The challenge to spatially territor

The challenge to spatially territorialized notions of culture leads the contributors of this volume to emphasize processes and practices of place making. Anthropologists have long studied spatial units larger than the “local,” and a well-established anthropological tradition exists that has emphasized interrelations and linkages between local settings and larger regional or global structures and processes. Such studies have led to rich and informative accounts that have deepened the collective disciplinary understanding of particular regions or “peoples,” enlivening the methods and techniques of fieldwork as traditionally conceived. Too often, however, anthropological approaches to the relation between “the local” and something that lies beyond it (regional, national, international, global) have taken the local as given, without asking how perceptions of locality and community are discursively and historically constructed. In place of the question, How is the local linked to the global or the regional? Then, we prefer to start with another question that enables a quite different perspective on the topic: How are understandings of locality, community, and region formed and lived? To answer this question, we must turn away from the commonsense idea that such things as locality and community are simply given or natural and turn toward a focus on social and political processes of place making, conceived less as a matter of “ideas” than of embodied practices that shape identities and enable resistance (see also Bird et al. 1993; Friedland and Boden 1994; Harvey 1993; Massey 1994; Morley and Robins 1995; probyn 1990; Pratt 1984; and Pred and Watts 1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความท้าทายการ spatially territorialized ความเข้าใจวัฒนธรรมนำไปสู่การร่วมสมทบของไดรฟ์ข้อมูลนี้เน้นกระบวนการและแนวทางปฏิบัติที่ทำ มานุษยยาวมีศึกษาพื้นที่หน่วยที่ใหญ่กว่า "ท้องถิ่น" และประเพณีพัณฑ์ดีขึ้นอยู่ที่ได้เน้นการ interrelations และความเชื่อมโยงระหว่างกระบวนการตั้งค่าเครื่อง และโครงสร้างส่วนกลาง หรือภูมิภาคขนาดใหญ่ การศึกษาดังกล่าวได้นำรวย และข้อมูลบัญชีที่มีรายความเข้าใจวินัยรวมเฉพาะภูมิภาคหรือ "คน enlivening วิธีการและเทคนิคของสามารถเป็นประเพณีรู้สึก บ่อยเกินไป อย่างไรก็ตาม พัณฑ์แนวทางความสัมพันธ์ ระหว่าง "ท้องถิ่น" และสิ่งที่อยู่นอกเหนือจากนั้น (ภูมิภาค แห่งชาติ นานา ชาติ ส่วนกลาง) ได้นำท้องถิ่นที่กำหนด โดยไม่ต้องถามว่า ภาพลักษณ์ของท้องถิ่นและชุมชนมี discursively และประวัติสร้าง แทนคำถาม วิธีท้องถิ่นเชื่อมโยงกับโลกหรือภูมิภาค จากนั้น เราต้องเริ่มต้น ด้วยคำถามอื่นที่ทำให้มุมมองที่แตกต่างในหัวข้อ: วิธีเปลี่ยนความเข้าใจของท้องถิ่น ชุมชน และภูมิภาคเกิดขึ้น และอาศัยอยู่ ตอบคำถามนี้ เราต้องเปลี่ยนจากความคิด commonsense ที่สิ่งของต่าง ๆ ตามท้องถิ่นและชุมชนมีเพียงกำหนด หรือธรรมชาติ และหันหน้าเข้าหาเน้นกระบวนการทางสังคม และการเมืองที่ทำ รู้สึกน้อยเป็นเรื่องของ "ความคิด" กว่าแนวทางปฏิบัติ embodied ที่รูปร่างตัวตน และช่วยให้ต้านทาน (ดู et นก al. 1993 ยัง Friedland และ Boden 1994 ฮาร์วี่ 1993 Massey 1994 Morley และ Robins 1995 probyn 