Hearing Ojwin mention himself, Linl

Hearing Ojwin mention himself, Linley couldn’t help but sneer to himself.

Just then, when he wanted to kill them, Ojwin hadn’t shown any mercy. Even Desri’s divine clone had been destroyed! But now, he said that he didn’t want to kill Linley, just Olivier? Clearly, he was somewhat afraid of Tarosse and Dylin.

“You want to kill Olivier but not kill Linley?” Dylin deliberately paused for a moment.

Towards Olivier, Dylin didn’t feel too much affection. But Linley was different. Originally, his escape with the three Six-Eyed Golden Ni-Lions to the Yulan Plane was partially due to Linley. In the Necropolis of the Gods, Linley had saved his son yet again. Most importantly, Linley had given him a divine spark without asking for anything in return.

Dylin naturally had to protect Linley.

“This Olivier doesn’t have anything to do with me.” Tarosse laughed merrily as he looked at Ojwin.

Ojwin relaxed.

“But what does that have to do with my decision as to whether I want to interfere or not?” Tarosse said with a wicked laugh. “You ask me not to interfere, and thus I won’t interfere? If others heard this story, they’d think that I, Tarosse, was afraid of you. If you know what’s good for you, you’d best hurry up and f*ck off. I can spare your life this once. Otherwise, well…”

Tarosse stretched out a single hand. Within it, a long, green whip appeared. This long green whip looked just like a green snake, and it naturally emitted a frigid aura. Even the air around it seemed to have been somewhat frozen. Tarosse casually snapped the long whip, emitting a clear cracking sound.

“Are you going to leave? Or do you want me to make you leave?” Tarosse didn’t view Ojwin with any respect at all.

Ojwin swept Tarosse and Dylin with his gaze, before staring at Olivier. His eyes seemed to want to devour Olivier alive.

Ojwin paused a moment.

“Fine. Since that’s the case, I’ll give you two face. I…” Ojwin said, but suddenly, the fingers of his right hand swept towards Olivier, and a white beam of light suddenly split the air, causing space to begin to fold. The white light shot directly towards the nearby Olivier.

“Crackle…” Wherever the light from his fingers passed through, space began to emit a rumbling, crackling sound.

The speed of this light was extremely fast.

“Hrmph.” Tarosse narrowed his eyes, letting out a cold, disdainful snort.

“Whap!” That long green whip struck out like a serpent, while at the same time elongating from the original length of three or four meters to thirty to forty meters. The thickness of the whip was like that of the tail of a giant python, and it struck directly against that ray of light. Faintly emitting a green light, it circled around that white light, dispersing it.

“Lord Tarosse, thank you.” Olivier said in a low voice. Olivier knew when to be grateful to someone.

However, Olivier also knew that he didn’t have much of a relationship with Tarosse and Dylin. The reason why they were willing to help was for Linley’s sake.

Olivier looked at the nearby Linley.

Linley grinned at him. “Olivier, since Lord Tarosse is willing to act, we won’t have any more problems today.”

“But of course. I’m Lord Tarosse, you know.” Lord Tarosse laughed loudly and delightedly, while at the same time, he continued to snap his long green whip out. His body was floating and flashing about like a shadow, casually engaging in blows and counter-blows with Ojwin.

Ojwin, after a short testing period, became certain that this Tarosse was a powerful combatant even amongst Gods.

Given Ojwin’s cautious nature of never engaging in something he wasn’t confident in achieving, he normally would never engage in a fight with Tarosse like this. However…his son had died. Throughout these countless years, aside from his goal of reaching the peak of training and increasing his strength, his highest priority was raising his son.

Ojwin’s son was the reason for his existence.

“Tarosse, you are forcing me to do this!!!” Ojwin’s face slowly grew ferocious.

“What is it? If you have some powerful techniques, bring’m out!” Tarosse flew high into the air, while Ojwin chased after him. Once these two Gods really went all out, the shockwaves from their attacks would reach and harm Linley and the others. It might be enough to cause Linley to be badly injured, or even die.

