Historical ContextThe Vietnam WarDu

Historical Context
The Vietnam War
During the early 1950s, the Western power with a vital interest in Vietnam was not the United
States, but France. However, in 1954, the French were defeated by the Vietnamese at Dien
Ben Phu, which ended direct French involvement in the region. It is this defeat that
Ambassador Toulon alludes to in M. Butterfly ("It's embarrassing that we lost Indochina.").
In the Geneva Accords that followed, Vietnam was divided into two separate countries, North
Vietnam and South Vietnam. Communist North Vietnam was under the leadership of Ho Chi
Minh, and South Vietnam was under the nationalist, anticommunist rule of Ngo Dinh Diem,
who was supported by the United States. During the administration of President Dwight
Eisenhower, U.S. military advisors were sent to South Vietnam. U.S. commitment to
defending South Vietnam against communist aggression from the North increased during the
presidency of John F. Kennedy from 1961 to 1963.
This is the background to the incident in Act 2, scene 3 of M. Butterfly, in which Toulon and
Gallimard discuss what is described as an American decision to begin bombing North
Vietnam in 1961. Hwang has altered the chronology of the war, since the decision to bomb
North Vietnam was not made until the administration of President Lyndon Johnson (1963-68).
Similarly, Song's report to Comrade Chin in 1961 (Act 2, scene 4) that the United States was
to increase its troops in Vietnam to 170,000 soldiers, is greatly exaggerated. It was only in
December 1961, that the first direct U.S. military support for the South Vietnamese
government arrived in Saigon, the capital city. Troop numbers were initially small.
By 1963, South Vietnamese leader Diem had become an unpopular despot. He was
assassinated in a coup by South Vietnamese generals who acted with the tacit support of the
United States. This is the incident referred to in Act 2 scene 6, when Gallimard says that he
has been advising the Americans that Diem must be removed from power.
By the end of 1966, when in the play Gallimard is dismissed for wrongly predicting that the
United States would win in Vietnam, the United States had 385,000 troops in the region and
was heavily bombing North Vietnam. But little progress was being made in winning the war.
One factor which was always uncertain in the minds of U.S. policy makers was how China
would react to any escalation of the war. This concern about Chinese intentions is reflected in
Toulon's question to Gallimard (Act 2, scene 4). The United States feared that if China
intervened, as it had done in the Korean War (1950-53), the war might escalate to the point
where the use of nuclear weapons might have to be considered.
China's Cultural Revolution
After a civil war in China, the communists gained power in 1949. Song refers to these events
in Act 1, scene 10, when he tells Gallimard that his father did not live to see the Revolution.
Nearly two decades later, in 1966, China embarked on another period of internal upheaval,
known as the Cultural Revolution, which lasted until 1976. Some of the effects of this are

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติศาสตร์บริบท
สงครามเวียดนาม
ในช่วงปี 1950 ต้นอำนาจตะวันตกที่มีความสนใจที่สำคัญในเวียดนามไม่ได้เป็นประเทศ
สหรัฐอเมริกา แต่ฝรั่งเศส อย่างไรก็ตามในปี 1954 ฝรั่งเศสแพ้เวียดนามที่เดียน
เบนภูซึ่งสิ้นสุดวันที่การมีส่วนร่วมโดยตรงของฝรั่งเศสในภูมิภาค มันเป็นความพ่ายแพ้ที่
เอกอัครราชทูตตู alludes ใน M. Butterfly ("มันเป็นเรื่องน่าอายที่เราหายไปอินโดจีน.").
ในสนธิสัญญาเจนีวาที่ตามเวียดนามถูกแบ่งออกเป็นสองประเทศที่แยกภาคเหนือ
เวียดนามและภาคใต้เวียดนาม คอมมิวนิสต์เวียดนามเหนืออยู่ภายใต้การนำของโฮจิ
มินห์และเวียดนามใต้อยู่ภายใต้การชาตินิยมกฎคอมมิวนิสต์ของ Ngo Dinh Diem,
ที่ได้รับการสนับสนุนโดยสหรัฐอเมริกา ในช่วงการปกครองของประธานาธิบดีดไวต์
ไอเซนฮาวที่ปรึกษาทางทหารของสหรัฐถูกส่งไปยังภาคใต้เวียดนาม ความมุ่งมั่นของสหรัฐที่จะ
ปกป้องเวียดนามใต้ต่อต้านการรุกรานของพรรคคอมมิวนิสต์มาจากทางเหนือเพิ่มขึ้นในช่วง
ของประธานาธิบดีจอห์นเอฟเคนเนดี้ 1961-1963.
