Principle 2. Information Alone Is I

Principle 2. Information Alone Is Insufficient to Improve
Patient Outcomes: Shared decision making should target evidence-
based educational interventions that promote skill
development. A review of adult asthma self-management education
showed that information-only interventions did not
have a significant effect21; “difficult asthma” psycho-education
reduced hospitalizations in adults and children and improved
symptoms in children.22 In a meta-analysis of diabetes selfmanagement
education, didactic patient education by itself was
not sufficient to improve health outcomes.23 In pediatric asthma,
education, as compared with usual care, decreased the
mean number of hospitalizations and emergency department
visits, with more visits and interactive learning producing better
outcomes.24 Similarly, successful educational interventions
for children with asthma incorporated skill-based training—
either symptom-attack management or peak-flow training.25
Warsi et al., who reviewed a range of self-management interventions,
found evidence of reduced glycosylated hemoglobin
(A1C) in diabetes, reduced systolic blood pressure in hypertension,
and fewer attacks in asthma but nonsignificant changes in
arthritis.26 Interventions that involved face-to-face contact were
associated with better outcomes. The authors noted that diabetes,
hypertension, and asthma are conditions for which skills
can be taught in diet, blood sugar control, and medication
management, as opposed to arthritis, for which goals are less
easy to define.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักการ 2 ข้อมูลเพียงอย่างเดียวคือพอปรับปรุง
ผลผู้ป่วย: ร่วมกันตัดสินใจทำควรเป้าหมายหลักฐาน-
ตามมาตรการทางการศึกษาที่ส่งเสริมทักษะ
พัฒนา ทบทวนการศึกษาการจัดการตนเองโรคหืดสำหรับผู้ใหญ่
แสดงให้เห็นว่า การแทรกแซงข้อมูลเดียวงานไม่
มี effect21 สำคัญ "ยากโรคหอบหืด" ไซโคศึกษา
ลด hospitalizations ในผู้ใหญ่และเด็ก และการปรับปรุง
อาการใน children.22 ใน meta-analysis ของโรคเบาหวาน selfmanagement
ศึกษา พลวัตแพทย์ ด้วยตัวเองถูก
ไม่เพียงพอต่อการปรับปรุง outcomes.23 สุขภาพในเด็กโรคหอบหืด,
ศึกษา ตกดูแลปกติ ลดการ
หมาย เลข hospitalizations และแผนกฉุกเฉิน
เข้าชม เข้าชมเพิ่มเติมและแบบเรียนรู้ผลิต better
outcomes.24 ในทำนองเดียวกัน มาตราการศึกษาประสบความสำเร็จ
สำหรับเด็กที่ มีโรคหอบหืดรวมฝึกทักษะตาม —
จัดการอาการโจมตีหรือกระแสสูงสุด training.25
Warsi et al. ผู้ตรวจทานมีมาตราการจัดการตนเอง,
พบหลักฐานของ hemoglobin
(A1C) glycosylated ลดลงในโรคเบาหวาน ลดความดันโลหิต systolic ในคุณแม่หลังคลอด,
และโจมตีน้อยกว่าในโรคหอบหืดแต่ in
arthritis.26 nonsignificant เปลี่ยนแปลงงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับผู้ติดต่อลมี
สัมพันธ์กับผลลัพธ์ที่ดี ผู้เขียนตั้งข้อสังเกตว่า โรคเบาหวาน,
ความดันโลหิตสูงและโรคหอบหืดมีเงื่อนไขสำหรับทักษะที่
สามารถสอนในอาหาร ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด และยา
จัดการ ตรงข้ามกับโรคไขข้ออักเสบ สำหรับเป้าหมายที่ไม่
จะกำหนด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. ข้อมูลที่ 2 หลักการเดียวไม่เพียงพอในการปรับปรุง
ผลการรักษาผู้ป่วย: การตัดสินใจที่ใช้ร่วมกันควรกำหนดเป้าหมายหลักฐาน
การแทรกแซงการศึกษาตามที่ส่งเสริมทักษะ
การพัฒนา ความคิดเห็นของผู้ใหญ่ที่เป็นโรคหอบหืดการศึกษาการจัดการตนเอง
แสดงให้เห็นว่าการแทรกแซงข้อมูลเพียง แต่ไม่ได้
มี effect21 อย่างมีนัยสำคัญ "โรคหอบหืดยาก" จิตการศึกษา
โรงพยาบาลลดลงในเด็กและผู้ใหญ่และปรับปรุง
ในอาการ children.22 ในวิเคราะห์ของ selfmanagement โรคเบาหวาน
การศึกษาการศึกษาผู้ป่วยการสอนด้วยตัวเองก็
ไม่เพียงพอที่จะปรับปรุง outcomes.23 สุขภาพในโรคหอบหืดในเด็ก
การศึกษา เมื่อเทียบกับการดูแลตามปกติลดลง
จำนวนเฉลี่ยของโรงพยาบาลและแผนกฉุกเฉิน
เข้าชมที่มีการเข้าชมมากขึ้นและเรียนรู้แบบโต้ตอบการผลิตที่ดีขึ้น
outcomes.24 ในทำนองเดียวกันการแทรกแซงการศึกษาที่ประสบความสำเร็จ
สำหรับเด็กที่มีโรคหอบหืดรวมการฝึกอบรมทักษะที่ใช้
ทั้งการจัดการกับอาการโจมตีหรือสูงสุด ไหล training.25
Warsi ตอัล. ที่ดูช่วงของการแทรกแซงการจัดการตนเองให้
พบหลักฐานของฮีโมโกล glycosylated ลดลง
(A1C) ในโรคเบาหวานลดความดันโลหิตในความดันโลหิตสูง
และการโจมตีที่น้อยลงในโรคหอบหืด แต่การเปลี่ยนแปลง nonsignificant ใน
โรคข้ออักเสบ 26 ที่เกี่ยวข้องกับการแทรกแซงการติดต่อใบหน้าเพื่อใบหน้าที่
เกี่ยวข้องกับผลลัพธ์ที่ดีกว่า ผู้เขียนตั้งข้อสังเกตว่าโรคเบาหวาน
ความดันโลหิตสูงและโรคหอบหืดเป็นเงื่อนไขที่มีทักษะ
สามารถสอนในอาหารและการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดและยา
การจัดการเมื่อเทียบกับโรคข้ออักเสบซึ่งเป้าหมายจะไม่
ง่ายที่จะกำหนด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักการที่ 2 ข้อมูลเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะปรับปรุงผลการตัดสินใจร่วมกันผู้ป่วย :
-
ตามหลักฐานควรเป้าหมายการศึกษาการแทรกแซงที่ส่งเสริมทักษะการพัฒนา . ความคิดเห็นของตนเอง พบว่า ผู้ใหญ่ โรคหืด
ศึกษาข้อมูลเท่านั้น โดยมิได้มี effect21 )
; "
โรคจิตการศึกษาโรคหืด " ยากลดลง ซึ่งในเด็กและผู้ใหญ่ และอาการดีขึ้น
children.22 ในการวิเคราะห์การศึกษา selfmanagement
โรคเบาหวาน ผู้ป่วยประเภท โดยตัวเองไม่เพียงพอที่จะปรับปรุง
outcomes.23 สุขภาพในเด็กโรคหืด
การศึกษาเมื่อเทียบกับการรักษาปกติ ลดลง
หมายถึงจำนวนของลิ่มเลือดและเยี่ยมชมแผนก
ฉุกเฉินกับการเข้าชมมากขึ้นและการโต้ตอบการเรียนรู้การผลิตดีกว่า

