The passage is taken from 'The Rule

The passage is taken from 'The Rule of the Road', an essay written by a twentieth century essayist.
A stout old lady was walking with her basket down the middle of a street in Petrograd to the great confusion of the traffic and with no small peril to herself. It was pointed out to her that the pavement was the place for pedestrians, but she replied: 'I'm going
to walk where I like. We've got liberty now.' It did not occur to the dear old lady that if liberty entitled the pedestrian to walk down the middle of the road, then the end of such liberty would be universal chaos. Everybody would be getting in everybody else's way and nobody would get anywhere.
Individual liberty would have become social anarchy.There is a danger of the world getting liberty-drunk in these days like the old lady with the basket, and it is just as well to remind ourselves of what the rule of the road means. It means that in order that the liberties of all may be preserved, the
liberties of everybody must be curtailed. When the policeman,say, at Piccadilly Circus steps into the middle of the road and puts out his hand, he is the symbol not of tyranny, but of liberty.You may not think so. You may, being in a hurry, and seeing your car pulled up by this insolence of office, feel that your
liberty has been outraged. How dare this fellow interfere with your free use of the public highway? Then, if you are a reasonable person, you will reflect that if he did not interfere with you, he would interfere with no one, and the result would be that Piccadilly Circus would be a maelstrom that you would never
cross at all. You have submitted to a curtailment of private liberty in order that you may enjoy a social order which makes your liberty a reality. Liberty is not a personal affair only, but a social
contract. It is an accommodation of interests. In matters which do
not touch anybody else's liberty, of course, I may be as free as I like. If I choose to go down the road in a dressing-gown who shall say me nay? You have liberty to laugh at me, but I have liberty to be indifferent to you. And if I have a fancy for dyeing my hair, or waxing my moustache (which heaven forbid), or
wearing an overcoat and sandals, or going to bed late or getting up early, I shall follow my fancy and ask no man's permission. I shall not inquire of you whether I may eat mustard with my mutton. And you will not ask me whether you may follow this religion or that, whether you may prefer Ella Wheeler Wilcox to
Wordsworth, or champagne to shandy. In all these and a thousand other details you and I please
ourselves and ask no one's leave. We have a whole kingdom in which we rule alone, can do what we choose, be wise or ridiculous, harsh or easy, conventional or odd. But directly we

step out of that kingdom, our personal liberty of action becomes qualified by other people's liberty. I might like to practice on the trombone from midnight till three in the morning. If I went on to the top of Everest to do it, I could please myself, but if I do it in my bedroom my family will object, and if I do it out in the streets
the neighbors will remind me that my liberty to blow the trombone must not interfere with their liberty to sleep in quiet. There are a lot of people in the world, and I have to accommodate my liberty to their liberties.We are all liable to forget this, and unfortunately we are much
more conscious of the imperfections of others in this respect than of our own. A reasonable consideration for the rights or feelings of others is the foundation of social conduct.
