First, Keynes conjectured that the

First, Keynes conjectured that the marginal propensity to consume—the amount con-
sumed out of an additional dollar of income—is between zero and one. This means that
if an individual’s income increases by a dollar, both consumption and saving increase.
Second, Keynes conjectured that the ratio of consumption to income—called the
average propensity to consume—falls as income rises. This implies that the rich save a
higher proportion of their income than do the poor.
Third, Keynes conjectured that income is the primary determinant of consump-
tion. In particular, he believed that the interest rate does not have an important effect
on consumption.
A consumption function that satisfies these three conjectures is
C = C + cY.
C is a constant level of “autonomous consumption,” and Y is disposable income; c is the
marginal propensity to consume, and is between zero and one.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรก conjectured Keynes ที่กลั่นร่อแร่จะบริโภค — ยอด con -sumed จากดอลลาร์เพิ่มเติมของรายได้ — ระหว่างศูนย์และหนึ่ง ซึ่งหมายความ ว่าถ้ารายได้ของแต่ละบุคคลเพิ่ม โดยเงินดอลลาร์ ปริมาณการใช้และประหยัดมากขึ้นที่สอง conjectured Keynes ที่อัตราส่วนของการบริโภคกับรายได้ — เรียกว่าการกลั่นเฉลี่ยการบริโภค — น้ำตกเป็นรายได้เพิ่มขึ้น บ่งชี้ว่า รวยบันทึกการสูงกว่าสัดส่วนของรายได้มากกว่าคนยากจนที่สาม Keynes conjectured ว่า รายได้เป็นปัจจัยหลักของ consump-ทางการค้า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขาเชื่อว่า อัตราดอกเบี้ยมีผลสำคัญในการใช้การใช้ฟังก์ชันที่ตอบสนอง conjectures สามเหล่านี้คือC = C + cYC เป็นของ "การบริโภคอิสระ" และ Y คือ รายได้ c คือการร่อแร่กลั่นเพื่อบริโภค และระหว่างศูนย์กับหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรกคีสันนิษฐานว่าแนวโน้มที่จะบริโภคร่อแร่-จำนวนเงินที่จะประกอบด้วย
ทุโภชนาการออกมาจากค่าเงินดอลลาร์ที่เพิ่มขึ้นของรายได้อยู่ระหว่างศูนย์และหนึ่ง ซึ่งหมายความว่า
ถ้าแต่ละคนการเพิ่มขึ้นของรายได้จากเงินดอลทั้งการบริโภคและการออมเพิ่มขึ้น.
สองคีคาดคะเนได้ว่าอัตราส่วนของการบริโภคต่อรายได้ที่เรียกว่า
นิสัยชอบเฉลี่ยการบริโภค-ตกเพิ่มขึ้นเป็นรายได้ นี่ก็หมายความว่าคนรวยบันทึก
สัดส่วนที่สูงขึ้นของรายได้ของพวกเขามากกว่าทำคนยากจน.
สามคีคาดคะเนได้ว่ารายได้เป็นปัจจัยหลักของการ consump-
การ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาเชื่อว่าอัตราดอกเบี้ยไม่ได้มีผลกระทบที่สำคัญ
ในการบริโภค.
ฟังก์ชั่นการบริโภคที่ตอบสนองทั้งสามคาดเดาคือ
C = C + CY.
C เป็นระดับที่คงที่ของ "การบริโภคของตนเอง" และ Y เป็นรายได้ทิ้ง; C เป็น
นิสัยชอบชายขอบที่จะบริโภคและเป็นระหว่างศูนย์และหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรกที่คีน conjectured ค่าความโน้มเอียงหน่วยสุดท้ายของการบริโภคปริมาณคอน -สุเมดออกจากดอลลาร์เพิ่มเติมของรายได้อยู่ระหว่างศูนย์และหนึ่ง นี่หมายความว่าถ้าแต่ละคนมีรายได้เพิ่มขึ้น โดยเงินทั้งการบริโภคและการออมเพิ่มขึ้นประการที่สอง คีน conjectured ว่าสัดส่วนการบริโภคต่อรายได้ที่เรียกว่าความโน้มเอียงการบริโภคเฉลี่ยตกเป็นรายได้ที่เพิ่มขึ้น แสดงว่ารวย ประหยัดสูงกว่าสัดส่วนของรายได้ของพวกเขามากกว่าคนจน3 คีน conjectured รายได้เป็นปัจจัยหลักของ consump -tion . โดยเขาเชื่อว่าอัตราดอกเบี้ยไม่มีผลสำคัญในการบริโภคการใช้ฟังก์ชันที่ตอบสนองเหล่านี้สามคาดเดาคือC = C + ไซC ระดับคงที่ของ " การบริโภคของตนเอง และรายได้ " y ; C คือหมายถึงความโน้มเอียงที่จะบริโภค และอยู่ระหว่างศูนย์และหนึ่ง