The results of the research show th

The results of the research show that the levels of competencies set for themselves by leaders at the third leadership level in nursing are significantly lower than those set by all other leaders, both in nursing and in state administration. This point to the fact that leaders at the lowest leadership level are torn between the actual provision of nursing care and leadership, and are not prepared to fully accept the role of leaders. The problem of role transition has also appeared in other research (29). Nurse leaders even at the lowest leadership level should be aware of the importance of their role as leaders and should be building up their professional identity, which should already have formed during their time as students. Professional identity is in fact formed throughout the entire process of education and training and does not end with graduation (30). Nurse leaders at the lowest leadership level should already be aware of the importance of achieving high levels of individual leadership competencies. This leadership level is in fact a link between other healthcare employees and leaders, and likewise acts as a mentor to nursing students and plays an important role at the start of the career of every nurse. It is these leaders who must help nursing graduates apply their theoretical knowledge after completing their formal education and become active in developing and changing health care practices and leadership (31). The level required for competencies at the lowest leadership levels in nursing needs to be significantly increased, since this would ease the transition between different leadership levels in nursing and increase the number of potential candidates for middle and higher leadership positions. Leadership training should begin on completion of formal education and continue systematically throughout the entire process of the nurse’s professional development (4, 32), and no longer randomly depending on the needs of the organization. Training programmes should focus on the specifics of leadership in nursing (33). It is also important that such programmes are evaluated to make sure they are achieving their aims (34). A greater contribution should be made by educational institutions and by nurses’ professional associations, in whose interest it should be to construct an integrated and interconnected system of leadership training in nursing. A permanent solution to the problem of leadership in nursing will only be possible if leadership subjects are introduced at the higher education stage. Leadership education at university faculties should take the form of several years of permanent theoretical education and practical training for leadership in health care organizations. Nurses need theoretical and practical basic knowledge of leadership even before they begin working in health care organizations. This way they will be able, as their careers progress, to make a positive contribution to better nursing leadership, better quality of health care, and the excellence of the organizations where they are employed.

Go to:
Conclusions