It is in the small matters of conduct, in the observance of the rule of the road, that we pass judgment upon ourselves, and
declare that we are civilized or uncivilized. The great moments of heroism and sacrifice are rare. It is the little habits of commonplace intercourse that make up the great sum of life and sweeten or make bitter the journey.
Adapted from an essay by George Orwell

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อเรื่องนำมาจาก ' เดอะกฎจราจร ', เรียงความการเขียน โดย essayist ศตวรรษที่ยี่สิบ หญิงเป็น stout ได้เดิน กับเธอกระเช้าลงกลางถนนในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กเพื่อสับสนมากของการจราจร และมังกรไม่เล็กไปตัวเอง มันถูกชี้ให้เห็นของเธอว่า ช่วงถูกสำหรับโชคดี แต่เธอตอบ: ' ฉันจะ การเดินทางที่ชอบ เรามีเสรีภาพนี้ ' มันไม่ได้เกิดไปรักหญิงว่า ถ้าเสรีภาพสิทธิเดินเดินลงกลางถนน แล้วสิ้นเสรีภาพดังกล่าวจะวุ่นวายสากล ทุกคนจะได้รับในทางของทุกคน และไม่มีใครจะไปได้ทุก ลิเบอร์ตี้แต่ละตัวจะกลายเป็น อนาธิปไตยทางสังคม มีอันตรายของโลกได้รับเสรีภาพเมาในวันนี้เช่นหญิงกับตะกร้า และมันจะดีเช่นเตือนตนเองสิ่งกฎจราจรความหมายของ มันหมายความ ว่า เพื่อให้เสรีภาพทั้งหมดอาจจะเก็บรักษาไว้ การ ต้องเป็น curtailed เสรีภาพของทุกคน เมื่อตำรวจ พูด ที่พิคคาดิลลี่เซอร์คัสก้าวไปกลางถนนและทำให้ออกมือของเขา เขาเป็นสัญลักษณ์ ของ tyranny ไม่ แต่เสรีภาพ คุณอาจไม่คิดอย่างนั้น คุณ กำลังรีบเร่ง และเห็นรถลากขึ้น โดย insolence นี้ของ office อย่างที่คุณ ลิเบอร์ตี้ได้รับ outraged วิธีนี้กล้ายุ่งกับการใช้งานฟรีของทางสาธารณะ แล้ว ถ้าคุณเป็นคนที่เหมาะสม คุณจะสะท้อนให้เห็นถึงที่ถ้าเขาได้ไม่รบกวนคุณ เขาจะรบกวนใคร และที่พิคคาดิลลี่เซอร์คัสจะเป็นห้วงมหาภัยที่คุณจะไม่มีผลจะ ข้ามเลย คุณได้ส่งไป curtailment ของเสรีภาพส่วนตัวเพื่อให้คุณสามารถเพลิดเพลินกับการสังคมซึ่งทำให้เสรีภาพของคุณเป็นจริง เสรีภาพไม่ใช่เป็นเรื่องส่วนบุคคลเท่านั้น แต่สังคมสัญญา ที่พักน่าสนใจได้ ในเรื่องที่ทำ ไม่สัมผัสใครอื่นของลิเบอร์ตี้ แน่นอน ฉันอาจฟรี ตามชอบ ถ้าฉันเลือกไปลงอยู่ในน้ำชุดที่จะกล่าวว่า ฉันนาย คุณมีเสรีภาพในการหัวเราะที่ฉัน แต่ฉันมีเสรีภาพที่จะสนใจคุณ และ ถ้ามีความนึกคิด สำหรับย้อมสีผม แว็กซ์ moustache ของฉัน (สวรรค์ที่ห้าม), หรือ ใส่ชุดเสื้อกันใบและรองเท้าแตะ เข้านอนดึก หรือเริ่มต้น ฉันจะทำตามนึกคิดของฉัน และขอให้สิทธิ์คนไม่ ผมจะไม่สอบถามคุณว่าฉันจะกินผักกาดกับ mutton ของฉัน และคุณจะไม่ต้องถามฉันว่า คุณอาจทำตามศาสนานี้หรือ ที่ว่าคุณอาจชอบ Ella วิลค็อกซ์ล้อไป Wordsworth หรือแชมเปญเพื่อ shandy ทั้งหมดนี้และพันอื่น ๆ รายละเอียดของคุณและโปรดตนเอง และขอลางานไม่ เรามีทั้งอาณาจักรที่เราปกครองคนเดียว ทำสิ่งที่เราเลือก มีฉลาด หรือไร้สาระ รุนแรง หรือง่าย ปกติ หรือคี่ แต่เราได้โดยตรง ขั้นตอนจากนั้นราชอาณาจักร ของเราเสรีภาพของการกระทำกลายเป็นคุณสมบัติตามเสรีภาพของคนอื่น ฉันอาจต้องการฝึกบนทรอมโบนที่จากเที่ยงคืนจนถึงสามในตอนเช้า ถ้าผมเข้าไปบนด้านบนของเอเวอเรสต์ได้ ได้โปรดตัวเอง แต่ถ้าผมทำในห้องนอนของฉัน ครอบครัวของฉันจะวัตถุ และฉันออกในท้องถนน บ้านจะเตือนฉันว่า เสรีภาพของฉันเป่าทรอมโบนจะต้องไม่รบกวนเสรีภาพของประเทศดีขึ้น มีจำนวนมากของผู้คนในโลก และมีการรองรับเสรีภาพของฉันเพื่อเสรีภาพของพวกเขา เราจะต้องเสียภาษีทั้งหมดลืมนี้ แต่เรา เป็นมาก ความตระหนักเพิ่มมากขึ้นของข้อบกพร่องของคนอื่นในนี้มากกว่าของเราเอง พิจารณาที่เหมาะสมสำหรับสิทธิหรือความรู้สึกของผู้อื่นเป็นรากฐานของสังคมมันเป็นเรื่องเล็ก ๆ ของ ในเรื่องกฎจราจร ว่า เราผ่านการพิพากษาตนเอง และ ประกาศว่า เราเป็นอารย หรือ uncivilized ช่วงเวลาดีของวีรบุรุษและเสียสละได้ยาก นิสัยเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเพศสัมพันธ์เป็นธรรมดาที่ประกอบเป็นผลรวมที่ดีของชีวิต และ sweeten หรือขมให้เดินทาง ได้ดัดแปลงจากการเรียงโดยจอร์จออร์เวลล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทางเดินที่นำมาจาก 'กฎของถนน' เรียงความที่เขียนโดยศตวรรษที่ยี่สิบเรียงความ.
