Run away!”“Let’s go! We have to get

Run away!”
“Let’s go! We have to get out of here!”

Against the slashing Fire Giants, the users abandoned the fight and ran away toward the entrance.

Drinfeld had no desire to fight and lose a considerable part of the treasured fleet he raised within minutes.

“Run as fast as possible and escape from here.”

On the narrow road they got tangled together and crashed into the lava. In the midst of this the Fire Giants’ attacks continued to pile up damage in succession.

From the chaos, they barely exited the dungeon with a staggering amount of 76 people dead.

Without assembling the subordinates, in order to live everyone ran away alone in ultimate humiliation!

A total of 7 users died.

In the place they died even locating the corpses was difficult so it was impossible to reclaim lost items.

“Keueuk.”

Drinfeld’s fists trembled.

But even though it irritated him, he would not dare enter the dungeon again to fight.

In the sea, unless the ship breaks, the sailors do not die so easily.

However, in the dungeon the sailors lost brutally and no longer wanted to fight.

-We need to think about the broadcast. A lot of people are watching.

From his lieutenant and other users came whispers.

Barely conscious of the broadcast, Drinfeld straightened out his expression and said.

“Las Phalanx dungeons have outrageous difficulty. Like us, nobody will be able to break them yet. Today’s exploration was difficult so for now we’re going to withdraw and relax.”

Running out of motivation to explore another hard dungeon, they returned to the fortress. The appearance of the pirates also showed they took great damage while exploring the dungeon.

Both groups took comfort in the knowledge that the other reported failure as well.

***

For two days Weed sat down and created sculptures while waiting.
In the meantime, Seoyoon did not get bored.
Weed made sculptures of things he saw like Las Phalanx monsters or the ghost ship.
Whenever the sculpture was a cute and pretty yeti or animal, her palm extended out.

“…….”

Meaning request!

Weed with a trembling hand passed over the sculptures.

It was a pity and he didn’t want to, but she sat down close to his side waiting until the moment the sculpture was completed, how could he refuse when asked?

Sculptures always make the best gifts for women!
Replacing words, every created piece of work took away sorrow from the job.

‘Damn job’s decent, but I still have minor regrets left behind.’

Weed purposely breathed a big sigh.

“Sculptor’s words, it’s a work of art sincerely made from the soul. Every one of my works has my heart imbued in them so I hope you will treasure it.”

Of course in his mind there was no such thing as freebies.

“And we’re quite intimate with each other are we not?"

Usually, Weed would not dare say so shamelessly.
Seoyoon clearly looked at his face.

“We listen to lessons together, we eat rice together … I gave you chickens and dogs and soon I’ll give you a rabbit.”

Lots of logic of the intimacy between them!
Seoyoon nodded as a means of affirmation.

From hearing this she became embarrassed thinking how intimate they were.
Her only friend, staying with him was comfortable and pleasant. That person was Weed.

“But you know something important, more than family members or close friends, I’m not careless with money transactions.”
“……?”

“What I mean is the sculptures can sell for more than you know so if you repeatedly ask, you can earn a lot of money.”

Feeling sorry, without wasting any time she hastily gave back the sculpture when he spoke.

“One of these precious sculptures is worth more than 100 gold and even though it’s regretful, I’m giving it to you. Still it seems strange that only I give something. We’re both adults here. If we just cleanly exchange money it will equal trouble later, well you’ll see. Rather than selling to someone else, I hope you will give it to someone you are intimate with. Instead, I’ll take care of the japtem later.”

Being intimate, it’s supposed to be given for free, but instead acquire japtem with some vague yet persuasive logic!

Even though items piled up from the incredible hunting in Las Phalanx, Weed could not forsake his greed for japtem.

So Seoyoon would give him her japtem, Weed diligently made sculptures.

‘Sculptures help reinforce the ability to earn money, not bad. Really, the lengths an artist goes to!’

Seoyoon had become very friendly with Rover, Geuminyi and Golden Bird.

Rather than Weed, Rover lied down on his belly next to Seoyoon with a relaxed expression. Geuminyi was the same and even Golden Bird blatantly refused to leave Seoyoon's shoulder.

Against Necromancer Weed, it revealed severe aversion and did not even approach the subject, whereas it held its head with adoration as it touched Seoyoon's head and chin.

Weed felt the need to improve familiarity with Golden Bird by a bit.

“But I can’t give up the Necromancer job.”

To endure in Las Phalanx, undead were essential, that was the thought.

Honestly, as a sculptor, dealing with several high level monsters appearing was difficult.

