I asked Murray about Mattingly. ‘a

I asked Murray about Mattingly.
‘a small-time criminal. No good. Avoided prison. Desperate for money. Out of town before his death.
‘What shoes was he wearing?
There was silence. ‘you ‘re thinking of the footprint in BoomBoom’s apartment,’ Murray said at last. ‘I don’t know, but I’ll find out.’
There was nothing more I could do until tomorrow. I went outside and got BoomBoom’s papers and pictures from the trunk and took them up to my apartment. As I unlocked the door, I dropped everything. The trophy and pictures fell with a crash. The glass over the pictures shattered and I got a box for the pieces of glass. As I took the broken glass from the photo of me, two pieces of paper slid out from behind the picture.
One piece of paper was an in invoice from the Grafalk Steamship Line to the Eudora Grain Company, showing loads by ship, date of departure and arrival. The second piece of paper, written in BoomBoom’s tiny handwriting, listed six dates when Pole Star had lost contract to Grafalk.
I poured myself a drink. BoomBoom had called me about his information and had put the papers behind my picture to prevent anyone else from finding them. I wanted to cry, but no tears would come.
I wondered if it was time to let the police question everyone. The answer to everything lay in BoomBoom’s papers. I’d give myself twenty-four more hours, then turn it over to Bobby.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถามเมอร์เรย์เกี่ยวกับ Mattingly ' ก่อการร้าย small-time ไม่ดี หลีกเลี่ยงคุก หมดหวังเงิน ออกตัวก่อนตาย ' รองเท้าอะไรเขาสวมใส่หรือไม่มีความเงียบ 'คุณคิดว่า ของรอยในอพาร์ทเมนท์ของ BoomBoom เมอร์เรย์กล่าวในที่สุด 'ฉันไม่รู้ แต่ฉันจะค้นหา'ไม่มีอะไรมากไปไม่ถึงวันพรุ่งนี้ ฉันไปอยู่ และมีเอกสารและรูปภาพของ BoomBoom จากลำตัว และถ่ายถึงอพาร์ทเมนท์ของฉัน เป็นผมปลดล็อคประตู ฉันทิ้งทุกอย่าง ถ้วยรางวัลและรูปภาพล้มลง ด้วยความล้มเหลวเป็น ซวนแก้วผ่านรูปภาพ และผมมีกล่องสำหรับชิ้นส่วนของแก้ว เป็นผมเอากระจกแตกจากภาพถ่ายของฉัน กระดาษสองชิ้นฝ่อออกพอภาพกระดาษชิ้นหนึ่งขึ้นในใบต้น Steamship Grafalk บริษัทของเมล็ด Eudora แสดงโหลด โดยปลายทาง วันเดินทางและมาถึง ชิ้นที่สองของกระดาษ เขียนลายมือเล็ก ๆ ของ BoomBoom แสดงวันหกเมื่อลสตาร์ได้ลืมสัญญา Grafalkผม poured ตัวเครื่องดื่ม BoomBoom ได้เรียกฉันเกี่ยวกับข้อมูลของเขา และได้นำกระดาษหลังรูปภาพของฉันเพื่อป้องกันไม่ให้ใครหาที่พัก อยากจะร้องไห้ แต่ไม่มีน้ำตาจะมาสงสัยว่า ถ้า มีเวลาให้ตำรวจถามทุกคน คำตอบของทุกอย่างวางในเอกสารของ BoomBoom ฉันจะให้ตัวเองเพิ่มเติม ๒๔ ชั่วโมง แล้วเปิดผ่านไปบ๊อบบี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมถามเกี่ยวกับเมอเรย์แม็ทติงลี่.
'ความผิดทางอาญาที่มีขนาดเล็กเวลา ที่ดีไม่มี หลีกเลี่ยงคุก อยากให้เงิน ออกจากเมืองก่อนที่ความตายของเขา.
'สิ่งที่ได้รับรองเท้าที่เขาใส่?
มีความเงียบเป็น 'คุณกำลังคิดของการปล่อยก๊าซในอพาร์ทเม้น BoomBoom ของ' เมอร์เรกล่าวว่าที่ผ่านมา 'ผมไม่ทราบ แต่ผมจะหา.'