หญิงเก่าอ้วนได้เดินกับตะกร้าของเธอลงกลางถนนในเปโตรกราดกับความสับสนที่ดีของการจราจรและมีขนาดเล็กไม่ พิษภัยกับตัวเอง มันก็ชี้ให้เห็นกับเธอว่าทางเท้าเป็นสถานที่สำหรับคนเดินเท้า แต่เธอตอบว่า
'ฉันจะไปเดินที่ผมชอบ เรามีเสรีภาพในขณะนี้. มันไม่ได้เกิดขึ้นกับหญิงชราที่รักว่าถ้าสิทธิเสรีภาพของคนเดินเท้าที่จะเดินลงไปกลางถนนแล้วจุดสิ้นสุดของเสรีภาพดังกล่าวจะเป็นความสับสนวุ่นวายสากล ทุกคนจะได้รับทุกคนในทางอื่นและไม่มีใครจะไปได้ทุกที่.
เสรีภาพส่วนบุคคลจะกลายเป็นสังคม anarchy.There อันตรายของโลกได้รับ-เมาเสรีภาพในวันนี้เช่นเดียวกับหญิงชรากับตะกร้าและมันก็เป็นเช่นเดียวกับดี เตือนตัวเองในสิ่งที่หมายถึงการปกครองของถนน ก็หมายความว่าอยู่ในลำดับที่เสรีภาพของทุกคนจะถูกเก็บรักษาไว้ที่เสรีภาพของทุกคนจะต้องมีการตัดทอน
เมื่อตำรวจพูดที่ Piccadilly Circus ก้าวเข้าไปในกลางถนนและทำให้มือของเขาออกเขาเป็นสัญลักษณ์ของการปกครองแบบเผด็จการไม่ได้ แต่ของ liberty.You อาจจะไม่คิดอย่างนั้น คุณอาจจะอยู่ในรีบร้อนและเห็นรถของคุณดึงขึ้นโดยอวดดีสำนักงานนี้รู้สึกว่าคุณเสรีภาพได้รับโกรธ
วิธีกล้าคนนี้รบกวนการใช้งานของคุณฟรีทางหลวงสาธารณะ? แล้วถ้าคุณเป็นคนที่เหมาะสมที่คุณจะสะท้อนให้เห็นว่าถ้าเขาไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับคุณเขาจะยุ่งเกี่ยวกับการไม่มีใครและผลที่ได้จะเป็นที่ Piccadilly Circus
จะเป็นน้ำวนที่คุณจะไม่ข้ามเลย คุณได้ส่งไปยังลดลงของเสรีภาพส่วนตัวในการสั่งซื้อที่คุณอาจสนุกกับการจัดระเบียบสังคมซึ่งจะทำให้เสรีภาพของคุณเป็นจริง เสรีภาพไม่ได้เป็นเรื่องส่วนบุคคลเท่านั้น
แต่สังคมสัญญา ที่พักที่ทางผลประโยชน์ ในเรื่องที่ไม่ได้สัมผัสเสรีภาพใครอื่นแน่นอนฉันอาจจะเป็นฟรีเป็นที่ผมชอบ
ถ้าผมเลือกที่จะไปลงที่ถนนในชุดแต่งตัวที่จะพูดว่าฉันแต่ว่า? คุณมีเสรีภาพที่จะหัวเราะเยาะฉัน แต่ฉันมีเสรีภาพที่จะเป็นไม่แยแสกับคุณ และถ้าผมมีแฟนซีสำหรับย้อมผมหรือแว็กซ์หนวดของฉัน (ซึ่งห้ามสวรรค์)
หรือสวมเสื้อคลุมและรองเท้าแตะหรือจะนอนดึกหรือได้รับการขึ้นต้นฉันจะทำตามจินตนาการของฉันและขออนุญาตของมนุษย์ไม่มี ฉันจะไม่ถามคุณว่าผมจะได้กินเนื้อแกะมัสตาร์ดกับฉัน และคุณจะไม่ถามฉันว่าคุณอาจปฏิบัติตามศาสนานี้หรือว่าไม่ว่าคุณอาจจะชอบเอลล่าวิลคอกซ์วีลเลอร์ที่จะเวิร์ดสเวิร์หรือแชมเปญเอง
ในเหล่านี้ทั้งหมดและพันรายละเอียดอื่น ๆ