Through massacres, it was possible to collect a large amount of items, a wonderful job making it difficult to change.

“That’s for you. I myself will eat well and be wealthy.”

Similar to that excuse, Weed kept making excuses to keep the Necromancer job!

Eternally unable to get closer to Golden Bird, it seemed he crossed this river of no return.

While spending time carving sculptures, the summoned Elemental Angry Stone suddenly gave off a red light.

“The fire aura in Las Phalanx is getting stronger.”

Affected by nature, the power of Elementals grew stronger by association.

“Finally time for it to explode.”

Earth Expert anxious about something growled as he paced around.

“Master, land forces are in conflict.”

Essential to large volcanic eruptions, earthquakes!

When that happened, Weed stopped carving sculptures and left on the spot.

“Now it’s time to start.”

Defining a justification was not very important.

Often required to do bad things, he could have done something different that was even worse.
Indeed, Weed since the days of Continent of Magic had done a lot of tremendously bad things.
Busy making a living, he lived peacefully, but one’s nature cannot be abandoned, that is law!

“Undead get moving. Today will be your night.”

Drinfeld and the sailors settled in fortress on the hill all shook at once.

“This, what is this? Looks like the earth is shaking. An earthquake?”
“Don’t stumble, lower your torso and get balanced.”

The first earthquake was severe and sailors fell to the ground. Under the delusion that it would quickly pass by, they waited.

