It is rare for films from the small

It is rare for films from the small Malaysian cinema industry to make an impact internationally, mainly because the majority of them are rather clumsy melodramas, broad comedies and formulaic musicals made for local consumption. Therefore, it is a double tragedy that Yasmin Ahmad, one of the few Malaysian directors to make a name on the world stage, has died aged 51 after suffering a stroke and undergoing surgery for a cerebral haemorrhage.

Ahmad was part of a new generation of film-makers who reflected the wide ethnic and cultural diversity of her country and the lives and dreams of its young people. Stylistically, her principal influences were Yasujiro Ozu and Douglas Sirk, although she created her own western and oriental mixture. Her films challenged ethnic stereotypes, and she was openly against any type of fundamentalism and racism, making it her life's work to support minority rights. Unsurprisingly, her feature films were disliked by the regime in Malaysia, a conservative, mostly Muslim country, for tackling taboo subjects such as inter-racial relations and teenage angst. In fact, the second, and perhaps most renowned of her six features, Sepet (2004), was banned in Malaysia, until Ahmad agreed to make eight cuts.

Sepet (which could be translated as "slit eyes"), about a relationship between a Chinese boy and a Malay girl, touched the sensitive nerve of race in Malaysia, where the memory of the terrible 1969 riots between Chinese and Malays is still strong. Ahmad, who was married to a Chinese man, made the film for $400,000 and shot it in Ipoh, where Chinese and Malay communities live in close proximity.

The film focused on a 16-year-old student, Orked (Sharifah Amani), the only child of well-off Malay parents (amusingly played by Ida Nerina and Harith Iskander), who falls for Jason (Ng Choo Seong), a slightly older Chinese boy, an aspiring poet who sells pirated video tapes at an open-air market. Despite differences in class, race and language (they communicate in English), a romance blossoms. This is often wryly observed, though it ends in tragedy. Ahmad followed the characters of Orked and her family in two sequels, Gubra and Mukhsin (both 2006).

Ahmad was born in Kampung Bukit Treh in Muar, Johor, the oldest of three children of a musician father and theatre director mother. She was educated in England and gained a degree in arts and psychology at Newcastle University. Film was far from her mind when she got a job at IBM as a marketing representative, before moving into advertising as a copywriter at Ogilvy & Mather. In 1993, she joined the advertising agency Leo Burnett in Kuala Lumpur, where she became an influential executive creative director and for whom she made ads for Petronas, the national oil and gas company.

This led to her first feature, Rabun, in 2002. (All her films have one-word titles.) It first introduced the character of Orked, clearly the director's surrogate, in a supporting role as the daughter of elderly parents who travel from the city to a village, where life is perceived to be easier. Ahmad's treatment of the love, both physical and spiritual, between the couple, is remarkable, while the use of long takes and voice-overs, and the avoidance of close-ups, allowed audiences more objectivity than the usual "in your face" approach of much of mainstream Asian cinema.

Gubra ("Anxiety") takes place some years after Sepet left off, and continues the theme of race/class problems as Orked, now a jet-setting married professional, has a romantic liaison with the brother of her late Chinese boyfriend. This story runs parallel to one set in a slum where a devout Muslim couple befriend two prostitutes. While expertly balancing comedy and melodrama, Ahmad makes pointed social observations, and stresses the need for forgiveness and compassion.

Mukhsin, another semi-autobiographical film in the Orked series, goes back to the late 60s when the heroine, a tomboy aged 10, befriends a 12-year-old boy (the title character) while on vacation at a kampung (village settlement). Probably Ahmad's most appealing film, it develops the theme of the benefits of a close-knit family and observes the ironies of first love with warmth and humour.

Muallaf (The Convert, 2008), about religious conversion, was not shown in Malaysia, despite being approved by the censors with three audio mutings. It tells of two devoutly Muslim Malay sisters on the run from their wealthy, abusive father. They meet a Chinese Catholic school teacher, who draws comfort from their religion. Despite the subject matter, Ahmad said Muallaf is actually about forgiving one's parents for all the wrong they may have done. But solemnity and didacticism was never Ahmad's way, and she retained a lightness of touch.

