแรกดาการ์แรลลี่จัดขึ้นโดยคนขับฝรั่งเศส Thierry ซาบีน หลังจากขับรถผ่านเงื่อนไขของแอฟริกาทะเลทรายซาฮาราในปี 1977 ที่ซาบีนตัดสินใจว่ารถแข่งควรจะรวมถึงการผจญภัยและอันตราย ในเดือนธันวาคมปี 1978 ซาบีนและคนขับรถ 182 คันและรวมตัวกันเพื่อการชุมนุมครั้งแรก พวกเขาเริ่มการแข่งขันในใจกลางกรุงปารีสและเดินทางผ่านทะเลทรายซาฮาราไปดาการ์, เซเนกัลในแอฟริกาตะวันตก คนขับรถที่ต้องเผชิญกับกว่า 6,000 ไมล์ (เกือบ 10,000 กิโลเมตร) ของภูเขาและงูส่วนใหญ่เหนื่อยหอบตกได้หายไปหรือหลุดออกไปเพราะรถของพวกเขา เพียง 74 รถยนต์และรถจักรยานยนต์ดาการ์ถึงวันที่ 14 มกราคม 1979 เส้นทางดาการ์เปลี่ยนแปลงทุกปี แต่ไม่เสมอไปผ่านบางส่วนของภูมิประเทศพรึงของโลก การนำทางผ่านนี้เป็นความท้าทายใหญ่ การแข่งขันเป็นเวลากว่าสองสัปดาห์และมีการแบ่งออกเป็นส่วนหนึ่งวัน เจ้าหน้าที่ตอนเย็นแต่ละมือออกหนังสือถนนส่วนในวันถัดไป หนังสือเล่มนี้จะช่วยให้ข้อมูลทั่วไปเท่านั้นเช่นวัน, สถานที่ที่จะผ่านพร้อมวิธีการพื้นฐานบางอย่างและคำเตือนเกี่ยวกับจุดอันตราย คนขับรถและทีมงานของเขาหรือเธอต้องคิดออกไปยังปลายทาง รายละเอียดแผนที่และระบบจีพีเอสตามปกติไม่ได้รับอนุญาต คนขับรถว่าจะไปให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ขณะที่นาวิเกเตอร์ในที่นั่งผู้โดยสารจะมองหาเช่นเนินเขาหรือก้อนหินที่ผิดปกติและเลือกเส้นทาง สถานที่สำคัญส่วนใหญ่ไม่ได้อยู่ในหนังสือเล่มถนนเพื่อให้มีการอาศัยประสบการณ์และทำให้คาดเดาที่ดี. หลงเป็นเรื่องรุนแรง ในปี 1982 คนขับชื่อมาร์คแทตเชอร์ในทะเลทรายซาฮาร่าหลังจากที่รถของเขายากจนลงประมาณ 25 ไมล์ (ประมาณ 40 กิโลเมตร) เส้นทาง เจ้าหน้าที่หน่วยกู้ภัยได้ไปหาเขาอย่างรวดเร็วเพราะแทตเชอร์เป็นบุตรชายของนายกรัฐมนตรีของสหราชอาณาจักร หกวันต่อมาทีมค้นหาพบเขาและสองคนของเขา พวกเขายังคงมีชีวิตอยู่ แต่กระหายน้ำมาก. ตอนแรกทุกคันดาการ์เป็น "การผลิต" ยานพาหนะรูปแบบที่คนธรรมดาสามารถหาซื้อได้ที่รถ ตอนนี้ดาการ์แบ่งออกเป็นกลุ่มที่แตกต่างกันจำนวนมากของยานพาหนะ กลุ่มหนึ่งที่ยังคงเป็นเพียงสำหรับการผลิตรถยนต์ซึ่งส่วนใหญ่เป็นรถยนต์ SUV ที่คุ้นเคย ทีมงานได้รับอนุญาตให้ทำการเปลี่ยนแปลงบางอย่างกับรถยนต์ แต่การผลิตรถยนต์อาจจะไม่ได้กลายเป็นรถซุปเปอร์ พวกเขายังคงต้องเป็นพื้นเช่นรถยนต์ที่มีอยู่ในฮอนด้าในประเทศหรือฟอร์ดหรือโฟล์คสวาเก้นเป็นตัวแทนจำหน่าย