Drinfeld and the users were not greatly disordered.
Even though they fell, there was almost no loss of health.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนี""ไปกันเหอะ เราต้องได้รับออกจากที่นี่"กับยักษ์ไฟ slashing ผู้ละทิ้งการต่อสู้ และวิ่งหนีไปไปที่ทางเข้าไม่ต้องการต่อสู้ และสูญเสียส่วนมากเขายกพักเรือคระ Drinfeld ได้"วิ่งเร็วที่สุดและหลีกหนีจากที่นี่"ถนนแคบ จะมีราพันเซลเข้าด้วยกัน และชนเข้าลาวา กลางนี้ ของยักษ์ไฟโจมตีต่อเพะความเสียหายอย่างต่อเนื่องความนิยม พวกเขาแทบไม่ออกจากดันเจี้ยน มีจำนวน 76 คนตายส่ายโดยไม่ต้องประกอบผู้ใต้บังคับบัญชา เพื่อชีวิตทุกคนวิ่งหนีไปคนเดียวในผู้ทรงสูงสุดจำนวนผู้ใช้ที่ 7 เสียชีวิตในสถานที่พวกเขาตาย แม้กระทั่งค้นหาศพได้ยากดังนั้นก็ไม่สามารถเรียกคืนรายการที่หายไป"Keueuk"หมัดของ Drinfeld trembledแต่แม้ว่ามันระคายเคืองเขา เขาจะไม่กล้าเข้าดันเจี้ยนอีกครั้งเพื่อต่อสู้ในทะเล เว้นแต่แบ่งเรือ ชาวเรือไม่ตายเพื่อได้อย่างง่ายดายอย่างไรก็ตาม ในดันเจี้ยน ลูกเรือสูญหายจรา กไม่อยากต่อสู้-เราต้องคิดเกี่ยวกับการออกอากาศ ผู้คนมากมายเฝ้าดูอยู่จากเอกของเขาและผู้ใช้อื่น ๆ มา whispersเพิ่งจะตระหนักออกอากาศ Drinfeld straightened ออกนิพจน์ของเขา และกล่าว"ดันเจี้ยนลาระบบป้องกันได้ยากอุกอาจ เช่นเรา ไม่มีใครจะสามารถทำลายได้ วันนี้สำรวจได้ยากดังนั้นในขณะนี้ เรากำลังจะถอน และผ่อนคลาย"ทำงานจากแรงจูงใจการสำรวจดันเจี้ยนยากอื่น พวกเขากลับไปป้อมปราการ ลักษณะที่ปรากฏของโจรสลัดยังแสดงให้เห็นพวกเขาทำความเสียหายมากในขณะที่สำรวจดันเจี้ยนทั้งสองเอาความสะดวกสบายความอื่น ๆ รายงานความล้มเหลวเช่นกัน***สองวัน วัชพืชนั่งลง และสร้างรูปปั้นในขณะที่รอในขณะเดียวกัน Seoyoon ยังไม่ได้รับเบื่อวัชพืชทำประติมากรรมสิ่งที่เขาเห็นเช่นระบบป้องกันลามอนสเตอร์หรือเรือผีเมื่อใดก็ตามประติมากรรมถูกเยติน่ารัก และสวย หรือสัตว์ ปาล์มของเธอขยายออก“…….”ขอความหมายWeed กับมือ trembling ส่งผ่านประติมากรรมก็สงสาร และเขาไม่ต้องการ แต่เธอนั่งลงใกล้กับด้านข้างของเขารอจนถึงขณะนี้แล้วเสร็จงานประติมากรรม วิธีสามารถเขาปฏิเสธเมื่อถามประติมากรรมให้ของขวัญที่ดีที่สุดสำหรับผู้หญิงแทนที่คำ งานทุกชิ้นสร้างเอาความเสียใจจากงาน'ไอ้งานของดี แต่ยังมีรอง regrets ทิ้ง"วัชพืชหายใจล่องใหญ่จงใจ"ของประติมากรคำ มันเป็นงานศิลปะทำด้วยความจริงใจจากจิตวิญญาณ ทุกคนทำงานของฉันมีหัวใจผมได้ดังนั้นฉันหวังว่า คุณจะสมบัติ"แน่นอนในจิตใจของเขา มีสิ่งดังกล่าวเป็นฟรี"และเราค่อนข้างใกล้ชิดกันไม่เรา"โดยปกติ วัชพืชไม่กล้าพูดดังนั้นแถวSeoyoon มองดูที่พระพักตร์ชัดเจน"เราฟังบทเรียนร่วมกัน เรากินข้าวด้วยกัน... ฉันให้คุณไก่และสุนัข และเร็ว ๆ นี้ ผมจะให้คุณกระต่าย"มายตรรกะของเป็นกันเองระหว่างพวกเขาSeoyoon พยักหน้ายืนยันว่าจากการได้ยินนี้ เธอก็คิดว่า ใกล้ชิดพวกเขาอายเพื่อนเท่านั้น อยู่กับเขาได้ สบาย บุคคลที่มีวัชพืช"แต่คุณรู้ว่าสิ่งที่สำคัญ มากกว่าสมาชิกในครอบครัวหรือเพื่อนสนิท ฉันไม่สะเพร่า มีธุรกรรมการเงิน"“……?”"