The objective of this study was to

The objective of this study was to document the immunological effects of growing shrimp in biofloc

systems. The experiment consisted of four types of biofloc systems in which bioflocs were produced by

daily supplementation of four different carbon sources, i.e. molasses, tapioca, tapioca-by-product, and

rice bran, at an estimated C/N ratio of 15 and a control system without any organic carbon addition. Each

biofloc system was stocked with Pacific white shrimp (Litopenaeus vannamei) juveniles that were reared

for 49 days. The use of tapioca-by-product resulted in a higher survival (93%) of the shrimp as compared

to the other carbon sources and the control. The highest yield and protein assimilation was observed

when tapioca was used as the carbon source. After 49 days, phenoloxidase (PO) activity of the shrimp

grown in all biofloc systems was higher than that of the shrimp from the control system. Following a

challenge test by injection with infectious myonecrosis virus (IMNV), the levels of PO and respiratory

burst (RB) activity in the shrimp of all biofloc treatments were higher than that of the challenged shrimp

from the control treatment. An increased immunity was also suggested by the survival of the challenged

shrimp from the experimental biofloc groups that was significantly higher as compared to the challenged

shrimp from the control treatment, regardless of the organic carbon source used to grow the bioflocs.

Overall, this study demonstrated that the application of biofloc technology may contribute to the

robustness of cultured shrimp by immunostimulation and that this effect is independent of the type of

carbon source used to grow the flocs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เป็นเอกสาร biofloc กุ้งเจริญเติบโตผลภูมิคุ้มกันระบบ ทดลองประกอบด้วย 4 ประเภทของระบบ biofloc ซึ่งผลิต bioflocs โดยทุกวันแห้งเสริมแหล่งคาร์บอนที่แตกต่างกันสี่ เช่นกากน้ำตาล มันสำปะหลัง มันสำปะหลังโดย ผลิตภัณฑ์ และรำข้าว ที่มีอัตราส่วน C/N ประมาณ 15 และระบบควบคุมโดยไม่ต้องเพิ่มคาร์บอนอินทรีย์ใด ๆ แต่ละระบบ biofloc ถูกเก็บ juveniles กุ้งขาวแปซิฟิก (Litopenaeus vannamei) ที่มีผลิตภัณฑ์49 วัน การใช้มันสำปะหลังโดยผลิตภัณฑ์ส่งผลให้รอดตายที่สูง (93%) ของกุ้งเป็นการเปรียบเทียบแหล่งคาร์บอนอื่น ๆ และการควบคุม ผสมโปรตีนและผลตอบแทนสูงสุดถูกตรวจสอบเมื่อมีใช้มันสำปะหลังเป็นแหล่งคาร์บอน หลังจาก 49 วัน กิจกรรม phenoloxidase (ปอ) ของกุ้งปลูกใน biofloc ทุก ระบบนั้นสูงกว่าของกุ้งจากระบบควบคุม ต่อไปนี้เป็นความท้าทายที่ทดสอบ โดยฉีดด้วย myonecrosis ติดเชื้อไวรัส (IMNV), ระดับ ของปอ และทางเดินหายใจกิจกรรมระเบิด (RB) ในกุ้งทั้งหมด biofloc บำบัดได้สูงกว่าของกุ้งสนุก ๆจากการรักษาควบคุม มีภูมิคุ้มกันเพิ่มขึ้นยังแนะให้ใช้ โดยความอยู่รอดของที่สนุก ๆกุ้งจากกลุ่ม biofloc ทดลองที่สูงมากเมื่อเทียบกับการกรณีการกุ้งจากการรักษาควบคุม โดยแหล่งคาร์บอนอินทรีย์ที่ใช้ bioflocs การเจริญเติบโตโดยรวม การศึกษานี้แสดงว่า การประยุกต์ใช้เทคโนโลยี biofloc อาจนำไปสู่การเสถียรภาพของกุ้งอ่างโดย immunostimulation และว่าผลนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของแหล่งคาร์บอนที่ใช้ในการเจริญเติบโตแบบ flocs

