That is, in Daoism and Chan reality

That is, in Daoism and Chan reality cannot truly be perceived through normal cognitive processes (like talking about it) but must instead be apprehended through a mystical process of eliminating our attachment to our verbal thought process.

Daoists, like many Buddhists, saw human society as a distraction from ultimate reality. Confucians accused both Daoists and Buddhists of abandoning families and society in the quest for individual enlightenment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นั่นคือ Daoism และจันทร์ จริงไม่สามารถมองเห็นได้ผ่านกระบวนการรับรู้ปกติ (เช่นพูดถึง) อย่างแท้จริง แต่ต้องเข้าใจขั้นตอนการลึกลับขจัดของเราแนบกับคำพูดของเราคิดว่า กระบวนการแทนDaoists เช่นชาวพุทธจำนวนมาก เห็นมนุษย์เป็นความเพลิดเพลินจากความเป็นจริงที่ดีที่สุด Confucians ถูกกล่าวหาว่า Daoists และพุทธของละทิ้งครอบครัวและสังคมในการแสวงหาธรรมแต่ละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นั่นคือในความเป็นจริงลัทธิเต๋าและจันไม่สามารถอย่างแท้จริงรับรู้ผ่านกระบวนการทางปัญญาปกติ (เหมือนการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้) แต่จะต้องจับผ่านกระบวนการลึกลับของการกำจัดสิ่งที่แนบมาของเราในการกระบวนการคิดของเราด้วยวาจา. Daoists เช่นชาวพุทธจำนวนมากเห็นสังคมมนุษย์ เป็นเครื่องล่อใจจากความเป็นจริงสุดยอด Confucians Daoists กล่าวหาว่าทั้งสองและชาวพุทธละทิ้งครอบครัวและสังคมในการแสวงหาการตรัสรู้ของแต่ละบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นั่นคือ ในลัทธิเต๋าและชานความเป็นจริงไม่สามารถอย่างแท้จริงจะรับรู้ผ่านกระบวนการการคิดปกติ ( เช่น พูดเกี่ยวกับมัน ) แต่ต้องแทนจะถูกผ่านกระบวนการขจัดความผูกพันของเราลึกลับของกระบวนการคิดของเราด้วย

daoists เหมือนชาวพุทธเห็นมนุษย์สังคม ความสนใจจากความเป็นจริงสูงสุดConfucians ผู้กล่าวหาทั้ง daoists และพุทธละทิ้งครอบครัวและสังคมในการแสวงหาธรรมแต่ละ .