The results from the DMAC assay sho

The results from the DMAC assay showed that the total concentration
of procyanidins decreased with the time in both chambers,
PACs being present in less concentration over time in chamber B
(Table 1). Thus, non-irradiated syrup (control) had a concentration
of 4130 ± 50 lg/ml, which is significantly higher than that found in
gamma-irradiated syrup (3460 ± 80 lg/ml). However, this only
meant a loss of only about 16%.
On the other hand, the concentration of PACs in samples stored
at 25 C/60% RH (chamber A) significantly differed between the
different months of storage, with a total loss over 60% after
6 months. The loss of PACs in samples stored at 40 C/75% RH in
chamber B was higher after 6 months, the total loss of PACs being
around 80%. These results from the DMAC assay agreed with
results from HPLC–ESI-QTOF-MS quantification. Overall, using the
latter method and compared with the control samples, the total
loss of PACs was over 65% in chamber A whereas in the chamber
B the total loss was over 92%. Although the degradation pathway
was not investigated in the present study, they could be related
to their oxidation, hydrolysis or isomerization (Chang et al., 2006).
Although, DMAC assay is consider to be the best analysis available
to perform an overall quantification of flavanols (Boudesocque
et al., 2013), it is important to complement these results with the
analysis of each individual compound, since the behaviour depend
on the chemical structure, even stereochemistry, such as our
results found for procyanidin B isomers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลที่ได้จากการทดสอบ DMAC พบว่าความเข้มข้นทั้งหมดการลดเวลาในทั้งสอง procyanidinsPACs กำลังอยู่ในความเข้มข้นน้อยกว่าช่วงเวลาในห้อง B(ตารางที่ 1) น้ำเชื่อมไม่ฉายรังสี (control) มีความเข้มข้นของ lg ± 50 4130/ml ซึ่งจะสูงกว่าที่พบในฉายรังสีแกมมาน้ำ (3460 ± 80 lg/มิลลิลิตร) อย่างไรก็ตาม นี้เท่านั้นหมายถึง การสูญเสียประมาณ 16%บนมืออื่น ๆ ความเข้มข้นของ PACs ในตัวอย่างที่เก็บไว้น. C/60% RH (ห้อง A) แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการเก็บ กับการสูญเสียรวมกว่า 60% หลังจากเดือนแตกต่างกัน6 เดือน การสูญเสียของ PACs ในตัวอย่างที่เก็บไว้ที่ 40 C/75% RH ในห้อง B ถูกสูงขึ้นหลังจาก 6 เดือน การสูญเสียรวมของ PACs ถูกประมาณ 80% ผลลัพธ์เหล่านี้จาก DMAC assay ตกลงกับผลจาก HPLC – ESI QTOF-MS นับ ใช้โดยรวม การวิธีหลังนี้ และเมื่อเทียบกับตัวอย่างควบคุม รวมสูญเสียของ PACs ได้กว่า 65% ในห้อง A ในขณะที่ในห้องขการสูญเสียรวมได้มากกว่า 92% แม้ว่าทางเดินย่อยสลายไม่มีการตรวจสอบในการศึกษาปัจจุบัน พวกเขาอาจจะเกี่ยวข้องออกซิเดชัน ไฮโตรไลซ์ หรือบ่ำ (ช้าง et al. 2006)ถึงแม้ว่า DMAC assay เป็น คิดว่าจะเป็นการวิเคราะห์ที่ดีที่สุดที่พร้อมใช้งานเพื่อทำการนับรวมจำนวน flavanols (Boudesocqueet al. 2013), มันเป็นสิ่งสำคัญที่ผลลัพธ์เหล่านี้ด้วยการการวิเคราะห์สารประกอบแต่ละบุคคล เนื่องจากขึ้นกับพฤติกรรมบนโครงสร้างทางเคมี แม้ stereochemistry เช่นของเราพบผลลัพธ์สำหรับ isomers procyanidin B

