When I was 10 years old, and my sis

When I was 10 years old, and my sister was 6 years old, in every day we will go for a run, playing in the garden and a one day I asked my sister climbing the tree. I feel a lot of fun, time to climb a tree and a jump, but my sister is afraid . I told her out of a tree I will jumped, but my sister ain't going out of a tree, she said she needed to play with me, but she didn't dare jump down, get me all riled up. So I yelled at her. It made her cry , and it makes me annoyed, so I pushed her off in the trees. I hurt her knee and leave a scar, this is my fault. I shouldn't yell at her, I don't think because I'm so furious I know I shouldn't be upset. - She was a kid, till now, I still don't apologize to her. I suppose I should have apologized

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผมอายุ 10 ปี และน้อง อายุ 6 ปี ในทุกวัน เราจะไปวิ่ง เล่นในสวนและวันหนึ่งผมถามน้องปีนต้นไม้ รู้สึกสนุก จะปีนต่อต้นไม้และกระโดดเป็นจำนวนมาก แต่น้องจะกลัว ผมบอกเธอจากต้นไม้ผมจะกระโดด แต่น้องไม่ออกจากต้นไม้ เธอบอกว่า เธอต้องเล่นกับฉัน แต่เธอไม่กล้ากระโดดลง รับทั้งหมด riled ขึ้น ดังนั้น ฉันตะโกนที่เธอ มันทำเสียงร้องของเธอ และมันทำให้ฉันรำคาญ ดังนั้นฉันผลักเธอออกในต้นไม้ ผมเจ็บเข่าของเธอ และทิ้งรอยแผลเป็น นี้เป็นความผิดของฉัน ฉันไม่ควรตะโกนเธอ ฉันไม่คิด เพราะฉันโกรธฉันรู้ฉันไม่ควรจะเสีย -เธอเป็นเด็ก จนถึงตอนนี้ ยังไม่โทษเธอ ฉันคิดว่า ฉันควรมีโทษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผมอายุ 10 ปีและน้องสาวของฉันอายุ 6 ปีในทุกวันเราจะไปวิ่งเล่นในสวนและวันหนึ่งผมถามน้องสาวของฉันปีนต้นไม้ ฉันรู้สึกสนุกมากเวลาที่จะปีนขึ้นต้นไม้และกระโดด แต่น้องสาวของฉันกลัว ฉันบอกเธอออกมาจากต้นไม้ที่เราจะเพิ่มขึ้น แต่น้องสาวของฉันจะไม่ออกมาจากต้นไม้ที่เธอบอกว่าเธอต้องการที่จะเล่นกับฉัน แต่เธอไม่กล้ากระโดดลงรับฉันโกรธขึ้นทั้งหมด ดังนั้นผมจึงตะโกนใส่เธอ มันทำให้เธอร้องไห้และมันทำให้ฉันรำคาญดังนั้นฉันผลักเธอออกในต้นไม้ ฉันเจ็บเข่าของเธอและทิ้งรอยแผลเป็นนี้เป็นความผิดของฉัน ฉันไม่ควรจะตะโกนใส่เธอฉันไม่คิดว่าเพราะฉันจึงโกรธฉันรู้ว่าฉันไม่ควรจะเสียใจ - เธอเป็นเด็กจนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่ขอโทษเธอ ฉันคิดว่าฉันควรจะขอโทษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนผมอายุ 10 ขวบ และน้องสาวอายุ 6 ขวบ ในทุกๆ วัน เรา จะ ไป วิ่ง เล่น ใน สวน และวันหนึ่งฉันถามพี่สาวฉันปีนต้นไม้ ผมรู้สึกสนุกมากเวลาปีนต้นไม้แล้วกระโดด แต่พี่สาวกลัว ผมบอกเธอว่าผมจะกระโดดออกมาจากต้นไม้ แต่น้องสาวผมไม่ได้ออกมาจากต้นไม้ เธอกล่าวว่าเธอต้องการที่จะเล่นกับผม แต่เธอไม่กล้ากระโดดลงมา ทำให้ผมโกรธ . ฉันตะโกนใส่เธอ มันทำเธอร้องไห้ และมันทำให้ผมรำคาญ ผมเลยผลักเธอออกในต้นไม้ ผมเจ็บเข่าของเธอและทิ้งรอยแผลเป็น มันเป็นความผิดของฉัน ผมไม่น่าตะโกนใส่เธอ ผมไม่คิดว่าเป็นเพราะผมโมโหมาก ผมรู้ว่าผมไม่ควรโกรธ - เธอยังเด็ก จนถึงตอนนี้ ฉันก็ยังไม่ได้ขอโทษเธอ ฉันคิดว่าฉันควรจะขอโทษ