In her final completed film, Talentime (2009), Ahmad revisited the themes of faith, tolerance, family and living in a multicultural society. It follows three families: a mixed Malaysian family, similar to the one in the Orked films; an Indian family composed of a widow and her two children; and a dying Malay mother and her son. The thread that brings them together is a high school talent show in which a child from each of the three families is involved.

At the time of her death, Ahmad was in pre-production on her first feature film to be shot in Singapore, Go, Thaddeus!, which was to have been about Thaddeus Cheong, a 17-year-old Singaporean triathlete who died after completing a trial for the 2007 South-east Asian Games.

Ahmad is survived by her husband, Abdullah Tan Yew Leong, a Chinese ad agency creative director.

• Yasmin Ahmad, film director and screenwriter, born 1 July 1958; died 25 July 2009

Ahmad was part of a new generation of film-makers who reflected the wide ethnic and cultural diversity of her country and the lives and dreams of its young people. Stylistically, her principal influences were Yasujiro Ozu and Douglas Sirk, although she created her own western and oriental mixture. Her films challenged ethnic stereotypes, and she was openly against any type of fundamentalism and racism, making it her life's work to support minority rights. Unsurprisingly, her feature films were disliked by the regime in Malaysia, a conservative, mostly Muslim country, for tackling taboo subjects such as inter-racial relations and teenage angst. In fact, the second, and perhaps most renowned of her six features, Sepet (2004), was banned in Malaysia, until Ahmad agreed to make eight cuts.

Sepet (which could be translated as "slit eyes"), about a relationship between a Chinese boy and a Malay girl, touched the sensitive nerve of race in Malaysia, where the memory of the terrible 1969 riots between Chinese and Malays is still strong. Ahmad, who was married to a Chinese man, made the film for $400,000 and shot it in Ipoh, where Chinese and Malay communities live in close proximity.

The film focused on a 16-year-old student, Orked (Sharifah Amani), the only child of well-off Malay parents (amusingly played by Ida Nerina and Harith Iskander), who falls for Jason (Ng Choo Seong), a slightly older Chinese boy, an aspiring poet who sells pirated video tapes at an open-air market. Despite differences in class, race and language (they communicate in English), a romance blossoms. This is often wryly observed, though it ends in tragedy. Ahmad followed the characters of Orked and her family in two sequels, Gubra and Mukhsin (both 2006).

Ahmad was born in Kampung Bukit Treh in Muar, Johor, the oldest of three children of a musician father and theatre director mother. She was educated in England and gained a degree in arts and psychology at Newcastle University. Film was far from her mind when she got a job at IBM as a marketing representative, before moving into advertising as a copywriter at Ogilvy & Mather. In 1993, she joined the advertising agency Leo Burnett in Kuala Lumpur, where she became an influential executive creative director and for whom she made ads for Petronas, the national oil and gas company.

This led to her first feature, Rabun, in 2002. (All her films have one-word titles.) It first introduced the character of Orked, clearly the director's surrogate, in a supporting role as the daughter of elderly parents who travel from the city to a village, where life is perceived to be easier. Ahmad's treatment of the love, both physical and spiritual, between the couple, is remarkable, while the use of long takes and voice-overs, and the avoidance of close-ups, allowed audiences more objectivity than the usual "in your face" approach of much of mainstream Asian cinema.

Gubra ("Anxiety") takes place some years after Sepet left off, and continues the theme of race/class problems as Orked, now a jet-setting married professional, has a romantic liaison with the brother of her late Chinese boyfriend. This story runs parallel to one set in a slum where a devout Muslim couple befriend two prostitutes. While expertly balancing comedy and melodrama, Ahmad makes pointed social observations, and stresses the need for forgiveness and compassion.

Mukhsin, another semi-autobiographical film in the Orked series, goes back to the late 60s when the heroine, a tomboy aged 10, befriends a 12-year-old boy (the title character) while on vacation at a kampung (village settlement). Probably Ahmad's most appealing film, it develops the theme of the benefits of a close-knit family and observes the ironies of first love with warmth and humour.