Ojwin’s subordinates.

“You can go for now.” Ojwin’s voice rang out in the minds of those two lucky survivors. Four Demigods. Ojwin’s son and the black-robed man had both died, thanks to Linley and Olivier. Only two remained.

“The situation is bad. Let’s leave, quickly.” The two lucky Demigod survivors glanced at each other, then immediately fled at high speed per Ojwin’s orders.

Linley, Olivier, and Dylin were still paying close attention to the battle between those two Gods in mid-air.

“Hey, they fled.” Dylin was the first to notice.

“Where’d they go?” Only now did Linley realize that those two Demigods had disappeared into the horizon.

Linley’s face was extremely ugly to behold. He said frantically, “Desri’s divine spark! Desri’s divine spark is being held by that silver-robed man.” Once the divine clone was destroyed, the original body wouldn’t be able to be gifted by heaven with yet another light-style divine spark.

However…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้ยินพูดถึงตัวเอง Ojwin, Linley ไม่สามารถช่วยแต่ sneer พระองค์เพียงนั้น เมื่อเขาอยากฆ่าพวกเขา Ojwin ไม่ได้แสดงความเมตตาใด ๆ แม้แต่ Desri ของพระเจ้าโคลนถูกเผาทำลาย แต่ตอนนี้ เขากล่าวว่า เขาไม่ได้ต้องการฆ่า Linley, Olivier เพียง ชัดเจน เขาถูกค่อนข้างกลัว Tarosse และ Dylin"คุณ Olivier ฆ่า แต่ฆ่า Linley" Dylin จงใจหยุดชั่วครู่ต่อ Olivier, Dylin ไม่รู้สึกจิตมากเกินไป แต่ Linley ไม่แตกต่างกัน เดิม มีสาม Six-Eyed ทอง Ni-สิงห์รีบหนีไปยังเครื่องบินยูลันได้บางส่วนเนื่องจาก Linley ในทบี้เทพเจ้า Linley มีบันทึกลูกชายของเขาอีกครั้ง สำคัญที่สุด Linley มีเขาประกายพระเจ้าโดยไม่ต้องขออะไรกลับรับDylin ธรรมชาติได้ปกป้อง Linley"Olivier นี้ไม่มีอะไรที่จะทำกับฉัน" Tarosse merrily หัวเราะ ตามเขามอง OjwinOjwin ผ่อนคลาย"แต่อะไรที่เกี่ยวข้องกับการตัดสินใจของฉันเป็นหรือไม่อยากยุ่ง หรือไม่" Tarosse กับหัวเราะคนชั่วกล่าว "คุณถามฉันไม่ก้าวก่าย และดังนั้น ฉันจะไม่ยุ่งหรือไม่ ถ้าคนอื่นได้ยินเรื่องนี้ พวกเขาจะคิดว่า Tarosse กลัวคุณ ถ้าคุณรู้ว่าอะไรเป็นสิ่งที่ดีสำหรับคุณ คุณจะดีที่สุดรีบขึ้นและ f * ck ปิด ฉันสามารถอะไหล่ชีวิตครั้งนี้ อื่น ๆ ดี..."Tarosse เหยียดมือเดียว ภายในนั้น แส้ยาว สีเขียวปรากฏ แส้นี้ลองสีเขียวดูเหมือนงูสีเขียว และธรรมชาติออก frigid aura แม้อากาศรอบ ๆ มันดูเหมือนจะได้รับค่อนข้างแช่ Tarosse ตั้งใจจัดชิดแส้ยาว เปล่งเสียง cracking ชัดเจน"คุณกำลังจะออกหรือไม่ หรือต้องการจะทำให้คุณปล่อย" Tarosse ไม่ได้ดู Ojwin ด้วยความเคารพใด ๆ เลยOjwin กวาด Tarosse และ Dylin ด้วยสายตาของเขา ก่อนจ้อง Olivier ตาของเขาดูเหมือนจะ ต้องการกิน Olivier ชีวิตOjwin หยุดชั่วครู่"ดี เพราะอย่างนี้ ฉันจะให้สองหน้า ฉัน.. " Ojwin กล่าว ว่า แต่ทันใดนั้น กวาดนิ้วมือของมือขวาไปทาง Olivier และการแสงสีขาวก็แบ่งอากาศ ทำให้เกิดพื้นที่การพับเริ่มต้น ยิงแสงสีขาวโดยตรงต่อ Olivier ใกล้เคียง"เสียงแตก..." ไหนก็ได้แสงจากนิ้วมือของเขาผ่าน พื้นที่เริ่มผายเป็น rumbling, crackling เสียงความเร็วของแสงนี้ได้รวดเร็วมาก"Hrmph" Tarosse จำกัดตา ให้ออก snort เย็น disdainful"Whap" แส้ยาวสีเขียวที่หลงออกเช่นพญา