While postnatal psychological distr

While postnatal psychological distress has been widely studied for many years, particularly with a focus on postpartum depression, symptoms of maternal depression, stress, and anxiety are not more common or severe after childbirth than during pregnancy [1]. In a recent meta-analysis of 28 articles regarding depression during pregnancy, Gavin et al. found that up to 13% of women experience depressive episodes at some point during pregnancy or within the first year postpartum [2]. Thus, a newer body of research has emerged aimed at identifying the effects of women’s antenatal psychological distress on fetal behavior and child development, and the biological pathways for this influence. These studies are in line with the growing body of literature supporting the “fetal origins hypothesis” that prenatal environmental exposures — including maternal psychological state–based alterations in in utero physiology — can have sustained effects across the lifespan.

The prenatal period is a critical time for neurodevelopment and is thus a period of vulnerability during which a range of exposures have been found to exert long-term changes on brain development and behavior with implications for physical and psychiatric health. For example, maternal consumption of essential fatty acids during pregnancy is linked to lower birth weight and decrements in cognitive and motor function, while fetal exposure to PCBs and methylmercury, via seafood in women’s diet, is linked to neurocognitive deficits [3].

While toxins have direct effects on the processes of neurogenesis, neuronal migration, cellular differentiation and synaptic refinement that are occurring during the prenatal period, there also is evidence for the interaction between these types of prenatal exposures and maternal psychosocial health. Risk of developmental delay in children exposed prenatally to tobacco smoke has been found to be much greater among those infants whose mothers also experienced material hardship during pregnancy[3]. This finding is consistent with extensive epidemiological research on birth cohorts from the Dutch Hunger Winter of 1944 based on offspring of women who were pregnant at the time when food intake was reduced to 500 – 1500 kcal per day during WWII. In a series of studies, Brown and colleagues have shown that fetal development during this period is associated with a two–fold increased risk for schizophrenia, schizoid/schizoptypal personality disorder, as well as comparable risk for major affective disorders in adulthood [4]. Two interpretations regarding the causal mechanisms of these effects have been suggested: 1) deficiency in many micro– and macronutrients, such as folate and/or overall calorie nutrition could directly alter brain development or 2) maternal stress, secondary to famine, could have neurotoxic effects on brain regions relevant to mental illness. Though these mechanisms are not mutually exclusive and could both contribute to the increased risk of psychopathology observed in these studies, there are extensive studies on prenatal stress in animals that provide support for the latter interpretation and largely rule out genetic factors for the prenatal stress effects [5].

Clinical studies link pregnant women’s exposure to a range of traumatic, as well as chronic and common life stressors (i.e., bereavement, daily hassles, and earthquake), to significant alterations in children’s neurodevelopment, including increased risk for mixed handedness, autism, affective disorders, and reduced cognitive ability[6]. More recently, maternal antenatal anxiety and/or depression have been shown to predict increased risk for neurodevelopmental disorders in children, and to confer risk for future mental illness. Reports show that elevated levels of antenatal depression and anxiety are associated with poor emotional adjustment in young children [7]. The impact of women’s anxiety (and/or depression) during pregnancy has been found to extend into childhood and adolescence, as well as to affect the hypothalamic-pituitary-adrenal (HPA) axis, predicting attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) symptoms in 8–9 year old children [8]as well as alterations in HPA axis activation in 4 month olds in our laboratory [9] and in 10 [10], and 14–15 year olds [11]. The majority of these studies have controlled for women’s postnatal mood, as well as other demographic factors, yet the possibility that the women’s’ antenatal mood is a marker for qualities in the postnatal environment that affect child development cannot be ruled out. What these data suggest is that, in addition to the known pathways for the familial transmission of risk for mental illness, genetics, environment, and gene X environment interactions, there is another possibility: that some of the risk is conferred prenatally via changes in women’s mood–based physiology affecting fetal neurobehavioral development.