The competency model of leaders in nursing thus comprises generic competencies which are common to all public sector employees and are taken from the competency model for state administration, and role-specific competencies that are characteristic for leadership in nursing. On the basis of a model formulated in this way, we are able to define competency profiles for several leadership levels and compare norms for the generic competencies of different professional groups. Most competency models have been formulated for individual, relatively homogeneous groups of employees with role-specific competencies, comparison of which was not possible. The added value of common competency models is in the possibility of mutual comparison of the norms established and the achievement of these norms among different professional groups. An instrument designed in this way would be useful for several interrelated professional groups and for various purposes (selection of leaders, preparation of education programmes, performance appraisal, etc.). Developing a concept that is only useful for one precisely determined professional group or purpose is, on the one hand, too expensive and too time-consuming, while on the other hand it is illogical from the point of view of the pursuit of a uniform leadership culture

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลการวิจัยแสดงว่า ระดับของความเชี่ยวชาญในการตั้งค่าด้วยตนเอง โดยผู้นำที่เป็นผู้นำในพยาบาลต่ำกว่าที่กำหนด โดยทั้งหมดอื่น ๆ ผู้นำ ทั้งพยาบาล และบริหารรัฐ จุดนี้ในความเป็นจริงที่ว่า ผู้นำระดับต่ำสุดเป็นผู้นำที่ขาดระหว่างสำรองจริงของพยาบาลดูแลและเป็นผู้นำ และไม่เตรียมพร้อมที่จะยอมรับบทบาทของผู้นำอย่างเต็ม ปัญหาของการเปลี่ยนแปลงบทบาทได้ยังปรากฏในงานวิจัยอื่น ๆ (29) ผู้นำการพยาบาลแม้แต่ระดับต่ำสุดเป็นผู้นำควรตระหนักถึงความสำคัญของบทบาทของตนเป็นผู้นำ และควรจะสร้างมืออาชีพตัว ซึ่งควรมีรูปแบบในช่วงเวลาของพวกเขาเป็นนักเรียน มืออาชีพตัวจริงจะเกิดขึ้นตลอดกระบวนการทั้งหมดของการศึกษาและการฝึกอบรม และไม่ลงท้าย ด้วยจบ (30) ผู้นำการพยาบาลที่เป็นผู้นำระดับต่ำสุดแล้วควรจะตระหนักถึงความสำคัญของการบรรลุเป้าหมายระดับสูงของความสามารถเป็นผู้นำแต่ละ ระดับนี้เป็นผู้นำในความเป็นจริงคือ การเชื่อมโยงระหว่างสุขภาพพนักงานและผู้นำ อื่น ๆ ทำนองเดียวกันทำหน้าที่เป็นปรึกษานักเรียนพยาบาล และมีบทบาทสำคัญในการเริ่มต้นของอาชีพของพยาบาลทุก เป็นผู้นำเหล่านี้ที่ต้องช่วยบัณฑิตพยาบาลใช้ความรู้ทฤษฎีหลังจากจบการศึกษาอย่างเป็นทางการ และใช้งานในการพัฒนา และเปลี่ยนแปลงแนวทางดูแลสุขภาพและความเป็นผู้นำ (31) ระดับที่จำเป็นสำหรับความสามารถในระดับผู้นำต่ำสุดในพยาบาลต้องสามารถเพิ่ม ตั้งแต่นี้จะบรรเทาการเปลี่ยนแปลงระหว่างพยาบาลระดับผู้นำที่แตกต่างกัน และเพิ่มจำนวนของผู้ที่มีศักยภาพในตำแหน่งผู้นำสูง และกลาง ฝึกความเป็นผู้นำควรเริ่มต้นความสมบูรณ์ของการศึกษาอย่างเป็นทางการ และทำอย่างเป็นระบบตลอดกระบวนการทั้งหมดของพยาบาลพัฒนาอาชีพ (4, 32), และไม่ได้ขึ้นอยู่ กับความต้องการขององค์กร โปรแกรมการฝึกอบรมควรเน้นในข้อกำหนดของความเป็นผู้นำในการพยาบาล (33) ก็ยังสำคัญว่า โปรแกรมดังกล่าวจะถูกประเมินให้แน่ใจว่าพวกเขาจะบรรลุจุดมุ่งหมายของพวกเขา (34) ส่วนร่วมมากขึ้นควรทำ โดยสถาบันการศึกษา และ สมาคมวิชาชีพพยาบาล ในดอกเบี้ยควรจะสร้างระบบการบูรณาการ และเชื่อมต่อกันของการฝึกอบรมเป็นผู้นำในการพยาบาล การแก้ไขปัญหาของผู้นำในพยาบาลถาวรเท่านั้นจะเป็นไปได้ถ้ามีการแนะนำเรื่องความเป็นผู้นำในขั้นตอนการศึกษา การศึกษาภาวะผู้นำที่มหาวิทยาลัยคณะควรใช้แบบฟอร์มหลายปีถาวรศึกษาทฤษฎีและฝึกปฏิบัติการเป็นผู้นำในองค์กรดูแลสุขภาพ พยาบาลต้องรู้พื้นฐานทฤษฎี และการปฏิบัติของผู้นำก่อนจะเริ่มทำงานในองค์กรดูแลสุขภาพ วิธีนี้จะทำ เป็นการดำเนินการงานของพวกเขา