Definition of commercial bankThis i

Definition of commercial bank
This is a financial institution providing services for businesses, organisations and individuals. Services include offering current, deposit and saving accounts as well as giving out loans to businesses. [1]
A commercial banks is defined as a bank whose main business is deposit-taking and making loans. This contrasts with an investment bank whose main business is securities underwriting, M&A advisory, asset management and securities trading.
Commercial banks make their profits by taking small, short-term, relatively liquid deposits and transforming these into larger, longer maturity loans. This process of asset transformation generates net income for the commercial bank. Note that many commercial banks do investment banking business although the latter is not considered the main business area.
Example
Examples of commercial banks include HSBC and Bank of America Merill Lynch. [2]
A commercial bank is one primarily engaged in deposit and lending activities to private and corporate clients in wholesale and retail banking. Other services typically include bank and credit cards, private banking, custody and guarantees, cash management and settlement as well as trade finance.
The term gained prominence as a counterpart to “investment bank” after the introduction of the Glass-Steagall-Act (1933) in the USA that separated capital markets business from deposit taking institutes in the aftermath of the great depression.
However, the separation between commercial and investment banking softened more and more during the age of financial liberalisation and globalisation from 1990 to 2007. Banks moved away from low margin deposit and credit business to high margin capital market investments, accompanied with a respective increase in risk.
This was backed by politicians and regulators, who increasingly reduced the influence of the state in the overall economy and, in particular, in the financial markets.
Eventually the Clinton administration in the USA legalised universal banks, which cover both commercial and investment banking activities with the so-called Gramm-Leach-Bliley-Act in 1999, the basis for the typical business model of banks in continental Europe , which repealed key provisions of the Glass-Steagall Act.
After the recent global financial crisis, however, financial regulation has become prominent once again in the US. The Frank-Dodd-Act implemented the Volcker rule in 2010, named after Alan Greenspan’s predecessor as president of the US central bank, Fed. The Act bans at least proprietary trading of securities for deposit-taking institutes. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อกำหนดของธนาคารพาณิชย์เป็นสถาบันการเงินที่ให้บริการในธุรกิจ องค์กร และบุคคล บริการรวมปัจจุบันจึง บัญชีเงินฝากและประหยัด ตลอดจนให้สินเชื่อเพื่อธุรกิจ [1]มีกำหนดธนาคารพาณิชย์เป็นธนาคารที่มีธุรกิจหลักเป็น การฝาก และทำสินเชื่อ นี้ดูแตกต่างกับธนาคารการลงทุนที่มีธุรกิจหลักคือ บริษัทที่รับประกันภัย M และเป็นที่ปรึกษา บริหารสินทรัพย์ และซื้อขายหลักทรัพย์ธนาคารพาณิชย์ทำให้กำไรของพวกเขา โดยมีเงินฝากขนาดเล็ก ระยะสั้น ค่อนข้างเหลว และเปลี่ยนมากู้ยืมครบกำหนดใหญ่ ยาว กระบวนการของการแปลงสินทรัพย์สร้างรายได้สุทธิสำหรับธนาคารพาณิชย์ หมายเหตุธนาคารพาณิชย์หลายแห่งที่ ทำธุรกิจการธนาคารการลงทุนแม้ว่าจะไม่ถือว่าเป็นย่านธุรกิจสำคัญตัวอย่างตัวอย่างของธนาคารเช่น HSBC