IntroductionAggression against othe

Introduction
Aggression against others or towards oneself is
an important reason why individuals with mental
disorders are taken to psychiatric emergency services
(PES).1 Voluntary or involuntary hospitalization is often
recommended to protect both patients and others.2,3
Aggressive behaviors, not unusual during psychiatric
hospitalizations, may generate mild to severe physical
and psychological damages for both patients and hospital
staff. Moreover, they entail medical expenses, absences
from work and legal charges.4,5
Several studies have been conducted to identify
associated risk factors, but cultural, ethnic, methodological
and conceptual differences complicate generalizations,
as results are often conflicting.6,7 Steinert conducted a
review and concluded that the variables associated with
aggression in psychiatric inpatients are different from
those found in the general community, and that the most
important predictor is life history of aggression. Studies in
the literature report different findings regarding sex, age,
diagnosis and alcohol abuse and aggression in hospital
settings.6,7 These characteristics may play a minor role,
whereas clinical and psychopathologic variables, such as
delusions, are more prominent.7 Therefore, clinical and
psychopathological features associated with aggression
should be identified to recognize, at an early stage,
patients at risk to become aggressive when hospitalized.
The Brief Psychiatric Rating Scale (BPRS) has been
used around the world for over 50 years and adapted
over time.8,9 Although its main function is to compare
changes in psychopathology, studies have revealed an
association between factors of this scale and aggression
in hospital environments.10-14 This study assessed the
severity of psychopathology and investigated possible
associations with aggressive behaviors in the first 24
hours after psychiatric hospitalization to define whether
aggressiveness was associated with the severity of
psychosis and psychomotor agitation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรู้เบื้องต้นเกี่ยว
กับการล่วงละเมิดต่อผู้อื่นหรือตัวเองเป็น
เหตุผลที่สำคัญว่าทำไมบุคคลที่มีจิต
ความผิดปกติจะถูกนำไปยังบริการฉุกเฉินจิตเวช
(PES) 0.1 โรงพยาบาลโดยสมัครใจหรือไม่สมัครใจก็มักจะ
แนะนำให้ปกป้องทั้งผู้ป่วยและ others.2,3
พฤติกรรมก้าวร้าวไม่ได้ผิดปกติในช่วง จิตเวช
ในโรงพยาบาลอาจสร้างอ่อนไปทางร่างกายอย่างรุนแรง
ความเสียหายและจิตใจสำหรับผู้ป่วยที่โรงพยาบาลและ
พนักงาน นอกจากนี้พวกเขานำมาซึ่งค่าใช้จ่ายทางการแพทย์ขาด
จากการทำงานและ charges.4,5 กฎหมาย
การศึกษาจำนวนมากได้รับการดำเนินการเพื่อระบุ
ปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง แต่วัฒนธรรมชาติพันธุ์วิธีการ
ที่แตกต่างกันและความคิดซับซ้อนภาพรวม,
ผลมักจะ conflicting.6,7 Steinert ดำเนินการ
ตรวจสอบและสรุปได้ว่าตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับการ
รุกรานในผู้ป่วยจิตเวชที่แตกต่างจาก
ที่พบในชุมชนทั่วไปและที่มากที่สุด
ที่สำคัญคือการทำนายประวัติชีวิตของการรุกราน การศึกษาใน
วรรณคดีรายงานผลที่แตกต่างกันเกี่ยวกับเพศอายุ
การวินิจฉัยและการละเมิดแอลกอฮอล์และการรุกรานในโรงพยาบาล
settings.6,7 ลักษณะเหล่านี้อาจมีบทบาทเล็ก ๆ น้อย ๆ
ในขณะที่ตัวแปรทางคลินิกและ psychopathologic เช่น
หลงผิดเป็น prominent.7 มากขึ้นดังนั้น ทางคลินิกและ
คุณสมบัติ psychopathological ที่เกี่ยวข้องกับการรุกราน
ควรจะระบุที่จะรับรู้ในช่วงเริ่มต้น
ของผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงที่จะกลายเป็นก้าวร้าวเมื่อรักษาในโรงพยาบาล.
สเกลการจัดอันดับจิตเวชย่อ (BPRS) ได้รับการ
ใช้ทั่วโลกมานานกว่า 50 ปีและปรับตัว
อยู่ตลอดเวลา 8,9 แม้ว่าหน้าที่หลักคือการเปรียบเทียบ
การเปลี่ยนแปลงในพยาธิวิทยาการศึกษาได้แสดงให้เห็น
ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยนี้ขนาดและความก้าวร้าว
ในโรงพยาบาล environments.10-14 การศึกษาครั้งนี้มีการประเมิน
ความรุนแรงของพยาธิวิทยาและการตรวจสอบที่เป็นไปได้
สมาคมกับพฤติกรรมก้าวร้าวในครั้งแรก 24
ชั่วโมงหลังการรักษาในโรงพยาบาลจิตเวชในการกำหนดว่า
ก้าวร้าวมีความสัมพันธ์กับความรุนแรงของ
อาการทางจิตและการกวนจิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำการต่อผู้อื่นหรือต่อเอง