มีอะไรมากกว่าที่ฉันจะทำจนถึงวันพรุ่งนี้ ผมออกไปข้างนอกและมีเอกสาร BoomBoom และภาพจากลำต้นและพาพวกเขาขึ้นไปยังอพาร์ตเมนต์ของฉัน ขณะที่ผมปลดล็อคประตูเราทิ้งทุกอย่าง รางวัลและภาพที่ลดลงกับความผิดพลาด แก้วกว่าภาพที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ และผมได้รับกล่องสำหรับชิ้นส่วนของกระจก ขณะที่ผมเอาเศษแก้วจากภาพถ่ายของฉันสองชิ้นส่วนของกระดาษที่เลื่อนออกมาจากหลังภาพ.
หนึ่งชิ้นส่วนของกระดาษเป็นในใบแจ้งหนี้จากสายการเดินเรือ Grafalk Eudora ข้าว บริษัท แสดงโหลดโดยเรือวันที่เดินทาง และการมาถึง ชิ้นที่สองของกระดาษที่เขียนด้วยลายมือของเล็ก ๆ BoomBoom ระบุวันที่หกเมื่อขั้วโลกดาวได้สูญเสียสัญญา Grafalk.
ผมเทเครื่องดื่มตัวเอง BoomBoom ได้เรียกฉันเกี่ยวกับข้อมูลของเขาและได้นำเอกสารที่อยู่เบื้องหลังภาพของฉันเพื่อป้องกันไม่ให้คนอื่น ๆ จากการหาพวกเขา ฉันอยากจะร้องไห้ แต่ไม่มีน้ำตาจะมา.
ผมสงสัยว่ามันเป็นเวลาที่จะให้ตำรวจทุกคนถาม คำตอบสำหรับทุกอย่างที่อยู่ในเอกสารของ BoomBoom ฉันต้องการให้ตัวเองยี่สิบสี่ชั่วโมงขึ้นแล้วเปิดมันไปบ๊อบบี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันถาม เมอร์เรย์ เรื่อง แมททิงลี่
ความผิดทางอาญาเวลาที่มีขนาดเล็ก ไม่เก่ง หลีกเลี่ยงคุก ต้องการเงิน ออกจากเมืองก่อนที่จะตายของเขา
รองเท้า 'what เขาใส่ ?
มีแต่ความเงียบ ' คุณ ' นึกถึงรอยพระพุทธบาทในอพาร์ทเม้นท์ของบูม บูม " เมอร์เรย์ กล่าวในที่สุด ผมไม่รู้ แต่ผมจะหา '
มีอะไรอีกที่ฉันสามารถทำจนกว่าจะถึงพรุ่งนี้ฉันออกไปข้างนอกและได้บูม บูมของเอกสารและภาพจากลำต้นและพาพวกเขาไปที่อพาร์ทเม้น ฉันปลดล็อคประตู ผมทิ้งทุกอย่าง รางวัลและภาพที่ตกกับตก แก้วมากกว่าภาพแตกและฉันมีกล่องสำหรับชิ้นส่วนของกระจก เป็นผมเอากระจกแตกจากรูปถ่ายผม สองชิ้นของกระดาษเลื่อนออกมาจากด้านหลังภาพ
กระดาษหนึ่งแผ่นเป็นในใบแจ้งหนี้จาก grafalk เรือกลไฟสายใน Eudora เมล็ดข้าวบริษัทแสดงโหลดโดยเรือ และวันที่เดินทางมาถึง ชิ้นที่สองของกระดาษเขียนด้วยลายมือของบูม บูมๆ อยู่ 6 วันเมื่อดาวเสาได้สูญเสียสัญญา grafalk .
ข้ารินให้ตัวเองดื่มบูม บูม ได้โทรหาผมเกี่ยวกับข้อมูลและใส่เอกสารหลังรูปเพื่อป้องกันคนอื่นจากการหาพวกเขา ฉันต้องการที่จะร้องไห้ แต่น้ำตาก็จะไหล .
ผมสงสัยว่า ถ้ามันถึงเวลาที่จะปล่อยให้ตำรวจถามทุกๆคน คำตอบทุกอย่างอยู่ในบูม บูมต่างๆ ฉันต้องการให้ตัวเองยี่สิบสี่ชั่วโมงมากขึ้น แล้วเปิดไปให้บ๊อบบี้