ไง เป็นประติมากรรมสามารถขายมากกว่าที่คุณรู้เพื่อถ้าคุณซ้ำ ๆ ถาม คุณสามารถได้รับเงินจำนวนมาก"รู้สึกเสียใจ โดยไม่ต้องเสียเวลาใด ๆ เธออย่างกระทันหันให้กลับงานประติมากรรมเมื่อเขาพูด"ประติมากรรมล้ำค่าเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งที่มีมูลค่ามากกว่า 100 ทอง และแม้ว่าจะเป็นเศร้าเสียใจต่อ ฉันกำลังนำมันให้คุณ ยัง ดูเหมือนว่า เฉพาะผมให้สิ่งแปลก เราผู้ใหญ่ทั้งสอง ถ้าเราเพียง cleanly แลกเงินมันจะเท่ากับปัญหาภายหลัง ดีคุณจะเห็น แทนที่จะขายให้ใคร ฉันหวังว่า คุณจะให้กับบุคคล คุณจะคุ้นกัน แต่ ฉันจะดูแล japtem ภายหลัง"การใกล้ชิด มันควรจะฟรี แต่รับ japtem กับบางตรรกะคลุมเครือ ยัง persuasive แทนแม้ว่าสินค้าคั่งจากการล่าสัตว์ที่น่าทึ่งในระบบป้องกันลา วัชพืชสามารถไม่ใวต่อความโลภของเขาสำหรับ japtemดังนั้น Seoyoon จะให้เขา japtem เธอ วัชพืชทำประติมากรรมหมั่น' ประติมากรรมช่วยเสริมสร้างความสามารถในการสร้างรายได้ ไม่เลว จริง ๆ ความยาวศิลปินไป!'Seoyoon ได้กลายเป็นมิตรกับโรเวอร์ Geuminyi และ นกทองนอกจากวัชพืช โรเวอร์โกหกลงในท้องของเขาติด Seoyoon กับนิพจน์ที่ผ่อนคลาย Geuminyi ได้เหมือนกัน และแม้กระทั่งทองนก blatantly ปฏิเสธที่จะปล่อยให้ไหล่ของ Seoyoonกับจอมขมังเวทย์ Weed มันเปิดเผยรุนแรง aversion และได้ไม่ได้เข้าเรื่อง ในขณะที่มันจับหัวของมัน ด้วยการนมัสการขณะสัมผัสหัวของ Seoyoon และชิ้นวัชพืชรู้สึกต้องคุ้นเคยกับนกสีทอง โดยการปรับปรุง"แต่ฉันไม่แพ้งานจอมขมังเวทย์"อดทนในระบบป้องกันลา ปราสาทสำคัญ ที่คิดสุจริตอย่าง เป็นประติมากร จัดการกับมอนสเตอร์ระดับสูงต่าง ๆ ที่ปรากฏเป็นเรื่องที่ยากถึง massacres ได้ไปเก็บงานยอดเยี่ยมทำให้ยากต่อการเปลี่ยนแปลงจำนวนมากของสินค้า"นั่นคือคุณ ตัวผมจะกินดี แล้วจะรวย"เช่นเดียวกับที่แก้ตัว วัชพืชเก็บทำข้อแก้ตัวให้งานจอมขมังเวทย์Eternally สามารถได้ใกล้ชิดกับนกทอง เหมือนเขาข้ามแม่น้ำนี้แทนไม่ในขณะที่ใช้เวลา แกะสลักประติมากรรม หินโกรธธาตุ summoned ก็ให้ปิดไฟสีแดง"อูราไฟในระบบป้องกันลากำลังแข็งแกร่งขึ้น"รับผลกระทบจากธรรมชาติ พลังของ Elementals เติบโตแข็งแกร่ง โดยสมาคม"สุดท้ายเวลามันจะขยาย"ผู้เชี่ยวชาญโลกวิตกกังวลสิ่ง growled เขาศึกษาได้รอบ"หลัก ที่ดินกองกำลังมีข้อขัดแย้ง"จำเป็นต่อการปะทุภูเขาไฟขนาดใหญ่ แผ่นดินไหวเมื่อที่เกิดขึ้น วัชพืชหยุดแกะสลักประติมากรรม และทิ้งจุด"ตอนนี้ได้เวลาที่จะเริ่ม"กำหนดเหตุผลไม่สำคัญมากมักจะต้องทำสิ่งเลวร้าย เขาสามารถทำสิ่งที่ถูกก็แย่แน่นอน วัชพืชนับตั้งแต่สมัยของทวีปเวทมนตร์ได้ทำสิ่งเลวร้ายอย่างมากกำลังทำมาหากิน เขาอาศัยอยู่อย่างสงบสุข แต่ไม่ละทิ้งของธรรมชาติ ที่ถูกกฎหมาย"ปราสาทได้ย้าย วันนี้จะได้ของคืน"Drinfeld และลูกเรือตัดสินในป้อมปราการบนเนินเขาทั้งหมดจับครั้ง"นี้ นี่คืออะไร ดูเหมือนเป็นการเขย่าโลก แผ่นดินไหว""ไม่สะดุด ล่างลำตัวของคุณ และได้รับความสมดุล"แผ่นดินไหวครั้งแรกอย่างรุนแรง และเรือตกไปพื้นดิน ภายใต้ความเข้าใจผิดที่มันจะผ่านได้อย่างรวดเร็วโดย พวกเขารอDrinfeld และผู้ใช้มีไม่มาก disorderedถึงแม้ว่าพวกเขาตก มีเกือบไม่เสียสุขภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนีเร็ว ! ! ! "
" ไปกันเถอะ ! เราต้องออกไปจากที่นี่ ! "