เพื่อทำประโยชน์ให้แก่พยาบาลผู้นำที่ดีกว่า ดีกว่าคุณภาพของการดูแลสุขภาพ และความเป็นเลิศขององค์กรที่พวกเขาเป็นลูกจ้างGo to:ConclusionsThe competency model of leaders in nursing thus comprises generic competencies which are common to all public sector employees and are taken from the competency model for state administration, and role-specific competencies that are characteristic for leadership in nursing. On the basis of a model formulated in this way, we are able to define competency profiles for several leadership levels and compare norms for the generic competencies of different professional groups. Most competency models have been formulated for individual, relatively homogeneous groups of employees with role-specific competencies, comparison of which was not possible. The added value of common competency models is in the possibility of mutual comparison of the norms established and the achievement of these norms among different professional groups. An instrument designed in this way would be useful for several interrelated professional groups and for various purposes (selection of leaders, preparation of education programmes, performance appraisal, etc.). Developing a concept that is only useful for one precisely determined professional group or purpose is, on the one hand, too expensive and too time-consuming, while on the other hand it is illogical from the point of view of the pursuit of a uniform leadership culture

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการวิจัยว่าระดับของสมรรถนะที่ตั้งไว้สำหรับตัวเองโดยผู้นำในระดับที่สามเป็นผู้นำในการพยาบาลอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าที่กำหนดโดยผู้นำคนอื่น ๆ ทั้งในและพยาบาลในการบริหารงานของรัฐ จุดนี้เพื่อความจริงที่ว่าผู้นำเป็นผู้นำในระดับต่ำสุดที่มีการฉีกขาดระหว่างการให้ที่แท้จริงของการดูแลรักษาพยาบาลและความเป็นผู้นำและไม่ได้เตรียมการรองรับการยอมรับบทบาทของผู้นำ ปัญหาของการเปลี่ยนแปลงบทบาทก็ปรากฏตัวขึ้นในงานวิจัยอื่น ๆ (29) ผู้นำทางการพยาบาลแม้กระทั่งความเป็นผู้นำในระดับต่ำสุดควรจะตระหนักถึงความสำคัญของบทบาทของพวกเขาเป็นผู้นำและควรได้รับการสร้างขึ้นเป็นตัวตนของพวกเขาเป็นมืออาชีพที่แล้วควรจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาของพวกเขาเป็นนักเรียน มืออาชีพตัวตนในความเป็นจริงที่เกิดขึ้นตลอดกระบวนการทั้งหมดของการศึกษาและการฝึกอบรมและไม่ได้จบด้วยการสำเร็จการศึกษา (30) ผู้นำทางการพยาบาลที่เป็นผู้นำระดับต่ำสุดแล้วควรจะตระหนักถึงความสำคัญของการบรรลุระดับสูงของความสามารถเป็นผู้นำของแต่ละบุคคล เป็นผู้นำระดับนี้อยู่ในความเป็นจริงการเชื่อมโยงระหว่างพนักงานด้านการดูแลสุขภาพอื่น ๆ และผู้นำและเช่นเดียวกันทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาให้กับนักศึกษาพยาบาลและมีบทบาทสำคัญในช่วงเริ่มต้นของการทำงานของพยาบาลทุกที่ มันเป็นผู้นำเหล่านี้ที่ต้องช่วยให้ผู้จบการศึกษาพยาบาลใช้ความรู้ทางทฤษฎีของพวกเขาหลังจากจบการศึกษาอย่างเป็นทางการของพวกเขาและกลายเป็นใช้งานในการพัฒนาและการเปลี่ยนแปลงการปฏิบัติในการดูแลสุขภาพและความเป็นผู้นำ (31) ระดับสมรรถนะที่จำเป็นสำหรับการที่ระดับต่ำสุดเป็นผู้นำในการพยาบาลจะต้องมีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญตั้งแต่นี้จะช่วยบรรเทาการเปลี่ยนแปลงระหว่างระดับความเป็นผู้นำที่แตกต่างกันในการพยาบาลและการเพิ่มจำนวนของผู้ที่มีศักยภาพสำหรับกลางและตำแหน่งที่สูงขึ้นเป็นผู้นำ การฝึกอบรมความเป็นผู้นำควรเริ่มต้นเมื่อเสร็จสิ้นการศึกษาอย่างเป็นทางการและยังคงมีระบบตลอดกระบวนการทั้งหมดของการพัฒนาวิชาชีพของพยาบาล (4, 