Love, Rosie” contains just one scen

Love, Rosie” contains just one scene of believable emotion, when Rosie hugs Alex goodbye at the airport just before his trans-Atlantic flight to Harvard. Their bodies are crushed together, but a gaping inch separates their faces. Rosie is desperate to kiss him, but too afraid to lean forward; Alex is just as desperate for her to refrain, though a small part of him wants it, too. Their short, long embrace is a masterclass in quiver-acting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รัก โรซี่"ประกอบด้วยฉากหนึ่งของอารมณ์เชื่อ เมื่อโรซี่กอดลาอเล็กซ์ที่สนามบินก่อนบินทรานส์แอตแลนติกของเขาฮาร์วาร์ด ร่างกายจะถูกบดด้วยกัน แต่นิ้วอ้าปากค้างแบบแยกใบหน้า โรซี่ แต่หมดหวังที่จะจูบเขา เกินไปกลัวที่จะเอนตัวไปข้างหน้า อเล็กซ์เป็นหมดหวังสำหรับเธอที่จะละเว้น แม้ว่าส่วนเล็ก ๆ ของเขาต้องการมัน เกินไป เอมเบรสสั้น ยาวของพวกเขาคือ masterclass ในทำหน้าที่สั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รักโรซี่ "ที่มีเพียงฉากหนึ่งของอารมณ์ความรู้สึกเชื่อเมื่อกอดอเล็กซ์โรซี่ลาที่สนามบินก่อนการบินทรานส์แอตแลนติกของเขาไป Harvard ร่างกายของพวกเขาถูกอัดทับกัน แต่อ้าปากค้างนิ้วแยกใบหน้าของพวกเขา โรซี่อยากจะจูบเขา แต่กลัวเกินไปที่จะยันไปข้างหน้า; อเล็กซ์เป็นเพียงความหมดหวังสำหรับเธอที่จะละเว้นแม้ว่าจะเป็นส่วนเล็ก ๆ ของเขาต้องการมันมากเกินไป สั้นยาวอ้อมกอดของพวกเขาคือ Masterclass ในการสั่นที่ออกฤทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรัก , โรซี่ " มีแค่ฉากหนึ่งของอารมณ์ที่น่าเชื่อถือ เมื่อโรซี่กอดอเล็กซ์ลาก่อนที่สนามบินก่อนที่เขาทรานส์แอตแลนติกบินฮาร์วาร์ด ร่างกายของพวกเขาถูกด้วยกัน แต่ดูนิ้วแยกใบหน้า Rosie เป็นหมดหวังที่จะจูบเขา แต่ก็กลัวจะเอนไปข้างหน้า อเล็กซ์เป็นเพียงความปรารถนาของเธอที่จะละเว้น แม้เป็นส่วนเล็ก ๆของเขาต้องการมันด้วย ของพวกเขาสั้น ยาว เป็น มาสเตอร์คลาสในอ้อมกอดสั่นแสดง