George smile to himselfThis is goin

George smile to himself
This is going to be easy
He took out his knife and started to pry off the lid. He worked carefully, prying each nail loose so he was finished
He’d made it halfway around when he heard a strange sound.
The hair on his arms prickled.
It was the same feeling he’d had night of the panther, that someone – or something - was wathching him
George stared at the create, his heart pounding.
And before he could even take a breath, something leaped out of the shadows and pushed him to the ground.
George looked up, half expecting to see a mummy rising out of the crate, her arms reaching for George’s throat.
What he saw almost as horrifying.
It was a man with glittering blue eyes and scar running down the side of his face.
He grabbed George’s knife out of his hand. The man was small, but very strong.
“ I’ll take this, “ he said, admiring it. Then he looked George up and down.
“So,” the man said. “ Trying to fill your pockets with some first class loot?”
George realized he must be a robber. George had caught him in the act!
“ Uh, no, I’m…”
The man pointed to George’s boots. “Which trunk did you steal those from? Cost more than a third class ticket , I’d say .”
George shook his head. “I got them in London,” he said, and too late realized he’d made a mistake.
“Ah, a prince from first class,” the man said with a hearty laugh. “Just down here for a little thrill? What’s your name?
“George,” said George softly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จอร์จรอยยิ้มให้กับตัวเอง
นี้จะเป็นเรื่องง่ายที่
เขาเอามีดออกมาของเขาและเริ่มที่จะแงะฝาปิด เขาทำงานอย่างระมัดระวัง prying เล็บแต่ละหลวมเพื่อให้เขาเสร็จ
เขาต้องการทำให้มันเป็นครึ่งหนึ่งทั่วเมื่อเขาได้ยินเสียงแปลก ๆ .
ขนบนแขนของเขา prickled.
มันเป็นความรู้สึกเดียวกับที่เขาต้องการมีคืนวันที่เสือดำที่ใครบางคน - หรือสิ่งที่ - ถูก wathching เขา
. จอร์จจ้องที่สร้างหัวใจของเขาเต้น
. และก่อนที่เขาจะยังสามารถใช้ลมหายใจเป็นสิ่งที่กระโดดออกมาจากเงามืดและผลักเขาลงไปที่พื้น
จอร์จมองขึ้นครึ่งหนึ่งคาดว่าจะเห็นแม่ออกที่เพิ่มขึ้น ลังที่แขนของเธอถึงคอของจอร์จ.
สิ่งที่เขาเห็นเกือบจะเป็นที่น่ากลัว.
มันเป็นคนที่มีตาสีฟ้าระยิบระยับและแผลเป็นวิ่งลงด้านข้างของใบหน้าของเขา.
เขาคว้ามีดของจอร์จออกจากมือของเขา ชายคนนั้นมีขนาดเล็ก
แต่แข็งแรงมาก. "ฉันจะใช้เวลานี้" เขากล่าวชื่นชมมัน จากนั้นเขาก็มองจอร์จขึ้นและลง.
"ดังนั้น" คนกล่าวว่า "พยายามที่จะเติมเงินในกระเป๋าของคุณด้วยของขวัญชั้นแรกหรือไม่?"
จอร์จตระหนักว่าเขาจะต้องเป็นโจร จอร์จได้จับเขาในการกระทำ!
"เอ่อไม่มีฉัน ... "
คนชี้ไปที่รองเท้าของจอร์จ "ซึ่งลำต้นไม่คุณขโมยเหล่านั้นมาจากไหน? ค่าใช้จ่ายมากกว่าตั๋วชั้นสามผมว่า. "
จอร์จส่ายหัว "ฉันได้พวกเขาในกรุงลอนดอน" เขากล่าวและสายเกินไปตระหนักว่าเขาต้องการทำผิดพลาด.
"อาเจ้าชายจากชั้นแรก" ชายกล่าวพร้อมกับหัวเราะมากมาย "เพียงแค่ลงที่นี่สำหรับความตื่นเต้นน้อย? ชื่อของคุณคืออะไร?
"จอร์จ" จอร์จกล่าวว่าเบา ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จอร์จยิ้มให้ตัวเอง
มันง่ายนิดเดียว
เขาเอามีดของเขาและเริ่มที่จะแงะฝาออก เขาทำงานอย่างสอดรู้สอดเห็น แต่ละเล็บหลุด ก็เลยเสร็จ
เขาทำให้มันครึ่ง เมื่อเขาได้ยินเสียงแปลกๆ
ผมบนแขนหนาม .
มันเหมือนกัน รู้สึกเค้าจะคืนของเสือดำที่บางคนหรือบางสิ่ง ) - wathching เขา
จอร์จ จ้องไปที่สร้างหัวใจของเขาเต้นแรง
และ ก่อนที่เขาจะใช้ลมหายใจอย่างที่กระโดดออกมาจากเงามืดและผลักเขาลงกับพื้น
จอร์จมองครึ่งคิดว่าจะเจอมัมมี่ขึ้นมาจากลัง เธอเอื้อมแขน คอ จอร์จ
สิ่งที่เขาเห็นเกือบเป็นน่ากลัว .
มันเป็นผู้ชายที่มีดวงตาสีฟ้าแวววาว และแผลเป็นที่ใช้ลงด้านข้างของใบหน้าของเขา .
เขาคว้าของจอร์จ มีดออกจากมือของเขา ผู้ชายตัวเล็ก แต่แข็งแรงมาก
" ฉันเอานี่ " เขากล่าวชื่นชม แล้วเขาดูจอร์จขึ้นและลง .
" แล้ว " เขากล่าว " พยายามที่จะกรอกกระเป๋าของคุณกับบางชั้นแรก loot "
จอร์จ ตระหนักว่าเขาจะต้องเป็นโจร จอร์จจับเขาในการกระทำ !
" เอ่อ . . . ไม่ ฉัน . . . . . . . . " ชายชี้
จอร์จ รองเท้าบูท" ซึ่งท้ายรถคุณขโมยมันมาจากไหน? แพงกว่าตั๋วชั้นสาม ผมจะพูดว่า "
จอร์จ ส่ายหน้า " ฉันมีพวกเขาในลอนดอน , " เขากล่าวว่า , และสายตระหนักว่าเขาทำผิดพลาด .
" อ๊ะ เจ้าชายจากชั้น " ชายผู้นั้นกล่าวพร้อมกับหัวเราะชื่นมื่น " เพิ่งมาตื่นเต้นเล็กน้อย เธอชื่ออะไร ?
" จอร์จกล่าวว่า " จอร์จ เบาๆ