Muallaf (The Convert, 2008), about religious conversion, was not shown in Malaysia, despite being approved by the censors with three audio mutings. It tells of two devoutly Muslim Malay sisters on the run from their wealthy, abusive father. They meet a Chinese Catholic school teacher, who draws comfort from their religion. Despite the subject matter, Ahmad said Muallaf is actually about forgiving one's parents for all the wrong they may have done. But solemnity and didacticism was never Ahmad's way, and she retained a lightness of touch.

In her final completed film, Talentime (2009), Ahmad revisited the themes of faith, tolerance, family and living in a multicultural society. It follows three families: a mixed Malaysian family, similar to the one in the Orked films; an Indian family composed of a widow and her two children; and a dying Malay mother and her son. The thread that brings them together is a high school talent show in which a child from each of the three families is involved.

At the time of her death, Ahmad was in pre-production on her first feature film to be shot in Singapore, Go, Thaddeus!, which was to have been about Thaddeus Cheong, a 17-year-old Singaporean triathlete who died after completing a trial for the 2007 South-east Asian Games.

Ahmad is survived by her husband, Abdullah Tan Yew Leong, a Chinese ad agency creative director.

• Yasmin Ahmad, film director and screenwriter, born 1 July 1958; died 25 July 2009

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

เป็นเรื่องยากที่ฟิล์มจากอุตสาหกรรมภาพยนตร์มาเลเซียขนาดเล็กจะทำให้ผลกระทบในระดับนานาชาติ ส่วนใหญ่เนื่องจากส่วนใหญ่ของพวกเขา melodramas แต่ป้ำ ๆ comedies กว้าง และพัฒนา formulaic สำหรับปริมาณการใช้วัสดุท้องถิ่น จึง มันเป็นโศกนาฏกรรมคู่ที่ว่า อะหมัดแยสมิน หนึ่งในกรรมการมาเลเซียไม่ต้องชื่อบนเวทีโลก เสียชีวิต อายุ 51 หลังจากทุกข์ทรมานสมอง และการผ่าตัดผ่าตัด haemorrhage สมองอะหมัดเป็นส่วนหนึ่งของการผลิตภาพยนตร์ที่สะท้อนความหลากหลายกว้างเชื้อชาติ และวัฒนธรรมของประเทศของเธอ และชีวิตและความฝันของคนหนุ่มสาว รุ่นใหม่ ทำเล