ที่สำคัญคือเหตุผลที่บุคคลที่มีความผิดปกติทางจิต
ถ่ายให้บริการฉุกเฉินทางจิตเวช
( PES ) 1 โดยสมัครใจหรือไม่ได้ตั้งใจโรงพยาบาลมัก
แนะนำเพื่อป้องกันผู้ป่วยและคนอื่น ๆ . 2
พฤติกรรมก้าวร้าวผิดปกติในจิตเวช
ซึ่งอาจสร้างอ่อน
ทางกายภาพ รุนแรงและความเสียหายทางด้านจิตใจ ทั้งผู้ป่วยและเจ้าหน้าที่โรงพยาบาล

นอกจากนี้ จะครอบคลุมค่าใช้จ่ายทางการแพทย์ , ขาด
จากค่าใช้จ่ายงานและกฎหมาย . 4 , 5
หลายการศึกษาที่ได้รับการดำเนินการเพื่อระบุ
ปัจจัยเสี่ยง เกี่ยวข้อง แต่วัฒนธรรม เชื้อชาติ และแนวคิดที่ซับซ้อนต่างกันตรง

เป็นผลมาจากการมักขัดแย้งกัน การ
6 , 7 สไตเนิร์ตทบทวนและสรุปได้ว่า ตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับการรุกรานในจิตเวชผู้ป่วยใน

จะแตกต่างจากที่พบในชุมชนทั่วไป และที่สำคัญที่สุดคือตัว
ประวัติชีวิตของความก้าวร้าว ในการศึกษาวรรณกรรมต่าง ๆรายงานผลเกี่ยวกับ

การวินิจฉัยเพศ อายุ และการละเมิดแอลกอฮอล์และความก้าวร้าวในการตั้งค่าโรงพยาบาล
. 67 ลักษณะเหล่านี้อาจมีบทบาทเล็กน้อย
ในขณะที่ตัวแปรทางคลินิกและ psychopathologic เช่น
อาการหลงผิดจะโดดเด่นมากขึ้น . 7 ดังนั้น คลินิกและคุณลักษณะที่เกี่ยวข้องกับความก้าวร้าว

psychopathological ควรจะระบุให้รู้จักในช่วงแรก
ผู้ป่วยกลุ่มเสี่ยงที่จะกลายเป็นก้าวร้าวเมื่อเข้าโรงพยาบาล สรุปแบบประเมินทางจิตเวช (

bprs ) ได้ที่ใช้ทั่วโลกกว่า 50 ปี และดัดแปลง
ตลอดเวลา 8,9 แม้ว่าหน้าที่หลักของมันคือเพื่อเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงจิต
, การศึกษาได้เปิดเผยความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยของขนาดนี้

environments.10-14 และความก้าวร้าวในโรงพยาบาลเพื่อศึกษาความรุนแรงของจิต และสืบสวน

กับสมาคมได้รับพฤติกรรมก้าวร้าวใน 24
ชั่วโมง หลังเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลจิตเวช เพื่อกำหนดว่า
ก้าวร้าวมีความสัมพันธ์กับความรุนแรงของ
โรคจิตด้านการกวน