Farragher and Savage (2008) conduct

Farragher and Savage (2008) conducted a recent survey of real estate institutional and private
investors to determine what types of decision-making processes they used when making real estate
investment decisions. Out of the 180 investment officers replying to the survey, only 55% of the
institutional investors and 53% of the private investors considered any type of risk assessment when
analyzing investment deals. The most frequently used techniques included sensitivity analysis, scenario
analysis, breakeven analysis and debt coverage ratios. The findings showed that only 2% of investors
used probabilistic techniques, such as Monte Carlo simulations in their analysis. Metrics used in making
investment decisions included first year or going-in measures of equity before tax cash flows (cash-oncash),
equity dividend rate, and overall holding period metrics including internal rate of return (IRR) and
net present value (NPV). The authors compared their results to a similar study conducted in 1996 by
Farragher and Kleiman. The comparisons revealed little had changed in the investment decision
process since that time. The authors noted the obvious need for real estate investment companies to
more fully assess quantitative risk in the decision making process. Such observations should translate
into analytical tools and courses that facilitate the learning and decision processes related to modeling
and risk analysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Farragher และ Savage (2008) ทำการสำรวจล่าสุดของอสังหาริมทรัพย์ส่วนตัว และสถาบันนักลงทุนเพื่อกำหนดชนิดของกระบวนการตัดสินใจจะใช้เมื่อทำการอสังหาริมทรัพย์การตัดสินใจลงทุน จากเจ้าหน้าที่ลงทุน 180 ตอบกลับแบบสำรวจ เพียง 55% ของการนักลงทุนสถาบันและ 53% ของนักลงทุนส่วนตัวถือของการประเมินความเสี่ยงเมื่อวิเคราะห์ลงทุนข้อเสนอ วิเคราะห์ความไวรวมเทคนิคที่ใช้บ่อย สถานการณ์วิเคราะห์ วิเคราะห์ breakeven และอัตราความครอบคลุมหนี้ ผลการวิจัยพบว่าเพียง 2% ของนักลงทุนใช้เทคนิค probabilistic เช่นจำลอง Carlo มอนในการวิเคราะห์ของพวกเขา เครื่องมือวัดที่ใช้ในการทำตัดสินใจลงทุนรวมแรกปีหรือไปในมาตรการของทุนก่อนภาษีเงินทุนหมุนเวียน (เงินสด-oncash),หุ้นปันผลอัตรา และโดยรวม ถือการวัดรอบระยะเวลารวมถึงอัตราผลตอบแทน (IRR) และมูลค่าปัจจุบันสุทธิ (NPV) ผู้เขียนเปรียบเทียบผลลัพธ์ของการดำเนินการในปี 1996 โดยการศึกษาคล้ายกันFarragher และ Kleiman เปรียบเทียบการเปิดเผยน้อยมีการเปลี่ยนแปลงในการตัดสินใจลงทุนกระบวนการตั้งแต่ครั้งที่ ผู้เขียนตั้งข้อสังเกตบริษัทลงทุนทรัพย์ที่จะต้องชัดเจนเพิ่มเติมทั้งหมดประเมินความเสี่ยงเชิงปริมาณในการตัดสินใจกระบวนการ ข้อสังเกตุดังกล่าวควรแปลเครื่องมือวิเคราะห์และหลักสูตรที่ช่วยในกระบวนการเรียนรู้และการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับการสร้างโมเดลและวิเคราะห์ความเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Farragher และโหด (2008)
ดำเนินการสำรวจล่าสุดของอสังหาริมทรัพย์สถาบันและเอกชนนักลงทุนที่จะตรวจสอบสิ่งที่ประเภทของกระบวนการตัดสินใจที่พวกเขาใช้เมื่อมีการอสังหาริมทรัพย์การตัดสินใจลงทุน
ออกจาก 180 เจ้าหน้าที่การลงทุนตอบการสำรวจเพียง 55%
ของนักลงทุนสถาบันและ53% ของการลงทุนภาคเอกชนการพิจารณาประเภทของการประเมินความเสี่ยงใด ๆ
เมื่อวิเคราะห์ข้อเสนอการลงทุน เทคนิคที่ใช้บ่อยที่สุดรวมถึงการวิเคราะห์ความไวสถานการณ์การวิเคราะห์การวิเคราะห์จุดคุ้มทุนและอัตราส่วนความคุ้มครองหนี้
ผลการวิจัยพบว่ามีเพียง 2%
ของนักลงทุนใช้เทคนิคน่าจะเป็นเช่นการจำลองMonte Carlo ในการวิเคราะห์ของพวกเขา ตัวชี้วัดที่ใช้ในการทำการตัดสินใจลงทุนรวมปีแรกหรือไปในมาตรการของผู้ถือหุ้นก่อนที่กระแสเงินสดภาษี (เงินสด oncash) อัตราการจ่ายเงินปันผลหุ้นและสัดส่วนการถือหุ้นตัวชี้วัดที่ระยะเวลาโดยรวมรวมทั้งอัตราผลตอบแทนภายใน (IRR) และมูลค่าปัจจุบันสุทธิ(NPV) . ผู้เขียนเปรียบเทียบผลของพวกเขาเพื่อการศึกษาที่คล้ายกันดำเนินการในปี 1996 โดยFarragher และไคลแมน เปรียบเทียบเปิดเผยมีการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการตัดสินใจการลงทุนกระบวนการตั้งแต่เวลานั้น ผู้เขียนตั้งข้อสังเกตถึงความจำเป็นที่ชัดเจนสำหรับ บริษัท การลงทุนอสังหาริมทรัพย์ที่จะมากขึ้นอย่างเต็มที่ประเมินความเสี่ยงเชิงปริมาณในกระบวนการตัดสินใจ ข้อสังเกตดังกล่าวควรจะแปลเป็นเครื่องมือวิเคราะห์และหลักสูตรที่อำนวยความสะดวกในการเรียนรู้และกระบวนการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับการสร้างแบบจำลองและการวิเคราะห์ความเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