อิทธิพลหลักของเธอถูก Yasujiro Ozu และดักลาส Sirk ถึงแม้ว่าเธอสร้างผสมผสานระหว่างตะวันตก และตะวันออกของตนเอง ภาพยนตร์ของเธอท้าทายมักชนเผ่า และเธออย่างเปิดเผยกับชนิดใด ๆ fundamentalism และเหยียด ทำงานในชีวิตของเธอเพื่อสนับสนุนสิทธิของชนกลุ่มน้อย ประกอบ คุณลักษณะภาพยนตร์ของเธอถูก disliked โดยระบอบการปกครองในประเทศมาเลเซีย ประเทศมุสลิมส่วนใหญ่ หัวเก่า สำหรับเรื่องที่ต้องห้ามแก่ความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อชาติและ angst วัยรุ่น ในความจริง ที่สอง และส่วนใหญ่บางทีชื่อเสียงของเธอ 6, Sepet (2004), ถูกห้ามในมาเลเซีย จนกว่าอะตกลงให้ตัดแปดSepet (ซึ่งอาจจะแปลว่า "ร่องตา"), เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเด็กชายจีนสาวมาเลย์ สัมผัสเส้นประสาทสำคัญของเชื้อชาติในมาเลเซีย ที่หน่วยความจำของจลาจล 1969 น่ากลัวระหว่างจีนเชื้อสายมลายูจะยังคงแข็งแกร่ง อะหมัด ที่ได้แต่งงานกับคนจีน ทำฟิล์มสำหรับ $400000 และยิงในอิโปห์ จีนและมลายูชุมชนอาศัยอยู่ในที่ ใกล้ภาพยนตร์เรื่องนี้เน้นเรียนอายุ 16 ปี Orked (Sharifah อมานี), เด็กของสังคมมลายูปกครอง (amusingly เล่นโดย Ida Nerina Harith Iskander), เฉพาะที่ตกเจสัน (Ng ยูชู้), ตี๋เล็ก กวีเป็นธีมที่จำหน่ายเทปวิดีโอละเมิดลิขสิทธิ์ที่ตลาดกลาง แม้มีส่วนต่างในคลาส เชื้อชาติ และ ภาษา (พวกเขาสื่อสารภาษาอังกฤษ), บลอสซั่มโรแมนติก นี้มักจะ wryly ย่อย แม้ว่ามันสิ้นสุดในโศกนาฏกรรม อะหมัดตามตัวอักษรของ Orked และครอบครัวของเธอในสอง sequels, Gubra และ Mukhsin (ทั้งปี 2006)อะหมัดเกิดกัมบูกิต Treh มัวร์ ยะโฮร์ เก่าแก่นักดนตรีพ่อและละครกรรมการแม่เด็ก 3 เธอมีศึกษาในประเทศอังกฤษ และได้รับปริญญาศิลปะและจิตวิทยาที่มหาวิทยาลัยนิวคาสเซิล ฟิล์มได้จากใจของเธอเมื่อเธอได้งานที่ไอบีเอ็มเป็นตัวแทนการตลาด ก่อนที่จะย้ายลงโฆษณาเป็น copywriter ที่ Ogilvy & แมเธอร์ ในปี 1993 เธอเข้าร่วมตัวแทนโฆษณา Leo Burnett ในกัวลาลัมเปอร์ ที่เธอเป็นผู้อำนวยการสร้างสรรค์ผู้บริหารที่มีอิทธิพล และที่เธอทำโฆษณาแต่ น้ำมันแห่งชาติ และบริษัทก๊าซนี้นำไปสู่คุณลักษณะของเธอแรก Rabun ในปี 2002 (ฟิล์มเธอมีชื่อหนึ่งคำ) ก่อนแนะนำตัวละครของ Orked ชัดเจนผู้อำนวยการตัวแทน ในบทบาทสนับสนุนเป็นลูกสาวของพ่อแม่ผู้สูงอายุที่เดินทางจากเมืองไปหมู่บ้าน ที่ถือว่าชีวิตได้ง่าย รักษาของอะหมัดแห่งความรัก ทั้งทางกายภาพ และทางจิต วิญญาณ ระหว่างคู่ น่าทึ่ง ในขณะที่ใช้เวลานาน และ voice-overs และหลีกเลี่ยงของถ่าย อนุญาตให้ผู้ชมปรวิสัยมากขึ้นกว่าปกติ "ในหน้า" วิธีการของภาพยนตร์เอเชียจอแจมากGubra ("วิตกกังวล") จะทำปีหลัง Sepet ออก และยังคงรูปแบบของปัญหาการแข่งขันคลาสเป็น Orked ตอนนี้มืออาชีพ แต่งงานการตั้งค่า jet มีเดอะลิเอซันโรแมนติกกับพี่ชายของเธอแฟนจีนปลาย เรื่องนี้ขนานชุดหนึ่งในชุมชนแออัดที่ที่สองมุสลิมเคร่งศาสนาตีสองโสเภณี ขณะอย่างกลมกลืนสมดุลตลกและ melodrama อะหมัดทำให้สังเกตชี้สังคม และเน้นต้องการอภัยโทษและความเมตตาMukhsin อีกกึ่งอัตชีวประวัติในชุด Orked กลับไปยุค 60s ปลายเมื่อนางเอก tomboy เป็นอายุ 10, befriends เด็กผู้ชายอายุ 12 ปี (อักขระชื่อ) ในขณะที่ในวันหยุดที่กัม (หมู่บ้านจ่าย) คงเป็นอะน่าสนใจมากที่สุดฟิล์ม พัฒนารูปแบบของผลประโยชน์ของครอบครัว close-knit และ ironies ของรักแรกด้วยความอบอุ่นและอารมณ์ขันในการตรวจสอบMuallaf (แปลง 2008), เกี่ยวกับการแปลงทางศาสนา ไม่ถูกแสดงในมาเลเซีย แม้ มีการอนุมัติโดย censors ด้วย mutings สามเสียง มันบอกของสองสาวมาเลย์มุสลิม devoutly ที่ทำงานจากพ่อรวย คำผรุสวาท พวกเขาพบครูโรงเรียนคาทอลิกจีน ผู้วาดจึงจากศาสนาของพวกเขา แม้ มีเรื่อง อะหมัดกล่าวว่า Muallaf เป็นจริงเกี่ยวกับอภัยแก่พ่อแม่ในไม่ถูกต้องทั้งหมดที่พวกเขาอาจทำ แต่ solemnity และ didacticism ไม่ถูกวิธีของอะหมัด และเธอสะสมความสัมผัสในภาพยนตร์เสร็จสมบูรณ์ของเธอสุดท้าย Talentime (2009), อะหมัด revisited ชุดรูปแบบของความเชื่อ ยอมรับ ครอบครัว และใช้ชีวิตในสังคมวัฒนธรรมนานาชาติ เป็นไปตามครอบครัวสาม: ผสมมาเลเซียครอบครัว คล้ายกับในภาพยนตร์ Orked ครอบครัวอินเดียมีส่วนประกอบของม่ายลูกสอง แม่มาเลย์ตายและลูกชายของเธอด้วย หัวข้อที่นำพวกเขาเข้าด้วยกันเป็นการแสดงความสามารถพิเศษมัธยมซึ่งเด็กจากครอบครัวที่สามมีส่วนร่วมในขณะตายของเธอ อะหมัดถูกผลิตก่อนบนแผ่นฟิล์มในคุณลักษณะของเธอแรกยิงในสิงคโปร์ ไป Thaddeus !, ซึ่งเป็นไปได้เกี่ยวกับชอง Thaddeus มีอายุ 17 ปีสิงคโปร์ผู้แข่งขันไตรกีฬาที่เสียชีวิตหลังจากเสร็จสิ้นการทดลองสำหรับกีฬาภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้การ 2007อะจะรอดชีวิต โดยสามี อับดุลลอฮตาลโฮบาร์ตเข้า กรรมการสร้างสรรค์งานโฆษณาที่จีน•อะหมัดแยสมิน ผู้กำกับและนักเขียนบท เกิด 1 1958 กรกฎาคม เสียชีวิต 25 2009 กรกฎาคม