ในขณะที่เดียวกันเวลา elongating จากความยาวเดิมของ สี่เมตรจะสามสิบถึงสี่สิบเมตร ความหนาของแส้เป็นเหมือนที่หางของงูเหลือมยักษ์ และหลงจากนั้นแสงไฟโดยตรง มันรำไรเปล่งแสงสีเขียว จัดสถานที่แสงสีขาว สลายก็“Lord Tarosse, thank you.” Olivier said in a low voice. Olivier knew when to be grateful to someone.However, Olivier also knew that he didn’t have much of a relationship with Tarosse and Dylin. The reason why they were willing to help was for Linley’s sake.Olivier looked at the nearby Linley.Linley grinned at him. “Olivier, since Lord Tarosse is willing to act, we won’t have any more problems today.”“But of course. I’m Lord Tarosse, you know.” Lord Tarosse laughed loudly and delightedly, while at the same time, he continued to snap his long green whip out. His body was floating and flashing about like a shadow, casually engaging in blows and counter-blows with Ojwin.Ojwin, after a short testing period, became certain that this Tarosse was a powerful combatant even amongst Gods.Given Ojwin’s cautious nature of never engaging in something he wasn’t confident in achieving, he normally would never engage in a fight with Tarosse like this. However…his son had died. Throughout these countless years, aside from his goal of reaching the peak of training and increasing his strength, his highest priority was raising his son.Ojwin’s son was the reason for his existence.“Tarosse, you are forcing me to do this!!!” Ojwin’s face slowly grew ferocious.“What is it? If you have some powerful techniques, bring’m out!” Tarosse flew high into the air, while Ojwin chased after him. Once these two Gods really went all out, the shockwaves from their attacks would reach and harm Linley and the others. It might be enough to cause Linley to be badly injured, or even die.Ojwin’s subordinates.“You can go for now.” Ojwin’s voice rang out in the minds of those two lucky survivors. Four Demigods. Ojwin’s son and the black-robed man had both died, thanks to Linley and Olivier. Only two remained.“The situation is bad. Let’s leave, quickly.” The two lucky Demigod survivors glanced at each other, then immediately fled at high speed per Ojwin’s orders.Linley, Olivier, and Dylin were still paying close attention to the battle between those two Gods in mid-air.“Hey, they fled.” Dylin was the first to notice.“Where’d they go?” Only now did Linley realize that those two Demigods had disappeared into the horizon.Linley’s face was extremely ugly to behold. He said frantically, “Desri’s divine spark! Desri’s divine spark is being held by that silver-robed man.” Once the divine clone was destroyed, the original body wouldn’t be able to be gifted by heaven with yet another light-style divine spark.However…

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ojwin ได้ยินพูดถึงตัวเอง ลินลีย์ไม่สามารถช่วยอะไรได้แต่ยิ้มเยาะตัวเอง

