Floating-point types in VHDL are us

Floating-point types in VHDL are used to represent real numbers. Mathematically speaking,
there is an infinite number of real numbers within any interval, so it is not possible
to represent real numbers exactly on a computer. Hence floating-point types are only an
approximation to real numbers. The term “floating point” refers to the fact that they are
represented using a mantissa part and an exponent part. This is similar to the way in which
we represent numbers in scientific notation.
Floating-point types in VHDL conform to IEEE Standard 754 or 854 for floating-point
computation and are represented using at least 64 bits. This gives approximately 15 decimal
digits of precision, and a range of approximately –1.8E+308 to +1.8E+308. An implementation
may choose to use a larger representation, providing correspondingly greater
precision or range. There is a predefined floating-point type called real, which includes
the greatest range allowed by the implementation’s floating-point representation. In most
implementations, this will be the range of the IEEE 64-bit double-precision representation.
We define a new floating-point type using a range-constraint type definition. The simplified
syntax rule for a floating-point type definition is

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิดข้อมูลเลขทศนิยมใน VHDL ที่ใช้เพื่อแสดงตัวเลขจำนวนจริง พูดทางคณิตศาสตร์เป็นจำนวนอนันต์ของจำนวนจริงภายในช่วงเวลาใด ๆ ดังนั้นเป็นไปไม่ได้แสดงจำนวนจริงทุกประการบนคอมพิวเตอร์ ดังนั้น ชนิดข้อมูลเลขทศนิยมจะเท่าตัวประมาณการตัวเลขจำนวนจริง คำ "ลอยจุด" หมายถึงความจริงที่ว่าพวกเขาจะแสดงการใช้ mantissa ส่วนหนึ่งและส่วนหนึ่งยก นี้จะคล้ายกับวิธีการที่เราเป็นตัวแทนตัวเลขในสัญกรณ์วิทยาศาสตร์ชนิดข้อมูลเลขทศนิยมใน VHDL ให้สอดคล้องกับมาตรฐาน IEEE 754 หรือ 854 สำหรับทศนิยมการคำนวณและมีแสดงการใช้น้อย 64 บิต ให้ประมาณ 15 ทศนิยมหลักของความแม่นยำ และช่วงประมาณ – 1.8E + 308 การ + 1.8E + 308 การใช้งานอาจเลือกใช้การแสดงขนาดใหญ่ ให้มากขึ้นตามลำดับความแม่นยำหรือช่วง มีการกำหนดชนิดข้อมูลเลขทศนิยมเรียกว่าจริง ซึ่งรวมถึงช่วงต้น ๆ ที่อนุญาต โดยการดำเนินการข้อมูลเลขทศนิยมแสดง ในส่วนใหญ่ใช้งาน นี้จะเป็นช่วงของการแสดงความแม่นยำสอง IEEE 64 บิตเรากำหนดชนิดข้อมูลเลขทศนิยมใหม่โดยใช้คำนิยามชนิดข้อจำกัดช่วง การประยุกต์กฎไวยากรณ์สำหรับคำนิยามของชนิดทศนิยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเภทลอยจุดใน VHDL ที่ใช้แทนตัวเลขจริง ศาสตร์การพูด
มีจำนวนอนันต์ของจำนวนจริงที่อยู่ในช่วงเวลาใด ๆ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้
ที่จะเป็นตัวแทนตัวเลขจริงตรงกับคอมพิวเตอร์ ดังนั้นประเภทจุดลอยตัวเป็นเพียง
การประมาณตัวเลขจริง คำว่า "จุดลอย" หมายถึงความจริงที่ว่าพวกเขาจะ
เป็นตัวแทนของใช้ส่วน mantissa และเป็นส่วนสัญลักษณ์ นี้จะคล้ายกับวิธีการที่
เราเป็นตัวแทนของตัวเลขในทางวิทยาศาสตร์.
ประเภทจุดลอยตัวใน VHDL สอดคล้องกับมาตรฐาน IEEE 754 หรือ 854 สำหรับจุดลอยตัว
คำนวณและเป็นตัวแทนโดยใช้เวลาอย่างน้อย 64 บิต นี้จะช่วยให้ประมาณ 15 ทศนิยม
ตัวเลขของความแม่นยำและช่วงประมาณ -1.8E + 308 + 308 + รุ่น 1.8 E การดำเนินการ
อาจเลือกที่จะใช้เป็นตัวแทนที่มีขนาดใหญ่ให้มากขึ้นตามลําดับ
ความแม่นยำหรือช่วง มีชนิดลอยจุดที่กำหนดไว้ล่วงหน้าที่เรียกว่าจริงซึ่งรวมถึงเป็น
ช่วงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ได้รับอนุญาตเป็นตัวแทนจุดลอยตัวการดำเนินงานของ ในส่วน
การใช้งานนี้จะเป็นช่วงของ IEEE 64 บิตตัวแทนคู่ความแม่นยำ.
เรากำหนดรูปแบบใหม่ที่จุดลอยตัวโดยใช้การกำหนดประเภทช่วง จำกัด ประยุกต์
กฎไวยากรณ์สำหรับการกำหนดประเภทลอยจุดคือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลอยจุดชนิดในภาษาใช้ในการแทนตัวเลขจริง mathematically พูดมีจำนวนตัวเลขที่แท้จริงในช่วงเวลาใด ๆ ดังนั้นมันเป็นไปไม่ได้เป็นตัวแทนของจำนวนจริงตรงบนคอมพิวเตอร์ ดังนั้นชนิดจุดลอยตัวเท่านั้นการประมาณการตัวเลขที่แท้จริง คำว่า " จุดลอย " หมายถึงความจริงที่ว่าพวกเขาเป็นแทนการใช้ส่วนหนึ่งของต่อมและเป็นส่วนหนึ่ง นี้จะคล้ายกับวิธีการที่เราเป็นตัวแทนของตัวเลขในสัญกรณ์ทางวิทยาศาสตร์ลอยจุดและภาษาให้สอดคล้องกับมาตรฐานของ IEEE 754 446 สำหรับจุดลอยหรือการคำนวณและแสดงการใช้อย่างน้อย 64 บิต นี้จะช่วยให้ประมาณ 15 ทศนิยมหลักของความแม่นยํา และช่วงประมาณ– 1.8e + + + 1.8e 308 308 . การใช้ระบบอาจเลือกที่จะใช้เป็นตัวแทนขนาดใหญ่ให้ต้องกันมากกว่าความแม่นยำหรือช่วง มีการกำหนดจุดลอยตัวชนิดที่เรียกว่าที่แท้จริง ซึ่งรวมถึงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดช่วงที่ได้รับอนุญาตโดยจุด - ใช้งานตัวแทน ใน ที่สุดงานนี้จะมีช่วงของ IEEE บิต 64 คู่ที่ต้องการเป็นตัวแทนเรานิยามใหม่ชนิดจุดลอยตัวโดยใช้ช่วงข้อจำกัดชนิดขาดลอย การ ประยุกต์กฎไวยากรณ์สำหรับคำนิยามชนิดจุดลอยตัว คือ