outcomes.24 โดยการแทรกแซงการศึกษาที่ประสบความสำเร็จสำหรับเด็กที่มีโรคหอบหืดรวมฝึกทักษะ -
ด้วยอาการหัวใจวายหรือการฝึกอบรมการจัดการการไหลสูงสุดอยู่ที่ 25
warsi et al . , ใครที่ดูช่วงของมาตรการการจัดการตนเอง ,
พบหลักฐานของการลดเฮโมโกลบิน glycosylated
( A1C ) ในโรคเบาหวานการลดความดันโลหิตในความดันโลหิตสูง และหอบหืด แต่การโจมตีน้อยลง

arthritis.26 การแทรกแซงในการเปลี่ยนแปลงที่ไม่ที่เกี่ยวข้องกับการติดต่อแบบตัวต่อตัวได้
เกี่ยวข้องกับผลลัพธ์ที่ดีกว่า ผู้เขียนตั้งข้อสังเกตว่า เบาหวาน โรคความดันโลหิตสูง โรคหืด
และมีเงื่อนไขที่สามารถสอนทักษะ
ในอาหาร ควบคุมน้ำตาลในเลือด และบริหารยา
เมื่อเทียบกับโรคไขข้ออักเสบซึ่งเป้าหมายมีน้อย
ง่ายที่จะกำหนด