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลที่ได้จากการทดสอบ DMAC แสดงให้เห็นว่ามีความเข้มข้นรวม
ของ procyanidins ลดลงด้วยเวลาทั้งในห้อง,
PACs เป็นปัจจุบันในความเข้มข้นน้อยลงเมื่อเวลาผ่านไปในห้อง B
(ตารางที่ 1) ดังนั้นน้ำเชื่อมที่ไม่ใช่การฉายรังสี (Control) มีความเข้มข้น
ของ 4130 ± 50 LG / ml ซึ่งสูงกว่าที่พบในอย่างมีนัยสำคัญ
น้ำเชื่อมแกมมารังสี (3460 ± 80 LG / ml) แต่นี้จะ
หมายถึงการสูญเสียเพียงประมาณ 16% ได้.
บนมืออื่น ๆ , ความเข้มข้นของ PACs ในตัวอย่างที่เก็บไว้
ที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียส / 60% RH (ห้อง) ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง
เดือนแตกต่างกันของการจัดเก็บข้อมูลที่มีการสูญเสียทั้งหมด มากกว่า 60% หลัง
6 เดือน การสูญเสียของ PACs ในตัวอย่างที่เก็บไว้ที่ 40 องศาเซลเซียส / ความชื้นสัมพัทธ์ 75% ใน
ห้อง B สูงหลังจาก 6 เดือน, การสูญเสียรวมของ PACs เป็น
ประมาณ 80% ผลลัพธ์เหล่านี้จากการทดสอบ DMAC เห็นด้วยกับ
ผลที่ได้จากวิธี HPLC-ESI-QTOF-MS ปริมาณ โดยรวมโดยใช้
วิธีหลังและเมื่อเทียบกับตัวอย่างควบคุมรวม
การสูญเสียของ PACs ถูกกว่า 65% อยู่ในห้องในขณะที่ในห้อง
B การสูญเสียรวมได้มากกว่า 92% แม้ว่าทางเดินย่อยสลาย
ไม่ได้ตรวจสอบในการศึกษาที่พวกเขาอาจจะเกี่ยวข้องกับ
การเกิดออกซิเดชันของพวกเขาย่อย isomerization (ช้าง et al., 2006).
แม้ว่า DMAC ทดสอบจะคิดว่าจะเป็นการวิเคราะห์ที่ดีที่สุด
ที่จะดำเนินการหาปริมาณโดยรวมของ flavanols (Boudesocque
et al., 2013) ก็เป็นสิ่งสำคัญเพื่อเสริมผลเหล่านี้กับ
การวิเคราะห์ของแต่ละบุคคลประกอบเนื่องจากลักษณะการทำงานขึ้นอยู่
กับโครงสร้างทางเคมีแม้สเตอริโอเช่นเรา
พบผลการค้นหาสำหรับไอโซเมอ procyanidin B

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากผลการทดสอบ พบว่า dmac ความเข้มข้นรวมของโปรไซยานิดินลดลงกับเวลาในทั้งสองห้องPACS อยู่ในความเข้มข้นที่น้อยกว่าเวลาในห้อง B( ตารางที่ 1 ) ดังนั้น ไม่ฉายรังสี ( ควบคุม ) มีความเข้มข้นของน้ำเชื่อมของ 4130 ± LG / 50 มิลลิลิตร ซึ่งสูงกว่าที่พบในฉายรังสีแกมมาน้ำเชื่อม ( 3460 ± 80 LG / ml ) อย่างไรก็ตาม นี้เท่านั้นหมายถึงการสูญเสียเพียง 16 เปอร์เซ็นต์บนมืออื่น ๆ , ความเข้มข้นของ PACS ในตัวอย่างจัดเก็บที่อุณหภูมิ 25 C / 60 เปอร์เซ็นต์ ( ห้อง ) ที่แตกต่างกันระหว่างเดือนที่แตกต่างกันของกระเป๋า , กับการสูญเสียทั้งหมดกว่า 60 เปอร์เซ็นต์ หลัง6 เดือน การสูญเสียของ PACS ในตัวอย่างที่เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 40 C / ความชื้นสัมพัทธ์ 75 เปอร์เซ็นต์ในห้อง B สูง หลังจากนั้น 6 เดือน ยอดขาดทุนของ PACS เป็นประมาณ 80 % ผลจากการทดสอบ dmac ตกลงกับผลลัพธ์ที่ได้จากเครื่อง HPLC และ esi-qtof-ms ปริมาณ . โดยรวม โดยใช้หลังและวิธีการเปรียบเทียบกับตัวอย่างควบคุม ทั้งหมดการสูญเสียของ PACS กว่า 65% ใน Chamber เป็นส่วนในห้องB สูญเสียทั้งหมดกว่า 92% แม้ว่าการ .ไม่ได้ตรวจสอบในการศึกษา พวกเขาสามารถที่เกี่ยวข้องออกซิเดชันของเอนไซม์ หรือ ไอโซเมอไรเซชัน ( ชาง et al . , 2006 )แม้ว่า dmac ทดสอบควรพิจารณาการวิเคราะห์ที่ดีที่สุดที่มีอยู่จะแสดงปริมาณโดยรวมของ flavanols ( boudesocqueet al . , 2013 ) , มันสำคัญกว่าผลลัพธ์เหล่านี้ด้วยการวิเคราะห์สารแต่ละบุคคล เนื่องจากพฤติกรรมขึ้นในโครงสร้างทางเคมีได้สเตอริโอเคมิสตรี เช่นของเราพบผลลัพธ์สำหรับโปรไซยานิดิน บี คือ