ที่คุณและฉันโปรดตัวเองและขอลาไม่มีใคร เรามีทั่วราชอาณาจักรในการที่เราปกครองคนเดียวสามารถทำสิ่งที่เราเลือกจะฉลาดหรือไร้สาระรุนแรงหรือง่ายธรรมดาหรือคี่ แต่ตรงที่เราก้าวออกจากราชอาณาจักรที่เสรีภาพส่วนบุคคลของเราของการกระทำจะกลายเป็นคุณสมบัติตามเสรีภาพของคนอื่น ผมอาจจะชอบที่จะฝึกปฏิบัติทรอมโบนตั้งแต่เที่ยงคืนจนถึงสามในตอนเช้า ถ้าผมเดินตรงไปยังด้านบนของเอเวอร์เรสที่จะทำมันฉันจะโปรดตัวเอง แต่ถ้าผมทำมันในห้องนอนของฉันครอบครัวของฉันจะคัดค้านและถ้าผมจะทำมันออกมาในถนนเพื่อนบ้านจะเตือนฉันว่าเสรีภาพของข้าพเจ้าที่จะระเบิดทรอมโบนจะต้องไม่ยุ่งเกี่ยวกับเสรีภาพที่จะนอนในที่เงียบสงบ มีคนจำนวนมากในโลกและฉันต้องรองรับเสรีภาพของฉันที่จะ liberties.We ของพวกเขาทั้งหมดมีแนวโน้มที่จะลืมเรื่องนี้และโชคร้ายที่เรามีมากมีสติมากขึ้นของความไม่สมบูรณ์ของคนอื่นในแง่กว่าของเราเองนี้ การพิจารณาที่เหมาะสมในการแสดงสิทธิหรือความรู้สึกของคนอื่น ๆ ที่เป็นรากฐานของการดำเนินการทางสังคม. มันมีอยู่ในเรื่องเล็ก ๆ ของการดำเนินการในการปฏิบัติตามกฎของถนนที่เราผ่านการตัดสินเมื่อตัวเองและประกาศว่าเราเป็นอารยะหรือป่าเถื่อน ช่วงเวลาที่ดีของความกล้าหาญและความเสียสละเป็นของหายาก มันเป็นนิสัยเล็ก ๆ น้อย ๆ ของการมีเพศสัมพันธ์เป็นเรื่องธรรมดาที่ทำขึ้นในผลรวมที่ดีของชีวิตและความหวานหรือขมเดินทาง. ดัดแปลงมาจากการเขียนเรียงความโดยจอร์จเวลล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื้อเรื่องมาจาก ' กฎของถนน ' เรียงความที่เขียนโดยนักเขียนศตวรรษที่ 20 .
หญิงชราอ้วนเดินถือตะกร้าให้เธอลงกลางถนนในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กเพื่อความสับสนที่ดีของการจราจรและมีขนาดเล็กนั้นเอง มันก็ชี้ให้เห็นถึงเธอว่าทางเท้าเป็นสถานที่สำหรับคนเดินเท้า แต่เธอตอบว่า : ' ฉันจะ
เดินที่ฉันชอบเรามีเสรีภาพในตอนนี้ มันไม่ได้เกิดขึ้นกับหญิงชราที่รักว่า ถ้าเสรีภาพสิทธิคนเดินเท้าเดินลงไปกลางถนน แล้วสิ้นสุด เช่น เสรีภาพจะเป็นสากล ความสับสนวุ่นวาย ทุกคนจะได้รับในทางของทุกคนและไม่มีใคร ได้ทุกที่
เสรีภาพส่วนบุคคลจะกลายเป็นอนาธิปไตยสังคมอันตรายจากโลกเมาเสรีภาพในวันเหล่านี้ เช่น หญิงชรากับตะกร้า และมันเป็นเพียงเช่นกันเพื่อเตือนตัวเองของสิ่งที่กฎของถนน หมายถึง ก็หมายความว่าในการสั่งซื้อที่เสรีภาพของทั้งหมดอาจถูกดอง
เสรีภาพของทุกคนต้องถูกตัดทอน . เมื่อตำรวจ กล่าวว่า ในขั้นตอนในละครสัตว์พิคคาดิลลี่ กลางถนน และใส่มือของเขาเขาเป็นสัญลักษณ์ของการปกครองแบบเผด็จการ แต่เสรีภาพ คุณอาจไม่คิดอย่างนั้น คุณอาจจะรีบร้อน และเห็นรถของคุณดึงขึ้นโดยไร้มารยาทของสำนักงาน , รู้สึกว่าเสรีภาพของคุณ
