Because when we start to put these

Because when we start to put these things together,
we can then define what success actually means to us,
and without these different parts of the compass,
it's impossible.
We end up in the situation...
We have that scripted life that everybody seems to be living going up this ladder to nowhere.
It's kind of like in Wall Street 2,
if anybody saw that, the peon employee asks the big Wall Street banker CEO,
"what's your number?
Everyone's got a number, where if they make this money, they are leave it all."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพราะเมื่อเราเริ่มปะติดปะต่อสิ่งเหล่านี้ เราแล้วประสบความสำเร็จอะไรจริงหมายถึงเรา โดยส่วนต่าง ๆ เหล่านี้ของเข็มทิศ มันเป็นไปไม่ได้ เราลงเอยในสถานการณ์... เรามีชีวิตที่สคริปต์ที่ทุกคนดูเหมือนจะอยู่จะขึ้นบันไดนี้ไปไหน เป็นชนิดเช่นในวอลล์สตรีท 2 ถ้าใครเห็นที่ คนใช้สินค้าพนักงานถามนายวอลล์สตรีทใหญ่ CEO อะไรคือหมายเลขของคุณ ทุกคนมีหมายเลข ที่ถ้าพวกเขาทำเงินนี้ พวกเขาจะปล่อยให้มันทั้งหมด"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะเมื่อเราเริ่มต้นที่จะนำสิ่งเหล่านี้ร่วมกันแล้วเราก็สามารถกำหนดสิ่งที่ประสบความสำเร็จจริงหมายถึงให้เราและไม่มีชิ้นส่วนที่แตกต่างกันเหล่านี้ของเข็มทิศ, มันเป็นไปไม่ได้. เราจบลงในสถานการณ์ ... เรามีสคริปต์ว่าชีวิตที่ทุกคนดูเหมือนว่า ที่จะมีชีวิตอยู่จะขึ้นบันไดที่ไม่มีที่ไหนเลยนี้. มันเป็นชนิดเช่นใน Wall Street 2 ถ้าใครเห็นว่าพนักงานบ่าวถามนายธนาคารใหญ่ Wall Street ซีอีโอ"มีอะไรจำนวน? ของคุณทุกคนก็มีเป็นจำนวนมากที่หากพวกเขาทำนี้เงินที่พวกเขาจะปล่อยให้มันทั้งหมด. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะเมื่อเราเริ่มวางสิ่งต่าง ๆเหล่านี้เข้าด้วยกัน เราสามารถกำหนดความสำเร็จ

สิ่งที่จริงหมายถึงให้เราโดยไม่ต้องเหล่านี้และส่วนอื่นของเข็มทิศ ,
มันเป็นไปไม่ได้
เราสิ้นสุดขึ้นในสถานการณ์ . . . . . . .
เรามี scripted ชีวิตที่ทุกคนดูเหมือนจะใช้ชีวิตไปขึ้นบันไดนี้ไปที่ไหน
เหมือนใน Wall Street 2
ถ้าใครได้เห็นส่วนคนงานพนักงานถามใหญ่ Wall Street ธนาคาร CEO ,
" หมายเลขโทรศัพท์ของคุณคืออะไร ?
ทุกคนมีเบอร์ ซึ่งถ้าพวกเขาทำเงินนี้ พวกเขาจะปล่อยให้มันทั้งหมด . "