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

มันเป็นเรื่องยากสำหรับภาพยนตร์จากอุตสาหกรรมภาพยนตร์มาเลเซียขนาดเล็กที่จะทำให้มีผลกระทบในระดับสากลส่วนใหญ่เป็นเพราะส่วนใหญ่ของพวกเขาจะค่อนข้าง melodramas เงอะงะคอเมดี้ในวงกว้างและเพลง formulaic ทำเพื่อการบริโภคในท้องถิ่น ดังนั้นจึงเป็นโศกนาฏกรรมครั้งว่า Yasmin อาหมัดหนึ่งในคณะกรรมการของมาเลเซียไม่กี่ที่จะทำให้ชื่อบนเวทีโลกได้ตายอายุ 51 หลังจากความทุกข์โรคหลอดเลือดสมองและเข้ารับการผ่าตัดสำหรับอาการตกเลือดในสมอง. อาหมัดเป็นส่วนหนึ่งของคนรุ่นใหม่ของ ผู้ผลิตภาพยนตร์ที่สะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายทางชาติพันธุ์และวัฒนธรรมที่หลากหลายของประเทศของเธอและชีวิตและความฝันของคนหนุ่มสาวของตน stylistically อิทธิพลหลักของเธอเป็น Ozu สุจิและดักลาส Sirk แม้ว่าเธอจะสร้างส่วนผสมของเธอเองตะวันตกและตะวันออก หนังของเธอท้าทายแบบแผนชาติพันธุ์และเธอก็ตรงไปตรงมากับชนิดของลิทัวเนียและชนชาติใด ๆ ที่ทำให้ชีวิตการทำงานของเธอที่จะสนับสนุนสิทธิของชนกลุ่มน้อย แปลกใจภาพยนตร์สารคดีของเธอไม่ชอบระบอบการปกครองในประเทศมาเลเซีย, อนุลักษณ์, ประเทศมุสลิมส่วนใหญ่สำหรับการแก้ปัญหาเรื่องข้อห้ามเช่นความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อชาติและวัยรุ่นทุกข์ ในความเป็นจริงที่สองและบางทีอาจจะมีชื่อเสียงมากที่สุดของคุณสมบัติที่หกของเธอ Sepet (2004) เป็นสิ่งต้องห้ามในประเทศมาเลเซีย, อาหมัดจนตกลงที่จะให้ตัดแปด. Sepet (ซึ่งอาจจะแปลว่า "กรีดตา") เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง เด็กจีนและสาวมาเลย์สัมผัสเส้นประสาทที่มีความสำคัญของการแข่งขันในประเทศมาเลเซียที่ความทรงจำของสาหัส 1969 จลาจลระหว่างจีนและมาเลเซียยังคงแข็งแกร่ง อาหมัดซึ่งแต่งงานกับชายชาวจีนคนทำหนังเรื่องนี้สำหรับ $ 400,000 และยิงในอีโปห์ที่จีนและชุมชนมาเลย์อาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียง. ภาพยนตร์เรื่องนี้มุ่งเน้นไปที่นักเรียน 16 ปี Orked (Sharifah Amani) เพียงลูกของดีออกพ่อแม่มาเลย์ (รับบทโดยไอด้าขัน Nerina และ Harith Iskander) ที่ตกหลุมรักกับเจสัน (อึ้งชูศักดิ์ Seong) เด็กจีนที่มีอายุมากกว่าเล็กน้อยกวีที่ต้องการที่ขายเทปวิดีโอละเมิดลิขสิทธิ์ที่ตลาดเปิดโล่ง แม้จะมีความแตกต่างในระดับการแข่งขันและภาษา (ที่พวกเขาสื่อสารภาษาอังกฤษ), บุปผาโรแมนติก นี้มักจะเป็นที่สังเกตถึงคราวแม้ว่ามันจะจบลงด้วยโศกนาฏกรรม อาห์หมัดตามตัวอักษรของ Orked และครอบครัวของเธอในสองภาค, Gubra และ Mukhsin (ทั้ง 2006). อาหมัดเกิดใน Kampung Bukit Treh ใน Muar, ยะโฮร์ที่เก่าแก่ที่สุดของเด็กสามคนพ่อของนักดนตรีและผู้อำนวยการโรงละครแม่ เธอได้รับการศึกษาในประเทศอังกฤษและได้รับปริญญาในศิลปะและจิตวิทยาที่มหาวิทยาลัยนิวคาสเซิ ฟิล์มก็ยังห่างไกลจากความคิดของเธอเมื่อเธอได้งานที่ IBM เป็นตัวแทนด้านการตลาดก่อนที่จะย้ายในการโฆษณาเป็น copywriter ที่โอกิลวี่แอนด์เมเธอร์ ในปี 1993 