นี้เป็นพื้นหลังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในพระราชบัญญัติ 2 ฉาก 3 เอ็มผีเสื้อซึ่งใน Toulon และ
Gallimard หารือ สิ่งที่จะอธิบายว่าการตัดสินใจของชาวอเมริกันที่จะเริ่มต้นระเบิดเหนือ
เวียดนามในปี 1961 ฮวงมีการเปลี่ยนแปลงลำดับเหตุการณ์ของสงครามตั้งแต่การตัดสินใจที่จะระเบิด
เวียดนามเหนือไม่ได้ทำจนการบริหารของประธานาธิบดีลินดอนจอห์นสัน (1963-1968).
ในทำนองเดียวกันเพลงของ รายงานให้สหายชินในปี 1961 (พระราชบัญญัติ 2 ฉาก 4) ว่าสหรัฐอเมริกาเป็น
ที่จะเพิ่มทหารในเวียดนาม 170,000 ทหารเป็นอย่างมากที่โอ้อวด มันเป็นเพียงใน
ธันวาคม 1961, ว่าครั้งแรกที่สหรัฐสนับสนุนโดยตรงทหารเวียดนามใต้
รัฐบาลมาถึงในไซ่ง่อนเมืองหลวง หมายเลขกองร้อยมีขนาดเล็กเริ่มแรก.
1963 โดยผู้นำเวียดนามใต้วันได้กลายเป็นเผด็จการไม่เป็นที่นิยม เขาถูก
ลอบสังหารในการทำรัฐประหารโดยนายพลเวียดนามใต้ผู้ทำหน้าที่ด้วยการสนับสนุนโดยปริยายของ
สหรัฐอเมริกา นี่คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่อ้างถึงในพระราชบัญญัติ 2 ฉาก 6 เมื่อ Gallimard บอกว่าเขา
ได้รับการให้คำปรึกษาแก่ชาวอเมริกันที่วันจะต้องออกจากอำนาจ.
ในตอนท้ายของปี 1966 เมื่อในการเล่น Gallimard ถูกไล่ออกอย่างไม่ยุติธรรมคาดการณ์ว่า
ประเทศสหรัฐอเมริกา จะเป็นฝ่ายชนะในเวียดนามสหรัฐอเมริกามี 385,000 ทหารในภูมิภาคและ
ถูกทิ้งระเบิดอย่างหนักเวียดนามเหนือ แต่ความคืบหน้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการทำสงครามชนะ.
ปัจจัยหนึ่งซึ่งมีความไม่แน่นอนเสมอในจิตใจของผู้กำหนดนโยบายของสหรัฐที่ถูกวิธีจีน
จะตอบสนองต่อการเพิ่มของสงครามใด ๆ ความกังวลเกี่ยวกับความตั้งใจของจีนนี้จะสะท้อนให้เห็นใน
คำถามตูเพื่อ Gallimard (2 พระราชบัญญัติฉาก 4) สหรัฐอเมริกากลัวว่าถ้าจีน
แทรกแซงตามที่มันเคยทำมาในสงครามเกาหลี (1950-1953) สงครามอาจบานปลายไปยังจุด
ที่ใช้อาวุธนิวเคลียร์อาจจะต้องได้รับการพิจารณา.
ของจีนปฏิวัติวัฒนธรรม
หลังจากสงครามกลางเมืองใน จีนคอมมิวนิสต์ได้รับอำนาจในปี 1949 เพลงหมายถึงเหตุการณ์เหล่านี้
ไว้ในพระราชบัญญัติ 1 ฉาก 10 เมื่อเขาบอก Gallimard ว่าพ่อของเขาไม่ได้อยู่ที่จะเห็นการปฏิวัติ.
เกือบสองทศวรรษที่ผ่านมาต่อมาในปี 1966 ประเทศจีนลงมือในช่วงเวลาของผู้อื่น การเปลี่ยนแปลงภายใน
ที่รู้จักในฐานะการปฏิวัติทางวัฒนธรรมซึ่งกินเวลาจนถึงปี 1976 บางส่วนของผลกระทบจากการนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริบททางประวัติศาสตร์ สงคราม เวียดนาม

ในช่วงต้นทศวรรษ 1950 , อำนาจตะวันตกที่มีความสนใจที่สำคัญในเวียดนามไม่ได้เป็นสหรัฐ
สหรัฐอเมริกา แต่ฝรั่งเศส อย่างไรก็ตาม ในปี 1954 ฝรั่งเศสแพ้เวียดนามที่เดียน
เบนภู ซึ่งสิ้นสุดการมีส่วนร่วมโดยตรงในฝรั่งเศส ) มันคือความพ่ายแพ้ที่
ทูต Toulon ลอกเลียนมาจากในม. ผีเสื้อ ( มันน่าอายที่เราสูญเสียไปอินโดจีน .
