PRICES in the euro zone are falling

PRICES in the euro zone are falling. Figures released on January 7th showed that consumer prices in the year to December fell by 0.2%, marking the return of deflation for the first time since 2009. Weak demand, driven by austerity, debt and a lack of economic growth is dragging down prices. The falling oil price is making things cheaper, too. One might think falling prices would be something to celebrate. But concerns about deflation traps and downward spirals abound. The European Central Bank may launch a programme of quantitative easing this month to fend off the threat. Why do economists so dread falling prices?

One common explanation is that in anticipation of falling prices, consumers delay purchases, causing them to fall still further. This argument is a simplification; it can be made with equal power in reverse to argue that inflation will inevitably run upwards as consumers bring purchases forward to avoid being stung later. But the argument hints at the right problem: deflation’s effect on interest rates. Generally speaking, the interest rate reflects the price of consumption today relative to consumption tomorrow. When interest rates are high, savings are worth more tomorrow, and vice-versa. The return in money terms (the rate advertised by banks) is called the “nominal” interest rate. But inflation also matters. Subtracting expected inflation from the nominal rate produces the real interest rate­—the expected return after inflation—which is what people respond to in most models of the economy.

Low inflation or deflation constrains this crucial variable. The nominal interest rate cannot fall below zero, because that would mean reducing savers’ bank balances every month, and would prompt them to withdraw their deposits from banks and stash cash under the bed. Together with inflation, this puts a floor on the real interest rate too. If inflation is low and real rates can’t fall far enough to boost demand and perk up prices, demand will weaken still further. This is the dreaded deflation trap. There are other problems, too. Lower-than-expected inflation increases the real burden of debts. Lenders benefit, but because they are more likely to save than borrowers, demand is sapped overall. Deflation also increases rigidity in the labour market. Workers are resistant to wage cuts in cash terms, but inflation lets firms cut real wages by freezing pay in nominal terms. Deflation, by contrast, makes this problem worse.

To avoid the trap, central banks can resort to unconventional policies such as quantitative easing, although there is debate over their fairness and efficacy. In the long run, some economists think inflation targets should be higher. That would give more room for real interest rates to fall when economies are hit by negative shocks. But in a few decades, the problem may disappear: in a cashless economy it is impossible to stash money under the bed. That would allow nominal interest rates to go negative, as everyone’s bank balance could simply be reduced simultaneously. But that might be easier said than done.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ราคาในยูโรโซนจะลดลง ตัวเลขที่ออกในวันที่ 7 มกราคมพบว่า ราคาผู้บริโภคในปีธันวาคมลดลง 0.2% การทำเครื่องหมายการกลับมาของภาวะเงินฝืดเป็นครั้งแรกตั้งแต่ปี 2009 ความอ่อนแอ ขับเคลื่อน ด้วยความเข้มงวด หนี้สิน และการขาดความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจคือลากลงราคา ราคาน้ำมันลดลงจะทำให้สิ่งที่ถูกกว่า เกินไป หนึ่งอาจคิดว่า ราคาลดลงจะให้ฉลอง แต่ความกังวลเกี่ยวกับภาวะเงินฝืดกับดักและ spirals ลงมาก ธนาคารกลางยุโรปอาจเปิดโปรแกรมของเดือนนี้เตรียมคุกคามไว้ให้เพื่อผ่อนคลายเชิงปริมาณ ทำไมนักเศรษฐศาสตร์ราคาตกน่ากลัวมากเพื่อคำอธิบายทั่วไปหนึ่งคือ ว่า ปลีกราคาตก ผู้บริโภคเลื่อนซื้อ ทำให้ตกไปยัง อาร์กิวเมนต์นี้จะรวบ จะ มีพลังงานเท่ากลับเถียงว่า เงินเฟ้อจะย่อมทำขึ้นกับผู้บริโภคมาซื้อไปเพื่อหลีกเลี่ยงการมาภายหลัง แต่คำแนะนำอาร์กิวเมนต์ที่ปัญหาด้านขวา: ผลกระทบของภาวะเงินฝืดอัตราดอกเบี้ย สมรรถนะ อัตราดอกเบี้ยสะท้อนถึงราคาของปริมาณการใช้วัสดุเมื่อเทียบกับปริมาณการใช้วันพรุ่งนี้ เมื่ออัตราดอกเบี้ยสูง ประหยัดคุ้มค่าทั้งเพิ่มเติมพรุ่งนี้ และกลับ การกลับมาในแง่ของเงิน (อัตราโฆษณาธนาคาร) จะเรียกว่าอัตราดอกเบี้ย "ระบุ" แต่ยังเรื่องเงินเฟ้อ ลบอัตราเงินเฟ้อที่คาดการณ์จากอัตราระบุให้อัตราดอกเบี้ยแท้จริง — ส่งคืนที่คาดไว้หลังจากเงินเฟ้อ — ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้คนตอบสนองในรูปแบบส่วนใหญ่ของเศรษฐกิจภาวะเงินฝืดหรือเงินเฟ้อต่ำจำกัดตัวแปรสำคัญนี้ อัตราดอกเบี้ยระบุไม่สามารถลดลงต่ำกว่าศูนย์ เนื่องจากจะหมายถึง โปรแกรมของธนาคารลดยอดดุลทุกเดือน และจะพร้อมท์ให้ถอนเงินฝากของพวกเขาจากธนาคาร และสะสมเงินสดภายใต้เตียง กับอัตราเงินเฟ้อ ทำให้พื้นในอัตราดอกเบี้ยแท้จริงเกินไป ถ้าอัตราเงินเฟ้ออยู่ในระดับต่ำ และราคาถูกจริงไม่ลดลงมากพอที่จะกระตุ้นความต้องการ และหนักท้องขึ้นราคา ความต้องจะลดลงยังคงต่อไป นี่คือกับดักกลัวภาวะเงินฝืด มีปัญหาอื่น ๆ เกินไป ต่ำกว่าคาดเงินเฟ้อเพิ่มภาระจริงของหนี้ ประโยชน์ของผู้ให้กู้ แต่เนื่องจากพวกเขามีแนวโน้มที่จะประหยัดกว่าผู้กู้ ความต้องคือ sapped ทั้งหมด ภาวะเงินฝืดยังเพิ่มความแข็งแกร่งในตลาดแรงงาน คนจะทนให้ตัดในเงื่อนไขเงินสด แต่อัตราเงินเฟ้อให้บริษัทตัดค่าจ้างที่แท้จริง โดยการแช่แข็งค่าจ้างในเงื่อนไขที่ระบุ โดยคมชัด มาตรการ ทำให้เลวร้ายยิ่งปัญหานี้เพื่อหลีกเลี่ยงกับดัก ธนาคารกลางสามารถรีสอร์ทนโยบายกระเป๋าเช่นผ่อนคลายเชิงปริมาณ การอภิปราย มีความยุติธรรมและประสิทธิภาพการ ในระยะยาว นักเศรษฐศาสตร์บางคนคิดว่า เป้าหมายอัตราเงินเฟ้อจะสูงขึ้น ที่จะให้เพิ่มอัตราดอกเบี้ยจริงสำหรับลงเมื่อเศรษฐกิจถูกตี โดยแรงกระแทกลบ แต่ในไม่กี่ทศวรรษ ปัญหาอาจหายไป: ในเศรษฐกิจ cashless จึงไปสะสมเงินใต้เตียง ที่จะช่วยให้อัตราดอกเบี้ยที่ระบุไปลบ เป็นของทุกคนยอดดุลบัญชีธนาคารอาจลดลงเพียงพร้อม แต่ที่อาจจะพูดง่ายกว่า ทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ราคาในยูโรโซนจะลดลง ตัวเลขออกมาเมื่อวันที่ 7 มกราคมแสดงให้เห็นว่าราคาผู้บริโภคในปีถึงเดือนธันวาคมลดลง 0.2%, การทำเครื่องหมายการกลับมาของภาวะเงินฝืดเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ปี 2009 ความต้องการที่อ่อนแอได้แรงหนุนจากความเข้มงวดหนี้และขาดการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจจะลากลงราคา ราคาน้ำมันที่ลดลงคือการทำให้สิ่งที่ถูกกว่าอีกด้วย บางคนอาจคิดว่าราคาที่ลดลงจะเป็นสิ่งที่จะเฉลิมฉลอง แต่ความกังวลเกี่ยวกับกับดักภาวะเงินฝืดและเกลียวลงดาษดื่น ธนาคารกลางยุโรปอาจจะเปิดตัวโปรแกรมการผ่อนคลายเชิงปริมาณในเดือนนี้ที่จะปัดเป่าปิดการคุกคาม ทำไมนักเศรษฐศาสตร์กลัวดังนั้นราคาที่ลดลง? คำอธิบายหนึ่งที่เหมือนกันคือว่าในความคาดหมายของราคาที่ลดลงของผู้บริโภคชะลอการซื้อสินค้าทำให้พวกเขาตกอยู่ยังคงต่อไป นี่คือเหตุผลที่ทำให้เข้าใจง่าย; ก็สามารถที่จะทำให้มีอำนาจเท่าเทียมกันในการย้อนกลับเพื่อยืนยันว่าอัตราเงินเฟ้อย่อมจะวิ่งขึ้นไปเป็นผู้บริโภคซื้อสินค้าที่นำไปข้างหน้าเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกต่อยในภายหลัง แต่การโต้แย้งคำแนะนำปัญหาขวา: ผลกระทบภาวะเงินฝืดในอัตราดอกเบี้ย โดยทั่วไปอัตราดอกเบี้ยที่สะท้อนให้เห็นถึงราคาของการบริโภคในปัจจุบันเมื่อเทียบกับการบริโภคในวันพรุ่งนี้ เมื่ออัตราดอกเบี้ยสูงเงินฝากออมทรัพย์ที่มีมูลค่าในวันพรุ่งนี้มากขึ้นและในทางกลับกัน ผลตอบแทนในแง่เงิน (อัตราโฆษณาโดยธนาคาร) เรียกว่า "น้อย" อัตราดอกเบี้ย แต่อัตราเงินเฟ้อยังเรื่อง ลบอัตราเงินเฟ้อที่คาดหวังจากอัตราการระบุผลิตอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงตอบแทนที่คาดหวังหลังจากที่อัตราเงินเฟ้อซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้คนตอบสนองต่อในรูปแบบที่สุดของเศรษฐกิจ. อัตราเงินเฟ้อต่ำหรือภาวะเงินฝืด constrains นี้ตัวแปรสำคัญ อัตราดอกเบี้ยที่กำหนดไม่สามารถตกด้านล่างเป็นศูนย์เพราะนั่นจะหมายถึงการลดเซฟเวอร์ 'เงินฝากธนาคารทุกเดือนและจะแจ้งให้พวกเขาที่จะถอนเงินฝากจากธนาคารและเงินสดซ่อนอยู่ใต้เตียง ร่วมกับอัตราเงินเฟ้อนี้ทำให้ชั้นในอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงเกินไป หากอัตราเงินเฟ้ออยู่ในระดับต่ำและอัตราที่แท้จริงไม่สามารถตกอยู่ไกลพอที่จะเพิ่มความต้องการและเงยขึ้นราคาความต้องการจะลดลงยังคงต่อไป นี่คือกับดักภาวะเงินฝืดหวั่น มีปัญหาอื่น ๆ อีกด้วย อัตราเงินเฟ้อต่ำกว่าที่คาดว่าจะเพิ่มภาระหนี้ที่แท้จริงของ ผู้ให้กู้ได้รับประโยชน์ แต่เป็นเพราะพวกเขามีแนวโน้มที่จะประหยัดกว่าการกู้ความต้องการจะดูดซับโดยรวม ภาวะเงินฝืดนอกจากนี้ยังเพิ่มความแข็งแกร่งในตลาดแรงงาน แรงงานมีความทนทานต่อการปรับลดค่าจ้างในแง่เงินสด แต่อัตราเงินเฟ้อที่ช่วยให้ บริษัท ลดค่าจ้างที่แท้จริงโดยการแช่แข็งจ่ายในแง่เล็กน้อย ภาวะเงินฝืดโดยคมชัดทำให้ปัญหานี้เลวร้าย. เพื่อหลีกเลี่ยงกับดักธนาคารกลางสามารถรีสอร์ทกับนโยบายที่ไม่เป็นทางการเช่นการผ่อนคลายเชิงปริมาณถึงแม้จะมีการถกเถียงเรื่องความเป็นธรรมและประสิทธิภาพของพวกเขา ในระยะยาวนักเศรษฐศาสตร์บางคนคิดว่าเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อควรจะสูงกว่า ที่จะให้ห้องพักมากขึ้นสำหรับอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงจะลดลงเมื่อเศรษฐกิจกำลังโดนแรงกระแทกเชิงลบ แต่ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาปัญหาที่เกิดขึ้นอาจหายไปในเศรษฐกิจเงินสดมันเป็นไปไม่ได้ที่จะซ่อนเงินอยู่ใต้เตียง ที่จะช่วยให้อัตราดอกเบี้ยที่จะไปลบเป็นยอดเงินธนาคารของทุกคนก็สามารถจะลดลงพร้อมกัน แต่ที่อาจจะกล่าวง่ายกว่าทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ราคาในยูโรโซนจะล้ม ตัวเลขที่ออกในวันที่ 7 มกราคม พบว่า ราคาผู้บริโภคในปีธันวาคมลดลง 0.2% , เครื่องหมายการกลับมาของภาวะเงินฝืดเป็นครั้งแรกตั้งแต่ปี 2009 อุปสงค์ที่อ่อนแอ , ขับเคลื่อนโดยเคร่งครัด หนี้สินและการขาดการเติบโตทางเศรษฐกิจจะลากลงราคา ราคาน้ำมันตก ทำให้สิ่งต่าง ๆ ถูกด้วยหนึ่งอาจคิดว่าราคาตกจะเป็นสิ่งที่น่ายินดี แต่ความกังวลเกี่ยวกับกับดักภาวะเงินฝืดและลงแบบดาษดื่น ธนาคารกลางยุโรปจะเปิดตัวโครงการผ่อนคลายเชิงปริมาณในเดือนนี้เพื่อปัดเป่าปิดการคุกคาม ทำไมนักเศรษฐศาสตร์แล้ว กลัวราคาตก ?