ตอนนั้น ตอนที่เขาต้องการฆ่าเขา ojwin ไม่แสดงความเมตตา แม้ desri เทพพระเจ้าโคลนถูกทำลาย ! แต่ตอนนี้ เขาบอกว่า เขาไม่อยากฆ่า Linley แค่เวียร์ ? เห็นได้ชัดว่าเขาค่อนข้างกลัวและ tarosse dylin

" คุณต้องการฆ่า โอลิวิเยร์ แต่ไม่ได้ฆ่า ลินเลย์ ?" dylin จงใจเว้นระยะสักครู่

ต่อ โอลิเวียร์ , dylin ไม่ได้รู้สึกมากเกินไป แต่ลินลีย์ที่แตกต่างกันคือ เดิมที เขาหนีไปกับสามหก Eyed โกลเด้นผมสิงโตไปยู่หลานเครื่องบินบางส่วนจาก ลินเลย์ ในสุสานของพระเจ้า Linley ได้ช่วยชีวิตลูกชายของเขาอีกครั้ง ที่สำคัญที่สุดคือ ลินลีย์มีเขาเป็นประกายเทพโดยไม่ต้องขออะไรในกลับ .

dylin ตามธรรมชาติต้องปกป้อง Linley

" โอลิเวียร์ ไม่เกี่ยวอะไรกับผม " tarosse หัวเราะอย่างสนุกสนาน เขาดู ojwin

ojwin ผ่อนคลาย

" แต่มันเกี่ยวอะไรกับการตัดสินใจของผมว่าผมต้องการที่จะแทรกแซงหรือไม่ ? " tarosse กล่าวพร้อมกับหัวเราะชั่วร้าย " นายถามฉันว่าจะไม่ยุ่ง ดังนั้นผมจะไม่เข้ามายุ่ง ถ้าคนอื่นได้ยินเรื่องนี้ เขาจะคิดว่าฉันtarosse กลัวคุณ ถ้าคุณรู้ อะไรที่ดีสำหรับคุณ คุณควรจะรีบ * * * ออก ข้าจะไว้ชีวิตเจ้าสักครั้ง อีกอย่างนะ . . . . . . . "

tarosse ยืดออกเดี่ยวมือ ภายใน , ยาว , แส้สีเขียวปรากฏ แส้ยาวสีเขียว เหมือนงูเขียว มันเป็นธรรมชาติที่ปล่อยออกมาเป็นออร่าที่เย็นยะเยือก แม้อากาศรอบๆมันดูเหมือนถูกแช่แข็งบ้างtarosse นะงับแส้ยาวเปล่งชัดเปรี๊ยะ .

" เธอจะไปแล้วเหรอ หรือคุณต้องการให้ฉันให้คุณไป " tarosse ไม่ได้ดู ojwin กับความเคารพเลย

ojwin กวาดและ tarosse dylin กับสายตาของเขา ก่อนที่จะจ้อง โอลิเวอร์ ดวงตาของเขาเหมือนอยากจะกิน Olivier มีชีวิตอยู่

ojwin เว้นระยะ

" ก็ได้ ในเมื่อเป็นอย่างนั้น ผมจะให้คุณสองหน้าฉัน . . . " ojwin กล่าว แต่ทันใดนั้น นิ้วของมือข้างขวาของเขากวาดไปโอลิวิเยร์ และลำแสงสีขาวแห่งแสงสว่างก็แยกอากาศ ก่อให้เกิดพื้นที่ที่จะเริ่มต้นที่จะพับ แสงสีขาวยิงตรงไปยังใกล้เคียงโอลิ

" เสียงแตก . . . . . . . " ไม่ว่าแสงจากนิ้วมือของเขาผ่านพื้นที่เริ่มแผดเสียงดังก้อง ก่อเสียง

ความเร็วแสงนี้เร็วมาก

" แฮ่ม .