Pop art is an art movement that eme

Pop art is an art movement that emerged in the mid-1950s in Britain and the late 1950s in the United States.[1] Among the early artists that shaped the pop art movement were Eduardo Paolozzi and Richard Hamilton in Britain, and Robert Rauschenberg and Jasper Johns in the United States. Pop art presented a challenge to traditions of fine art by including imagery from popular culture such as advertising and news. In pop art, material is sometimes visually removed from its known context, isolated, and/or combined with unrelated material.[1][2] The concept of "pop art" refers not as much to the art itself as to the attitudes behind the art.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศิลปะป๊อปเป็นศิลปะการเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นในช่วงกลางทศวรรษ 1950 ในสหราชอาณาจักรและปลายปี 1950 ในประเทศสหรัฐอเมริกา. [1] ในบรรดาศิลปินในช่วงต้นที่มีรูปทรงการเคลื่อนไหวของศิลปะป๊อปเป็น Eduardo Paolozzi และริชาร์ดแฮมิลตันในสหราชอาณาจักรและโรเบิร์ต Rauschenberg และ แจสเปอร์จอห์นส์ในประเทศสหรัฐอเมริกา ศิลปะป๊อปนำเสนอความท้าทายให้กับขนบธรรมเนียมประเพณีของศิลปะโดยรวมทั้งภาพจากการเพาะเลี้ยงที่นิยมเช่นการโฆษณาและการข่าว ในงานศิลปะป๊อป, วัสดุที่บางครั้งจะถูกลบออกสายตาจากบริบทที่เป็นที่รู้จักของโดดเดี่ยวและ / หรือรวมกับวัสดุที่ไม่เกี่ยวข้อง. [1] [2] แนวคิดของ "ศิลปะป๊อป" หมายถึงไม่มากให้กับงานศิลปะตัวเองเป็นทัศนคติที่อยู่เบื้องหลัง ศิลปะ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ป๊อปอาร์ตคือศิลปะในการเคลื่อนไหวที่ออกมา - ในอังกฤษและในปลายปี 1950 ในสหรัฐอเมริกา . [ 1 ] ในช่วงที่ศิลปิน Pop Art มีรูปเคลื่อนไหว และเอดูอาร์โด้ paolozzi ริชาร์ด แฮมิลตัน ในอังกฤษ และ โรเบิร์ต และ แจสเปอร์จอห์นเราในสหรัฐอเมริกาศิลปะที่นำเสนอความท้าทายที่ประเพณีของศิลปะโดยรวมจินตภาพจากวัฒนธรรมที่เป็นที่นิยม เช่น โฆษณาและข่าว ในศิลปะป๊อป , วัสดุบางครั้งสายตาออกจากของรู้จักบริบท , แยก , และ / หรือรวมกับวัสดุที่ไม่เกี่ยวข้อง . [ 1 ] [ 2 ] แนวคิดของ " ศิลปะ " ไม่ได้หมายถึงมากเพื่อศิลปะตัวเองเป็นทัศนคติหลังปะ
.