32) และไม่สุ่มขึ้นอยู่กับความต้องการขององค์กร โปรแกรมการฝึกอบรมควรเน้นรายละเอียดของการเป็นผู้นำในการพยาบาล (33) นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่โครงการดังกล่าวได้รับการประเมินเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะบรรลุเป้าหมายของพวกเขา (34) ผลงานมากขึ้นควรจะทำโดยสถาบันการศึกษาและสมาคมวิชาชีพพยาบาลในที่มีความสนใจที่ควรจะเป็นในการสร้างระบบบูรณาการและเชื่อมต่อกันของการฝึกอบรมความเป็นผู้นำในการพยาบาล วิธีการแก้ปัญหาที่ถาวรในการแก้ไขปัญหาของการเป็นผู้นำในการพยาบาลจะเป็นไปได้ถ้าเรื่องความเป็นผู้นำได้ถูกนำเสนอในขั้นตอนการศึกษาที่สูงขึ้น การศึกษาความเป็นผู้นำคณะที่มหาวิทยาลัยควรจะใช้รูปแบบของหลายปีของการศึกษาทฤษฎีถาวรและการฝึกอบรมภาคปฏิบัติในการเป็นผู้นำในองค์กรด้านการดูแลสุขภาพ พยาบาลต้องมีความรู้พื้นฐานทางทฤษฎีและปฏิบัติของการเป็นผู้นำได้ก่อนที่จะเริ่มต้นการทำงานในองค์กรที่ดูแลสุขภาพ วิธีนี้พวกเขาจะสามารถเป็นอาชีพของพวกเขามีความคืบหน้าเพื่อให้ผลในเชิงบวกในการเป็นผู้นำทางการพยาบาลที่ดีกว่าที่มีคุณภาพที่ดีขึ้นของการดูแลสุขภาพและความเป็นเลิศขององค์กรที่พวกเขาจะจ้างงาน. ไปที่: สรุปรูปแบบความสามารถของผู้นำในการพยาบาลจึงประกอบด้วยความสามารถทั่วไปที่ต้องใช้พนักงานทุกคนของภาครัฐและที่นำมาจากรูปแบบความสามารถในการบริหารงานของรัฐและบทบาทความสามารถเฉพาะที่มีลักษณะการเป็นผู้นำในการพยาบาล บนพื้นฐานของรูปแบบสูตรในลักษณะนี้เราสามารถที่จะกำหนดรูปแบบความสามารถในระดับที่เป็นผู้นำหลายและเปรียบเทียบบรรทัดฐานสำหรับความสามารถทั่วไปของกลุ่มมืออาชีพที่แตกต่างกัน ส่วนใหญ่รุ่นความสามารถได้รับการกำหนดสำหรับแต่ละกลุ่มค่อนข้างเป็นเนื้อเดียวกันของพนักงานที่มีความสามารถเฉพาะบทบาทการเปรียบเทียบที่เป็นไปไม่ได้ มูลค่าเพิ่มของรูปแบบที่พบบ่อยคือความสามารถในความเป็นไปได้ของการเปรียบเทียบร่วมกันของบรรทัดฐานที่จัดตั้งขึ้นและความสำเร็จของบรรทัดฐานเหล่านี้ในกลุ่มมืออาชีพที่แตกต่างกัน เครื่องมือการออกแบบในลักษณะนี้จะเป็นประโยชน์สำหรับกลุ่มหลายอาชีพสัมพันธ์กันและเพื่อวัตถุประสงค์ต่างๆ (การเลือกผู้นำการจัดทำโปรแกรมการศึกษาการประเมินผล ฯลฯ ) การพัฒนาแนวคิดที่เป็นเพียงมีประโยชน์สำหรับกลุ่มหนึ่งมืออาชีพที่กำหนดได้อย่างแม่นยำหรือวัตถุประสงค์คือบนมือข้างหนึ่งราคาแพงเกินไปและใช้เวลานานเกินไปในขณะที่ในทางกลับกันมันเป็นเรื่องไร้เหตุผลจากมุมมองของการแสวงหาความเป็นผู้นำเครื่องแบบ วัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการศึกษาพบว่าระดับของสมรรถนะการตั้งค่าสำหรับตัวเอง โดยผู้นำในระดับผู้นำที่สามในชุดพยาบาลจะลดลงโดยผู้นำอื่น ๆทั้งหมด ทั้งพยาบาลและการบริหารรัฐ จุดนี้ความจริงที่ว่าผู้นำในระดับผู้นำ ถูกที่สุด ถูกฉีกระหว่างการให้ที่แท้จริงของการพยาบาลและภาวะผู้นำไม่ได้เตรียมการอย่างเต็มที่และยอมรับบทบาทของผู้นำ ปัญหาของการเปลี่ยนบทบาทได้ยังปรากฏในงานวิจัยอื่น ๆ ( 29 ) หัวหน้าพยาบาลที่ระดับผู้นำสุดควรจะตระหนักถึงความสำคัญของบทบาทของตนเองในฐานะผู้นำ และควรสร้างเอกลักษณ์ของตนเอง ซึ่งควรจะมีขึ้นในช่วงเวลาของพวกเขายังเป็นนักเรียนเอกลักษณ์ในความเป็นจริงเกิดขึ้นตลอดกระบวนการทั้งหมดของการศึกษาและฝึกอบรม และไม่ได้จบการศึกษา ( 30 ) หัวหน้าพยาบาลในระดับผู้นำสุดควรจะตระหนักถึงความสำคัญของการบรรลุระดับสูงของความสามารถในการเป็นผู้นำของแต่ละบุคคล ระดับความเป็นผู้นำนี้ในความเป็นจริงการเชื่อมโยงระหว่างพนักงานดูแลสุขภาพอื่น ๆและผู้นำและเช่นเดียวกันทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงให้กับนักศึกษาพยาบาล และมีบทบาทสำคัญในการเริ่มต้นของอาชีพของทุกพยาบาล มันคือผู้นำเหล่านี้ต้องช่วยใคร พยาบาลศาสตร์บัณฑิตนำความรู้เชิงทฤษฎีของพวกเขาหลังจากเสร็จสิ้นการศึกษาของพวกเขาและกลายเป็นงานที่ใช้งานในการพัฒนาและการเปลี่ยนแปลงการปฏิบัติการดูแลสุขภาพและภาวะผู้นำ ( 31 )