farragher และป่าเถื่อน ( 2008 ) ได้ทำการสำรวจล่าสุดของอสังหาริมทรัพย์และนักลงทุนสถาบันเอกชน
เพื่อตรวจสอบสิ่งที่ประเภทของกระบวนการตัดสินใจที่พวกเขาใช้เมื่อตัดสินใจลงทุนอสังหาริมทรัพย์

จาก 180 การลงทุนเจ้าหน้าที่ตอบกลับแบบสอบถามเพียง 55% ของ
นักลงทุนสถาบันและร้อยละ 53 ของนักลงทุนเอกชนพิจารณาชนิดของการประเมินความเสี่ยงเมื่อ
วิเคราะห์ข้อเสนอการลงทุน เทคนิคที่ใช้บ่อยที่สุด ได้แก่ การวิเคราะห์ความไวในการวิเคราะห์สถานการณ์
, การวิเคราะห์และครอบคลุมหนี้อัตราส่วน breakeven ผลการวิจัยพบว่า เพียงร้อยละ 2 ของนักลงทุน
ใช้เทคนิคความน่าจะเป็นเช่นการจำลองมอนติคาร์โลในการวิเคราะห์ของพวกเขา ตัวชี้วัดที่ใช้ในการทํา
การตัดสินใจลงทุนรวมในปีแรก หรือไปในมาตรการของทุนก่อนภาษีกระแสเงินสด ( oncash เงินสด ) ,
ค่าอัตราปันผลหุ้น รวมระยะเวลาการถือครองตัวชี้วัด ได้แก่ อัตราผลตอบแทนภายใน ( IRR ) และ
มูลค่าปัจจุบันสุทธิ ( NPV ) ผู้เขียนเปรียบเทียบผลของพวกเขาจะคล้ายกัน จากการศึกษาในปี 1996 โดย
farragher และไคลเมิ่น .การเปิดเผยเพียงเล็กน้อย มีการเปลี่ยนแปลงในกระบวนการการตัดสินใจ
ลงทุนตั้งแต่เวลานั้น ผู้เขียนระบุไว้ชัดเจน ต้องการให้บริษัทลงทุนอสังหาริมทรัพย์
อย่างเต็มที่ประเมินความเสี่ยงเชิงปริมาณในการตัดสินใจ . ข้อสังเกตดังกล่าวควรแปล
เป็นเครื่องมือวิเคราะห์และหลักสูตรที่เอื้อต่อการเรียนรู้ และกระบวนการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับโมเดลลิ่ง
และการวิเคราะห์ความเสี่ยง