และธนาคารอเมริกา Merill Lynch [2]ธนาคารพาณิชย์เป็นหนึ่งร่วมในกิจกรรมส่วนตัว และบริษัทลูกค้าขายส่งและขายปลีกลูกค้าเงินฝากและสินเชื่อเป็นหลัก บริการอื่น ๆ โดยทั่วไปธนาคาร และบัตรเครดิต ธนบดี บุตร และรับประกันคุณภาพ บริหารเงินสด และการชำระเงิน ตลอดจนค้าทางการเงินคำรับความโดดเด่นเป็นกัน "ลงทุนธนาคาร" หลังจากการแนะนำของแก้ว-Steagall-บัญญัติ (1933) ในสหรัฐอเมริกาที่แยกธุรกิจตลาดทุนจากฝากการสถาบันผลพวงของภาวะซึมเศร้าดี ขึ้นอย่างไรก็ตาม แยกระหว่างการค้าและการลงทุนธนาคารก่อขึ้นในช่วงยุคเปิดเสรีทางการเงินและนโบายจาก 1990 2007 ย้ายจากอัตรากำไรต่ำเงินฝากและสินเชื่อธุรกิจธนาคารการลงทุนตลาดทุนกำไรสูง พร้อมกับเพิ่มความเสี่ยงเกี่ยวข้องนี้ถูกสนับสนุนจากนักการเมืองและหน่วยงานกำกับดูแล คนลดอิทธิพลของรัฐ ในเศรษฐกิจโดยรวม และ โดยเฉพาะ ในตลาดการเงินมากขึ้นในที่สุดบริหารงานแผ่นดินในสหรัฐอเมริกา legalised ธนาคารสากล ซึ่งครอบคลุมทั้งการค้าและวาณิชธนกิจกิจกรรม ด้วยเรียกว่า Gramm-ลีช-Bliley-พระราชบัญญัติในปี 1999 พื้นฐานสำหรับแบบจำลองทางธุรกิจทั่วไปของธนาคารในทวีปยุโรป ที่ repealed หลักบทบัญญัติของพระราชบัญญัติแก้ว Steagallหลังจากล่าสุดวิกฤตการเงินโลก อย่างไรก็ตาม ระเบียบทางการเงินได้กลายเป็นโดดเด่นอีกครั้งในสหรัฐอเมริกา แฟรงค์-Dodd-บัญญัติใช้ Volcker กฎใน 2010 จาก Alan กรีนสแปของปริมาณของรุ่นก่อนเป็นประธานธนาคารกลางสหรัฐ เลี้ยง พระราชบัญญัติการห้ามซื้อขายหลักทรัพย์สำหรับสถาบันการเงินฝากเป็นกรรมสิทธิ์น้อย [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหมายของธนาคารพาณิชย์ซึ่งเป็นสถาบันการเงินที่ให้บริการสำหรับธุรกิจองค์กรและบุคคล
รวมถึงการบริการที่ให้บริการในปัจจุบันเงินฝากและเงินฝากออมทรัพย์รวมทั้งให้ออกเงินให้สินเชื่อเพื่อธุรกิจ [1]
ธนาคารพาณิชย์ถูกกำหนดให้เป็นธนาคารที่มีธุรกิจหลักคือการฝากเงินและการทำเงินให้สินเชื่อ ความขัดแย้งนี้กับธนาคารที่มีการลงทุนทางธุรกิจหลักคือการจัดจำหน่ายหลักทรัพย์ M & ที่ปรึกษาการจัดการสินทรัพย์และการค้าหลักทรัพย์.
ธนาคารพาณิชย์ทำกำไรของพวกเขาโดยการขนาดเล็กระยะสั้นที่มีสภาพคล่องค่อนข้างเงินฝากและการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เป็นขนาดใหญ่อีกต่อเงินให้สินเชื่อที่ครบกําหนด กระบวนการของการเปลี่ยนแปลงสินทรัพย์นี้จะสร้างรายได้สุทธิสำหรับธนาคารพาณิชย์ โปรดทราบว่าธนาคารพาณิชย์หลายคนทำธุรกิจวาณิชธนกิจแม้ภายหลังจะไม่ถือว่าเป็นพื้นที่ธุรกิจหลัก.
ตัวอย่างตัวอย่างของธนาคารพาณิชย์รวมถึงเอสบีซีและธนาคารแห่งอเมริกา Merill Lynch
[2]
ธนาคารพาณิชย์เป็นหนึ่งในการทำงานหลักในการจัดกิจกรรมการฝากเงินและการให้สินเชื่อให้กับลูกค้าและ บริษัท เอกชนในกลุ่มธนาคารส่งและค้าปลีก บริการอื่น ๆ ที่มักจะรวมถึงธนาคารและบัตรเครดิตดูแลธนาคารเอกชนและการค้ำประกันการจัดการเงินสดและการตั้งถิ่นฐานเช่นเดียวกับการเงินการค้า.
คำรับชื่อเสียงเป็นคู่ที่ "ธนาคารเพื่อการลงทุน" หลังจากการแนะนำของแก้ว Steagall-พระราชบัญญัติ (1933 ) ในประเทศสหรัฐอเมริกาที่แยกธุรกิจตลาดทุนจากเงินฝากที่สถาบันการในผลพวงของภาวะซึมเศร้าที่ดี.
อย่างไรก็ตามการแยกระหว่างธนาคารพาณิชย์และการลงทุนชะลอตัวลงมากขึ้นและมากขึ้นในช่วงอายุของการเปิดเสรีทางการเงินและโลกาภิวัตน์จาก 1990 ถึง 2007 ธนาคารย้ายออกไป จากเงินฝากที่มีอัตรากำไรต่ำและธุรกิจสินเชื่อที่จะมีอัตรากำไรสูงลงทุนในตลาดทุนพร้อมกับการเพิ่มขึ้นตามลำดับในความเสี่ยง.
นี้ได้รับการสนับสนุนจากนักการเมืองและหน่วยงานกำกับดูแลที่มากขึ้นลดอิทธิพลของรัฐในระบบเศรษฐกิจโดยรวมและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในทางการเงิน ตลาด.
ในที่สุดการบริหารคลินตันในสหรัฐอเมริกาทำให้การค้าธนาคารสากลซึ่งครอบคลุมทั้งในเชิงพาณิชย์และกิจกรรมธนาคารเพื่อการลงทุนกับสิ่งที่เรียกว่า Gramm-Leach-Bliley-Act ในปี 1999 เป็นพื้นฐานสำหรับรูปแบบธุรกิจปกติของธนาคารในทวีปยุโรปซึ่ง ยกเลิกบทบัญญัติที่สำคัญของแก้ว Steagall Act.