" )ในเจนีวาสอดคล้องตาม เวียดนามถูกแบ่งออกเป็นสองแยกประเทศ เหนือและใต้
เวียดนามเวียดนาม คอมมิวนิสต์เวียดนามเหนืออยู่ภายใต้ความเป็นผู้นำของ Ho Chi Minh
และเวียดนามใต้ ตกอยู่ภายใต้การปกครองของผู้รักชาติ anticommunist โง ดินห์ เดียม
ที่ได้รับการสนับสนุนจากสหรัฐอเมริกา ในช่วงการปกครองของประธานาธิบดี ดไวท์ ไอเซนฮาวร์
.ที่ปรึกษาทางทหารถูกส่งไปทางใต้ของเวียดนาม สหรัฐมุ่งมั่นที่จะ
ปกป้องเวียดนามใต้ต่อต้านการรุกรานคอมมิวนิสต์จากทางเหนือเพิ่มขึ้นในช่วงประธานาธิบดี จอห์น เอฟ เคนเนดี้
จาก 2504 ถึง 2506 .
นี่คือเบื้องหลังเหตุการณ์ในพระราชบัญญัติ 2 ฉาก 3 เมตรผีเสื้อซึ่งใน Toulon และ
gallimard หารือสิ่งที่อธิบายการตัดสินใจอเมริกันเริ่มทิ้งระเบิดเหนือ
เวียดนามใน 1961 .ฮวางมีการเปลี่ยนแปลงลำดับของสงคราม เนื่องจากการตัดสินใจที่จะระเบิด
เวียดนามเหนือไม่ได้ทำจนถึงการบริหารของประธานาธิบดีลินดอน จอห์นสัน ( 1963-68 ) .
ในทํานองเดียวกัน เป็นเพลงรายงานสหายคางในปี 1961 ( Act 2 ฉาก 4 ) ที่สหรัฐอเมริกาคือ
เพิ่มทหารในทหารเวียดนาม 170 , 000 คน มีอย่างมากล้น มันเป็นเพียง
ธันวาคม 2504 ที่อเมริกาโดยตรงก่อนสนับสนุนทหารรัฐบาลเวียตนามใต้
มาถึงไซ่ง่อน เมืองหลวง หมายเลขสินค้าเริ่มต้นขนาดเล็ก
โดยปี 1963 เวียตนามใต้ผู้นำเดียมได้กลายเป็นเผด็จการไม่เป็นที่นิยม เขาถูกลอบสังหารใน
รัฐประหารโดยนายพลเวียดนามเหนือที่แสดงด้วยการสนับสนุนส่อ
สหรัฐอเมริกา นี่เป็นเหตุการณ์ที่อ้างถึงใน Act 2 ฉาก 6 เมื่อ gallimard บอกว่า
ได้รับการแนะนำให้ชาวอเมริกันที่วันจะต้องถูกลบออกจากอำนาจ
โดยการสิ้นสุดของปี 1966 เมื่อในการเล่น gallimard ออกสำหรับผิดทำนายว่า
สหรัฐอเมริกา ชนะ เวียดนาม สหรัฐอเมริกามี 385000 กำลังทหารในพื้นที่และ
คือหนักทิ้งระเบิดเวียดนามเหนือ แต่ความคืบหน้าเพียงเล็กน้อยที่ถูกบังคับในการชนะสงคราม
ปัจจัยหนึ่งที่มักจะมีความไม่แน่นอนในจิตใจของสหรัฐอเมริกาS . นโยบายคือว่าประเทศจีน
จะตอบสนองใด ๆ การ สงคราม กังวลเกี่ยวกับความตั้งใจจีนสะท้อนให้ gallimard
ถามตู ( Act 2 ฉาก 4 ) สหรัฐอเมริกากลัวว่า หากจีน
เข้าแทรกแซง เพราะทำในสงครามเกาหลี ( 2493-53 ) สงครามอาจบานปลายไปสู่จุด
ที่ใช้อาวุธ นิวเคลียร์ อาจจะต้องมีการพิจารณา

การปฏิวัติวัฒนธรรมของจีนหลังจากสงครามกลางเมืองในประเทศจีนคอมมิวนิสต์เข้ามามีอำนาจในปี 1949 เพลง หมายถึง เหตุการณ์เหล่านี้
ในองก์ 1 ฉาก 10 เมื่อเขาบอกให้ gallimard ว่าพ่อของเขาไม่ได้อยู่เห็นการปฏิวัติ .
เกือบสองทศวรรษต่อมา ในปี 1966 , จีนเริ่มต้นในช่วงเวลาของความวุ่นวายภายในอีก
เรียกว่าการปฏิวัติทางวัฒนธรรมซึ่งกินเวลาจนกระทั่ง 1976 . บางส่วนของผลกระทบของนี้