ถูกทำลาย ทำไมคนนี้รบกวนการใช้งานของคุณฟรีของถนนสาธารณะ แล้วถ้าคุณเป็นคนที่เหมาะสมที่คุณจะสะท้อนให้เห็นว่า ถ้าเขาไม่ไปยุ่งกับคุณ เขาจะไม่ไปยุ่งกับใครและผลจะเป็นที่ Piccadilly Circus จะมีน้ำวนที่คุณไม่เคย
ข้ามเลย คุณได้ส่ง เพื่อการกำจัดเสรีภาพส่วนบุคคลเพื่อที่คุณอาจเพลิดเพลินกับการสังคมที่ทำให้เสรีภาพของคุณเป็นจริง เสรีภาพไม่ใช่เรื่องส่วนบุคคลเท่านั้น แต่สังคม
สัญญา มันเป็นสถานที่ตั้งของผลประโยชน์ ในเรื่องที่ทำ
ไม่แตะต้องเสรีภาพคนอื่นๆแน่นอน ผมจะเป็นอิสระ เหมือนกับที่ฉันชอบ ถ้าฉันเลือกที่จะเดินไปในชุดราตรีที่จะพูดกับฉันอีก ? คุณมีเสรีภาพที่จะหัวเราะเยาะฉัน แต่ฉันมีเสรีภาพที่จะไม่สนใจคุณ และถ้าฉันมีแฟนซีสำหรับผมย้อม หรือแว็กซ์หนวดของฉัน ( ซึ่งห้ามสวรรค์ ) หรือ
ใส่เสื้อนอกและรองเท้าแตะ หรือ เข้านอนดึก หรือ ตื่นแต่เช้าข้าจะทำตามที่แฟนซี และขออนุญาติไม่เพื่อนของฉัน ผมจะถามคุณว่า ฉันอาจจะกินมัสตาร์ดกับเนื้อแกะของฉัน และคุณจะไม่ได้ถามฉันว่า คุณอาจจะทำตามนี้ ศาสนา หรือ ว่า ไม่ว่าคุณจะชอบเอลล่า วีลเลอร์ วิลคอกซ์

เวิร์ดสเวิร์ธ หรือแชมเปญ shandy . ในทั้งหมดนี้และรายละเอียดอื่น ๆที่คุณและฉันพันโปรด
ตัวเราและถาม ไม่มีใครไปเรามีทั้งอาณาจักรที่เราปกครองเท่านั้น ที่สามารถทำในสิ่งที่เราเลือก เป็นปัญญา หรือไร้สาระ หยาบคาย หรือ ง่าย ธรรมดา หรือ คี่ โดยตรงแต่เรา

ก้าวออกจากอาณาจักร เสรีภาพส่วนบุคคลของเราจากการกระทำกลายเป็นการรับรองเสรีภาพของคนอื่น ฉันอาจจะชอบฝึกบนทรอมโบนตั้งแต่เที่ยงคืนจนถึงตีสาม . ถ้าฉันไปบนยอดเอเวอเรสต์ ที่จะทำมันผมจะช่วยเอง แต่ถ้าฉันทำมันในห้องนอนของฉัน ครอบครัวของฉันจะคัดค้าน และถ้าฉันทำมันออกมาในถนน
เพื่อนบ้านจะเตือนฉันว่าเสรีภาพเป่าทรอมโบนต้องไม่แทรกแซงเสรีภาพของตนนอนเงียบ มีคนมากมายในโลก และมีการรองรับของฉันเสรีภาพเสรีภาพของพวกเขา เราทุกคนต้องลืมเรื่องนี้ และโชคร้ายที่เรามีมาก
พึงพอใจของข้อบกพร่องของผู้อื่นในความเคารพนี้กว่าของเราเอง การพิจารณาที่เหมาะสมสำหรับสิทธิหรือความรู้สึกของผู้อื่นเป็นรากฐานของการปฏิบัติทางสังคม .
มันในเรื่องเล็ก ๆ ของการปฏิบัติ ในการปฏิบัติตามกฎของถนนที่เราผ่านการประเมินตนเองและ
ประกาศว่าเรามีความศิวิไลซ์หรือป่าเถื่อนช่วงเวลาที่ดีของความกล้าหาญและความเสียสละหาได้ยาก มันเป็นนิสัยของธรรมดาสนธิที่ทําขึ้นผลรวมที่ดีของชีวิต และ หวาน หรือขมการเดินทาง .
ดัดแปลงจากเรียงความโดยจอร์จออร์เวลล์