If pregnant women’s distress, similar to their nutrition, is influencing child

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่ความทุกข์ทางจิตใจที่ postnatal ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางหลายปี โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เน้นภาวะซึมเศร้าหลังคลอด อาการ ของมารดาภาวะซึมเศร้า ความเครียด ความวิตกกังวลไม่ได้ทั่วไปมากขึ้น หรือรุนแรงหลังคลอดมากกว่าในระหว่างตั้งครรภ์ [1] ในการล่า meta-analysis 28 บทความเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้าระหว่างตั้งครรภ์ Gavin และ al.พบว่า ขึ้นเป็น 13% ของผู้หญิงพบตอนซึมเศร้าในบางจุด ระหว่างการตั้งครรภ์ หรือภาย ในปีแรกหลังคลอด [2] ดังนั้น ร่างกายใหม่ของการวิจัยได้เกิดที่ระบุผลกระทบของสตรีครรภ์ทุกข์ทางจิตในลักษณะการทำงาน และการพัฒนาเด็ก และทางชีวภาพสำหรับอิทธิพลนี้มุ่ง การศึกษาเหล่านี้จะสอดคล้องกับร่างกายเจริญเติบโตของวรรณคดีที่สนับสนุน "สมมติฐานการกำเนิดทารก" ที่แสงสิ่งแวดล้อมก่อนคลอด — รวมมารดาแปลงสถานะ – ตามจิตวิทยาสรีรวิทยาใน utero — สามารถมียั่งยืนผลผ่านอายุการใช้งานได้ระยะก่อนคลอดเป็นช่วงเวลาสำคัญสำหรับ neurodevelopment และมีระยะของช่องโหว่ที่ช่วงแสงพบได้ออกแรงเปลี่ยนแปลงระยะยาวในการพัฒนาสมองและการทำงาน มีผลกระทบต่อสุขภาพทางกาย และทางจิตเวช เช่น เชื่อมโยงการใช้มารดาของกรดไขมันจำเป็นในระหว่างตั้งครรภ์เกิดน้ำหนักที่ลดในองค์ความรู้ และเชื่อมโยงฟังก์ชั่นมอเตอร์ ในขณะที่ทารกในครรภ์เสี่ยง PCBs และ methylmercury ผ่านทะเลอาหารของผู้หญิง การขาดดุล neurocognitive [3]ในขณะที่สารพิษที่มีผลโดยตรงในกระบวนการ neurogenesis การย้ายเส้นประสาท ความแตกต่างของโทรศัพท์มือถือ และผู้ประณีตที่เกิดขึ้นในช่วงก่อนคลอด นอกจากนี้ยังมีหลักฐานการโต้ตอบระหว่างประเภทนี้เพราะแสงและสุขภาพจิตใจของมารดา พบว่าความเสี่ยงพัฒนาการล่าช้าในเด็กที่สัมผัส prenatally สูบบุหรี่เป็นมากในทารกที่มารดาได้ประสบการณ์วัสดุลำบากในระหว่างตั้งครรภ์ [3] ค้นหานี้จะสอดคล้องกับการวิจัยทางระบาดวิทยาในรุ่นเกิดจากฤดูหนาวหิวดัตช์ของ 1944 ตามลูกหลานของผู้หญิงที่ตั้งครรภ์ในขณะเมื่อรับประทานอาหารลดลงไป 500 – 1500 กิโลแคลอรีต่อวันในระหว่างสงคราม ในชุดของการศึกษา น้ำตาลและเพื่อนร่วมงานได้แสดงว่า การพัฒนาทารกในครรภ์ช่วงนี้เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงเพิ่มขึ้น 2 – พับสำหรับโรคจิตเภท โรคบุคลิกภาพ schizoid/schizoptypal ตลอดจนความเสี่ยงเทียบเคียงผิดปกติผลที่สำคัญในวัยผู้ใหญ่ [4] ตีความสองเกี่ยวกับกลไกเชิงสาเหตุของผลกระทบเหล่านี้มีการแนะนำ: 1) ขาดหลายไมโคร – และธาตุอาหาร เช่นโฟเลตหรือโภชนาการแคลอรีโดยรวมโดยตรงอาจเปลี่ยนพัฒนาสมองหรือ 