หนึ่งทั่วไปคำอธิบายที่อยู่ในความคาดหมายของราคาที่ถูกลง ผู้บริโภคซื้อล่าช้าทำให้พวกเขาตกยังเพิ่มเติม อาร์กิวเมนต์นี้เป็นหนึ่งเดียว มันสามารถทำให้มีขนาดเท่ากับพลังกลับเถียงว่า อัตราเงินเฟ้อจะย่อมวิ่งขึ้นไปเป็นผู้บริโภคให้ซื้อไปข้างหน้าเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกต่อยอีกที แต่การโต้แย้งคำแนะนำในปัญหาที่ถูกต้อง : ผลภาวะเงินฝืดในอัตราดอกเบี้ย พูดง่าย ๆอัตราดอกเบี้ยที่สะท้อนให้เห็นถึงราคาของการบริโภคในวันนี้เทียบกับการบริโภคในวันพรุ่งนี้ เมื่อดอกเบี้ยสูง เงินฝากออมทรัพย์มีมูลค่ามากขึ้นในวันพรุ่งนี้ และในทางกลับกัน ผลตอบแทนในรูปเงิน ( อัตราโฆษณาโดยธนาคาร ) เรียกว่า " ผันผยอง " แต่อัตราเงินเฟ้อยังสำคัญลบจากอัตราเงินเฟ้อที่คาดว่าจะผลิตและอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงอง - ผลตอบแทนที่คาดว่าจะได้รับ หลังจากอัตราเงินเฟ้อ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้คนตอบสนองต่อในรุ่นมากที่สุดของเศรษฐกิจ ภาวะเงินเฟ้อ หรือเงินฝืด