การเปลี่ยนแปลงส่วนใหญ่ที่ได้รับอนุญาตที่เกี่ยวข้องกับภูมิประเทศที่ยากลำบากดาการ์ บางทีมวางในที่แข็งแกร่งสำหรับพื้นหินหรือยางที่แข็งแกร่งรอบประตูและหน้าต่างเพื่อให้ออกจากทราย ทีมอาจเครื่องยนต์จะได้รับอำนาจในภูเขามีบาง ขับรถส่วนใหญ่ระบบการควบคุมความดันอากาศในยางโดยเพียงแค่กดปุ่ม. ในปี 2008 กลุ่มกบฏติดอาวุธในประเทศมอริเตเนียขู่ว่าจะฆ่าหรือลักพาตัวเหนื่อยหอบดังนั้นแอฟริกากลายเป็นอันตรายแม้สำหรับดาการ์แรลลี่ ดังนั้นในปี 2009, การแข่งขันย้ายไปยังอีกทวีปอเมริกาใต้ เหนื่อยหอบเด้งกว่าร็อคที่คมชัดในอาร์เจนตินาและร้อนติดอยู่ในชิลี Atacama, สถานที่ที่วิเศษสุดบนโลก พวกเขาขับรถเป็นครั้งที่สองในเทือกเขาแอนดีที่ประมาณ 10,000 ฟุต (3,000 บาท) เหนือระดับน้ำทะเล ที่ระดับความสูงเหล่านั้นคนขับรถและเครื่องยนต์ทั้งสองจะได้รับออกซิเจนเพียงพอ แม้จะอยู่ในบ้านใหม่ที่ดาการ์แรลลี่ยังคงตีประมาณครึ่งหนึ่งของเหนื่อยหอบ ในปี 2009, 178 คันเริ่มการแข่งขันและมีเพียง 91 ข้ามเส้นชัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดาการ์ แรลลี่ เป็นเวลานาน และอันตราย เชื้อชาติ มีชื่อเสียงสำหรับการทำลายทั้งมนุษย์และเครื่องจักร หนึ่งไดรเวอร์รีดรถของเขาลงและยากจนไหล่ของเขา คนอื่นขับรถผ่านเขตสงคราม ที่ระเบิดในรถของเขา คนอื่น ๆได้รับในทราย กวาดไปตามแม่น้ำ ยิง หรือ หายไปหลายวันแรลลี่ดาการ์ครั้งแรกจัดขึ้นโดยคนขับฝรั่งเศส Thierry ซาบีน หลังจากที่ขับรถผ่านเงื่อนไขของแอฟริกาทะเลทรายซาฮาราใน 1977 , ซาบีน ตัดสินใจ ว่า การแข่งขันรถควรรวมการผจญภัยและอันตราย ในเดือนธันวาคมปี 1978 ซาบีนและไดรเวอร์สำหรับ 182 คัน และรวบรวมการชุมนุมก่อน เขาเริ่มการแข่งขันใน ปารีสและเดินทางผ่านทะเลทรายซาฮาราในดาการ์ , เซเนกัล , แอฟริกาใต้ ไดรเวอร์ที่ต้องเผชิญมากกว่า 6000 ไมล์ ( เกือบ 10 , 000 กิโลเมตร ) ของภูเขา และงู ที่สุดของนักแข่งตก หลงทาง หรือลาออก เพราะยานพาหนะของพวกเขา เพียง 74 รถยนต์และรถจักรยานยนต์มาถึงเวียงจันทน์เมื่อ 14 มกราคม 2522ดาการ์เส้นทางมีการเปลี่ยนแปลงทุกปี แต่มักจะไปผ่านบางส่วนของโลกที่อันตรายที่สุด สภาพภูมิประเทศ นำทางผ่านนี้เป็นความท้าทายใหญ่ การแข่งขันที่กินเวลานานกว่า 2 สัปดาห์ และแบ่งเป็นส่วนหนึ่งวัน