เธอเข้าร่วมเอเจนซี่โฆษณาลีโอเบอร์เนทท์ในกรุงกัวลาลัมเปอร์ที่เธอกลายเป็นผู้อำนวยการฝ่ายสร้างสรรค์ของผู้บริหารที่มีอิทธิพลและสำหรับผู้ที่เธอทำโฆษณาโตรนาส, น้ำมันแห่งชาติและก๊าซธรรมชาติ บริษัท . นี้นำไปสู่คุณลักษณะแรกของเธอ Rabun ในปี 2002 (ทุกหนังของเธอมีชื่อหนึ่งคำ.) มันแรกที่แนะนำตัวละคร Orked, ตัวแทนอย่างชัดเจนผู้อำนวยการของในตัวประกอบเป็นลูกสาวของพ่อแม่ผู้สูงอายุที่เดินทางจากเมืองไปยังหมู่บ้านที่ชีวิตเป็นที่รับรู้ได้ง่ายขึ้น . การรักษาของอาหมัดของความรักทั้งทางร่างกายและจิตวิญญาณระหว่างทั้งคู่เป็นที่โดดเด่นในขณะที่การใช้นานใช้เวลาและเสียงพากย์และหลีกเลี่ยงการใกล้อนุญาตให้ผู้ชมเป้าหมายมากขึ้นกว่าปกติ "ในหน้าของคุณ" วิธีการ ของมากของโรงภาพยนตร์ในเอเชียเป็นหลัก. Gubra ("ความวิตกกังวล") เกิดขึ้นหลายปีหลังจาก Sepet ออกและยังคงรูปแบบของการแข่งขัน / ปัญหาระดับเป็น Orked ตอนนี้เจ็ทการตั้งค่าแต่งงานมืออาชีพที่มีการประสานงานโรแมนติกกับพี่ชายของ แฟนหนุ่มของเธอในช่วงปลายจีน เรื่องนี้ไหลขนานไปกับหนึ่งชุดในสลัมที่คู่มุสลิมเคร่งศาสนาเป็นเพื่อนกับผู้หญิงสองคน ในขณะที่เชี่ยวชาญสมดุลความตลกขบขันและโลกอาห์เหม็ทำให้แหลมสังเกตทางสังคมและเน้นความจำเป็นในการให้อภัยและความเมตตา. Mukhsin อีกฟิล์มกึ่งอัตชีวประวัติในชุด Orked, กลับไปช่วงปลายยุค 60 เมื่อนางเอกทอมบอยอายุ 10 มาตี เด็กชายอายุ 12 ปี (ชื่อตัวละคร) ในขณะที่ในวันหยุดที่ Kampung (นิคมหมู่บ้าน) น่าจะเป็นอาหมัดภาพยนตร์ที่น่าสนใจที่สุดก็พัฒนารูปแบบของผลประโยชน์ของครอบครัวแน่นแฟ้นและสังเกตเย้ยหยันของความรักครั้งแรกด้วยความอบอุ่นและอารมณ์ขัน. Muallaf (แปลง, 2008) เกี่ยวกับศาสนาไม่ได้แสดงให้เห็นในประเทศมาเลเซียแม้จะมี ได้รับการอนุมัติโดยเซ็นเซอร์ที่มีสาม mutings เสียง มันบอกว่าน้องสาวสองคนมลายูมุสลิมใจในการทำงานของพวกเขาร่ำรวยจากพ่อที่ไม่เหมาะสม พวกเขาได้พบครูโรงเรียนคาทอลิกจีนที่ดึงความสะดวกสบายจากศาสนาของพวกเขา แม้จะมีเรื่องที่อาหมัดกล่าวว่า Muallaf เป็นจริงเกี่ยวกับพ่อแม่หนึ่งให้อภัยสำหรับทุกที่ไม่ถูกต้องพวกเขาอาจจะทำ แต่ความรุนแรงและไม่เคย didacticism ทางอาหมัดและเธอยังคงอยู่ความสว่างของการสัมผัส. ในภาพยนตร์เรื่องสุดท้ายของเธอเสร็จสิ้น Talentime (2009), อาห์หมัดมาเยือนรูปแบบของความเชื่อความอดทนและครอบครัวที่อาศัยอยู่ในสังคมพหุวัฒนธรรม มันเป็นไปตามสามครอบครัว: ครอบครัวมาเลเซียผสมคล้ายกับในภาพยนตร์ Orked; ครอบครัวอินเดียประกอบด้วยม่ายและเด็กสองคนของเธอ และแม่มาเลย์ตายและลูกชายของเธอ หัวข้อที่จะนำพวกเขาร่วมกันเป็นพรสวรรค์ที่โรงเรียนมัธยมในการแสดงที่เด็กจากแต่ละสามครอบครัวมีส่วนร่วม. ในช่วงเวลาของการตายของเธอที่อยู่ในอาหมัดก่อนการผลิตในภาพยนตร์เรื่องแรกของเธอที่จะถูกยิงในสิงคโปร์ไป แธดเดียส !, ซึ่งจะได้รับเกี่ยวกับแธดเดียสชอง 17 ปี triathlete สิงคโปร์ที่เสียชีวิตหลังจากเสร็จสิ้นการพิจารณาคดี 2007 ตะวันออกเฉียงใต้เอเชียนเกมส์. อาหมัดรอดชีวิตจากสามีของเธออับดุลลาห์ Tan Yew Leong, จีน . เอเจนซี่โฆษณาผู้อำนวยการสร้างสรรค์• Yasmin อาหมัดผู้กำกับภาพยนตร์และบทเกิด 1 กรกฎาคม 1958; เสียชีวิต 25 กรกฎาคม 2009