น้อยเขียนแบบนี้แปร อัตราดอกเบี้ยที่ระบุไม่สามารถลดลงต่ำกว่าศูนย์ เพราะนั่นจะหมายถึงการลดการขยายตัวของธนาคารยอดคงเหลือทุกเดือนและจะให้พวกเขาถอนตัวของเงินฝากจากธนาคารและซ่อนเงินไว้ใต้เตียง กับอัตราเงินเฟ้อ ซึ่งจะทำให้พื้นที่อัตราดอกเบี้ยจริงด้วย หากอัตราเงินเฟ้อต่ำและอัตราที่แท้จริงจะไม่ตกไกลพอที่จะเพิ่มอุปสงค์และเงยขึ้นราคา อุปสงค์จะอ่อนตัวลง ยังเพิ่มเติม นี้หวั่นภาวะเงินฝืดกับดัก มีปัญหาอื่นด้วยต่ำกว่าคาดเงินเฟ้อเพิ่มภาระที่แท้จริงของหนี้ ตลอดจนผลประโยชน์ แต่เพราะพวกเขามีแนวโน้มที่จะประหยัดกว่าผู้กู้มีความต้องการ sapped โดยรวม ภาวะเงินฝืดยังเพิ่มความแข็งแกร่งในตลาดแรงงาน งานป้องกันการตัดค่าจ้างในรูปเงินสด แต่อัตราเงินเฟ้อให้บริษัทตัดค่าจ้างที่แท้จริงจะจ่ายในแง่ปกติ ภาวะเงินฝืด โดยความคมชัด , ทำให้ปัญหาเลวร้าย

เพื่อหลีกเลี่ยงกับดักที่ธนาคารกลางสามารถรีสอร์ทเพื่อแหกคอกเช่นนโยบายผ่อนคลายเชิงปริมาณ แม้จะมีการถกเถียงกันของความเป็นธรรมและประสิทธิภาพ . ในระยะยาว นักเศรษฐศาสตร์บางคนคิดว่าเป้าหมายเงินเฟ้อน่าจะสูงกว่า ที่จะให้ห้องพักมากขึ้นสำหรับอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงลดลงเมื่อเศรษฐกิจมีโดนกระแทกที่ลบ แต่ในไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาปัญหาอาจหายไป :ในเศรษฐกิจ cashless เป็นไปไม่ได้ที่จะซ่อนเงินไว้ใต้เตียง ซึ่งจะทำให้อัตราดอกเบี้ยตามไปลบ เป็นยอดเงินธนาคารของทุกคนก็จะลดลงไปพร้อมๆ กัน แต่นั่นอาจจะพูดง่ายกว่าทำ .