Internal resources and capabilities

Internal resources and capabilities, however, seem to be a less effective response to environmental uncertainty than focusing on external resources. It was suggested that increasing total quality management (TQM) practices impacts organizational performance under environmental uncertainty (Jaworski and Kohli, 1993; Slater and Narver, 1994) but Carter el al. (2010) found that quality practices impactfirm performance only under low environmental uncertainty. Carter et a!. (2010) concluded that under uncertain conditions, management may give more importance to other dimensions like marketing orientation and partnerships than quality practices (Carter et al., 2010). Similarly, Gravier et aL (2008) proposed that environmental risk will moderate the relationship between knowledge and overall alliance performance. After conducting a meta-analysis of previous supply chain literature they found no moderating role for environmental risk between the different knowledge roles and alliance performance and concluded that the "alliances may successfully mitigate environmental uncertainty enough to diminish a strong con-elation with alliance performance

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทรัพยากรภายในและความสามารถ ไร ดูเหมือนจะ เป็นการตอบสนองที่มีประสิทธิภาพน้อยกับความไม่แน่นอนด้านสิ่งแวดล้อมมากกว่าการมุ่งเน้นทรัพยากรภายนอก เขาแนะนำว่า เพิ่มคุณภาพโดยรวม (TQM) การจัดการปฏิบัติส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพขององค์กรภายใต้ความไม่แน่นอนด้านสิ่งแวดล้อม (Jaworski และ Kohli, 1993 สเลเทอร์และ Narver, 1994) แต่ al. เอลคาร์เตอร์ (2010) พบว่า คุณภาพปฏิบัติ impactfirm ประสิทธิภาพการทำงานภายใต้ความไม่แน่นอนของสิ่งแวดล้อมต่ำเท่านั้น คาร์เตอร์ร้อยเอ็ดเป็น (2010) สรุปว่า สภาวะไม่แน่นอน จัดการจะให้ความสำคัญกับมิติอื่นเช่นแนวทางการตลาดและความร่วมมือกว่าคุณภาพปฏิบัติ (คาร์เตอร์ et al., 2010) ในทำนองเดียวกัน Gravier et aL (2008) นำเสนอความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมจะบรรเทาความสัมพันธ์ระหว่างความรู้และประสิทธิภาพโดยรวมของพันธมิตร หลังจากการทำ meta-analysis ของวรรณคดีโซ่อุปทานก่อนหน้า จะพบบทบาทไม่ moderating สำหรับความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมระหว่างบทบาทความรู้แตกต่างกันและประสิทธิภาพการทำงานของพันธมิตร และสรุปที่การ "พันธมิตรอาจสำเร็จบรรเทาสิ่งแวดล้อมความไม่แน่นอนพอหรี่แอร์-elation แข็งแรงที่ มีประสิทธิภาพการทำงานของพันธมิตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทรัพยากรภายในและความสามารถ แต่ดูเหมือนจะมีการตอบสนองที่มีประสิทธิภาพน้อยความไม่แน่นอนด้านสิ่งแวดล้อมกว่ามุ่งเน้นไปที่ทรัพยากรภายนอก มันก็ชี้ให้เห็นว่าการเพิ่มการจัดการคุณภาพรวม (2010) คาร์เตอร์และ (2010) ในทำนองเดียวกัน หลังจากการทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทรัพยากรภายในและความสามารถ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนจะเป็นมีประสิทธิภาพน้อยกว่าการตอบสนองต่อความไม่แน่นอนของสิ่งแวดล้อมมากกว่าเน้นทรัพยากรภายนอก พบว่า การจัดการคุณภาพโดยรวม ( TQM ) การปฏิบัติงานขององค์การภายใต้ความไม่แน่นอนต่อสิ่งแวดล้อม ( จาวอร์สกี และ Kohli , 1993 ; สเลเตอร์ และ narver , 1994 ) แต่คาร์เตอร์เอลอัล( 2553 ) พบว่า คุณภาพการปฏิบัติงาน impactfirm ภายใต้ความไม่แน่นอนด้านสิ่งแวดล้อมน้อย คาร์เตอร์ ET ! ( 2553 ) สรุปได้ว่าภายใต้เงื่อนไขที่ไม่แน่นอน การจัดการ อาจให้ความสำคัญกับมิติอื่นๆ เช่น การตลาด การปฐมนิเทศและพันธมิตรกว่าการปฏิบัติคุณภาพ ( คาร์เตอร์ et al . , 2010 ) ในทํานองเดียวกันgravier et al ( 2008 ) ได้เสนอว่า ความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมจะปานกลาง ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้และการปฏิบัติพันธมิตรรวมหลังจากทำการอภิวิเคราะห์วรรณกรรมของห่วงโซ่อุปทานก่อนหน้าพวกเขาไม่พบผู้ดูแลบทบาทสำหรับความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมระหว่างที่แตกต่างกันความรู้บทบาทและสมรรถนะของพันธมิตร และสรุปได้ว่า " พันธมิตรอาจประสบความสำเร็จลดความไม่แน่นอนสิ่งแวดล้อมพอคลายเป็นปากแม่น้ำคอน แข็งแรง ด้วยประสิทธิภาพของพันธมิตร