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

มันเป็นยากสำหรับภาพยนตร์จากขนาดเล็ก อุตสาหกรรมภาพยนตร์มาเลเซียจะสร้างผลกระทบในต่างประเทศส่วนใหญ่เป็นเพราะส่วนใหญ่ของพวกเขาจะค่อนข้างซุ่มซ่ามน้ำเน่า comedies ในวงกว้างและเชิงใช้สูตรละครเพลงให้บริโภค ดังนั้น มันเป็นโศกนาฏกรรม คู่ที่ Yasmin Ahmad , หนึ่งในไม่กี่บริษัทมาเลเซียจะสร้างชื่อบนเวทีโลกตายอายุ 51 หลังจากทุกข์โรคหลอดเลือดสมองและการผ่าตัดสำหรับการตกเลือดสมอง

มาด เป็นส่วนหนึ่งของคนรุ่นใหม่ของผู้ผลิตภาพยนตร์ที่สะท้อนหลากหลายชาติพันธุ์และความหลากหลายทางวัฒนธรรมของประเทศของเธอและชีวิตและความฝันของคนหนุ่มสาว stylistically อิทธิพลหลักของเธอคือ yasujiro โอซึและ Douglas sirk แม้ว่าเธอสร้างเองแบบตะวันตกและตะวันออกผสมภาพยนตร์ชาติพันธุ์ เธอท้าทายภาพลักษณ์เธออย่างเปิดเผยกับชนิดของการนับถือหลักเดิมและการเหยียดเชื้อชาติใดๆ ทำให้การทำงานในชีวิตของเธอเพื่อสนับสนุนสิทธิของชนกลุ่มน้อย แปลกใจ , ภาพยนตร์ของเธอโดยระบอบการปกครองในมาเลเซีย ไม่ชอบพวกอนุรักษ์นิยม ประเทศส่วนใหญ่เป็นมุสลิม สำหรับการแก้ปัญหาต้องห้ามวิชาเช่นระหว่างความสัมพันธ์ทางเชื้อชาติและ angst วัยรุ่น . ในความเป็นจริง , สองและบางทีส่วนใหญ่ที่มีชื่อเสียงของหกคุณสมบัติของเธอ sepet ( 2004 ) ถูกแบนในประเทศมาเลเซีย จนกระทั่งนายตกลงที่จะให้แปดตัด

sepet ( ซึ่งอาจจะแปลเป็น " กรีดตา " ) เกี่ยวกับ ความสัมพันธ์ระหว่างเด็กจีนและมาเลย์ หญิงสาวสัมผัสเส้นประสาทที่ละเอียดอ่อนของการแข่งขันในมาเลเซียที่ หน่วยความจําของการจลาจลกลางเมืองสาหัสระหว่างจีนและมาเลเซียยังคงแข็งแกร่ง อัลมาด

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.