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีการจัดทำเอกสารผลกระทบภูมิคุ้มกันของกุ้งที่เพิ่มขึ้นใน biofloc ระบบ การทดลองประกอบด้วยสี่ประเภทของระบบ biofloc ที่ bioflocs ถูกผลิตโดยการเสริมประจำวันของสี่แหล่งคาร์บอนที่แตกต่างกันเช่นกากน้ำตาลมันสำปะหลังมันสำปะหลังโดยผลิตภัณฑ์และรำข้าวที่คาดC / N ratio มี 15 และการควบคุม ระบบโดยไม่ต้องเติมสารอินทรีย์คาร์บอนใด ๆ แต่ละระบบ biofloc ได้รับการเก็บรักษาตู้แปซิฟิกกุ้งขาว (แวนนาไม) หนุ่มสาวที่ได้รับการเลี้ยง 49 วัน การใช้มันสำปะหลังโดยสินค้าที่ส่งผลให้การอยู่รอดที่สูงขึ้น (93%) ของกุ้งเมื่อเทียบกับแหล่งคาร์บอนอื่นๆ และการควบคุม อัตราผลตอบแทนสูงสุดและการดูดซึมโปรตีนพบว่าเมื่อมันสำปะหลังที่ใช้เป็นแหล่งคาร์บอน หลังจาก 49 วัน phenoloxidase (PO) กิจกรรมของกุ้งที่ปลูกในระบบbiofloc ทั้งหมดสูงกว่ากุ้งจากระบบควบคุม ต่อไปนี้การทดสอบความท้าทายโดยการฉีดไวรัส myonecrosis ติดเชื้อ (IMNV) ระดับของป ณ และระบบทางเดินหายใจระเบิด (RB) กิจกรรมในบ่อเลี้ยงกุ้งของการรักษา biofloc ทั้งหมดที่มีค่าสูงกว่ากุ้งท้าทายจากการรักษาควบคุม ภูมิคุ้มกันที่เพิ่มขึ้นนอกจากนี้ยังได้รับการแนะนำโดยความอยู่รอดของท้าทายกุ้งจากกลุ่ม biofloc การทดลองที่มีนัยสำคัญที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับการท้าทายกุ้งจากการรักษาควบคุมโดยไม่คำนึงถึงแหล่งที่มาของสารอินทรีย์คาร์บอนใช้ในการปลูกbioflocs ได้. โดยรวม, การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึง ที่ประยุกต์ใช้เทคโนโลยี biofloc อาจนำไปสู่ความทนทานของกุ้งเพาะเลี้ยงโดยimmunostimulation และผลกระทบนี้เป็นอิสระจากชนิดของแหล่งคาร์บอนที่ใช้ในการเจริญเติบโตกลุ่มแบคทีเรีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้ คือ เอกสารการผลของการเติบโตใน biofloc กุ้ง

ระบบ การทดลองแบ่งออกเป็น 4 ประเภท biofloc ในระบบ ซึ่ง bioflocs ผลิต

ทุกวัน การใช้แหล่งคาร์บอนที่แตกต่างกันสี่ ได้แก่ อ้อย มันสำปะหลัง แป้งมันสำปะหลัง โดยผลิตภัณฑ์และ

ข้าวจมูกข้าวในการประมาณอัตราส่วนของ 15 และระบบการควบคุมใด ๆโดยไม่ต้องเพิ่มคาร์บอนอินทรีย์ แต่ละคน

biofloc ระบบเป็น stocked กับกุ้งขาวแวนนาไมที่เด็กที่ถูกเลี้ยงดู

49 วัน การใช้ผลิตภัณฑ์มันสำปะหลังโดยมีผลในการอยู่รอดสูงกว่า ( ร้อยละ 93 ) ของกุ้งเมื่อเปรียบเทียบ

ไปแหล่งคาร์บอนและการควบคุมผลผลิตสูงสุด และดูดซึมโปรตีน

เมื่อใช้แป้งมันสำปะหลังเป็นแหล่งคาร์บอน . หลังจาก 49 วัน ฟีนอลออกซิเดส ( PO ) กิจกรรมของกุ้ง

โตในระบบทั้งหมด biofloc สูงกว่าของกุ้งจากระบบการควบคุม ต่อไปนี้

ท้าทายทดสอบโดยการฉีดด้วยโรคติดเชื้อไวรัส ( myonecrosis imnv ) , ระดับของโป และหายใจ

ระเบิด ( RB ) กิจกรรมในการรักษา biofloc กุ้งทั้งหมดสูงกว่าของท้าทายกุ้ง

จากกรรมวิธีควบคุม เพิ่มภูมิต้านทานก็แนะนำการอยู่รอดของท้าทาย

กุ้งจาก biofloc กลุ่มทดลองสูงกว่าเมื่อเทียบกับการท้าทาย

กุ้งจากการควบคุมรักษาโดยไม่คำนึงถึงแหล่งที่มาของอินทรีย์คาร์บอนที่ใช้ปลูก bioflocs .

โดยรวม การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการใช้เทคโนโลยี biofloc อาจนำไปสู่

ความแกร่งของเลี้ยงกุ้งโดย immunostimulation และผลกระทบนี้เป็นอิสระจากชนิดของ

แหล่งคาร์บอนเคยเติบโตสูง .