กับฟันลูกไฟยักษ์ ผู้ใช้ ทิ้งการต่อสู้และวิ่งหนีไปทางประตูทางเข้า

drinfeld ไม่มีความปรารถนาที่จะต่อสู้ และสูญเสียมากส่วนหนึ่งของเพลงเรือ เขาเลี้ยงภายในนาที

" วิ่งเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้และหนีออกจากที่นี่ได้ "

บนถนนที่แคบพวกเขาติดเข้าด้วยกัน และชนเข้ากับลาวาในท่ามกลางของลูกไฟยักษ์ ' การโจมตียังคงกองพะเนินเทินทึก ความเสียหายต่อ

จากความวุ่นวายที่พวกเขาเพิ่งออกจากคุกใต้ดินกับจำนวนส่ายของ 76 คน ตาย

โดยไม่ต้องประกอบผู้ใต้บังคับบัญชา เพื่อให้มีชีวิตอยู่ ทุกคนหนีไปคนเดียวใน Ultimate ความอัปยศอดสู !

รวม 7 ตาย

ในสถานที่ที่พวกเขาตายยังหาศพยาก ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะเรียกคืนหาย

" keueuk "

drinfeld หมัดของสั่นสะท้าน

แต่ถึงแม้ว่าจะรำคาญเขา เขาคงไม่กล้าเข้าคุกอีกครั้งเพื่อต่อสู้

ในทะเล นอกจากเรือแตก ลูกเรือไม่ตายง่ายๆหรอก

แต่ในดันเจี้ยน ลูกเรือสูญหาย โหดเหี้ยม และไม่อยากจะต่อสู้

- เราต้องคิดเกี่ยวกับการออกอากาศ มีคนชม

จากผู้หมวดและผู้ใช้อื่น ๆ มากระซิบ

แทบสติออกอากาศ drinfeld ตรงออกสีหน้าของเขาและกล่าวว่า

" ลาสดันเจี้ยนมีกลุ่มคนฝ่าฝืนความยากลำบาก อย่างเรา ไม่มีใครจะสามารถทำลายพวกเขาเลย การสำรวจในวันนี้เป็นเรื่องยากดังนั้นสำหรับตอนนี้เราจะถอนและผ่อนคลาย . .

วิ่งออกมาจากแรงจูงใจที่จะสำรวจดันเจี้ยนที่ยากอีก พวกเขากลับไปที่ป้อม การปรากฏตัวของโจรสลัดยังพบพวกเขาเอาความเสียหายในขณะที่การสำรวจดันเจี้ยน

ทั้งสองกลุ่มเอาความสะดวกสบายในความรู้นั้น ๆรายงานความล้มเหลวเช่นกัน

* * *

2 วัน วัชพืชนั่งลงและสร้างประติมากรรมระหว่างรอ
ในขณะเดียวกัน seoyoon ไม่เบื่อ . .
วัชพืชทำประติมากรรมของสิ่งที่เขาเห็นเหมือนมอนสเตอร์ในกลุ่มคนหรือเรือผี .
เมื่อประติมากรรมก็น่ารัก และสวย เยติ หรือสัตว์ของเธอ ปาล์มขยายออกไป . . . . .

" . . . . . . . "

ความหมายขอ

วัชพืชกับสั่นมือผ่านรูปปั้น

น่าเสียดาย และเขาก็ไม่อยากไป แต่เธอนั่งลงอยู่ข้างๆเขารอจนกว่ารูปปั้นเสร็จเขาปฏิเสธเมื่อถูกถาม ?

ประติมากรรมเสมอให้ของขวัญที่ดีที่สุดสำหรับผู้หญิง
แทนคำพูด ทุกสร้างชิ้นงาน เอาความทุกข์จากงาน

'damn เป็นงานที่ดี แต่ก็ยังเสียใจเล็กน้อยทิ้งไว้ '

วัชพืชจงใจถอนหายใจใหญ่ เฮ้อ . .

" ปั้นพูด มันเป็นงานศิลปะจริงๆ ทำจากจิตวิญญาณทุกหนึ่งของงานของฉันได้หัวใจตื้นตันใจในพวกเขาดังนั้นฉันหวังว่าคุณจะเก็บมันไว้ "

แน่นอนในใจของเขาไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นฟรี

" และเราค่อนข้างใกล้ชิดกับแต่ละอื่น ๆเราไม่ได้

ปกติ วัชพืชจะไม่กล้าพูดอย่างไม่อายเลย .
seoyoon ชัดเจนมองหน้าของเขา . . . . . .

" เราฟังบทเรียนด้วยกันเรากินข้าวด้วยกัน . . . . . . . ผมให้คุณไก่และสุนัข และเร็วๆ นี้ผมจะให้คุณกระต่าย "

มากมายของตรรกะของความใกล้ชิดระหว่างพวกเขา
seoyoon พยักหน้าเป็นวิธีการยืนยัน

จากการได้ยินนี้เธอกลายเป็นอายและคิดว่าพวกเขาเป็นวิธีที่ใกล้ชิด .
เพื่อนคนเดียวของเธอพักอยู่กับเขาสบายใจและมีความสุข คนๆนั้นคือ . .

" แต่คุณรู้บางสิ่งที่สำคัญมากกว่าสมาชิกในครอบครัวหรือเพื่อนสนิท ผมไม่ประมาทกับการทำธุรกรรมเงิน "
" . . . . . . . ? "

" ฉันหมายถึงรูปปั้นสามารถขายได้มากกว่าที่คุณรู้ ถ้าคุณ ๆถาม คุณสามารถหาเงินได้มาก ความรู้สึก

ขอโทษโดยไม่ต้องเสียเวลาใด ๆ เธอรีบคืนให้ประติมากรรมเมื่อเขาพูด .