หลังจากที่เกิดวิกฤตการณ์ทางการเงินทั่วโลกเมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่การควบคุมทางการเงินได้กลายเป็นที่โดดเด่นอีกครั้งในสหรัฐอเมริกา แฟรงก์-ด็อดพระราชบัญญัติดำเนินกฎ Volcker ในปี 2010 หลังจากที่ก่อนหน้าชื่อ Alan Greenspan เป็นประธานของธนาคารกลางสหรัฐเฟด พระราชบัญญัติห้ามอย่างน้อยการซื้อขายหลักทรัพย์ที่เป็นกรรมสิทธิ์ของสถาบันรับฝากเงิน [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำนิยามของธนาคารพาณิชย์
นี้เป็นสถาบันการเงินที่ให้บริการสำหรับธุรกิจ องค์กร และบุคคลทั่วไป บริการรวมถึงเสนอปัจจุบัน การฝากและการบันทึกบัญชี รวมทั้งการให้สินเชื่อเพื่อธุรกิจ [ 1 ]
เป็นธนาคารพาณิชย์ที่ถูกกําหนดให้เป็นธนาคารที่มีธุรกิจหลักคือการทำให้เงินฝากและเงินกู้ยืมนี้แตกต่างกับธนาคารการลงทุนที่มีธุรกิจหลักคือ การจัดจำหน่ายหลักทรัพย์ เอ็ม &ปรึกษา , การจัดการสินทรัพย์และหลักทรัพย์ที่ซื้อขาย .
ธนาคารพาณิชย์ทำกำไรของพวกเขาโดยการใช้ขนาดเล็ก ระยะสั้น เงินฝาก สภาพคล่องค่อนข้างและเปลี่ยนเป็นขนาดใหญ่ , เงินให้กู้ยืมแก่อีกต่อไป กระบวนการของการแปลงสินทรัพย์นี้จะสร้างรายได้ให้ธนาคารพาณิชย์หมายเหตุว่า ธนาคารพาณิชย์หลายแห่งทำธุรกิจธนาคารเพื่อการลงทุนแม้ว่าหลังไม่ถือว่าพื้นที่ธุรกิจหลัก เช่น

ตัวอย่างของธนาคารพาณิชย์ รวมถึงธนาคาร HSBC และธนาคารของอเมริกา เมอร์ริลล์ ลินช์ [ 2 ]
ธนาคารพาณิชย์เป็นหลัก ร่วมในกิจกรรมกับลูกค้าเงินฝากและสินเชื่อภาคเอกชนและองค์กรในการส่งและค้าปลีกธนาคารบริการอื่น ๆโดยทั่วไป ได้แก่ ธนาคาร และบัตรเครดิต ธนาคารเอกชน , ดูแลและรับประกัน , การจัดการเงินสดและการตั้งถิ่นฐาน ตลอดจนการค้าการเงิน .
ระยะเวลาที่ได้รับชื่อเสียงเป็นคู่ " ธนาคารเพื่อการลงทุน " หลังจากการกระทำ Steagall แก้ว ( 1933 ) ในสหรัฐอเมริกา ที่แยกธุรกิจตลาดทุน จากฝากถ่ายสถาบันในผลพวงของ Great อาการซึมเศร้า .
อย่างไรก็ตามการแยกระหว่างพาณิชย์และธนาคารเพื่อการลงทุนลดลงมากขึ้นในยุคของการเปิดเสรีทางการเงิน และโลกาภิวัตน์จากปี 2550 เงินฝากธนาคารย้ายห่างจากขอบต่ำและธุรกิจสินเชื่อเพื่อลงทุนในตลาดทุน ขอบสูง พร้อมกับเพิ่มตามความเสี่ยง .
นี้ได้รับการสนับสนุนโดยนักการเมืองและเร็คกูเลเตอร์ที่มากขึ้น ลดอิทธิพลของรัฐในระบบเศรษฐกิจโดยรวม และโดยเฉพาะในตลาดการเงิน .
ในที่สุดคลินตันการบริหารในสหรัฐอเมริกา legalized ธนาคารสากลพาณิชย์และธนาคารเพื่อการลงทุน ซึ่งครอบคลุมกิจกรรมกับกรัมเรียกว่ากรองทำ bliley ในปี 1999 ทั้งพื้นฐานโดยรูปแบบธุรกิจของธนาคารในทวีปยุโรป ,ซึ่งยกเลิกบทบัญญัติที่สำคัญของแก้ว Steagall Act .
หลังจากช่วงวิกฤติการเงินโลก อย่างไรก็ตาม ระเบียบทางการเงินได้กลายเป็นที่โดดเด่นอีกครั้งในสหรัฐอเมริกา แฟร้งค์ ดอดด์ ทำ ใช้กฎ Volcker ใน 2010 , ตามชื่อบรรพบุรุษของ Alan Greenspan ประธานธนาคารกลางสหรัฐฯ FED .พระราชบัญญัติห้ามการซื้อขายหลักทรัพย์อย่างน้อยเจ้าของฝากเอาสถาบัน [ 2 ]