1990 คิด 1984 และ Pred และวัตต์ 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความท้าทายที่จะอาณาเขตแดนสันนิฐานความคิดของวัฒนธรรมนำไปร่วมสมทบของหนังสือเล่มนี้จะเน้นกระบวนการและการปฏิบัติของการทำสถานที่ นักมานุษยวิทยาได้ศึกษานานหน่วยอวกาศขนาดใหญ่กว่า "ท้องถิ่น" และดีขึ้นประเพณีมานุษยวิทยาที่มีอยู่ที่ได้เน้นย้ำสัมพันธ์และเชื่อมโยงระหว่างการตั้งค่าในท้องถิ่นและมีขนาดใหญ่โครงสร้างในระดับภูมิภาคหรือระดับโลกและกระบวนการ การศึกษาดังกล่าวได้นำไปสู่​​หนี้ที่อุดมไปด้วยและให้ข้อมูลที่มีความเข้าใจลึกวินัยรวมของภูมิภาคโดยเฉพาะอย่างยิ่งหรือ "คน" มีชีวิตชีวาวิธีการและเทคนิคของงานภาคสนามเช่นรู้สึกแบบดั้งเดิม บ่อยครั้งอย่างไรก็ตามแนวทางมานุษยวิทยาเพื่อความสัมพันธ์ระหว่าง "ท้องถิ่น" และบางสิ่งบางอย่างที่อยู่นอกเหนือมัน (ในระดับภูมิภาคระดับชาติระหว่างประเทศทั่วโลก) มีการดำเนินการในท้องถิ่นตามที่กำหนดโดยไม่ต้องถามว่าการรับรู้ของท้องถิ่นและชุมชนมีการ discursively และสร้างประวัติศาสตร์ . ในสถานที่ของคำถามท้องถิ่นที่เชื่อมโยงวิธีการระดับโลกหรือระดับภูมิภาค? จากนั้นเราจะชอบที่จะเริ่มต้นด้วยคำถามที่ช่วยให้มุมมองที่แตกต่างกันมากในหัวข้ออื่น: มีความเข้าใจวิธีของท้องถิ่นชุมชนและภูมิภาคเกิ​​ดขึ้นและมีชีวิตอยู่? เพื่อที่จะตอบคำถามนี้เราต้องเปลี่ยนไปจากความคิดที่ว่าสิ่งที่ commonsense เช่นท้องถิ่นและชุมชนจะได้รับเพียงแค่หรือธรรมชาติและหันไปมุ่งเน้นไปที่กระบวนการทางสังคมและการเมืองของการทำสถานที่ตั้งครรภ์น้อยเป็นเรื่องของ "ความคิด" กว่า การปฏิบัติที่เป็นตัวเป็นตนว่าตัวตนรูปร่างและเปิดใช้งานความต้านทาน (เห็นนก, et al. 1993; Friedland และ Boden 1994 ฮาร์วีย์ 1993; Massey 1994 มอร์ลี่ย์และร็อบบินส์ 1995; Probyn 1990; แพรตต์ 1984 และ Pred วัตต์และ 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความท้าทายในการเปลี่ยนความคิดของ territorialized วัฒนธรรมนำผู้สนับสนุนของเล่มนี้จะเน้นกระบวนการและการปฏิบัติของการวาง นักมานุษยวิทยาได้ศึกษาพื้นที่หน่วยใหญ่กว่า " ท้องถิ่น" และรู้จักมานุษยวิทยาประเพณีที่มีอยู่นั้นได้เน้น interrelations และความเชื่อมโยงระหว่างการตั้งค่าท้องถิ่นและขนาดใหญ่ในระดับภูมิภาคหรือระดับโลก โครงสร้าง และกระบวนการ การศึกษาดังกล่าวได้นำบัญชีและข้อมูลที่อุดมไปด้วยมี deepened ความเข้าใจทางวินัยโดยรวมของภูมิภาคโดยเฉพาะหรือ " ชนชาติ" ที่ Enlivening วิธีการและเทคนิคของการเป็นประเพณีก็ตั้งครรภ์ บ่อยเกินไป อย่างไรก็ตาม ทางมานุษยวิทยาและความสัมพันธ์ระหว่าง " ภายใน " และสิ่งที่อยู่นอกเหนือ ( ภูมิภาคประเทศ , ระหว่างประเทศ , ทั่วโลก ) เอาท้องถิ่นเป็นให้โดยไม่ต้องถามว่า การรับรู้ของชุมชนท้องถิ่น และจะไล่ทันและประวัติศาสตร์การสร้างในสถานที่ของคำถามวิธีการเป็นท้องถิ่นที่เชื่อมโยงกับส่วนกลางหรือภูมิภาค ? แล้วเราต้องการที่จะเริ่มต้นกับคำถามที่ให้มุมมองที่แตกต่างกันมากในหัวข้อ : ทำไมเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น ชุมชน และเขตที่ขึ้นและมีชีวิตอยู่ ? ตอบ คำถามนี้เราต้องไปจากความคิด commonsense ที่สิ่งต่างๆ เช่น ชุมชนท้องถิ่น และมีเพียงได้รับหรือธรรมชาติ และหันไปเน้นกระบวนการทางสังคมและการเมืองที่ทำให้สถานที่ที่รู้สึกน้อยกว่าเรื่องของ " ความคิด " มากกว่าถึงการปฏิบัติที่ตัวตนรูปร่าง และช่วยต้านทาน ( เห็นนก et al . 2536 และ 2537 ; ยุทธการฟรายด์ลันด์ Boden ฮาร์วีย์ 1993 Massey 1994 ; ; ;มอร์ลี่ย์โรบิน โพรบิน 1990 และ 1995 ; ; แพรตต์ 1984 ; และเปรตและวัตต์ 1992 )