2) มารดาเครียด อดอยาก รองอาจมีผลกระทบที่กระทรวงสาธารณสุขในพื้นที่สมองที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยทางจิตได้ ว่ากลไกเหล่านี้จะไม่เกิดร่วมกัน และสามารถช่วยให้การเพิ่มความเสี่ยงของ psychopathology สังเกตในการศึกษาเหล่านี้ ได้ศึกษาอย่างละเอียดบนความเครียดเพราะในสัตว์ที่ให้การสนับสนุนสำหรับการตีความหลัง และแยกแยะปัจจัยทางพันธุกรรมความเครียดเพราะผล [5] ส่วนใหญ่การศึกษาทางคลินิกเชื่อมโยงแสงของหญิงตั้งครรภ์ช่วงอายุการใช้งานทั่วไป และเรื้อรังเช่นบาด แผล ความเครียด (เช่น ปลิดชีพ ยุ่งยากทุกวัน และแผ่นดินไหว), การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในเด็ก neurodevelopment รวมถึงเพิ่มความเสี่ยงสำหรับมือข้างที่ถนัดผสม สร้าง ความผิด ปกติได้ผล และลดความสามารถทางปัญญา [6] เมื่อเร็ว ๆ นี้ มารดาครรภ์ความวิตกกังวลหรือภาวะซึมเศร้าได้รับการแสดง เพื่อทำนายความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับ neurodevelopmental ความผิดปกติในเด็ก และมอบความเสี่ยงต่อการเจ็บป่วยทางจิตในอนาคต รายงานแสดงว่า มีระดับครรภ์ภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงอารมณ์ไม่ดีในเด็ก [7] ผลกระทบของความวิตกกังวลของผู้หญิง (และซึมเศร้า) ในระหว่างตั้งครรภ์พบกับขยายในวัยเด็กและวัยรุ่น เป็นอย่างดีจะส่งผลกระทบต่อแกน (HPA) hypothalamic-ต่อมหมวกไตต่อมใต้สมอง การคาดคะเนอาการผิดปกติ (สมาธิสั้น) สมาธิสั้นขาดความสนใจในเด็กอายุ 8-9 ปี [8] รวมทั้งเปลี่ยนแปลงการเปิดใช้งานแกนพะใน 4 เดือนมีห้องปฏิบัติ [9] และ ใน 10 [10] และเด็กอายุ 14-15 ปี [11] ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้มีควบคุมอารมณ์ postnatal ผู้หญิง เป็นอื่น ๆ ปัจจัยทางประชากร ยังเป็นไปได้ที่ผู้หญิง ' ครรภ์อารมณ์เป็นเครื่องหมายสำหรับคุณภาพในสภาพแวดล้อม postnatal ที่ส่งผลต่อการพัฒนาเด็กที่ไม่สามารถปกครองออก สิ่งเหล่านี้ข้อมูลที่แนะนำคือ นอกจากทางเดินเป็นที่รู้จักสำหรับการส่งภาวะเสี่ยงเจ็บป่วยทางจิต พันธุศาสตร์ สิ่งแวดล้อม และการโต้ตอบสิ่งแวดล้อมของยีน X มีความเป็นไปได้อื่น: ที่ของความเสี่ยงคือโปรดเกล้าฯ prenatally ผ่านการเปลี่ยนแปลงสรีรวิทยา – ตามอารมณ์ของผู้หญิงที่ส่งผลกระทบต่อทารกในครรภ์ neurobehavioral พัฒนาหากความทุกข์ของหญิงตั้งครรภ์ คล้ายกับอาหารของพวกเขา จะมีอิทธิพลต่อเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่ความทุกข์ทางจิตใจหลังคลอดได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางมานานหลายปีโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีความสำคัญกับภาวะซึมเศร้าหลังคลอดอาการของภาวะซึมเศร้าของมารดาความเครียดและความวิตกกังวลไม่ได้ร่วมกันมากขึ้นหรือรุนแรงกว่าหลังคลอดในระหว่างตั้งครรภ์ [1] ในล่าสุด meta-analysis 28 บทความเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้าระหว่างตั้งครรภ์, et al, กาวิน พบว่าได้ถึง 13% ของผู้หญิงที่มีประสบการณ์ตอนซึมเศร้าในบางจุดในระหว่างตั้งครรภ์หรือหลังคลอดภายในปีแรก [2] ดังนั้นร่างกายใหม่ของการวิจัยได้โผล่ออกมามุ่งเป้าไปที่การระบุผลกระทบของความทุกข์ทางจิตใจของผู้หญิงตั้งครรภ์ในพฤติกรรมของทารกในครรภ์และการพัฒนาเด็กและวิถีชีวภาพสำหรับอิทธิพลนี้ การศึกษาเหล่านี้อยู่ในแนวเดียวกันกับที่ร่างกายเจริญเติบโตของวรรณกรรมที่สนับสนุน "ต้นกำเนิดของทารกในครรภ์สมมติฐาน" ที่ก่อนคลอดสิ่งแวดล้อม - รวมทั้งการปรับเปลี่ยนรัฐตามมารดาจิตวิทยาในการในมดลูกสรีรวิทยา - สามารถได้อย่างยั่งยืนผลกระทบทั่วอายุการใช้งาน. ระยะเวลาก่อนคลอดเป็นเวลาที่สำคัญ สำหรับ neurodevelopment และจึงระยะเวลาของช่องโหว่ในระหว่างที่ช่วงของความเสี่ยงได้รับพบว่าออกแรงการเปลี่ยนแปลงในระยะยาวในการพัฒนาสมองและพฤติกรรมที่มีผลกระทบต่อสุขภาพกายและสุขภาพจิต ยกตัวอย่างเช่นการบริโภคของมารดาของกรดไขมันจำเป็นในระหว่างตั้งครรภ์จะเชื่อมโยงกับน้ำหนักแรกเกิดที่ลดลงและการลดลงในองค์ความรู้และมอเตอร์ฟังก์ชั่นในขณะที่การสัมผัสของทารกในครรภ์จะ PCBs และเมทิลผ่านอาหารทะเลในอาหารของผู้หญิงจะเชื่อมโยงกับการขาดดุล neurocognitive [3]. ในขณะที่สารพิษ มีผลกระทบโดยตรงต่อกระบวนการของการ neurogenesis โยกย้ายเส้นประสาทความแตกต่างของโทรศัพท์มือถือและการปรับแต่ง synaptic ที่เกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาก่อนคลอดที่มียังเป็นหลักฐานสำหรับการปฏิสัมพันธ์ระหว่างเหล่านี้ประเภทของความเสี่ยงก่อนคลอดและสุขภาพจิตสังคมของมารดา ความเสี่ยงของการพัฒนาการล่าช้าในเด็กคลอดสัมผัสควันบุหรี่ได้รับพบว่ามีมากขึ้นในหมู่ผู้ที่มีทารกที่มารดายังยากลำบากวัสดุที่มีประสบการณ์ในระหว่างตั้งครรภ์ [3] การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับการวิจัยทางระบาดวิทยาที่ครอบคลุมเกี่ยวกับผองเพื่อนที่เกิดจากความหิวดัตช์ฤดูหนาวปี 1944 ขึ้นอยู่กับลูกหลานของผู้หญิงที่ตั้งครรภ์ในขณะที่การรับประทานอาหารก็จะลดลง 500-1,500 กิโลแคลอรีต่อวันในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ในชุดของการศึกษาที่บราวน์และเพื่อนร่วมงานได้แสดงให้เห็นว่าการพัฒนาของทารกในครรภ์ในช่วงเวลานี้มีความเกี่ยวข้องกับสองเท่าความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับโรคจิตเภทผู้ป่วยจิตเภท / บุคลิก schizoptypal เช่นเดียวกับความเสี่ยงเทียบเคียงสำหรับความผิดปกติทางอารมณ์ที่สำคัญในวัย [4] สองการตีความเกี่ยวกับกลไกสาเหตุผลกระทบเหล่านี้ได้รับการแนะนำ: 1) ความบกพร่องในไมโครจำนวนมากและธาตุอาหารหลักเช่นโฟเลตและ / หรือสารอาหารที่แคลอรี่โดยรวมโดยตรงสามารถปรับเปลี่ยนการพัฒนาสมองหรือ 2) ความเครียดของมารดารองกับความอดอยากอาจมีอัมพาต ผลกระทบต่อบริเวณสมองที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยทางจิต แม้ว่ากลไกเหล่านี้ไม่ได้พิเศษร่วมกันและทั้งสองอาจนำไปสู่ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของพยาธิวิทยาพบว่าในการศึกษาเหล่านี้มีการศึกษาอย่างกว้างขวางในความเครียดก่อนคลอดในสัตว์ที่ให้การสนับสนุนสำหรับการตีความหลังและส่วนใหญ่ออกกฎปัจจัยทางพันธุกรรมสำหรับผลกระทบความเครียดก่อนคลอด [ 5]. การศึกษาทางคลินิกเชื่อมโยงการสัมผัสของหญิงตั้งครรภ์ในช่วงความเครียดบาดแผลเช่นเดียวกับเรื้อรังและพบบ่อยในชีวิต (เช่นการปลิดชีพยุ่งยากในชีวิตประจำวันและการเกิดแผ่นดินไหว) เพื่อการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญใน neurodevelopment เด็กรวมถึงความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับถนัดผสมออทิสติก ความผิดปกติทางอารมณ์และลดความสามารถทางปัญญา [6] เมื่อเร็ว ๆ นี้ความวิตกกังวลของมารดาตั้งครรภ์และ / หรือภาวะซึมเศร้าได้รับการแสดงที่จะคาดการณ์ความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับความผิดปกติทางระบบประสาทในเด็กและเพื่อให้คำปรึกษาความเสี่ยงในการเจ็บป่วยทางจิตในอนาคต รายงานแสดงให้เห็นว่าระดับสูงของภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลฝากครรภ์ที่เกี่ยวข้องกับการปรับอารมณ์ไม่ดีในเด็กเล็ก [7] ผลกระทบของความวิตกกังวลของผู้หญิง (และ / หรือภาวะซึมเศร้า) ในระหว่างตั้งครรภ์ได้รับพบว่าเพิ่มขึ้นในวัยเด็กและวัยรุ่นเช่นเดียวกับที่จะส่งผลกระทบต่อ (HPA) แกน hypothalamic-ต่อมใต้สมองต่อมหมวกไตทำนายโรคสมาธิสั้น (ADHD) อาการใน 8 -9 ปีเด็กอายุ [8] เช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงในการเปิดใช้งาน HPA แกนในเด็กอายุ 4 เดือนในห้องปฏิบัติการของเรา [9] และ 10 [10] และ 14-15 ปี [11] ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้มีการควบคุมอารมณ์ของผู้หญิงหลังคลอดเช่นเดียวกับปัจจัยทางด้านประชากรศาสตร์อื่น ๆ ยังเป็นไปได้ว่าผู้หญิง 'อารมณ์ฝากครรภ์เป็นเครื่องหมายของคุณภาพในสภาพแวดล้อมหลังคลอดที่มีผลต่อการพัฒนาของเด็กไม่สามารถตัดออก สิ่งที่ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่านอกเหนือไปจากวิถีที่รู้จักกันสำหรับการส่งครอบครัวของความเสี่ยงในการเจ็บป่วยทางจิตพันธุกรรมสิ่งแวดล้อมและยีนปฏิสัมพันธ์สภาพแวดล้อม X มีความเป็นไปได้อีกว่าบางส่วนของความเสี่ยงจะหารือคลอดผ่านการเปลี่ยนแปลงในของผู้หญิง สรีรวิทยาอารมณ์ตามที่มีผลต่อการพัฒนาของทารกในครรภ์ neurobehavioral. ถ้าของหญิงตั้งครรภ์ความทุกข์คล้ายกับโภชนาการของพวกเขามีอิทธิพลต่อเด็ก