แต่ละมือเจ้าหน้าที่เย็นออกถนนหนังสือสำหรับส่วนของวันถัดไป หนังสือเล่มนี้จะช่วยให้เพียงข้อมูลทั่วไป เช่น วันที่ สถานที่ ผ่านตลอดทาง บางขั้นพื้นฐานและการเตือนจุดอันตราย คนขับรถและทีมงานของเขาหรือเธอ ต้อง คิด ออก ไปยังปลายทาง แผนที่รายละเอียดและระบบ GPS ปกติไม่ได้รับอนุญาต ขับไปให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ขณะที่ เนวิเกเตอร์ ในที่นั่งผู้โดยสารดู เช่น ภูเขาหิน หรือผิดปกติและเลือกเส้นทาง สถานที่สำคัญมากที่สุดไม่ได้อยู่ในถนนหนังสือ ดังนั้น ต้องอาศัยประสบการณ์ และทำให้ดี เดาเอาหลงจริงจัง ในปี 1982 , คนขับรถชื่อมาร์คแทตเชอร์ในซาฮารา หลังจากรถของเขายากจนลงประมาณ 25 ไมล์ ( 40 กิโลเมตร ) ปิดเส้นทาง หน่วยกู้ภัยพบเขาอย่างรวดเร็วเพราะแทตเชอร์เป็นบุตรชายของนายกรัฐมนตรีของสหราชอาณาจักร . 6 วันต่อมา ทีมค้นหาได้พบเขา และเขาสองคน พวกเขายังมีชีวิตอยู่ แต่อย่างกระหายตอนแรกรถดาการ์ทั้งหมดเป็นยานพาหนะ " การผลิต " แบบที่คนธรรมดาสามารถซื้อรถได้ ตอนนี้่จะแบ่งออกเป็นกลุ่มสำหรับหลายชนิดของยานพาหนะ กลุ่มหนึ่งที่ยังคงเป็นเพียงสำหรับการผลิตรถยนต์ซึ่งส่วนใหญ่เป็น SUVs ที่คุ้นเคย ทีมจะได้รับอนุญาตให้เปลี่ยนแปลงบางอย่างให้กับรถ แต่การผลิตรถอาจจะกลายเป็นรถยนต์ซูเปอร์ พวกเขายังต้องเหมือนกับรถยนต์ที่มีอยู่ในท้องถิ่น ฮอนด้า หรือ ฟอร์ด โฟล์คสวาเกน หรือเป็นตัวแทนจำหน่าย ส่วนใหญ่เปลี่ยนที่ได้รับอนุญาตที่เกี่ยวข้องกับภูมิประเทศ่ยาก ทีมงานบางส่วนให้แข็งแรง สำหรับพื้นหินหรือแข็งแรง ยางรอบประตูและหน้าต่างเพื่อให้พ้นจากทราย . ทีมอาจเครื่องยนต์ที่จะได้รับพลังงานในบางภูเขามี ไดรเวอร์มากที่สุดระบบเพื่อควบคุมความดันอากาศในยาง โดยเพียงแค่กดปุ่มใน 2008 , อาวุธกบฏในประเทศมอริเตเนีย ขู่จะฆ่า หรือลักพาตัว เหนื่อยหอบ ดังนั้นแอฟริกากลายเป็นอันตรายสำหรับดาการ์ชุมนุม ดังนั้น ในปี 2009 การแข่งขันย้ายไปอื่น อเมริกาใต้ เหนื่อยหอบ เด้งกว่าคมหินในอาร์เจนตินาและชิลีร้อนติดใน Atacama , วิเศษสุดสถานที่บนโลก พวกเขาขับรถสองครั้งข้ามเทือกเขาแอนดีสภูเขาประมาณ 10 , 000 ฟุต ( 3 , 000 ) เหนือระดับน้ำทะเล ที่ความสูงนั้น ไดรเวอร์ และเครื่องยนต์รถทั้งสองได้รับออกซิเจนเพียงพอ แม้แต่ในบ้านใหม่ , ดาการ์ชุมนุมยังชนะประมาณครึ่งหนึ่งของรถแข่ง ใน 2009 , 178 คัน เริ่มแข่งขัน และเพียง 91 ผ่านเส้นชัย